Stad of dorp mens?
 

Beetje raar geformuleerd in de titel. Maar goed, waar voel jij je meer thuis: in een stad of dorp? Woon je zelf ook in een stad? Wat vind je er fijn aan?
Denk je dat het voor kinderen ook uitmaakt waar ze opgroeien? Zijn er volgens jou bepaalde voor/nadelen aan in een stad/dorp wonen?

Ik denk dat het heel veel voor je opvoeding uitmaakt of je in een stad of een dorp opgroeit.
Ik merk aan veel kinderen die in een dorp zijn opgegroeid, dat ze ook erg beschermd opgevoed zijn.

Ik kom zelf uit een stad, of groot dorp. :p Namelijk Tilburg. Nou is Tilburg niet de meest inspirerende stad (hoewel er op het gebied van kunst stiekem veel gebeurd) maar ik ben wel blij dat ik hier ben opgegroeid en niet in een dorp of in een hele grote stad.
Ik moet zeggen dat ik soms wel heel blij kan worden als ik in een rustig dorpje ben (op vakantie). Die hebben nog iets authentieks ofzo. Veel groen, mooie huisjes... Maar dat is dan ook echt alleen voor op vakantie, om 'er even uit te zijn'. Ik zou er niet aan moeten denken om er te wonen.

Ik woon graag in een dorp waar alle voorzieningen zijn. ;)

Maar mijn luiheid overheerst, denk ik, dus ik zou liever in een stad wonen dan in een dorp. Maar dan niet een heel grote stad, ik hou niet van drukte.

Ik voel me goed thuis in een stad, al zit ik in Schijndel ook wel goed.

Ik ben opgegroeid in Monnickendam, wat officieel een stad is maar meer een dorp en waar de voorzieningen nogal tekort schieten. Ik heb op een middelbare school in Amsterdam gezeten en woon nu ook aldaar, en ik zou mezelf eerder een stadsmens dan een dorpsmens noemen. Ik hou van drukte in de stad, hoewel die niet te erg moet zijn, natuurlijk.

Ik woon liever in een dorp, maar wel vlakbij een stad.

stad.

Ik hou wel van het wonen in deen dorp, dat doe ik al mijn hele leven en het is prettig. Al heeft wonen in een stad ook zijn charmes. Maar ik hou niet van drukte en wel van ruimte :D [/oud wijf]

Ik hou het meest van kleine steden, denk ik. Hele kleine dorpen trekken me niet, maar hele grote steden ook niet (wel leuk voor een keer, maar niet om er te wonen). Ik wil graag een stad met alle voorzieningen en soms dorpse trekjes. Ik ben opgegroeid in Enschede en woon nu in Maastricht.

Ik woon in een dorp, maar ben meer een stadsmens. Gelukkig woon ik wel in een dorp in de randstad, dus ik heb genoeg drukte om me heen. Ik kan niet tegen dat langzame gedoe, de bemoeienis van iedereen en beperkte voorzieningen.

Ik denk dat het voor kinderen niet heel veel uitmaakt trouwens. Misschien dat je in een dorp veel meer speelruimte hebt, maar als je daar aan je lot wordt overgelaten, verveel je je nog te pletter en ga je rottigheid uithalen. En dat kan in de stad net zo goed, als je dag in dag uit in je flatje moet spelen. Maar gaan je ouders wat met je doen, of het nou op het boerenerf is of in het stadspark, dan is het al heel anders.

Ik ben opgegroeid op de rand tussen een stad en een dorp. Ik woon in het dorp, maar ik ga zelf toch liever in een stad wonen.

Ik woon ook in een groot dorp. Het is gelukkig niet zo ver van Utrecht, want ik ben ook wel een beetje een stadsmens. Maar ik vind het ook fijn om dan weer naar huis te gaan, waar het relatief rustig en stil is. Ik zou absoluut niet in the middle of nowhere willen wonen, ik zou me heel erg vervelen en ik ontmoet ook graag nieuwe mensen en ik heb het idee dat dat makkelijker gaat in grote steden. In dat grote dorp waar ik woon heb ik eigenlijk geen contact met mijn buren dus dat maakt voor mij niet uit.
Kinderen, weet ik eigenlijk niet. Ik denk wel dat kinderen het bij een boerderij wel gaaf zouden vinden met al die dieren enzo. Toen ik klein was, waren er vrij veel andere kinderen die aan hetzelfde pleintje woonden, wat wel goed was. Ik weet niet hoe dat zit in grote steden.

Eigenlijk is mijn dorp fantastisch, alleen jammer dat er geen station is.

Maakt me niet zo veel uit, zolang het niet het kleinste dorpje is.

Liefst woon ik in een 'landhuis' met veel grond, de rust en vrijheid die je daar hebt is gewoonweg heer-lijk!

Echter vind ik een stad ook zijn charmes hebben, ik vind het geweldig om naar mensen te kijken en zou dit graag doen vanaf een balkon - grachtwoning of dergelijks.

Ik heb dus ook een zwak voor oude huizen - 17/18de eeuws.

Ik ben opgegroeid in hét bejaardenwalhalla: Kerkrade. Waar 't wel erg dood moet zijn geweest, aangezien Heerlen 'de grote stad' was.. Nu studeer en woon ik op kamers in Tilburg, waar ik 't helemáál :eek: vind.

Maar 'n stad bevalt me sowieso beter dan 'n dorp ('hoe meer zielen, hoe meer vreugd' en zo).

En dan zit je nog maar in Tilburg. :D

Ik wist trouwens helemaal niet dat jij hier ook woonde.

http://forum.scholieren.com/showthread.php?t=1657688
We zijn praktisch buren! ^^

Oh ja! Dat topic is ook al bijna een jaar oud, dus dat was ik echt vergeten. :)

Stad. Ik ben opgegroeid in dorpen, en de sociale controle en beperkte voorzieningen zijn gewoon afschuwelijk. Ik hou van anonimiteit. Maar ik zou ook niet in het centrum van een grote stad willen wonen. Een rustige wijk in een middelgrote stad lijkt me het fijnste. Nu woon ik in Zwolle, 5 minuten fietsen van het centrum, dat is ideaal (jammer dat het wel een pauperwijk is).

ik zou ook echt gek worden van het feit dat je in een dorp niet zomaar even snel eten kan halen. hier kan ik kiezen uit wat ik maar wil; supermarkten, snackbar, shoarma, you name it. pinautomaat om de hoek, ruime openingstijden, regelmatig rijdend openbaar vervoer, nachttreinen. ik zou het niet kunnen missen.

Ik zou graag in me eentje in het nergens wonen. Maar dan wel met een rijbewijs, en een dorp in de buurt.

Ik woon graag ik een stad, ik hou ervan dat alles dichtbij is en verder staat de drukte en de snelheid me erg aan. Dat slome gedoe altijd in die dorpjes. Ik woon nu in Delft, wat opzich nog iets te klein is naar mijn idee. Vroeger woonde ik in Naarden en vijfhuizen, dus er zit wel een stijgende lijn in.

Opgegroeid in dorpen rond een grote stad (Den Haag), verhuisd naar een dorp met bijna alle voorzieningen, maar ik voel me in een stad veel meer thuis merk ik nu. Dat komt misschien omdat het 'dorp' waar ik 10 jaar heb gewoond veel tammer en minder levendig was dan de dorpen uit m'n echte jeugd (die toch een vleugje stad kenden ;)).

Stad absoluut. Woon al zo'n beetje mijn hele leven in een buitenwijk van Rotterdam, zou liever in het centrum wonen, maar ben er nu ook binnen een half uur op de fiets. Heb het afgelopen jaar in een kleinere stad gewoond (zo'n 200.000 inwoners), wat me opzich ook wel beviel, omdat er genoeg te doen was, maar veel kleiner moet ik niet aan denken. Hou van de drukte, het feit dat je je bijna nooit druk hoeft te maken hoe je thuiskomt omdat er altijd wel een vorm van openbaar vervoer rijdt, de vele toko's die het mogelijk maken allerlei soorten wereldgerechten te proberen die niet uit een Knorr-verpakking komen, enz.

Heb ooit 6 weken in de middle of nowhere doorgebracht (dorp met 10 inwoners, dichtstbijzijnde dorp met een supermarkt op zo'n 70km afstand), en hoewel het een ervaring was, zou ik er nooit kunnen wonen.

Dorp! Ik woon nu in een klein dorp en vind het wel lekker rustig, maar heb toch meer voorkeur voor een iets groter dorp. Net buiten de stad in iets als Nijmegen of Eindhoven, niet te groot, lijkt me ook nog wel wat.
Ben wel gehecht aan brabantse dorpen :o Niet te druk, niet zo massaal. Verder is de mentaliteit van de mensen in de stad vaak wat anders, gehaaster en lomper dan ik gewend ben.

Whaha dat zal wel aan het dorp liggen, maar ik merk daar weinig van. Misschien is ons dorp niet klein genoeg ofzo, maar het grootste verschil is vooral dat stadskinderen (en -mensen) zichzelf heel 'werelds' vóelen.

Maar goed, euh, ik had 't er vandaag nog over met de Duitser maar. Ik vond het prima om in een (groot) dorp op te groeien, buiten spelen is echt geniaal op het platteland. Er zijn toch wel genoeg mensen om mee te spelen en alles wat je op die leeftijd nodig hebt, is er. Als tiener was het minder spannend, maar goed, 'de stad' was niet zo ver weg, daar kwamen we met eventjes treinen/bussen/fietsen wel zodat we alsnog fatsoenlijk konden winkelen en uitgaan.

Nu als student vind ik het echter meer dan prima om in het centrum van de stad te wonen, lekker dichtbij alles. Mijn stad is lekker dorps qua sfeer en niet té groot, dus dat vind ik ook prettig. En, ook belangrijk, binnen tien minuten sta ik alsnog in het bos of de polder.

Wat later betreft... ik wil erg graag een huis met grote tuin en weiland, dus dat gaat me middenin de stad niet lukken. Tegen de tijd dat ik genoeg geld heb voor zoveel grond, ga ik dus denk ik aan de rand of net buiten een stad wonen. Maar tot dan wil ik best ín een stad wonen, als de wijk maar prettig is en ik een grote tuin kan hebben.

Mja, ik voel me in elk geval totaal niet werelds, met m'n Tilburg, dus daar ligt het in mijn geval niet aan. Nee, maar ik merk vaak dat mensen die uit een dorp komen, door hun ouders hee; beschermd zijn opgevoed, júist voor 'de grote stad' etc. En omdat het hele dorp alles over ze weet, heeft ook iedereen een mening over hen en bemoeien ze zich allemaal met hen. Ik merk dat vooral bij m'n beste vriendin, maar ook bij genoeg andere mensen.

Ik ben in een "kleine" stad (Almere, 180.000 inwoners) opgegroeid, maar woonde aan de 'rand', in het dorpelijke deel, Almere-Haven. Dat was wel prettig; veel groen en ruimte, leuke omgeving. Genoeg voorzieningen, en wat er niet was, was er in Almere-Stad zelf wel te vinden (denk aan bioscoop, bepaalde winkels, station(s)) en het OV was altijd prima in orde.

En nu woon ik in Amersfoort (140.000 inwoners), wat ook een stad is, maar met een dorpelijk aandoend stadscentrum.

Geef mij maar een dorp, met voldoende voorzieningen dus. Ik snap de lol van een grote stad niet zo, alhoewel het leuk(er) is voor evenementen en uitgaan.

Ik kom, naar mijn mening, uit een gehucht vlakbij (100 meter) een stad. Mijn gehucht was ook eigenlijk best groot en had alle voorzieningen in de buurt.
Zo zou ik het ook altijd willen. Op het moment woon ik in enschede en ik heb een heus 'einde van de wereld' gevoel.

Ik denk dat ik er zon beetje tussen in zit.
Ik ben geboren in Den haag, waar ik maar 2 jaar heb gewoond.
Toen ben ik verhuisd naar Ridderkerk, wat geen dorp is, maar ook weer geen stad.
Nu woon ik in een dorp. Niet heel pietepeuterig.
Ik ga vaak naar Den Haag, naar mijn oma's en kom ook best wel vaak in rotterdam.

Vanwaar die spatie tussen dorp en mens in de titel eigenlijk? :)

Ik woon natuurlijk niet voor niets in Uteregmestadje.

Uh, dat heeft niet echt een reden. :p

Misschien komt het doordat ik niet zo vaak in een grote stad te vinden ben, maar ik kan me als een klein meisje in een snoepwinkel blijven verbazen in de stad.

Ik ben opgegroeid in een dorpje. Ik heb als klein meisje altijd de ruimte gehad om te spelen. Naar mijn idee is hier ook alles binnen handbereik wat in een stad ook te vinden is. Alhoewel, bioscopen en musea is een ander verhaal. Dat is dan wel weer jammer.

De verschillen tussen stad en dorp worden (volgens mij) ook steeds kleiner, muv 'de grote vier'. Tenzij je in een gehucht woont, natuurlijk.

Juh, 't dorp van mijn ouders heeft zo ongeveer alles, op een bioscoop na (en okee, je wilt er niet uitgaan, maar in theorie kan het wel :D). Momenteel vind ik het grootste voordeel van de stad echter niet dat alles er is, want daar kom ik met OV/auto/fiets ook wel in een dorp, maar het feit dat er zo veel voor studenten is :D

Een middelgrote stad ( ong. 200.000 inwoners ). En dan een beetje aan de rand van die stad bij de natuur in de buurt, 20 minuten fietsen naar het centrum.

Naast de stad wonen.. dan is het nog rustig en je bent toch lekker dicht bij de stad!

Ik ben opgegroeid in een klein dorp en woon nu in de stad. Ik kies voor groot dorp met alle voorzieningen of kleine stad. Ik wil graag wel alle voorzieningen hebben, maar wel een beetje ruimte en niet duisentveel drukte.