Bang voor de uitslag en de toekomst.
 

Hey mensen, ik ben blij dat ik hier even mijn hart kan luchten.

Ik ben een heel gewoon meisje van bijna 16 en heb ook een hele leuke vriend. :)

Er is een probleem, ik zal mijn hele leven een ziekte met me meedragen waarvan ik zelf ook niet precies weet wat het allemaal met me kan doen.
Tot vorig jaar ging ik regelmatig naar het ziekenhuis voor controle..maar ik ben echt bang voor die ziekenhuizen.. heb er vroeger heel lang gelegen enzo.

Maar ik weet van die ziekte, dat het erger kan worden want er zit iets in mijn baarmoeder en ik ben zo bang voor ziekenhuizen dat ik het liever nieteens wil weten.. want stel je voor dat het erg is.. dan word ik helemaal gek want dan weet ik dat er hele onderzoeken volgen..

Ik heb mijn vriend alles half verteld, en met mijn ouders heb ik het er ook nooit over eigenlijk want dan weet ik dat ze er weer over beginnen dat ik onderzocht moet worden en daar ben ik juist zo bang voor maar aan de andere kant weet ik ook dat als ik het niet doe dat het misschien fataal kan zijn, want ik voel verder geen pijn, dat is het gemene daarvan.

Maar niemand mijn ouders denken nu dat het me helemaal niks interesseerd allemaal en dat ik alleen maar aan mezelf denk, maar ze weten niet hoe moeilijk ik het ermee heb en vooral nu ik ouder wordt..

Zo, blij dat ik mijn verhaal even kwijtkon. :)

Heb het er dan met je ouders over... Als ik alle plussen en minnen uit je post bij elkaar optel, kom ik op een plus voor het je ouders vertellen...

(y) ja, inderdaad, of schrijf het ze anders, als het te moeilijk voor je is?!
verder, sterkte ermeej meissie!
-xxx- wendy

hm, tog praten met je ouders lijkt me het beste....