Eric Harris & Kip Kinkel
 

Eric Harris zat achter de High school shooting van Colorado. Samen met Dylan Klebold liep hij op de verjaardag van Hitler de school binnen. Zij hadden 'pipebombs', geweren en veel amunitie bij zich. Het resultaat was 13 dode studenten en ze pleegden beide zelfmoord na hun daad.

Kip Kinkel is ook zo'n geval. Op 15-jarige leeftijd heeft ie zijn vader en moeder vermoord. Achtereenvolgens is hij naar school gegaan. Hij schoot 2 leerlingen dood en verwondde er 26...

toen ik dit zag op tv waz ik niet geschokt ofzow, er was alleen intense vreugde en een glimlach op me gezicht. Zijn er mensen die ook zoiets hebben of voelt iedereen alleen afkeer tegen dit soort tieners???




[Dit bericht is aangepast door Kazanka (10-02-2002).]

Op dit moment zou ik iedereen kunnen doodmaken die ik ken, en glimlachen... Maar normaalgesproken zou ik er ook een afkeer van hebben...

Vroeger had ik wel eens dat het me weinig kon schelen als ik zoiets op TV zag. Dat ik gewoon helemaal geen emoties voelde. Heb ik zo nu en dan ook nog wel maar veel minder.

Maar jij voelt dus intense vreugde omdat die kinderen werden vermoord/verwondt? Heb je dat ook als zoiets dichterbij zou gebeuren? Als er bijvoorbeeld in jou school een man naar binnen zou rennen en een paar mensen zou doodschieten?
Of voel je meer sympathie voor de daders?
Of is het gewoon een bepaalde bui die je soms hebt(zoals Sylvain).

http://forum.scholieren.com/eek.gif Nja, I am very sorry, maar vreugde http://forum.scholieren.com/confused.gif...??!!!

Ik voel geen afkeer tegen zulke tieners, maar meer een soort medelijden. Wat moet er in hun hoofd om gaan als ze tot dit soort dingen in staat zijn? En hoe voelen ze zich nu, hoe gaat het nu met ze? Ze hebben nu geen leven meer.
Dat soort dingen dus.

Het is niet in een bepaalde bui, het is gewoon altijd. Als ik weer helemaal down ben en lees weer wat feiten over de high school shooting van Colorado, voel ik me gelijk een stuk beter.

Ik voel respect en sympathie voor de daders. Er zijn vaak van die momenten dat ik denk omdat soort daden te verrichten, maar da's meer een fantasie die bij mij nooit werkelijkheid zal worden.

Als er zoiets in mijn omgeving zou gebeuren weet ik niet hoe ik zou reageren. Maar het moet ook niet zomaar een man zijn die een school komt binnen lopen en mensen gaat neerschieten. Als ik iets op tv zie over serie-moordenaars en serie-verkrachters, die mogen van mijn de ergste dood mogelijk krijgen, maar hierbij is het anders. Het zijn gewone studenten. Zoals ik het zie is in deze maatschappij een hoop fout. Mensen worden buitengesloten, anders behandeld en dan vinden ze het gek dat er af en toe zoiets kan gebeuren. Ik zie ut meer als Pay-Back time, klinkt niet echt logisch, maar kan er ook niet veel aan veranderen :\

die laatste vraag is niet zow moeilijk te beantwoorden. Eric & Dylan hebben zelfmoord gepleegd en Kip is het niet gelukt om zelfmoord te plegen. Hij haat zichzelf om zijn daad en zal zich altijd blijven haten. De enigste reden die hij gaf voor zijn daad waren de stemmen in zijn hoofd.....

Hier ben ik het mee eens. Ik kon het zelf niet beter zeggen.

Ik heb over het hele Columbine zaakje 1 jaar lang research gedaan tot de dag van vandaag.
Tijdens deze research ben ik gewoon eens op het internet gaan zoeken naar wat andere mensen hierover te zeggen hadden, ik kwam ineens op YouTube, en daar word veel haat tegen hun gekeerd...
Ergens kan ik dat duidelijk begrijpen, maar je hebt er veel tussen zitten die gewoon simpelweg wat zeggen zonder meer te weten. Misschien dat ze het zich niet kunnen voorstellen hoe hun zich hebben gevoeld.
Maar after all, ik vind dat de maatschappij van vandaag niet is hoe het hoort te zijn.
Toen ik Eric Harris zijn dagboek entries las, merkte ik dat hij daar heel woedend over was...
En hij herkende de dingen ook al op school, hetzelfde voor Dylan Klebold...

Als zoiets bij mij op school zou gebeuren, wat ik dan zou doen? =| geen idee eigenlijk.
Een ding weet ik wel bijna zeker, ik zal niet in paniek rondrennen, om eerlijk te zijn...ik ben niet bang voor de dood. Zou ik het proberen tegen te houden als ik het wist? Ja, natuurlijk.
Ik heb eerder zo'n gevoel dat ik voor iemand de kogel zou vangen dan dat de kogel de ander vangt.

Wtf, een up van 5 jaar.