Faalangst ofzo?

[Chelle]

Het is zo rot joh. Ik zit nu aan een werkstuk, maar het is niet goed. Het SLECHT! Ik durf er niet eens aan te beginnen, wat ik intyp is nooit goed genoeg. Ik wordt gewoon helemaal gek. Ik heb voortdurend het gevoel dat ik het verpest en begin opnieuw. Ik heb hier de laatste tijd steeds meer last van, ben altijd al vrij perfectionistisch enz., maar het wordt nu idioot. Ik ben niet goed genoeg. En het ergste is dat ik het op de een of andere manier door heb, soms.

En nu, wat is dit nou? Hoe kom je uit zo'n cirkel. Zelfs nu denk ik wat een onzin typ je in zeg
Ik blokkeer mezelf? Het is nu heel erg, want dat artikel moet vanavond af En het wordt later en later... kan iemand me een tip geven ofzo?

[Juliah]

Ik ken het...'k weet alleen niet hoe je uit die cirkel kunt komen... Ik had het vandaag ook erg... 'k denk dat ik morgen toch maar eens ga proberen met iemand op school te praten er over oid (durf ik toch niet, maar goed). Misschien moet je dat ook doen? Met een docent er over praten ofzo? En voor nu gewoon wat typen, iets minder goeds is beter dan niets...maar moet het je wel lukken iets te typen.

[Chelle]

Zou goed van je zijn als je daar even over ging praten he.
Ik doe dat nu liever niet. Het is een lang verhaal, maar ik wil nu gewoon niet opvallen enz, en geen aandacht trekken.

't is nu even heel erg gewoon, ik zit gewoon half te hyper ventileren. Echt zo stom van mezelf. Terwijl ik het juist zo goed wil doen

[Chelle]

alles is wel heel 'gewoon' in mn bovenstaande berichtje Sorry, staat een beetje slordig

[Juliah]

Ik wil ook liever niet opvallen, 'k zou het ook liever niet doen. Maar ik ben bang dat ik wel moet, omdat ik anders m'n studie gewoon niet haal...en tja, dat wil ik toch eigenlijk ook wel, dus vandaar... Maar ik durf het toch niet. Ik denk toch dat het goed is om er over te praten, al wil en durf je niet ed...al is het alleen maar tegen je mentor, zeg je er bij dat je niet wilt dat iemand het verder weet. Kun je het iig kwijt en er over praten, misschien lucht het op.

Ga ff wat anders doen en probeer het dan nog een keer opnieuw. Of laat iemand anders een beginnetje maken, kun je daar op voort 'borduren', soms helpt dat ook wel (bij mij iig).

Succes.

[dystopia]

Er zijn oefeningen en therapieren die je er van deze onzekerheid af kunnen helpen. Vraag aan je mentor of decaan. Praat erover. Het is geen schande, je hoeft je er niet voor te schamen. Iedereen heeft zo z'n problemo'.s

[Pletterprater]

Verstand op 0 en gaan helpt niet? Jammer... hielp mij gister avond wel toen ik een essay moest schrijven ... wel eens waar duurde dat tot zo'n 3.30 uur, maar goed, dan heb je wel wat je wilt hebben. Lukt vast wel joh... hmmm, zal ik nu toch maar eens beginnen aan het huiswerk?

[Chelle]

Bedankt voor jullie reactie's. Ik ben weer bezig, gelukkig. Mn paniekaanval van daarnet heeft wel zn tol geeist, kzie er niet uit en mn hoofd explodeerd.

Na deze nuttige informatie hier te hebben neergeploft zal ik even reageren.

Juliah, bedankt. Weet je, dan spreken we af dat we allebei naar een mentor oid toestappen. Jij mag eerst

Dystopia, ja ik weet het. Dat het geen schande is, maar van mezelf is het moeilijk te accepteren.

Pletterprater, huiswerk maken


Is die overdreven zelfdiscipline toch nog ergens goed voor

[Juliah]

Chelle schreef:
Juliah, bedankt. Weet je, dan spreken we af dat we allebei naar een mentor oid toestappen. Jij mag eerst

Ja, daar ken ik er meer van. Als ik het doe doe ik het niet omdat jij het daarna ook zou gaan doen, daar trap ik niet meer in.

Dystopia, ja ik weet het. Dat het geen schande is, maar van mezelf is het moeilijk te accepteren.

Ik schaamde me gister idd dood...voor mezelf vind ik het wel een schande, voor een ander niet echt. Ik doe een sociale opleiding en ik kan verdomme nog niet eens een presentatie tentamen doen! Ik dacht dat ik dood ging...gelukkig ging ik nog niet zitten janken, dan had ik mezelf helemaal nooit meer daar durven vertonen, maar goed, das weer een ander verhaal.

Probeer het iig voor jezelf te accepteren, soms maakt dat het al makkelijker, is mijn ervaring. Dan heb je een soort van rust oid en daardoor lukt het dan soms toch wel. En begin niet op het laatste moment aan dingen, begin er op tijd aan, lukt het dan niet, dan kun je het uitstellen. Wanneer je pas op het laatste moment er aan begint dan moet je en daardoor lukt het dan vaak nog meer niet.

Is die overdreven zelfdiscipline toch nog ergens goed voor

Hmm.

[Juliah]

Chelle, sorry, dat ik jou topic zit te verzieken, maar ik moet het ff kwijt...

Ik wou vandaag naar school gaan om met mijn mentor of coordinator te praten er over...maar ik durf verdomme niet eens naar school... Ik vind dat ik me aanstel en bepaalde dingen gewoon moet kunnen...maar het lukt me gewoon niet! Vorig jaar moest ik van mezelf en kon ik me er meestal wel gedeeltelijk over heen zetten...maar nu gaat het echt fout... Ik ben verdomme volwassen en ik kan nog niet eens mondelinge tentamens maken en stage lopen! Ik kan er zo kwaad om worden. Niet dat ik daar iets mee op schiet, maar goed...

Is je artikel maken nog gelukt?

[Vogelvrij]

Juliah en Chelle: allebei heel veel geluk!!!!!!

Zelf heb ik alleen faalangst bij bepaalde vakken, en dat gaat ook niet precies zoals bij jullie, denk ik. Maar het is wel vervelend: ik had een maand (!!!) elke dag een half uur Engelse woordjes geleerd, en ik wist echt alles. Tot ik het proefwerk voor mijn neus kreeg en gewoon niets meer wist!! Ik heb maar 2 dingen kunnen invullen!

Ik heb nog geen mondelinge examens en zo, gelukkig niet, ik krijg al een paniekaanval als ik een spreekbeurt moet doen...

Nou veel succes jullie en ik had nog een vraagje: wat betekent oid? (sorry dat het zo'n stomme vraag is...)

[Juliah]

Monrath schreef:
Zelf heb ik alleen faalangst bij bepaalde vakken, en dat gaat ook niet precies zoals bij jullie, denk ik. Maar het is wel vervelend: ik had een maand (!!!) elke dag een half uur Engelse woordjes geleerd, en ik wist echt alles. Tot ik het proefwerk voor mijn neus kreeg en gewoon niets meer wist!! Ik heb maar 2 dingen kunnen invullen!

Ik heb nog geen mondelinge examens en zo, gelukkig niet, ik krijg al een paniekaanval als ik een spreekbeurt moet doen...

Ik heb het ook op die manier, vaak iig. Alleen niet bij alles gelukkig, als ik mensen niet ken boeit het me weinig, geloof ik. Maar soms dus weer wel...vaag.

Nou veel succes jullie en ik had nog een vraagje: wat betekent oid? (sorry dat het zo'n stomme vraag is...)

Jij ook veel succes. oid betekend 'of iets dergelijks'

[Vogelvrij]

Jajajaja!!! Je moet me eens zien bij tennisles. Die mensen ken ik niet of nauwelijks, en dan durf ik gewoon te praten. Terwijl ik op school echt in paniek raak als me iets word gevraagd. Weet niet hoe het komt, misschien omdat ik al 10 jaar word gepest, maar dan nog... Ik ben gewoon (ja, dat is ook mijn stopwoordje) altijd heel bang om iets fout te zeggen...

[Black Soul]

Monrath schreef:
Jajajaja!!! Je moet me eens zien bij tennisles. Die mensen ken ik niet of nauwelijks, en dan durf ik gewoon te praten. Terwijl ik op school echt in paniek raak als me iets word gevraagd. Weet niet hoe het komt, misschien omdat ik al 10 jaar word gepest, maar dan nog... Ik ben gewoon (ja, dat is ook mijn stopwoordje) altijd heel bang om iets fout te zeggen...

Dat heb ik nou precies andersom! Met mensen die ik ken kan ik heel goed praten, maar als ik in een nieuwe omgeving / met andere mensen ben, dan klap ik helemaal dicht
Ja, ik heb ook faalangst. Maar de laatste tijd gaat het wel stukken beter (ik wil niet meteen zeggen dat je er zo 1,2,3 vanaf komt (helaas)). Ik weet niet hoe het komt, maar op een gegeven moment 'knapte' er als het ware iets en toen was het van: tja, ik ben toch ook maar een mens, ik maak ook fouten. (ja, dat weet iedereen wel, maar het inzien ervan is toch wel heel wat anders) Bovendien gaat alles veel beter met een positieve instelling. Als je denkt "het lukt toch niet" dan lukt het ook echt niet! Je hoeft niet met alles de beste te zijn en een verschrikkelijk(e) kutwijf/ lul ben je ook niet.
Ja, black outs ken ik De hele dag voor een proefwerk geleerd, en dan in 2 minuten vergeten
Nou ja en dan maar het cliche-zinnetje he: Accepteer "gewoon" wie je bent, beter kun je niet zijn. Zo slecht ben je niet.

[Vogelvrij]

Kijk, bij mensen die ik echt heeeeel erg goed ken voel ik me ook wel op mijn gemak, natuurlijk. Maar op school zitten zowat alleen maar mensen die ik redelijk goed ken, en die mij pesten. Daar raak ik niet echt van op mijn gemak, nee. Dan geraak ik zenuwachtig en krijg ik heel vaak een paniekaanval. Waardoor ik nog veel vaker word gepest, helaas.
Ik ben zo blij dat internet bestaat: allemaal mensen die ik niet ken en wie het niets uitmaakt wat ik ook zeg!!! Ik heb op internet zoveel nieuwe vrienden gemaakt!!

Accepteer "gewoon" wie je bent, beter kun je niet zijn.

Tja, ik weet het. Maar de rest van mijn omgeving probeert me altijd zo hard te geloven dat ik slecht ben, dat ik het heus wel ga geloven. En dan zal het wel zo zijn, niet? En ik moet toegeven dat ik ook eigenlijk nergens goed in ben, hoor...

[Chelle]

Ow he, had helemaal niet in de gaten dat er nog gereageerd werd. Sorry voorde late reactie dus.

Juliah, ja idd op tijd beginnen is superbelangrijk dat weet ik. Maar dan blijft toch dat gevoel van het niet goed genoeg doen. Wat gebeurde er eigenlijk tijdens je presentatie?
(je verziekt mn topic toch niet joh) En ja, ik heb mn artikel afgekregen. Maar hij was serieus slecht. Dat is dan weer mijn alles of niets kantje. Resultaat: een rotweekend. Daar moet dus iets aan gebeuren.
Hm, als je 'volwassen' bent, zijn er natuurlijk nog steeds dingen die niet perfect zijn. En daar is niets mis mee, waarschijnlijk blijf je je hele leven bezig. Maar dat is idd moeilijk om te accepteren. Ikzelf ben al zo lang 'aan mezelf aan het werken' en dat is zo idioot op je zeventiende. En nu wil ik gewoon dat het afgelopen is. Dat het in orde is allemaal. En zo gedraag ik me ook. Maar dat is dus niet de manier. Want dan gebeurt er dit...
Succes


Monrath, bedankt en jij ook succes. Ik vind het erg dat je gepest wordt.
Ik kan niet geloven dat jij slecht bent. Ieder mens is eigenlijk goed. En idd in jezelf blijven geloven.

Black soul,

[Denise84]

Je moet kijken waar het 'faalangstige' vandaan komt, waar het mee te maken heeft of kan hebben. Natuurlijk is op tijd beginnen goed, maar als uitstel er eenmaal is, maakt het niet uit hoelang dat duurt, het komt toch weer op het laatste moment aan. Doe wat aan die uitstel! Discipline is het belangrijkste. Gewoon door blijven gaan met schrijven. Schrijf wat in je opkomt, maakt niet uit of het 'niet klopt'. Trouwens, alles dat over jouw gevoel gaat 'klopt', kan nooit fout zijn wat je opschrijft!

Bewaar alles dat je schrijft en lees het later over. Haal steeds de beste stukjes uit de door jou geschreven tekst (ook al vind je ze zelf nog niet goed genoeg, je moet een stukje kiezen!). Voeg deze stukjes samen, zo wordt de tekst steeds beter. Hiervoor moet je natuurlijk wel de tijd nemen (niet uitstellen)!

Aan jezelf werken op je 17e is helemaal niet raar! Je werkt je hele leven aan jezelf, je leert je hele leven. Dit houdt gewoon nooit op. Accepteren is waarschijnlijk moeilijk, maar leer ook relativeren. Vergelijk niet steeds met het betere, er zijn ook veel ergere dingen. Kijk naar wat je goed doet, praat erover, laat dingen die je schrijft lezen en laat ze verbeteren. Zie dit dan niet als een persoonlijke aanval, maar leer ervan voor de volgende keer!

[Juliah]

Chelle schreef:
Juliah, bedankt. Weet je, dan spreken we af dat we allebei naar een mentor oid toestappen. Jij mag eerst

En ik ben gegaan. Dus nu is het jouw beurt.

Chelle schreef:
Juliah, ja idd op tijd beginnen is superbelangrijk dat weet ik. Maar dan blijft toch dat gevoel van het niet goed genoeg doen.

Dat wel, maar je zit dan (in eerste instantie) niet zo met tijdnood. En je kunt het nog eens over nieuw doen en eventueel nog eens en nog eens en...naja, je snapt het wel. Ook kun je het eventueel van te voren vast aan iemand laten lezen en vragen wat die er van vindt. Dan weet je of het goed of niet is en kun je eventueel tips krijgen, dan is de kans op een beter cijfer een stuk groter.

Wat gebeurde er eigenlijk tijdens je presentatie?

Klapte dicht, wist niks meer (maar ik wist het wel) en 'k begon zo wat te janken (natuurlijk niet gedaan)...

En ja, ik heb mn artikel afgekregen. Maar hij was serieus slecht. Dat is dan weer mijn alles of niets kantje. Resultaat: een rotweekend. Daar moet dus iets aan gebeuren.

Met iemand praten, dus. Geloof me, het lucht op. Mijn mentor reageerde heel goed (vond ik dan) en ik voel me gek genoeg best wel opgelucht...dat had ik niet verwacht, want ik haat praten, zeker over 'problemen'.

Ikzelf ben al zo lang 'aan mezelf aan het werken' en dat is zo idioot op je zeventiende.

Waarom is dat idioot op je zeventiende?

[Vogelvrij]

Ik denk niet dat het gek is als je over jezelf nadenkt op je 17e, of als je aan jezelf wilt werken. Beter laat dan nooit!!!!
Ikzelf ben vorig jaar depressief geweest, nu weet ik wel beter wie ik ben en zo. Nu nog zorgen dat ik sommige dingen kan veranderen.
Het gepest was vandaag supererg. Denise heeft waarschijnlijk gelijk dat je moet kijken waar het vandaan komt.

Nou, het ligt vooral aan mijzelf, aan mijn aard. Ik ben altijd superonzeker en ik durf nooit iets te zeggen in mijn klas. Vooral omdat ik dan gelijk allemaal commentaar krijg, dat maakt het er niet beter op. Maar dat kan ik toch niet veranderen?

Aaaah, overmorgen krijg ik mijn Engels terug. Dat wil ik niet, dat wordt een 1 en dan sta ik een anderhalf of zo....

[TranceGirl]

Ik heb ook faalangst...
Wil ook alles perfect doen, maar dat gaat echt niet, en dan kom je jezelf wel eens tegen...
Maargoed...
Ik heb ook faalangst cursus gehad enne...dat hielp dus echt voor geen meter...
je had dan zo'n schaal van 1 tussen 10...
10 was ergste faalangst en 1 dan had je geen faalangst.,...nou ik zat op 9

[Vogelvrij]

Ja, mensen die faalangst hebben zijn denk ik best perfectionistisch en gevoelig, niet? Ik wist trouwens niet dat er cursussen voor bestonden. Denk ook niet dat ik er ooit heen zou gaan, faalangst is voor mij een van de problemen waar ik het minst last van heb

Voor het geval er iemand in is geïntresseerd, ik had een 4,4 voor Engels. Het telt 5x mee, maar toch ben ik blij. Het was hoger dan ik dacht en bovendien haalt het mijn punt superomhoog...

[Chelle]

Waarom is dat idioot op je zeventiende?

Ehm, nou het is allemaal al zo vroeg begonnen. En soms wordt ik daar verdrietig en moe van. Gewoon omdat ik niet altijd zo verstandig wil zijn. Omdat ik er zo graag voor wil gaan en telkens weer terug wordt getrokken, omdat dingen nog niet 'klaar' zijn.

Ik bedoelde dat trouwens niet beledigend tegenover andere mensen hoor . Het is natuurlijk juist goed, maar voor mezelf wordt het soms even een beetje veel .

Ik denk niet dat het gek is als je over jezelf nadenkt op je 17e, of als je aan jezelf wilt werken. Beter laat dan nooit!!!!

Ehm.. Dankje.
Gefeliciteerd met je cijfer voor engels

[ShoarmaSchaap]

niet zeiken, gewoon schrijven die hap

[Chelle]

ShoarmaSchaap schreef:
niet zeiken, gewoon schrijven die hap

.........interessante gedachtengang..........

[ShoarmaSchaap]

Chelle schreef:
.........interessante gedachtengang..........

kaak

nee grapje

je moet gewoon meer schijt hebben jij, dat meen ik.

[TranceGirl]

Monrath schreef:
Ja, mensen die faalangst hebben zijn denk ik best perfectionistisch en gevoelig, niet? Ik wist trouwens niet dat er cursussen voor bestonden. Denk ook niet dat ik er ooit heen zou gaan, faalangst is voor mij een van de problemen waar ik het minst last van heb

Ja klopt...ik ben zeer perfectionistisch en gevoelig....
Ehmmzz ja ik wist ook niet in de 2e dat er cursussen bestonden maar blijkbaar waren ze er toch
Maar ik heb er dus niet veel aan gehad...jammer genoeg
Heb er nu nog steed sheel veel last van en het lijkt wel of het steeds erger word...

[Black Soul]

Monrath schreef:
Ja, mensen die faalangst hebben zijn denk ik best perfectionistisch en gevoelig, niet? Ik wist trouwens niet dat er cursussen voor bestonden. Denk ook niet dat ik er ooit heen zou gaan, faalangst is voor mij een van de problemen waar ik het minst last van heb

Voor het geval er iemand in is geïntresseerd, ik had een 4,4 voor Engels. Het telt 5x mee, maar toch ben ik blij. Het was hoger dan ik dacht en bovendien haalt het mijn punt superomhoog...

Nee, ik ben absoluut niet perfectionistisch. Gevoelig, tja, kweenie, niet echt supererg ofzo.
Ik heb me vorig jaar voor zo'n cursus op school opgegeven, maar ik scheen er iets te laat mee te zijn. En wat ze toen deden, was me een leuk stencil geven over "oefeningen" die je kunt doen als je zenuwachtig bent. Ja, mooi is dat, kun je leuk onder je proefwerk, waar je al zo erg in tijdnood zit, met je handen onder je stoel gaan zitten oid. Heb ik dus geen flikker aan gehad
Waarom het nu iets beter gaat weet ik dus ook niet precies, ik zeg ook niet dat het nu supergoed gaat, ik voel me alleen al een stuk beter erover. En dat is een goed begin, toch?

[Vogelvrij]

Dat is zeker een goed begin. En een goed begin is het halve werk, toch???
Maar gaven ze ze die cursussen dan gewoon op school? In dat geval zou ik er al helemaal nooit heen gaan, ik word zo al genoeg gepest.

[Black Soul]

Monrath schreef:
Dat is zeker een goed begin. En een goed begin is het halve werk, toch???
Maar gaven ze ze die cursussen dan gewoon op school? In dat geval zou ik er al helemaal nooit heen gaan, ik word zo al genoeg gepest.

Ja, op school.

[Vogelvrij]

Hm, nou, dat doen ze toch echt niet op onze school. Er is wel huiswerkbegeleiding geloof ik, en bijlessen als je in de onderbouw zit. Maar geen faalangstcursussen, voor zover ik weet.
Maar jij hebt er dus niet zoveel aan gehad? Weet je van anderen of die er iets aan hadden?
Ik moet nou ook zo'n Geschiedenis Praktische Opdracht maken: help!! Ik ben al een keer erover in paniek geraakt, maar gelukkig heb ik nog een week...

[Black Soul]

Monrath schreef:
Hm, nou, dat doen ze toch echt niet op onze school. Er is wel huiswerkbegeleiding geloof ik, en bijlessen als je in de onderbouw zit. Maar geen faalangstcursussen, voor zover ik weet.
Maar jij hebt er dus niet zoveel aan gehad? Weet je van anderen of die er iets aan hadden?
Ik moet nou ook zo'n Geschiedenis Praktische Opdracht maken: help!! Ik ben al een keer erover in paniek geraakt, maar gelukkig heb ik nog een week...

Als je goed gelezen had, dan had je gemerkt dat ik dus niet de faalangstcursus heb gehad, omdat ik te laat was, maar een dom stenciltje ervoor in de plaats
Er wordt bij ons voor de eerste en de tweede klas van dat soort cursussen gegeven (ik zat in de derde toen ik ermee kwam, net nadat de cursussen voor de tweede waren begonnen). Ik ken wel mensen die in de eerste eraan meegedaan hebben. Veel heb ik niet van ze gehoord, maar ik geloof dat het wel een beetje geholpen heeft, maar dat kan ik niet met zekerheid zeggen.

[moenbase]

Chelle schreef:

En nu, wat is dit nou? Hoe kom je uit zo'n cirkel.

Door je manier van denken te veranderen. Je zegt dat je het niet kunt omdat het nooit goed gaat. Probeer de keren voor je te halen dat het wél goed ging. Toen je wel hoge cijfers haalde voor verslagen. Je gaat er nu bij voorbaat al vanuit dat je het niet kunt, maar heb je het wel al geprobeerd dan? Je typte namelijk dat je nog moest beginnen.
En, waarom zou je falen, je kunt pas voor iets falen wanneer je het geprobeert hebt
Belangrijk is ook om niet te hoge eisen aan jezelf te stellen. Je mag falen, iedereen faalt weleens een keertje, er is nog nooit iemand door het leven gegaan zonder een fout. Iedereen haalt weleens een lager cijfer. Lage cijfers zijn er om opgehaald te worden, toch?
Je zegt dat je niet goed genoeg bent, maar bedoel je niet "ik vind mijzelf niet goed genoeg"? Dat is wel iets heel anders he. En vindt je jezelf dan in alles heel slecht, of zijn er ook dingen die je wél goed kunt doen. Waarbij je kunt zeggen "goh, het was pittig, maar toch heb ik dat voorelkaar gekregen".

Zet je negatieve zinnen om in positieve:
Ik zal falen ===> Ik mag falen
Ik doe nooit iets goed ===> Er zijn bepaalde dingen die ik wel goed kan.
Ik moet een hoog cijfer halen ===> Misschien haal ik wel een hoog cijfer, en als het een laag cijfer is kan ik die compenseren.
Ik mag niet afgaan tegenover de leraar/de klas/m'n ouders ===> Niemand is perfect.

etc. etc.


Sorry voor m'n late reply: Hoe is het gegaan met je verslag?

[mill's mess]

ik herken dit allemaal wel. Vanaf de brugklas is bij mij faalangst geconstateerd. Ik kreeg een cursus op school die ik niet serieus nam. Vier jaar later begon ik zelf ook te merken dat ik echt leed onder mijn faalangst (ik bleef oa. voor de tweede keer zitten in vier jaar ) . Ik ben samen met mijn moeder op zoek gegaan naar hulp. Via psychologische (faalangst)testen ben ik bij een psycholoog gekomen. Zij was goed, maar ik kon niet goed met haar overweg, na twee maanden was ik daar weer weg.
De jaren daarop heb ik elke keer opnieuw verteld in de klas en aan leraren dat ik last had van faalangst. Dit hielp mij enorm. Mensen keken er niet raar van op en begrepen het ook nog wel enigzins. Als ik wat in de klas moest zeggen en het kwam er door de zenuwen niet uit, gaf iedereen me rustig de tijd.
Met mondelinge tentamens hielden leraren rekening met mijn faalangst, waardoor ik toch mijn voldoendes wist binnen te halen ondanks mijn gestotter, getreuzel en jankbuien.
Niemand had er problemen mee en niemand vond me een opvallend persoontje. faalangst wordt volgens mij wel redelijk geaccepteerd

Hoe je er vanaf moet komen ben ik zelf ook nog steeds niet achtergekomen. Ik heb later nog meer faalangstcursussen gehad op verscheidene scholen. Ik ben van mening dat die oefeningen je wel kunnen helpen. Ze zullen je wel niet volledig van je faalangst afbrengen, maar geven je een basis waarmee je zenuwen wel meer kunt beheersen dmv ontspanningsoefeningen.
Ik zit liever 5 minuutjes met mijn handen onder tafel en wordt weer een beetje rustig, dan dat ik een heel tentamen zit te stressen met een pen.

schrijd die fucking werkstuk gewoon

[Chelle]

moenbase schreef:

Sorry voor m'n late reply: Hoe is het gegaan met je verslag?

Beter laat dan nooit toch . En het verslag kreeg ik af, had een 7,2. Ik weet dat dat niet slecht is. Stel idd vrij hoge eisen aan mezelf. Waarschijnlijk een vorm van compensatie, mezelf willen bewijzen


En bedankt voor je hele verhaal. Ik doe mijn best. Weet dat het een 'denkcirkel' is. Altijd maar dat negatieve gedenk, dat moet maar eens ophouden.


mill's mess, ook bedankt voor je antwoord. Ik denk in principe ook wel dat het geaccepteerd wordt, dat het vooral moeilijk voor jezelf is.

[moenbase]

Chelle schreef:
Beter laat dan nooit toch . En het verslag kreeg ik af, had een 7,2. Ik weet dat dat niet slecht is. Stel idd vrij hoge eisen aan mezelf. Waarschijnlijk een vorm van compensatie, mezelf willen bewijzen


En bedankt voor je hele verhaal. Ik doe mijn best. Weet dat het een 'denkcirkel' is. Altijd maar dat negatieve gedenk, dat moet maar eens ophouden.

Hai,

Nou hardstikke goed van je hoor! Een 7.2! En je zei dat je het niet kon Wel, elke keer als je een verslag maken moet denk dan terug aan die keer dat het je ook lukte om een goed cijfer neer te zetten, dus waarom zou het dán ineens niet lukken

Het is niet makkelijk om ineens geen hoge eisen aan jezelf te stellen, bouw het langzaam op, of af, het is maar hoe je het ziet
Wees tevreden met een 7.2, je hebt immers je best gedaan, daar ging het om toch!
Nogmaals, ik vind het hardstikke goed van je dat je ondanks het negatieve denken nog steeds een mooi cijfer hebt weten te halen! Bravo! Mijn complimenten.

Take Care

[Vogelvrij]

Chelle schreef:
Beter laat dan nooit toch . En het verslag kreeg ik af, had een 7,2. Ik weet dat dat niet slecht is. Stel idd vrij hoge eisen aan mezelf. Waarschijnlijk een vorm van compensatie, mezelf willen bewijzen

Wauw, een 7,2!! Gefeliciteerd zeg!

Vandaag weer een Engelse so gehad: ik kàn dat gewoon niet. Heel de klas is dan al klaar, en ik ben gewoon net op de helft. Ik weet niets meer, het schrijven duurt te lang, het denken duurt te lang. Ik had het superheet, maar ik kon mijn jasje niet uittrekken omdat ik dan nog meer tijd zou verspillen. Dus zat ik daar maar te denken en te schrijven en het warm te hebben. Na 3 kwartier begon die man de blaadjes op te halen, terwijl ik pas net bij het tweede deel van de so bezig was. Grist hij gewoon mijn blaadje weg!! Grr...

Zou je verlenging mogen krijgen wegens faalangst?

[moenbase]

Monrath schreef:
Wauw, een 7,2!! Gefeliciteerd zeg!

1) Vandaag weer een Engelse so gehad: ik kàn dat gewoon niet.

2)Zou je verlenging mogen krijgen wegens faalangst?

1) Kijk, niet lullig bedoeld uiteraard, maar, daar gaat het al mis. Je gaat er heen met een gevoel "ik kan het niet".
Ja, dat het je dan inderdaad niet lukt is vrij voorspelbaar.
Meestal ligt het al in de 'leerfase', je gaat er van te voren al vanuit dat je het fout zal maken. Daardoor fixeer je je op 1 ding en dat is het hoogste cijfer. Je stelt dus véél te hoge eisen aan jezelf. Probeer relax te werk te gaan. Als je bijvoorbeeld een so op krijgt, leer dan de woordjes per 10 of per 15 per dag. Begin niet op de laatste dag alle woordjes in je hoofd te stampen dus!
Ook is het belangrijk dat wanneer je de so moet maken je het je eigen zo gemakkelijk mogelijk maken, daar bedoel ik niet mee "voeten op de tafel", maar op ontspannen manier zitten. Met je rug tegen de stoel aan, je beide voeten op de grond, je handen losjes vanelkaar. Je kunt ook vragen of je wat water mag pakken, het helpt echt!

Als je dit allemaal heel moeilijk vind, schaam je er dan niet voor, er zijn meerderen die er last van hebben. Praat er over met je dekaan, een leraar die heel aardig is, of het vertrouwenspersoon op school, zij kunnen zorgen dat je begeleiding krijgt bij het leren.
Wees niet bang om hulp te vragen, ga anders met een vriendin als je niet alleen durft.

Succes!

[Vogelvrij]

Bedankt...

Ik heb er eens over nagedacht, en ik zit echt op een belachelijk verkrampte manier te werken. Mijn ene hand bij mijn knieën, mijn benen 2x over elkaar heen geslagen (dat kunnen veel mensen niet eens!) en met een gebogen rug. Zal eens proberen wat relaxter te gaan zitten.

Waar ik het niet mee eens ben: ik stel helemaal geen hoge eisen aan mezelf!!!!

Ik bedoel: ik vind dat ik het toch niet kan, dus dat ik toch nooit hoger dan een 6 zal halen. Ik ben blij zat met een 5, hoor! Dat is niet bepaald een hoge eis, of wel?

En ik leer verdomme 3 weken aan zo'n so, en dan nog ken ik het niet.

[mathfreak]

Monrath schreef:
Bedankt...

Ik heb er eens over nagedacht, en ik zit echt op een belachelijk verkrampte manier te werken. Mijn ene hand bij mijn knieën, mijn benen 2x over elkaar heen geslagen (dat kunnen veel mensen niet eens!) en met een gebogen rug. Zal eens proberen wat relaxter te gaan zitten.

Waar ik het niet mee eens ben: ik stel helemaal geen hoge eisen aan mezelf!!!!

Ik bedoel: ik vind dat ik het toch niet kan, dus dat ik toch nooit hoger dan een 6 zal halen. Ik ben blij zat met een 5, hoor! Dat is niet bepaald een hoge eis, of wel?

En ik leer verdomme 3 weken aan zo'n so, en dan nog ken ik het niet.

Het is inderdaad een goed idee om op een meer ontspannen manier te gaan zitten. Verder kan ik je alleen maar aanraden om het idee dat je iets toch niiet kunt van je af te zetten. Mensen zijn soms tot meer dingen in staat dan ze zelf denken, maar ze moeten dan wel de gelegenheid voor zichzelf scheppen om die dingen te kunnen doen. Als jij jezelf voorhoudt dat je het toch niiet kunt heeft dat een remmende invloed op je prestaties. Een betere aanpak is de volgende: stel voor jezelf een schema op van de dingen die je moet doen, ga daarbij zorgvuldig na hoe en wanneer je dat moet doen en begin er aan. Wat het leren van een so betreft is het zaak dat je eerst een globaal overzicht hebt van wat je moet leren en dat je je vervolgens de stof eigen probeert te maken door er vragen over te stellen en die vragen probeert te beantwoorden. Hoe makkelijker dat gaat, hoe beter dat je de stof beheerst. Het is daarnaast ook raadzaam om regelmatig de stof voor jezelf te herhalen, zodat je zeker weet dat je alles nog kent.

[Vogelvrij]

Oké, maar ik heb mijn wiskunderepetitie dus wel gigantisch verknald (zie letteren, daar heb ik er een verhaaltje over geschreven.) Ik heb wel wat meer ontspannen gezeten, maar daar bleef het dus bij.

Ik denk dat ik toch maar weer schema's gaan maken, hoe zinloos het misschien ok is. Heb ik in ieder geval wat houdvast.

Want een 2,5 voor een proefwerk Engels en een 4,8 voor so Engels halen op 1 dag is ok niet alles... Verdomme!!

Monrath schreef:
Ik heb er eens over nagedacht, en ik zit echt op een belachelijk verkrampte manier te werken. Mijn ene hand bij mijn knieën, mijn benen 2x over elkaar heen geslagen (dat kunnen veel mensen niet eens!) en met een gebogen rug. Zal eens proberen wat relaxter te gaan zitten.

Zo iets zit ik ook altijd.

Waar ik het niet mee eens ben: ik stel helemaal geen hoge eisen aan mezelf!!!!

Je wilt dingen halen, is dat niet hoog?

Ik bedoel: ik vind dat ik het toch niet kan, dus dat ik toch nooit hoger dan een 6 zal halen. Ik ben blij zat met een 5, hoor! Dat is niet bepaald een hoge eis, of wel?

En ik leer verdomme 3 weken aan zo'n so, en dan nog ken ik het niet.

Maar je maakt jezelf zo zenuwachtig door dat je denkt dat je het moet halen, dat je faalt, en dus zijn de eisen die je aan jezelf stelt misschien toch wel te hoog, anders zou je ook niet bang hoeven te zijn dat je ze niet zou halen. Toch?

Ga met iemand praten, zeker als je al veel andere dingen geprobeerd hebt.

[PsychoBoy]

Ik moet helaas zeggen dat dit een Faalangst is.
Niet zo'n grote, maar je zult de dingen anders moeten zien.
hoe je het nu ziet is dus niet goed...
Je moet alles eens rustig bekijken, en alles zo goed mogelijk overzichtelijk maken, daarna ga je eens goed bedenken wat je wilt (een onderwerp waarvan je alles weet bv.) en haal je ook een deel van internet (doe ik ook altijd)
Maar je hoeft nog geen angst te hebben, blijf kalm, en wacht tot je je cijfer krijgt, als er dan iets mis is, kun je het kwijt.

[Vogelvrij]

Hey mensen!!

Ik heb er zo half met mijn mentor over gepraat, maar hij luisterde niet echt. Hij zat alleen maar over mijn cijfers te zaniken en zei dat ik bijles voor Engels en/of Wiskunde moet gaan vragen. En, nu komt het: dat ik mijn Wiskundeleraar of leerlingen uit de klas om hulp moet vragen!! Ja dag, dat durf ik dus niet. Ik durf nog niet eens een vraag te stellen in de klas, laat staan mijn leraar aan te spreken en om hulp te vragen. Dus dat ga ik niet doen, maar een kennis van me wil me wel bijles Engels gaan geven, dus dat is wel fijn.

[moenbase]

Monrath schreef:
Bedankt...

Ik bedoel: ik vind dat ik het toch niet kan, dus dat ik toch nooit hoger dan een 6 zal halen. Ik ben blij zat met een 5, hoor! Dat is niet bepaald een hoge eis, of wel?

En ik leer verdomme 3 weken aan zo'n so, en dan nog ken ik het niet.

Je gaat leren totdat je 'net genoeg hebt geleerd om een 5 of 6 te halen'. Dat houdt dus in dat je ongeveer 40% van het te leren werk niet (goed genoeg) kent. Het heeft dus met de manier van leren te maken.

Sommigen leren té veel. Ik heb ooit eens een gehoord van iemand dat ze 8 uur geleerd heeft voor een proefwerk. Men kan dus overdrijven. Het kan zijn dat je op een andere manier moet proberen te leren. Je kunt erover praten met de desbetreffende leraar/lerares. "Ik had laatst een slecht cijfer, en toch had ik heel veel geleerd. Kunt u misschien uitleggen hoe ik het beste kunt leren voor dit vak?". [in je eigen woorden dan he]

Het is trouwens ook makkelijker als je een samenvatting maakt. Dan schrijf je het op, en onthou je het ook veel beter.

Monrath schreef:
Ik heb er zo half met mijn mentor over gepraat, maar hij luisterde niet echt.

Nog een keer met die man gaan praten, maar dan heel ipv half. Zeg bv. dat je cijfers aan je faalangst liggen en dat daar dus aan gewerkt moet worden ipv aan bijles ed. Dat helpt nl niet heel veel als het aan faalangst ligt, je kunt het nl wel, maar het lukt niet oid (weet je zelf ook wel). Soms helpt bijles btw wel iets, omdat je dan meer uitleg krijgt, wordt je soms zekerder van jezelf dat je het toch wel kunt. 'k zou proberen nog een keer met hem te praten of met een andere docent op school oid.

[moenbase]

Monrath schreef:
ik-durf-het-niet-verhaal

Maar, je zei dat je er wel met je mentor over gepraat hebt. (trouwens een rare reactie van de mentor...vind ik zelf...) Waarom durf je het wél aan de mentor te vragen en niet aan je leraar?
Ik vind dat je een goede stap hebt gezet door er in iedergeval over te praten. Zowel hier op 't forum, als met de mentor.

[Vogelvrij]

Leonoor schreef:
Nog een keer met die man gaan praten, maar dan heel ipv half. Zeg bv. dat je cijfers aan je faalangst liggen en dat daar dus aan gewerkt moet worden ipv aan bijles ed. Dat helpt nl niet heel veel als het aan faalangst ligt, je kunt het nl wel, maar het lukt niet oid (weet je zelf ook wel). Soms helpt bijles btw wel iets, omdat je dan meer uitleg krijgt, wordt je soms zekerder van jezelf dat je het toch wel kunt. 'k zou proberen nog een keer met hem te praten of met een andere docent op school oid.

Maar dat durf ik dus niet. Ik bedoel: ik moest wel met mijn mentor praten, hij ging gewoon de lijst af, dus toen moest ik wel. Maar uit mijzelf hulp aan iemand vragen? No way, dat durf ik echt niet. Zoals ik al zei, ik durf niet eens een vraag te stellen in de klas.

Ik weet dat bijles niet echt de geweldigste oplossing is, maar ik denk dat ik me er misschien wel zekerder van ga voelen. Als ik zeker weet dat ik het kan en zeker weet dat ik alles snap, misschien geraak ik dan niet gelijk in paniek. Ik weet het niet, ik zie het wel, als het niet helpt kan ik altijd stoppen...

[moenbase]

Monrath schreef:
Maar dat durf ik dus niet. Ik bedoel: ik moest wel met mijn mentor praten, hij ging gewoon de lijst af, dus toen moest ik wel. Maar uit mijzelf hulp aan iemand vragen? No way, dat durf ik echt niet. Zoals ik al zei, ik durf niet eens een vraag te stellen in de klas.

Durf je er wel met een klasgenoot, mams, paps, broer, zus, vriend(in) over te praten? Misschien kun je dan voorstellen om samen te gaan. Dat is minder eng

Bovendien moet je eens aan jezelf denken, ik bedoel, écht aan jezelf denken. Je zegt hier dat je graag geholpen wilt worden (anders had je niet gepost lijkt me). Maar je wilt ook dat het vanzelf gaat. Dit gaat nu eenmaal niet altijd. Kom voor jezelf op, je bent het waard om je eigen goed te kunnen voelen, je bent het waard om met een goed gevoel naar huis te kunnen gaan. Zeg dat een paar keer tegen jezelf. Zet de volgende stap. Het lijkt allemaal heel moeilijk omdat je dat jezelf inpraat. Maar als je het realistisch bekijkt is het toch helemaal niet eng. Jij wilt graag geholpen worden, daar gaat het om!

Succes!

Monrath schreef:
Maar dat durf ik dus niet. Ik bedoel: ik moest wel met mijn mentor praten, hij ging gewoon de lijst af, dus toen moest ik wel. Maar uit mijzelf hulp aan iemand vragen? No way, dat durf ik echt niet. Zoals ik al zei, ik durf niet eens een vraag te stellen in de klas.

Ik denk dan dat je het idd half (of kwart) geprobeerd hebt, en dan vind ik het niet zo heel raar dat je mentor over gaat op je cijfers, misschien heeft hij niet eens begrepen wat je wou zeggen oid, hij kan vast geen gedachten lezen. Probeer je er eens over heen te zetten, en toch met iemand te gaan praten, dat is de eerste stap (en die zijn vaak het moeilijkst). Die zul je eerst moeten nemen voor je verder kunt komen, denk ik. Schrijf een briefje, weet ik het.

Ik weet dat bijles niet echt de geweldigste oplossing is, maar ik denk dat ik me er misschien wel zekerder van ga voelen. Als ik zeker weet dat ik het kan en zeker weet dat ik alles snap, misschien geraak ik dan niet gelijk in paniek. Ik weet het niet, ik zie het wel, als het niet helpt kan ik altijd stoppen...

Maar ga je je zekerder voelen zonder iets aan die faalangst te doen? Dat is een vraag waar ik dan mee blijf zitten. Tuurlijk zal het wel iets uit maken... Maar goed, probeer het idd eens.

'k zou toch ook nog eens proberen met je mentor te gaan praten, stap zijn lokaal binnen, dan kun je niet meer terug. Ik ken jouw mentor natuurlijk niet, maar veel mentoren willen best luisteren.

Succes iig.