Op 2 personen verliefd zijn?

[Squitz]

Kun je verliefd zijn op 2 personen tegelijk? Of is het gewoon onmogelijk? Ik ben benieuwd hoe men er hier over denkt..

[Quast]

Volgens mij kan dat niet. Ik heb het iig nog nooit meegemaakt.

Volgens mij ga je degene die je het leukst vind juist compenseren met de ander en ben je daar bij voorbaat al niet meer verliefd op.

[Squitz]

Quast schreef:

Hoe wilde je trouwens die aandacht doseren?

Ja, nou.. m'n partner bevind zich op het moment in het buitenland, al een tijdje, en we zijn niet op de beste manier uit elkaar gegaan. We houden wel van elkaar, maar het is allemaal erg moeilijk en zo, we denken allebei teveel.

En nu heb ik dus een ander leren kennen waarmee het goed klikt, die me een goed gevoel geeft, waarbij het zo vanzelfsprekend allemaal is.. of is dit nou een zogenaamde crush?

[Quast]

Ik had mijn post al aangepast omdat ik het toch een beetje onzin vond
Maar in jouw situatie ga je juist naar dezelfde aandacht zoeken denk ik.
Je bent die aandacht gewend en het is opeens weg.

Ik zou er iig nog geen relatie mee aangaan en even afwachten hoe je je voelt als je vriendin weer terug is

Ik kan trouwens niet duidelijk maken in welke zin je uit elkaar ben gegaan
" afscheid genomen" of echt " de relatie verbroken"

In het 2de geval ben je niet verliefd op je ex maar is het gewoon houden van

[Quast]

trouwens, om die kriebels te hebben die verliefdheid heet, moet je toch wel wat speciale aandacht gehad hebben en teruggegeven.

Ik vind het dan zelfs respectloos al zou je op 2 mensen verliefd zijn.

[Squitz]

Quast schreef:

Ik kan trouwens niet duidelijk maken in welke zin je uit elkaar ben gegaan
" afscheid genomen" of echt " de relatie verbroken"

Het is "afscheid genomen" dus.. met een groot meningsverschil de avond voordat het vliegtuig wegging ..

Quast schreef:

Ik vind het dan zelfs respectloos al zou je op 2 mensen verliefd zijn.

Ja, hier ben ik het wel mee eens. Van de andere kant, als het al te ver 'uit de hand is gelopen', is het dan niet beter om op zoek te gaan naar antwoorden voor jezelf? Is dat niet het beste voor iedereen?

Ik denk niet dat dit een zaak is van verliefd zijn op twee personen, maar eerder je vriend/vriendin missen en je heil elders zoeken.

Alles kan eh!

Mensen halen 'aangetrokken voelen tot een persoon' vaak door elkaar met 'verliefd zijn'.

[fizzle-fluffy]

Het schijnt fysiek niet mogelijk te zijn. En idd: waarschijnlijk haal je 'verliefd zijn' en 'je aangetrokken voelen tot' door elkaar.

[fizzle-fluffy]

Ik heb ook weleens nachtenlang niet kunnen slapen en eten van iemand anders dan mijn vriend, maar dat kwam dus omdat ik die gewoon erg aantrekkelijk vond en door het schuldgevoel wat daarbij kwam kijken, kreeg ik al die last en ging ik nog meer denken dat ik verliefd was. Maar dat is weer wat anders.

Sowieso is het een crush voordat het een verliefdheid is. Maar in principe kan ik, zo heb ik ontdekt, wel verliefd zijn op iemand terwijl ik veel van iemand anders hou/daar bij wil zijn. *schouderophaalt* Tegelijkertijd verlíefd zijn lijkt me moeilijker, maar als het tamelijk oppervlakkig is, zal dat ook wel lukken.

[Squitz]

Morgan schreef:

Maar in principe kan ik, zo heb ik ontdekt, wel verliefd zijn op iemand terwijl ik veel van iemand anders hou/daar bij wil zijn.

Mja, ik denk dat dat idd is waar ik ook last van heb ..

[Quickz]

Hmm, het klinkt misschien heel simpel maar.. als jij het zo voelt dan is het zo?

Verliefd zijn is bij mij constant aan diegene denken, er zoveel mogelijk bij willen zijn, kriebels hebben als ik ook maar zjin naam ergens zie staan, de hele dag gelukkig zjin van een onnozel smsje, hem missen en dat voelen als bijna fysieke pjin (buikpijn e.d.) en huilen als ik hem een tijd niet zie.
Dat kan ik niet bij twee personen. Wat echter wel kan, is me aangetrokken voelen tot de een en verliefd zijn op de ander.
Me aangetrokken voelen tot de ander (wat vaak niet eens fysiek is, maar wel dieper gaat dan een gewone vriendschap), houdt in dat ik nauwelijks aan diegene denk zonder dat daar reden toe is, als ik bij hem ben graag bij hem in de buurt ben, bang ben een bepaalde grens over te gaan waardoor 'de magie' (dat klinkt echt cheesy) weg is, kriebels krijg als ik hem zie en het vervelend vinden als ik zijn aandacht moet 'delen' met anderen.

Secret Agent schreef:

Verliefd zijn is bij mij constant aan diegene denken, er zoveel mogelijk bij willen zijn, kriebels hebben als ik ook maar zjin naam ergens zie staan, de hele dag gelukkig zjin van een onnozel smsje, hem missen en dat voelen als bijna fysieke pjin (buikpijn e.d.) en huilen als ik hem een tijd niet zie.

Hmf, op die manier ben ik niet meer verliefd geweest sinds mensen ook verliefd op mij worden, zegmaar. En fysieke pijn heb ik er gelukkig nooit van gehad Maar die enorme spanning enzo, dat echte toingige, heb ik altijd alleen maar als het nog heel onduidelijk is of hij me leuk vindt of niet. Zodra ik dat weet, is dat echt wel weg. Maar dan ben ik nog wel verliefd.. alleen niet zo allesoverheersend meer.

Edit: Met uitzondering van toen het net weer aan was met de ex - de liefde van anderhalf jaar gecombineerd met de spanning van een begin, dat was echt belachelijk Maar zelfs toen was ik niet alleen maar aan hem aan het denken of kriebels hebben of huilen.

[Changshan]

In mijn ervaring kan het alleen in zoverre dat je van de één echt houdt en bij de ander alleen op haar aandacht kickt of bij allebei op die aandacht kickt (en er te laat achter komt dat het niet meer dan dat is... ).

[_Juiicy]

ik denk het wel... heb het persoonlijk meegemaakt... alleen ik was een van de twee.. het is echt klote.. maar het kan wel, helaas...

[vosje16]

Ik ben op 2 personen verliefd geweest...Ik hield van mijn ex, maar zag hem maar heel weinig (1 keer per week). Na 1 jaar werd ik ook verliefd op mijn huidige vriend, omdat ik hem vaker zag dan mijn ex. Ik heb niet willen toegeven aan die verliefdheid, en het heeft uiteindelijk nog bijna 1 jaar geduurd voordat het uit was met mijn ex (omdat hij niet meer op mij verliefd was...maar volgens mij was hij ook gewoon verliefd op een ander, want 2 weken nadat het uit was tussen ons, had hij ook al een nieuwe vriendin...)

Het valt me op dat de mensen hier die op twee anderen zijn gevallen, steevast over de eerste zeggen dat ze daar van houden. En op de tweede verliefd zijn. Volgens mij is dat het antwoord al.

Maar goed, kom op zeg. Zo moeilijk is het toch niet? Met de een heb je een goede relatie die na een langere tijd ietwat aan het sleuren is - wat normaal is. En dan komt ineens die andere leukert. Poeh hé, wat - zou - daar - aan - de - hand - zijn?

Maar vaak doen we dat niet, want we zitten emotioneel aan de ander vast. Afscheid nemen is moeilijk en pijnlijk. We willen de ander geen pijn. En vooral onszelf ook niet. Dus sleuren we gewoon lekker door. Gooien relatieproblemen vooral op de ander. Doen er zelf niets aan om de relatie op te tuigen of gewoon eerlijk te bespreken met onze partner wat er in ons omgaat.

Ik stel dat laatste voor.

Of maak het gewoon uit. Twee vriendinnen kan niet, tenzij jullie alledrie een driehoeksrelatie willen (maar meestal wil alleen de man dat )

Morgan schreef:

Hmf, op die manier ben ik niet meer verliefd geweest sinds mensen ook verliefd op mij worden, zegmaar. En fysieke pijn heb ik er gelukkig nooit van gehad Maar die enorme spanning enzo, dat echte toingige, heb ik altijd alleen maar als het nog heel onduidelijk is of hij me leuk vindt of niet. Zodra ik dat weet, is dat echt wel weg. Maar dan ben ik nog wel verliefd.. alleen niet zo allesoverheersend meer.

Edit: Met uitzondering van toen het net weer aan was met de ex - de liefde van anderhalf jaar gecombineerd met de spanning van een begin, dat was echt belachelijk Maar zelfs toen was ik niet alleen maar aan hem aan het denken of kriebels hebben of huilen.

Hahaha, ik heb dat allesoverheersende eigenlijk pas sinds kort, bij mijn huidige vriendje. Eerder heb ik dat ook nog nooit gehad.

[vosje16]

Als antwoord op alluman:
- Met het verliefd zijn op mijn huidige vriend, bedoel ik dat ik echt kriebels had wanneer ik bij hem was.
- Met het houden van mijn ex, bedoel ik dat ik bij hem die kriebels niet meer voelde, maar dat er ook zeker geen sleur was in onze relatie! Wanneer ik hem een week moest missen, voelde ik mij dan ook heel erg slecht en verlangde ik de hele week naar hem...Misschien net daarom dat ik verliefd ben geworden op mijn huidige vriend, omdat ik naar wat aandacht zocht omdat ik er zo weinig kreeg van mijn vriend...
Want mijn huidige vriend zie ik nu bijna elke dag, en ik zou mij niet kunnen voorstellen dat ik nu nog op iemand anders verliefd zou kunnen worden (tegelijkertijd).
En waarom ik het in de tijd niet uitmaakte met mijn ex, terwijl ik al verliefd was op een ander: omdat ik dus van mijn ex hield en ervan overtuigd was dat we later gingen samenwonen en dat we elkaar dan elke dag zouden zien en dat ik hem bijgevolg niet meer zou moeten missen...

alluman schreef:

Het valt me op dat de mensen hier die op twee anderen zijn gevallen, steevast over de eerste zeggen dat ze daar van houden. En op de tweede verliefd zijn. Volgens mij is dat het antwoord al.

Maar goed, kom op zeg. Zo moeilijk is het toch niet? Met de een heb je een goede relatie die na een langere tijd ietwat aan het sleuren is - wat normaal is. En dan komt ineens die andere leukert. Poeh hé, wat - zou - daar - aan - de - hand - zijn?

Maar vaak doen we dat niet, want we zitten emotioneel aan de ander vast. Afscheid nemen is moeilijk en pijnlijk. We willen de ander geen pijn. En vooral onszelf ook niet. Dus sleuren we gewoon lekker door. Gooien relatieproblemen vooral op de ander. Doen er zelf niets aan om de relatie op te tuigen of gewoon eerlijk te bespreken met onze partner wat er in ons omgaat.

Ik stel dat laatste voor.

Of maak het gewoon uit. Twee vriendinnen kan niet, tenzij jullie alledrie een driehoeksrelatie willen (maar meestal wil alleen de man dat )

Mja zo zat het bij mij dus niet, want de ene persoon in kwestie was m'n ex en de andere de nieuwe scharrel (ondertussen vriendje) Geen sprake van sleur of relatieproblemen o.i.d. dus, en het was juist de bedoeling dat ik niks meer voor hem zou voelen maar dat viel nog wel tegen. En hoewel ik echt wel verliefd op de nieuwe was, iig in vlagen, was het qua diepte van gevoel niet te vergelijken met wat ik voelde voor de ex. Voor de nieuwe heb je de kriebels en het stuiteren en de (seksuele) spanning enzo, maar ik wilde eigenlijk net zo lief of misschien zelfs liever bij de ex zijn, dacht heel veel aan hem, en was ook nog steeds die spanning, etc. Alleen was ik op hem niet meer verliefd met de kriebels enzo, al tijdens de relatie niet meer.

Tja. *schouderophaalt*

vosje16 schreef:

En waarom ik het in de tijd niet uitmaakte met mijn ex, terwijl ik al verliefd was op een ander: omdat ik dus van mijn ex hield en ervan overtuigd was dat we later gingen samenwonen en dat we elkaar dan elke dag zouden zien en dat ik hem bijgevolg niet meer zou moeten missen...

Morgan schreef:

Mja zo zat het bij mij dus niet, want de ene persoon in kwestie was m'n ex en de andere de nieuwe scharrel (ondertussen vriendje)

Ik lees hier dat jullie het dus allebei hebben uitgemaakt. Dat is dus wat ik bedoel: uiteindelijk gaat het niet om een dubbele verliefdheid, maar om het niet kunnen loslaten van de een (hoewel je dat wel zou moeten doen), terwijl je wél verliefd bent op de ander. Uiteindelijk hebben jullie dat dus gedaan.

Dat onderstreept voor mij dat je niet op twee personen verliefd kunt zijn - zie ts.

alluman schreef:

Ik lees hier dat jullie het dus allebei hebben uitgemaakt. Dat is dus wat ik bedoel: uiteindelijk gaat het niet om een dubbele verliefdheid, maar om het niet kunnen loslaten van de een (hoewel je dat wel zou moeten doen), terwijl je wél verliefd bent op de ander. Uiteindelijk hebben jullie dat dus gedaan.

Dat onderstreept voor mij dat je niet op twee personen verliefd kunt zijn - zie ts.

Nee want het was toen het al úit was.

Morgan schreef:

Nee want het was toen het al úit was.

Jawel, maar je geeft aan dat je niet meer verliefd op hem was.

alluman schreef:

Jawel, maar je geeft aan dat je niet meer verliefd op hem was.

Mja ik vind het lastig te bepalen wat verliefdheid is in deze context - is dat nou de kriebels of het denken of wat? Want ik wilde toch echt liever bij de ex zijn, door hem aangeraakt worden, etc, maar echt verliefd vond ik het ook niet... misschien dat het Engels helpt - was in love with the ex, maar 'gewoon' verliefd op de nieuwe. Ofzo?

[Liesss*]

Ik denk wel dat het kan, maar dat je altijd maar voor één echt heeele sterke gevoelens kan hebben en dan voor de ander meer een (kleine) crush