25-05-2002, 11:45
|
|
|
HEEEEEEEEEELP: IK BEN EEN MEISJE VAN 15, MET VEEL PROBLEMEN: keb anorexia gehad, nu boulimia ben veel depressief etc. thuis gaat het niet goed, ops chool blijfk misschien zitten. vanaf mijn 9e gaak naar psychologen maar die hebben niets of nauwelijks effect. ik val steeds weer trug in mijn oude patroon. mijn psycholoog denkt dat het een goed idee is om me te laten opnemen in halsteren. de vier sprong met jongeren met dezelfde problemen. voor mijn ouders is het een grote schok. ze schamen zich denk ik ook dat hun dochter zo ver is gezakt. ik wil graag van jongeren horen hoe het daar is, wat ze er positief in vonden of negatief!...... reageer aub snel!!
dikke kus... niki 
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
25-05-2002, 17:42
|
|
|
|
ik ben zelf nooit opgenomen, heb zelfs nooit bij een spych geweest(voor mezelf dan) en heb geen ernstige problemen maar een vriend van me zit nu in een gesticht (zo noemt hij het zelf altijd)
Hij heeft pdd-nos met sterke neigingen naar adhd en wat fobieen en paranoia. Hij was thuis onhandelbaar en op school was hij ook een ramp (hij is blijven zitten in 3 mavo en ze hebben laatst een test bij m gedaan--> hij heeft gymnasium nivo). Vanaf zijn 9de heeft hij meerdere zelfmoordpogingen gedaan. Ik vertel dit om te laten zien dat het niet hetzelfde is als jouw situatie maar misschien kan het je helpen. Voor hem is het geweldig dat hij daar zit, hij is min of meer tegen zijn wil gegaan en zelfs in de eerste week weggelopen maar na 2 maanden observatie mocht hij nog zeker een jaar blijven. Hij is helemaal gewend en heeft er voor het eerst vrienden gemaakt(buiten mij om). Hij kan nu steeds beter met zichzelf omgaan waardoor hij ook prettiger voor anderen wordt en waardoor hij positiever wordt. Eens in de 2 weken mag hij een weekend uit en hij heeft nu in het dorp ook contact met mensen gemaakt en hij gaat zelfs uit. Het doet m zo ontzettend veel goed dat ik nix anders kan aanraden dan DOEN!
__________________
because we are born free, to have the world as our playground
|
|
25-05-2002, 21:58
|
|
|
Owkeej...ik ben dus al twee keer opgenomen geweest en moet over twee weken ongeveer weer naar mn eerste kliniek terug.
Eerste kliniek: (JPC De Kreek (Dordrecht) Ik kan je niet echt vertellen hoe het er onder werkdagen aan toe gaat, want ik was er in de vakanties en kreeg geen therapie, omdat het een crisis opname was en ik al bij een andere kliniek in Den Haag stond ingeschreven. Ik heb daar drie-enhalve week gezeten. Twee weken op geslotenafdeling en anderhalve week op open afdeling. Geslotenafdeling: Aan het begin was het echt wennen. Je werd constant in de gaten gehouden. Kon niet wegvluchten, want alles was gesloten en als je ECHT wilde ontsnappen, lukte dat eik alleen via het hokje van de sociotherapeuten , maar dat lukte juh dus eik nooit  Je kreeg op de gesloten afdeling afdelingstherapie. Dat hield in: Creatieve dingen, spelletjes, gesprekken met z'n allen, samen dingen koken, enz. enz. Ik moest er eerst heel erg wennen. Tuurlijk mocht je wel naar de tuin hoor, maar dan moest er wel een sociotherapeut bij zijn. Sociotherapeuten, zorgen eik als een soort ouders voor je, je kan naar ze toekomen als het niet gaat, ze staan altijd voor je klaar. En ze helpen je, kijk, vrienden kan je ook wel altijd naartoe, maar dat helpt je niet verder. Als je naar hun toe gaat, dan krijgen zij steeds meer over je te weten en dan kunnen ze je beter helpen. Verder aten wij op de gesloten afdeling drie keer per dag. Ik weet niet echt de tijden meer uit mn hoofd, maar weet wel dat dat in elke kliniek zo is Uhmz...mjuh, tis al een jaar geleden bijna, kweet er niet eg veel meer van, twas eg in mn crisis tijd eik  De open afdeling was wat makkelijker. Toen ik van de gesloten naar de open ging voelde ik me bang voor mezelf. Ik kon mezelf zo iets aan doen. Ik wist niet echt wat ik er toen mee aan moest. Keb toen veel met 1 bepaalde sociotherapeut gepraat. Hij was onwijs kewl en je kon er goed mee praten. Op de open afdeling had je geen afdelingstherapie meer, maar wel nog de avondbesprekingen, van hoe je dag was en wat je die avond wilde gaan doen enz. Op de openafdeling had je veel meer vrijheden. Je had bepaalde fases. Fase 0 was dan de gesloten afdeling, fase 1 ook, fase 1+ was mengeling en fase 2 was gewoon met veel vrijheden. Je kon als je duidelijke afspraken maakte gewoon naar het winkelcentrum zeg maar. Owja, je moest ook een non-cuicide-contract afleggen. Best kut dat ding  Maarja, tmoest Anders konden ze niks met je en je wilde zelf geholpen worden. Uhmz...mjuh, kweet zelf niet meer zoveel over mn eerste opname te vertellen. Mijn tweede was in Den Haag dan, maar die heeft niej langer dan 2 dagen geduurt. Ik vond het daar niet leuk en werd er superslecht behandeld en toen was ik daar weggelopen en hebbik de hulpverling zelfs enkele maanden stil gezet. Rond Februari ofsow heb ik de hulp weer opgezocht, want ik kon het niet alleen. Ik heb mezelf toen wel grotendeels uit mn depressie getild. Hulpverleners waren stomverbaasd en vonden het ook behoorlijk knap van me. Alsnog had ik opname heel hard nodig, maar ik was als de dood dat ik terug zou moeten naar Den Haag, maar dat hoefde niet meer...dus nu mag ik weer terug naar Dordrecht. Ik krijg een assorsatieopname (ofsow) die 4 tot 6 weken kan duren op de gesloten afdeling. Wordt best zwaar, maar ze gaan na 16 jaar eens duidelijk kijken wat er nou eik met mij aan de hand is en daarna kunnen ze mij pas de juiste behandeling geven. Mjuh...als juh nog vragen hebt, moet je maar vragen. Vragen beantwoorden is makkelijker dan een verhaaltje vertellen vinnik *knuf* Eendjuh
__________________
Take my future, past, it's fine, but now is mine
|
|
25-05-2002, 22:02
|
|
|
|
Owja, btw, je moet niet denken dat mijn kliniek precies hetzelfde als de jouwe zal zijn. Zie een kliniek hetzelfde als een gezin met een huis, elke kliniek is anders en er wonen ook andere mensen.
Maar ik raad het je zeker wel aan! Gewoon doen! Je wordt er niet slechter door! Het zal je zeker helpen. Die drie-enhalve week heeft mij zo enorm veel goed gedaan! *knuf* eend
__________________
Take my future, past, it's fine, but now is mine
|
|
26-05-2002, 10:23
|
|
|
|
Ik ben voor 2 weekjes opgenomen geweest.
Was heel erg bang in het begin, maar dat viel best goed mee. Je zit in een groep met mensen die allemaal een of meerdere problemen hebben en met iedereen kan je even goed overweg omdat ze begrijpen hoe het voelt zoveel probs te hebben. Zo was dat bij mij toch. Ook over de begeleiders (opvoeders, verpleegkundigen) had ik totaal niet te klagen, ze stonden voor iedereen klaar om te praten over je problemen (daar zijn ze ook voor natuurlijk). Ik voelde mij er veilig en nu ik thuis ben voel ik mij zo onveilig als het maar kan, heb geprobeerd om weg te lopen daarstraks maar ze hebben mij weer naar binnen gesleurd, ik zou echt willen dat ik nog in die instelling was... Greets and kiss
|
|
26-05-2002, 16:01
|
|
|
|
Wheelp
ik wor waarschijnlijk ook opgenomen op de viersprong in halsteren. Mja niet op de jongerenafdeling, of misschien ook wel. tis allemaal nog wel vaagjes. intake procedure bij de viersprong is best wel erg lang.. ik ben al sinds februari bezig. ik zal wel niet belangrijk of erg genoeg zijn  www.deviersprong.net is mss wel een handige site voor je
|
|
26-05-2002, 19:04
|
|
|
Hoi
Ik ben 8 maanden lang opgenomen geweest in de Ruyterstee in Smilde vlakbij Assen=Drenthe voor anorexia. Ik automutileerde erg en was nogal depressief. Maar dankzij de hulp van al die mensen daar ben ik er weer bovenop gekomen. Ik slik nu nog prozac en risperdal, van mijn anorexia is bijna niets meer over, ik heb het onder controle en ik automutileer niet meer sinds januari van dit jaar. Ik ben nu drie maanden weer thuis en het gaat ontzettend goed met me. Ik ben verliefd en kan genieten van de dingen die het leven zo leuk maken. Ik blijf WEER zitten, dit wordt mijn derde keer havo 4 maar ik ben vast van plan mijn diploma te gaan halen, dus het zal me lukken ook. Ik zal je wel wat willen vertellen over de kliniek waarik gezeten heb. Er was eerst ook sprake van dat ik naar de viersprong zou gaan, maar dat ging nietdoor omdat ik daar te weinig jongeren van mijn leeftijd zou hebben en het niet specifiek gericht was op anorexia en boulimia. IN het begin was het wennen in een groep, en al helemaal om weer normaal te gaan eten, ik was niets meer gewend na drie jaar knoeien en niet eten. Ik keerde me af van alles en vond mezelf niet ziek, maar ik hield mezelf voor de gek. Al gauw ging ik het anders zien, maar het veranderen zelf duurde nog een hele tijd. Ik heb er ontzettend veel aan gehad, ben mezelf echt gaan zien en ben het anders gaan doen zoals het ook kan. Niet in het zieke patroon blijven hangen. Ik heb de oorzaken van mijn anorexia doorgespit en ze bij de lurven gepakt. Nog vaak genoeg heb ik het moeilijk, maar ik heb gevochten en het was het dubbel en dwars waard. Ik heb er zoveel voor terug gekregen. Ik raad je sterk aan om naar een kliniek te gaan als je zo diep met jezelf in de knoop zit dat je het zelf allemaal niet meer in je eentje thuis kunt, of samen met je ouders. Ik heb er lang over nagedacht, maar het was een van de beste (en zwaarste) keuzes die ik ooit heb gemaakt. Ik was vanaf mijn veertiende ziek, maar nu ben ik zeventien, en voel me goed. Heel veel sterkte, en als je nog wat wilt weten: vragen staat vrij dus mail gerust. Liefs Maaike
__________________
BE the *miracle* !
|
|
26-05-2002, 19:44
|
||
|
|
Citaat:
Das een heel kut gevoel, maar ik had het ook toen ik van de gesloten naar de open afdeling werd gestuurd. Ook dat is altijd een grote verandering
__________________
Take my future, past, it's fine, but now is mine
|
|
|
27-05-2002, 18:05
|
|
Verwijderd
|
ben zelf 2 keertjes opgenomen geweest op een gesloten afdeling en ik ken via de daggroep waar ik nu zit een meisje dat in halsteren heeft gezeten...
zij zelf vond het in halsteren niet echt geweldig... je hebt daar best grote groepen... kd8 4 groepen van 10 jongeren. en daar is ut groepsgebeuren heel belangrijk. je krijgt dus ook alle verhalen van de anderen te horen en daar moet je rekening mee houden... bij haar was het zo dat het in het begin eerst slechter werd maar daarna een stuk beter. mja... een opname geeft je wel een veilig ge4voel enzow. nja... kmoet nu gaan eten... als je nog iets wilt weten kun je mailen naar me_blackrose@hotmail.com knuf mir
|
|
27-05-2002, 18:29
|
||
|
|
Citaat:
__________________
What makes you think that you're not one of us?
|
|
|
27-05-2002, 19:06
|
|
|
|
wow..
de 4 sprong is populair.. ik heb er morgen weer een afspraak.. ben benieuwd of ik nu eindelijk wat meer kom te weten
|
|
28-05-2002, 10:13
|
|
|
|
Ik ken ook iemand met PDD-NOS die er heeft gezeten. Ze had zelfmoordneigingen, stemmen etc. Het was niet alleen voor haar goed om er te zijn maar ook voor haar ouders en overige familieleden. Het is nu veel duidelijker geworden hoe er met haar om moet worden gegaan. Ik zeg hierbij niet dat het makkelijk zal worden daar. Ze is ook een aantal keren geflipt. maar dat komt door het proces naar verbetering.
|
|
28-05-2002, 10:47
|
|
|
|
ik ga binnekort wschijnljk naar het Jutter in Den Haag voor volledige opvang... maar ik benook benieuwd wat mn rechten en plichte zijn enzo...
weet iemand waar ik info ken vinde?
__________________
-- insert 1337 signature --
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 05:07.
Adverteren