Sprankelend!

[Snow White]

Met ogen dicht


Sprankelend is het juiste woord
wat mij te binnen schiet
Wanneer ik van jouw lach geniet
die mij nimmer verstoord

Waarachtig ongehoord

Stralend in jouw aangezicht
vergetend al mijn zorgen
Komt er alvast een glimp voor morgen
innig kussend in het licht

Genietend met de ogen dicht



Voor heel even


Jouw mond zacht
op de mijne vereeuwigd
gevoelens vloeien over en weer

Ik kan er geen genoeg van krijgen
En adem jouw hartstocht
zacht en teder keer op keer

Mijn wangen gloeien diep roze
en mijn handen strelen jou
nerveuze benen trillen van geluk

Onze lijven tegen elkaar gedrukt
Een momentopname voor heel even
maar niets kan er meer stuk



Twee lieve 'liefdesgedichten' Het is tijd voor positiviteit!

Snowy

[Anne]

Opmerking vooraf: ik kon het echt niet lezen, lichtblauw leest heel irritant, hoewel het wel mooi is.
Het tweede gedicht, 'Voor heel even', vind ik het mooiste. Ik weet niet precies waarom, het spreekt me gewoon erg aan. Alleen de laatste regel, die haperde toen ik hem las. Ik zou er nog 1 syllabe aan toevoegen, misschien: 'maar niets kan er nu meer stuk'.

'Met ogen dicht' heeft wel een bijzonder vorm: een strofe en dan nog een regel, die op de laatste regel van de strofe rijmt. Dat maakt hem wel goed, maar toch spreekt deze me minder aan. En ik erger me een beetje aan de werkwoordsvormen (zoals: sprankelend, stralend, vergetend, kussend, genietend). Maar dat zal vast aan mij liggen.

[Snow White]

Anneee schreef op 14-03-2004 @ 12:24:
Opmerking vooraf: ik kon het echt niet lezen, lichtblauw leest heel irritant, hoewel het wel mooi is.
Het tweede gedicht, 'Voor heel even', vind ik het mooiste. Ik weet niet precies waarom, het spreekt me gewoon erg aan. Alleen de laatste regel, die haperde toen ik hem las. Ik zou er nog 1 syllabe aan toevoegen, misschien: 'maar niets kan er nu meer stuk'.

'Met ogen dicht' heeft wel een bijzonder vorm: een strofe en dan nog een regel, die op de laatste regel van de strofe rijmt. Dat maakt hem wel goed, maar toch spreekt deze me minder aan. En ik erger me een beetje aan de werkwoordsvormen (zoals: sprankelend, stralend, vergetend, kussend, genietend). Maar dat zal vast aan mij liggen.

Een Syllabe? Ik ben niet zo erg thuis in die woorden hoor maar ik begrijp wat je bedoeld. Dankjewel voor de tip. Ik heb ook erg getwijfeld aan het lichtblauw. maar ik heb het wél gedaan, omdat k het een 'sprankelende kleur' vond. En ikzelf markeer het gewoon even met de muis, dat vond ik juist wel grappig. maar ik begrijp dat het voor sommigen (en jou dus ook) irritatie op kan wekken.

Dankje voor je reacties op beide gedichten!
xx Snowy

[Anne]

Snow White schreef op 14-03-2004 @ 12:32:
En ikzelf markeer het gewoon even met de muis, dat vond ik juist wel grappig. maar ik begrijp dat het voor sommigen (en jou dus ook) irritatie op kan wekken.

O, het wekt geen irritatie op hoor. Hoewel ik wel zei dat het heel irritant leest. Maar ik heb het gewoon gemarkeerd, net als jij. En dan leest het wel goed.

Syllabe is lettergreep.

[Dreamerfly]

Het komt heel lief over, maar het is voor mij te zoetsappig. Dit ligt wellicht deels aan mezelf, maar daarnaast mis ik het bijzonderheidsgehalte.


Anne, ik weer wat bijgeleerd



ps: "met de ogen dicht".....dit zinnetje had ik steeds in mijn hoofd toen ik bezig was met een gedicht