waar te beginnen

[trogir]

hallo,
ik weet niet echt goed hoe ik dit een beetje moet uitleggen enzo maar ik zal het proberen, er is op dit moment namelijk heel veel gaande in mijn leven, maar het begint allemaal thuis. mijn moeder dreigt al jaren met me uit huis te zetten en heeft dat ook al een paar x gedaan, maar nu gaat ze per oktober verhuizen en ik mag niet mee, en ik voel gewoon aan dat ze het nu echt meent dat ze niet meer samen met mij in een huis wil wonen. zelfs mijn stiefvader die zich er normaal niet mee bemoeit heeft me dat gister even verteld, ze willen namelijk niet met een "kutmeid" samen wonen.
gister knakte er dus echt iets in mij, ik voel me al heel lang niet optimaal en heb het idee dat ik depressief ben (voel me al heel lang neerslachtig maar heb sinds kort last van paniekaanvallen en harkloppingen e.d.) maar gister was wel de druppel, ik kon geen oog dicht doen vannacht want ik maak me zorgen over alles, zoals waar ik heen moet, en waar ik alles van moet betalen, ik zie door de bomen het bos niet meer zeg maar, vanochtend heb ik me ziek gemeld op het werk omdat ik geen oog dicht heb gedaan en niet het gevoel heb dat ik kan functioneren maar nu voel ik me dáár dus weer erg schuldig over.
ik weet dus zeg maar niet meer wat ik moet doen, ik wil eigenlijk wel graag "hulp" zeg maar en men zegt altijd dat dat begint bij de huisarts, maar ik ben erg bang dat hij me niet serieus zal nemen en durf dus zeg maar niet echt heen, en hoe lang duurt het ongeveer voordat je doorverwezen word en kan je tot die tijd ziek thuis blijven? hoe werkt dat?

bvd

[Fantôme]

Ik kan me voorstellen dat het je gisteren even teveel werd. Als je moeder je niet eens meer mee wilt nemen...
Kun je niet nog een keer met haar gaan praten? Dan weet je misschien de precieze reden en kunnen er dingen uitgepraat worden. in ieder geval kom je er dan achter of ze het wel of niet echt meent dit keer. Want, zou je het liefste nog wel steeds met je moeder en (stief)vader mee willen verhuizen? Zo ja, misschien zou je dat dan ook duidelijk (maar wel aardig) moeten zeggen.

Verder; wat doe je nu? Werk je, zit je op school, doe je werken/leren? heb je een relatie of iemand waarbij je misschien (tijdelijk) kunt intrekken. Is het voor jou een optie om misschien op kamers te gaan? Als je het idee hebt dat je daar (nog) niet aan toe bent is begeleid kamer wonen misschien een idee, maar volgens mij moet je daarnaartoe doorverwezen worden (hiervan ben ik niet zeker). Je vraagt je af waar je het geld vandaan moet halen. Iig is het belangrijk om een baantje te hebben. Verder kun je evt. huursubsidie aanvragen en je moet misschien kijken wat je mogelijkheden zijn wat betreft zorgtoeslag e.d.

Je geeft aan dat je hier hulp in wilt hebben omdat je het niet alleen kunt (wat zeker heel begrijpelijk is). Je kunt idd bij je huisarts langs gaan en dat hij je doorverwijst. Je hoeft niet bang te zijn dat hij/zij je niet serieus neemt, ook omdat je niet per se je hele verhaal aan je huisarts hoeft te doen. Je kan globaal vertellen wat er aan de hand is (problemen binnen het gezin en praktische problemen waarbij ik hulp kan gebruiken van een proffesional). Hij kan je dan doorverwijzen. Het is ook mogelijk om direct bij bijv. het AMW aan te kloppen. Vaak hebben zij een inloopspreekuur waar je zo binnen kunt lopen. Het hangt er erg vanaf in welk gebied je woont, hoelang het gaat duren. Gezien je waarschijnlijk op zeer korte termijn hulp nodig hebt (je kan moeilijk op straat gaan wonen) zal het goed kunnen dat je eerder aan de beurt bent.

Als laatste... als je met je moeder hebt gepraat en ze wil je echt niet meenemen zou je misschien wel afspraken met haar kunnen maken. dit hoeft niet direct, kan me voorstellen dat je boos en verdrietig bent. Die afspraken kunnen dan over financieen gaan en in hoeverre zij je tegemoet kan komen.

groetjes, fantome

[akumabito]

Ik ga nu misschien hele foute dingen zeggen, maar... als je moeder je botweg verteld dat ze je niet meer in huis wil hebben, zou ik me in ieder geval totaal geen moeite meer doen om toch nog mee te verhuizen.. daarbij is zij trouwens wel nog (financieel) verantwoordelijk voor je, dus hoe hard ze het ook zou willen, ze kan het wettelijk gezien niet maken om je zonder enige vorm van compensatie het huis uit te zetten. Schakel als het echt te veel wordt anders ff de kinderrechtswinkel in. Die zitten verspreid over het hele land, kijk [hier] maar eens voor de dichstbijzijnde vestiging.. de rechtsbijstand via de kinder rechtswinkelis overigens gratis.

Ondertussen; heb je misschien nog andere familie of goede vrienden waar je even terecht kan? Op kamers gaan is misschien niet echt de beste optie op dit moment in de meeste plaatsen zijn er behoorlijke wachtlijsten voor kamers iig.. dan heb je nog problemen met geld, etc.. denk er aan dat je alleen maar huursubsidie krijgt als je echt je eigen woning huurt (dus geen zolderkamertje ergens ofzo..)

Erg vervelende situatie in ieder geval... succes ermee, en laat maar weten als we nog iets voor je moeten uitzoeken ofzo..

Cheers,
-Aku.

[trogir]

@ fantome

op dit moment werk ik, heb 2 jaar op de havo "verspild" en ik weet gewoon echt niet wat voor opleiding ik wil doen dus zodoende..maar ik zit er nu toch ernstig aan te denken om maar gewoon wat te kiezen ivm studifinanciering (en toekomst ofcourse) ik was eerst wel van plan om mee te verhuizen, maar liever niet want het is een halfuur rijden bij mn werk/sport e.d. vandaan, en mn werk wil ik graag houden, bovendien denk ik dat het gewoon echt niet lukt, helemaal niet daar want dat is behoorlijk in the middle of nowhere dus dan zitten we nóg meer op elkaars lip. bovendien weet ik zéker dat ze t meenden.

ik heb geen relatie oid waar ik tijdelijk bij in kan trekken, ik kan best ergens een paar dagen terecht maar daar houd het dan ook mee op, ik maak me qua financieel opzicht zorgen omdat ik met 3 week 18 word en volgens mij hoeft mijn moeder me dan niet meer financieel te ondersteunen

@akumabito
voor informatie over huursubsidie e.d. kan je gewoon bij de gemeente terecht neem ik aan?

[Nona]

Ik ben het voor een groot deel met akumabito eens.

Ten eerste zijn je ouders tot je 21e financieel verantwoordelijk voor je. Dat betekent niet dat ze alles voor je moeten betalen, maar wel dat ze verplicht zijn een bepaald bedrag per maand in te leggen. Momenteel betaalt je moeder de huur/hypotheek, en ik neem aan ook eten en drinken. Zodra jij uit huis gaat/ wordt gezet doet ze dit niet meer en is ze verplicht een deel aan jouw kosten te betalen, hoe veel dit is weet ik even niet. Maar je staat er niet helemaal alleen voor.

Voor huursubsidie heb je een eigen huisnummer nodig. De meeste studentenkamers hebben dit niet. Wat je het beste kunt doen is even rondkijken hoe je goedkoper uitkomt: met een kamer zonder subsidie of een appartement met subsidie. Kamers zijn relatief duurder, maar in totaal vaak goedkoper (minder oppervlakte maar ook minder kosten, hoewel relatief duurder) en houd er rekening mee dat huurprijzen vaak inclusief gas, water en electriciteit zijn.

Dat je huisarts je niet serieus zal nemen is iets waar je je geen zorgen om hoeft te maken. Het is zijn werk serieus naar de problemen van mensen te kijken, of die nu psychisch of lichamelijk zijn. Hij zal je door kunnen verwijzen naar de juiste hulpinstantie, en je aanmelding in gang zetten. Dat scheelt een hoop werk aan uitzoeken voor jou.

Echt heel veel sterkte, ik kan me voorstellen dat dit erg moeilijk voor je is!

[akumabito]

Op (zeer) korte termijn heeft het weinig zin om naar normale huurwoningen te kijken denk ik, ivm wachtlijsten. ik weet niet waar trogir vandaan komt, maar om je een idee te geven; de wachttijd voor studentenhuisvesting (de goedkoopste woningen zeg maar) hier in Breda ligt rond de 2 jaar. In Utrecht meen ik op een jaar of 4 zelfs, en in Amsterdam en Rotterdam kan het nog verder oplopen, afhankelijk van de wijk waar je in geinteresserd bent en de huur die je op kan brengen.

Overigens is het natuurlijk wel goed om je alvast te orienteren op de huurmarkt. Het kan in ieder geval nooit kwaad om je in te schrijven bij de woningcorporaties. (heb je meestal wel administratiekosten)

Als advies kan ik je meegeven om toch weer terug naar school te gaan. Je hebt veel meer kansen voor je toekomst, en daarbij zal het je ook ontzettend helpen met andere zaken. Als het goed is bestaat er zoiets als jongerenhuisvesting (maar het precieze weet ik er ook niet van, ik zal zo eens zoeken) dat is een hulpprogramma speciaal voor vroege huisverlaters. Als je trouwens naar het mbo of zo zou gaan krijg je ook een OV kaart.. dan wordt het vaak een stuk makkelijker om huizen te zoeken, want dan kan je je inschrijven net buiten de grote steden (waar de wachtlijsten veel minder lang zijn). Als je je OV niet nodig zou hebben kun je hem ook nog inleveren voor een extra vergoedingper maand (ongeveer 60 euro per maand)

Informatie over huursubsidie kan je hier vinden: http://www.toeslagen.nl/particulier/huurtoeslag/

Verder kun je ook nog eens kijken op sites zoals http://www.directwonen.nl/ (maar bedenk wel dat voor deze kamers GEEN huursubsidie beschikbaar is!)

Oh jah, probeer anders ook vast een beetje je financiele gegevens op een rijtje te zetten.. inkomsten/uitgaven, etc.. vergeet niet dat je vanaf je 18e zelf je zorgverzekering moet betalen!

In welke regio zit je, trogir? Dan zal ik eens proberen wat info te vinden specifiek voor jouw gebied, misschien dat er nog iets nuttigs naar boven komt..

[juno]

Rechtswinkel. Je ouders zijn tot je 21ste financieel verantwoordelijk voor je. Het zal de verstandhouding niet ten goede komen, maar een paar honderd euro kun je er op maandbasis wel uitslepen. Voor iemand met jouw inkomen is rechtshulp bijna gratis.

Heel snel kamer zoeken. Gewoon de eerste de beste die betaalbaar is. Op straat staan is echt niet aan te raden. Voor een 18 jarige is geen jeugdhulpverlening meer.

[Fantôme]

juno schreef op 07-09-2006 @ 20:16 :
Rechtswinkel. Je ouders zijn tot je 21ste financieel verantwoordelijk voor je. Het zal de verstandhouding niet ten goede komen, maar een paar honderd euro kun je er op maandbasis wel uitslepen. Voor iemand met jouw inkomen is rechtshulp bijna gratis.

Heel snel kamer zoeken. Gewoon de eerste de beste die betaalbaar is. Op straat staan is echt niet aan te raden. Voor een 18 jarige is geen jeugdhulpverlening meer.

er bestaat zelfs ook een 'kinderrechtswinkel' wat gratis is en waar ze gezien haar leeftijd nog net terecht kan...
Je ouders zijn idd nog financieel verantwoordelijk voor je. ik had, dacht ik, getypt van 'heb het eens met je ouders over een regeling e.d.' omdat ik denk dat je moeder best snapt dat ze je (financieel) niet zo kan laten zitten. maar als dat niet werkt zijn de opties van akumabito en de anderen altijd nog een idee. het is maar net hoe je het wilt aanpakken...

[akumabito]

Heuy, is er ondertussen al nieuws?