ik heb ook pfeiffer gehad (waarschijnlijk, omdat het op het moment van bloedprikken al voorbij was). bij mij begon het met flauwvallen (ook bijna dan). daarna heb ik een paar weken gehad dat ik echt niet kon eten, alleen op bed lag en overgaf. iedere keer als ik rechtop zat, voelde dat alsof ik flauw ging vallen. het is nu meer dan een halfjaar geleden dat het begon, maar soms heb ik idd nog steeds van die "flauwvalaanvallen".
over de psychische schade weet ik niet zo veel, maar tijdens mijn "pfeiffer-periode" zat ik wel tegen het depressieve aan. ik dacht vooral dat het nooit meer over zou gaan en was idd ook steeds bang om het opnieuw te krijgen (me zo verschrikkelijk naar voelen).
nu nog steeds ben ik als ik bvb in een volle ruimte ben ofzow bang om flauw te vallen. ook als ik alleen thuis ben denk ik al heel snel dat ik me niet lekker voel. het helpt bij mij wel om dan echt iets te gaan doen, zodat je er niet aan denkt. Het duurt verschrikkelijk lang, maar het verbeterd op een gegeven moment wel. ik vraag me echter nog steeds af of ik ooit weer zo wordt als hiervoor.
sterkte, en je mag me ook PM-en hoor!
|