Een heel klein stukje:
Nieuwe Internationale Economische Orde (NIEO), een in het begin van de jaren zeventig ontstane term, waarmee wordt gedoeld op een geheel nieuw of ander samenstel van betrekkingen (vooral op economisch gebied) tussen de rijke landen en de ontwikkelingslanden. Deze vernieuwing heeft betrekking op inkomensoverdrachten naar arme landen, de internationale handel in grondstoffen en industrieproducten, energievraagstukken, landbouw- en voedselproductie, beheer van de oceanen en de oceaanbodem, overdracht van technologie, bevolkingsvraagstukken en milieuproblemen, dwz. vrijwel het gehele terrein van de internationale betrekkingen waarop de tegenstelling tussen de industriële landen en de Derde Wereld (de Noord-Zuidtegenstelling) dominerend is geworden.
De olieboycot en de drastische verhoging van de olieprijzen door de OPEC in 1973–1974 (zie aardolie) demonstreerden voor het eerst de politieke en economische macht van de ontwikkelingslanden. Daaruit vloeide een actieve en solidaire opstelling voort van de ontwikkelingslanden, die in 1974 o.m. leidde tot de Zesde Speciale Zitting van de Algemene Vergadering van de VN (de AVVN), waarop in de vorm van twee resoluties de Verklaring inzake de vestiging van een Nieuwe Internationale Economische Orde en een Actieprogramma voor de Nieuwe Internationale Economische Orde werden aangenomen. Op een gewone zitting van de AVVN werd in dat zelfde jaar het Handvest van Economische Rechten en Plichten van Staten aangenomen. Voorts leidde dit streven tot de Noord-Zuiddialoog in het kader van de Conferentie over Internationale Economische Samenwerking (CIES, 1975–1977), talrijke internationale conferenties op specifieke terreinen en de opstelling van een zgn. geïntegreerd grondstoffenprogramma door de UNCTAD (zie ook grondstoffen).
|