Dit gedicht is van Vasalis. Zij was psychiater , dus je kan kijken naar een andere dichter die ook psychiater was, zoals Rutger Kopland. Het onderwerp is het contact van een zwakzinnige met de wereld. Dit gedicht is vrij bekend en heeft het een aantal variaties gekregen, zoals 'De idioot op het dak' van Tjitske Jansen of de 'De idioot in het wak' van Ingmar Heytze:
Onder het ijs is alles zwart.
Een licht plafond van stevig glas
wordt dichtgekrast met trage slagen
door de schaatsers op de plas
Hun ijzers bonken als je hart.
Dit had je van je levensdagen
niet verwacht – geen moederschoot
zo koud, geen strijd zo smadelijk verloren:
na de ijstijd word je dood geboren
in een poldersloot.
Opeens is alles warm en goed.
Vanuit de diepte klinkt muziek.
Een vrouwenhand gaat door je haren.
Je ontspant. Dit is geluk.
Er is geen reden tot paniek.
Dan breekt een pikhaak door het ijs.
Je duwt hem weg, je wilt het niet.
Maar iemand trekt uit alle macht
totdat je, blauw van spijt en pijn,
opnieuw ter wereld bent gebracht.
opnieuw een bange idioot te zijn gebleven.
Mocht je per se een gedicht over een bad willen hebben, dan heb ik er nog wel een van mezelf, al ben ik helaas geen idioot