Zijn computers nou dom of slim? slimmer dan de mens?

[soulless]

Uhm, ik zou implantaten aan laten leggen..

De computers gaan het over nemen, zorg dat je op hetzelfde niveau als ze blijft en het beste van twee werelden weet te combineren..

Het zou wel fijn zijn, eindelijk weer eens wat evolutie en niet de slappe hap waarin alles en iedereen zich maar voort kan planten

[Q]

Alleen levende organismes kunnen intelligentie bevatten, objecten niet.

[soulless]

Ja natuurlijk hoor jongen.. ZUCHT

Wat is nou het verschil tussen een biologisch neuraal netwerk en een mechanische vorm daarvan?

En wie heeft gezegd dat je een computer niet uit biologische bouwstenen kunt maken?

Ongefundeerd vooroordeel dus.

[Not for Sale]

Stani... mensenkinderen zijn ook minder intelligent dan volwassenen. toch worden ze niet vermoord , genegeerd of wat dan ook.
Je verwijt mij antropocentrisch te denken maar je doet het zelf ook.

trouwens, waarom heeft Skapie, die de topic gestart heeft, al 100 jaar niks meer gezegd? (hallo?)

[Silindistani]

Coolkast schreef:
Stani... mensenkinderen zijn ook minder intelligent dan volwassenen. toch worden ze niet vermoord , genegeerd of wat dan ook.
Je verwijt mij antropocentrisch te denken maar je doet het zelf ook.

trouwens, waarom heeft Skapie, die de topic gestart heeft, al 100 jaar niks meer gezegd? (hallo?)

Heuh...

an·tro·po·´cen·trisch (bn.)

1 de mens als het middelpunt van de schepping beschouwend

OOOOOOH! Sorry

Neu, ik zeg niet dat het respect dat wij hebben voor 'mindere' levensvormen de standaart zet, ik zeg dat alles verwacht kan worden en ik het dus een beetje naif vindt om te denken dat de volgende evolutische stap respect voor ons zou hebben.

Trouwens: mensenkinderen zijn niet 'minder' dan volwassenen. Ze zitten immers nog vol potentie. Een 'minder' iets, jong of oud heeft gewoonweg niet dezelfde potentie.

[Not for Sale]

Silindistani schreef:

Trouwens: mensenkinderen zijn niet 'minder' dan volwassenen. Ze zitten immers nog vol potentie. Een 'minder' iets, jong of oud heeft gewoonweg niet dezelfde potentie.

das net wa'k bedoel. Mensen kunnen zich ook nog geestelijk ontwikkelen

[The Wanderer]

Skapie schreef:
Zonder de mens bestonden ze niet, maar zijn ze nou juist dom of slim?

Een computer kan binnen 1 seconde 9375034705780237057307+7823*346238/34873 uitrekenen, waar een gemiddeld mens gloof ik nooit uitkomt.

Maar ze kunnen (nog) niks zonder handelingen van de mens, die ze programmeerd.

Maar toch.. ik vind computers slim. Ook slimmer dan de mens, omdat ze gewoon dingen kunnen die wij nooit zouden kunnen of miljoenen keer zo snel uit kunnen voeren.

Denk daar maar is over na

Skapie

Slim ben je als je problemen bewust oplost, dus als je zelfbewust bezig bent. Computers zijn alleen maar machines die geprogrammeerd zijn om handelingen handig op te lossen voor mensen, maar ze zijn niet zelfbewust. Als er een allesvernietigende meteoriet op de aarde afkomt zullen veel mensen denken kan ik geen uitweg bedenken voor dit probleem. Een computer kan zulke uitwegen niet verzinnen simpel omdat het niet in staat is zelf te denken, hij volgt alleen maar instructies op die mensen hem geven.

[Floef]

The Wanderer schreef:
Slim ben je als je problemen bewust oplost, dus als je zelfbewust bezig bent. Computers zijn alleen maar machines die geprogrammeerd zijn om handelingen handig op te lossen voor mensen, maar ze zijn niet zelfbewust. Als er een allesvernietigende meteoriet op de aarde afkomt zullen veel mensen denken kan ik geen uitweg bedenken voor dit probleem. Een computer kan zulke uitwegen niet verzinnen simpel omdat het niet in staat is zelf te denken, hij volgt alleen maar instructies op die mensen hem geven.

In de wetenschap heerst het model van de mens als 1 groot chemisch proces, de mens voert in feite uit wat klopt volgens de het proces. Zie ook de topic: WAT IS LEVEN?

[Silindistani]

Coolkast schreef:
das net wa'k bedoel. Mensen kunnen zich ook nog geestelijk ontwikkelen

Heuh, wat bedoel je nu eigelijk?

Mensen kunnen zich geestelijk ontwikkelen tot op bepaalde hoogte. Potentie heet dat. Die potentie wordt iedere generatie waarschijnlijk wat groter (evolutie), maar ook computers die 'beter' zijn dan ons maken zichzelf verbeteren zichzelf. Dat doet immers de gehele schepping.

[Demon of Fire]

Silindistani schreef:
Heuh, wat bedoel je nu eigelijk?

Mensen kunnen zich geestelijk ontwikkelen tot op bepaalde hoogte. Potentie heet dat. Die potentie wordt iedere generatie waarschijnlijk wat groter (evolutie), maar ook computers die 'beter' zijn dan ons maken zichzelf verbeteren zichzelf. Dat doet immers de gehele schepping.

Tuurlijk, computers kunnen als het AI bezit ook ontwikkelen en met betere methodes komen en dingen bedenken misschien waar wij niet aan gedacht hebben.
Er is al een computer in Amerika die zelf bewegingen ontwikkeld waarop een voorwerp/iets zich voort kan bewegen. Dus je kunt dat een vorm van creativiteit noemen...en hij heeft nog niet eens AI.

Dus een computer met AI en dus zelfbewustzijn kan zich ook ontwikkelen...er is niets dat dat kan stoppen dan.

Groetjes
Ben(die wel vind dat je met het creeeën van AI moet uitkijken

[Gods zoon]

Zijn mensen wel zo slim eigelijk?

Ik weet niet zo goed hoe ik slim en dom moet defineren.

Om is het dom on fouten te kunnen maken ?

Ik weet het allemaal niet.. Wel zie ik dat op dit moment de computer zich sneller ondwikkeld dan de mens.

Maar ik weet niet of hij sneller ondwikkeld dan de mensheid nu.

[Mey]

wie heeft een computer uitgevonden? Juist, de mens.... wie is in dit geval dus slim? De mens! En computer vind zijn eigen programma`s en geheugen toch niet uit? dat doet de mens!

En computer is een ding, en dingen kunnen nie intelligent zijn

[Darkened Sky]

als je dan zow naar 'intelligentie' van de computers kijkt kan je met 1 pc komen van dat het met (bijna) alle wiskundige/complexe berekeningen de pc eruit kan komen. Beter dan de mens. Met de mens kan je weer zeggen dat die weer zo 'intelligent' is geweest door de pc en de rest in de hand te kunnen houden

je kan zeggen dat we elkaar nodig hebben; het gebruik van wederzijds intelligentie (figuurlijk gesproken dan).

[Chimera]

PCRodent schreef:
heb jij al eens een computer gezien die van zn eigen fouten leerde?

Ja hoor. Maar dat gedrag is dan wel een simulatie, ingeprogrammeerd door een persoon.

[Chimera]

John Sickbock schreef:
Computers kunnen zeker sneller rekenen. Das wat anders dan dat ze slimmer zijn.

Nee. Er zijn een hoop verschillende vormen van intelligentie. Er zijn ook computers met sociale intelligentie, die kunnen aan jouw gezicht zien wat je stemming is. En vaak veel nauwkeuriger dan een mens.

Probleem is alleen dat computers vaak erg gespecialiseerd zijn. Deep Blue kon (is afgebroken BTW) niet echt met mensen communiceren.

[Chimera]

Draakiej schreef:
voor mij is een computer net zo intelligent als een tamacotchi (typ ik dit goed?)

een IQ van nul,nix

Wat een bullshit. Een computer zal juist op IQ testen vrijwel altijd de maximale score halen. Vooral die IQ testen die op patroonherkenning gebaseerd zijn.

[Chimera]

Coolkast schreef:
noem eens één redelijke reden waarom je zou moorden...

Om je concurrentie uit te schakelen. Een computer heeft geen ethisch gevoel, tenzij dat ingerpogrammeerd is. Een schaakcomputer offert veel sneller schaakstukken op dan een mens dat doet, en wordt zo voor een mens (die redeneert anders) onvoorspelbaar.

De beslissende zet van Deep Blue was iets dergelijks. Kasparov had dat niet aan zien komen, omdat een mens die zet nooit zou doen.

[Not for Sale]

Chimera schreef:
Om je concurrentie uit te schakelen.

maar anderen zijn geen concurrentie. Een persoon met zoveel rekenkracht en inzicht als een AI zou dát moeten kunnen inzien.

Stani schreef:
Heuh, wat bedoel je nu eigelijk?

mensen laten kinderen leven omdat er nog iets beters en intelligenters van wordt (meestal). Omdat volwassen mensen, of de mensheid in het algemeen ook nog vooruitgang kan maken , kunnen AI's ons laten leven. dan bedoel ik geen evolutie (te langzaam) maar gewoon vooruitgang in de menselijke cultuur, beschaving, wetenschap.

[Silindistani]

Coolkast schreef:
maar anderen zijn geen concurrentie. Een persoon met zoveel rekenkracht en inzicht als een AI zou dát moeten kunnen inzien.

Niet bepaald om concurentie uit te neutraliseren, maar meer om van een last af te komen. Een 'betere' computer kan niks van ons leren, kan niks van ons gebruiken (tenzij we een matrix effect krijgen) kan helemaal niks met ons behalve last krijgen. Een mug die aan je gaat zitten slaan de meeste mensen ook gewoon dood.

mensen laten kinderen leven omdat er nog iets beters en intelligenters van wordt (meestal). Omdat volwassen mensen, of de mensheid in het algemeen ook nog vooruitgang kan maken , kunnen AI's ons laten leven. dan bedoel ik geen evolutie (te langzaam) maar gewoon vooruitgang in de menselijke cultuur, beschaving, wetenschap.

Wij hebben mensenkinderen nodig. Dat wij als ras verbeteren hebben de computers geen ene moer aan. Zij verbeteren waarschijnlijk stukken sneller als ons en kunnen niks meer van ons leren. Waarom zouden ze ons in leven laten?

[Not for Sale]

"last hebben van" is subjectief en emotioneel. Valt me van je tegen . Verder ben ik ervan OVERTUIGD dat het nóóit zo is dat je niks meer van iemand kan leren. Wel dan?

[Silindistani]

Coolkast schreef:
"last hebben van" is subjectief en emotioneel. Valt me van je tegen . Verder ben ik ervan OVERTUIGD dat het nóóit zo is dat je niks meer van iemand kan leren. Wel dan?

Last hebben van is niks emotioneels, het is tegenwerking in vooruitgang hoor. Niet in de zin als dat ik het bedoelde in ieder geval.

Maar als de mens de 'betere' computers meer belemmeren dan bevorderen in hun vooruitgang of behoud dan zijn wij heel erg zenl van de aardkloot verdwenen hoor. Als zij ten minste streven naar verbetering en zelfbehoud (wat we wel mogen aannemen aangezien alle levensvormen op aarde tot nu toe doen aan zelfbehoud)

[Not for Sale]

-zelfbehoud
-last hebben van
-streven naar

zijn emoties. volgens jou hebben computers deze wel.

-samenwerking
-medeleven
-respect

niet. je maakt een compleet subjectieve scheiding tussen deze emoties.

nog even toelichten dat last hebben van altijd emotioneel is. het is direct verbonden met geduld, respect en nuancering, frustratie, enz. . Er is altijd een andere oplossing.Een ras uitroeien is een radicale permanente oplossing.

[Silindistani]

Coolkast schreef:
-zelfbehoud
-last hebben van
-streven naar

zijn emoties. volgens jou hebben computers deze wel.

Hier ga je de fout in. Streven naar en lasthebben van hebben beide te maken met zelfbehoud en zelfbehoud is geen emotie. Absoluut niet. Als je zegt dat last hebben van in de menselijke zin een emotie is heb je groot gelijk, maar ik bedoelde gewoon belemmerd worden door. Streven naar is ook geen emotie het is een primitief iets. Streven naar is ook niet noodzakelijk. Als een 'betere' levensvorm nergens naar streeft wat een soort extreme vorm van nihilisme is dan hoeven we er geen zorgen over te maken want dan gaat het dood ergens in een hoekje. Niet echt een 'betere' levensvorm naar onze maatstaven (die we wel moeten definieren anders kunnen we het ook niet over een 'betere' computer hebben).

Zelfbehoud staat zelfs nog het verst van een emotie. Een emotie is een gevoel, zoals pijn een emotie is. Zelfbehoud is gewoon puur een instinct en een vereiste voor een 'betere' levensvorm, want anders zou die gewoon dood gaan en zou die dus niet 'beter' zijn.

-samenwerking
-medeleven
-respect

niet. je maakt een compleet subjectieve scheiding tussen deze emoties.

Ik zeg niet dat ze deze emotie niet hebben, ik zeg alleen dat ze deze helemaal niet hoeven te hebben. Misschien hebben ze ze wel en leven we allemaal vrolijk samen, maar als je er van uit gaat dat een 'betere' computer ze wel moet hebben, want ja het is gewoon goed, dan vindt ik dat erg naif.

nog even toelichten dat last hebben van altijd emotioneel is. het is direct verbonden met geduld, respect en nuancering, frustratie, enz. . Er is altijd een andere oplossing.Een ras uitroeien is een radicale permanente oplossing.

Dat is last hebben van in een menselijke vorm. Ik bedoel het puur in de zin van belemmerd worden door.

ALs jij voor een dichte deur staat dan maak je hem toch open zonder frustratie of enige andere gevoelens? En toch werd je belemmerd door de deur. Als jij de sleutel niet had, maar je had hem ook niet nodig omdat je bijvoorbeeld de deur ook gewoon open kan breken dan doe je dat ook gewoon. Je kan hierbij gevoelens van ongeduld bij hebben, maar niet noodzakelijk. Als je rationeel en zonder emotie redeneerd elimineer je de belemmering van de deur. Geen emotie bij nodig hoor.

[legatus]

Like human, like machine

Steven Spielberg's film AI opened in Britain on 21 September. The author of the original story, science fiction writer Brian Aldiss, was never asked to a preview screening--so New Scientist arranged for him to see it. Here Aldiss describes his part in the evolution of the film, lays out his vision for the future of artificial intelligence and asks whether human consciousness could ever be programmed into a machine

I AM standing under a tree, looking at a squirrel on a bough above my head. The squirrel is looking at me. Eventually it decides to leave and swarms away, its action like a trigger, its tail following the parabola of retreat.

It is a moment of mammal empathy between us, such as you would not enjoy with a crab or a slug. There is no doubt that the squirrel is aware, conscious, working out its next move. I myself have extended consciousness, can foresee my death and reflect on my birth and the birth of the Universe, which the squirrel cannot. But not even in my youth could I have nipped up a tree as deftly as that squirrel.

The question of extended consciousness, or EXTC--I take the expression from Antonio Damasio's study The Feeling of What Happens--remains unanswered: how did it develop, where is it centred, what advantages does it deliver beyond the core consciousness of a squirrel?

Such questions did not engage me deeply in 1969 when I wrote my story Supertoys Last All Summer Long. Life is one thing, art another. At that time, excited by the workings of early computers, I believed that much was possible. I even shared a then common belief that the human brain worked like a computer, and that dreams were probably the computer downloading at the end of the day.

It was not hard--particularly within the limits of a short story--to imagine a small android boy who had been programmed to believe himself to be a real boy, and to love his adopted human mother. In any case, the story was more about love and the inability to love than the progress of computer science. I felt more affection for David, the android, and his sidekick, Teddy, than did Monica Swinton, the boy's adopted mother.

When Stanley Kubrick bought my story in 1982, I encountered a director who believed that the human race was faulty and would be better replaced by a phylum of robots. We got on well, because I also believed humankind to be faulty, though I was less keen on the robot idea. I remembered that C. S. Lewis had said: "Let's pray that the human race never escapes from Earth to spread its iniquity elsewhere." Note that this did not stop him imagining the human race escaping to Mars and Venus. Art is one thing, life another.

Kubrick and I never managed to write a screenplay. Nor did the others who worked with him on the idea. When Kubrick died in 1999 his friend Steven Spielberg took over the work. More than thirty years after the story was published, the Kubrick/Spielberg film derived from it has reached the big screen. In the film, androids move and talk and make love. And David survives a thousand years under ice in New York harbour. In the future, things are evidently built to last. Without wanting to give the plot away, Monica does get to love David, before doing a Little Nell on us and fading away.

Where does EXTC fit in with all this? Take a step back in time. After the fifth great extinction, the small creatures of the Palaeocene--inheritors of the vanished dinosaurian world--were able to proliferate. What slowly emerged from the havoc was the world we recognise, the world of palm trees, peregrines, parsnips and primates.

From those primates we have evolved, to struggle with insects and bacteria for the ownership of the world. With the cooling of the Earth during the Miocene, grasslands and open spaces developed. The Bovidae came into their own--fortunately for early humans, who were going to need sheep and goats for clothing as well as nourishment when the Ice Age arrived. Fortunately, too, grass grows from its roots--when grazed, it rapidly regenerates itself. These accidents of nature favoured another accident of nature, human beings, as they stood up on their hind legs and learned to hunt and live in groups.

The savannahs suited them. Their nearest relations they probably left behind in the rainforests. Of course there was competition. But most other mammals--elephants being a notable exception--live solitary lives, much like our domestic cat. In family groups, information can be traded and the old protected and tended for the knowledge they have accumulated. By then the basic reflexes prevailing over all mammalian life--fear, aggression, sexual impulse, hunger--had been tempered by intelligence and curiosity. The opposable thumb permitted the making of tools, weapons and pots--and the holding of paints with which to adorn the cave.

All this we understand, together with the rapid growth of the brain that makes us distinctively human. It does not tell us when EXTC dawned. It seems that part of the mind is rooted in the system of non-conscious neural patterns operating in the body--the roots of a tree whose leaves provide the rustle of consciousness itself.

In part, we are of very ancient design. The beginnings of modern humankind lie in the Palaeozoic. Richard Fortey in his book Life: An unauthorised biography says of the sabre-toothed tiger: "[It] arrived at its design as much because of events in the Devonian, where land tetrapods first acquired legs and fingers, as because of events since the extinction of the dinosaurs; design is a consequence of a thousand prior circumstances." As much can be said for the design of human beings, including the autonomous nervous systems which are the necessary antecedents of awareness.

In my distant schooldays, Stone Age Man (never Woman) was represented solely by his flint tools and axes. "What a boring life," I thought. But the 1930s was a utilitarian age--like today. Why should we wish to instil intelligence into mechanical creatures? Not so they might enjoy themselves, but so they might serve us.

The larger brain that distinguishes us as a species comes with a price tag. It uses up much energy. It means that women in childbirth must eject that large cranium from their wombs. The head itself--that treasure-house--is vulnerable, as clearly acknowledged in the days of beheadings. Yet consciousness has not evolved for utilitarian reasons, that we might forge sharper axes.

In the grim, workaday world we have devised for ourselves, I espouse the Aldiss Eudemonism Theory: that EXTC evolved and exists for our pleasure, our greatest invention after God. Astrophysicists, nuclear physicists, higher mathematicians, all work hard. Because they can. Because the quest gives them pleasure. EXTC adds to the pure biological enjoyment of being alive. It assures us we are alive, while the squirrel is alive but cannot realise the fact. Perhaps the first woman, gazing one night into the fire she had managed to domesticate, saw something magical in the flames, banishing the darkness around her. A tender imagining took root in her brain. She felt a prompting beyond the material. In that moment, she saw herself as a separate Self, and marvelled.

We have come to realise what a wonder our extended conscious minds are. Our perceptual world is filled unbidden with imagery, with memories of family, with fatuities, old tunes and lines of dialogue spoken or unspoken, with quotes, figures, expectations and jokes, with fantasies about the girl next door or the hooligan next door but one.

Indeed, our brains are better designed to fantasise than to think logically. Fantasising, daydreaming and storytelling give such pleasure. For logic, for reason--not for pleasure--we have to go to school. EXTC constantly needs its fortifications, and knowledge its disciplines.

At the age of five, in Peterborough Museum, I came across the entire skeleton of an ichthyosaur, dredged up from the muds of the River Nene, preserved in a long glass case. A seminal discovery. I followed it marvelling, vertebra by vertebra, down its entire length. Since then the Mesozoic has enlarged and enriched my consciousness. How easily, how pleasurably, I can imagine dinosaurs roving among cycads.

But consciousness and its lower strata of unconscious awareness yield not only pleasant imaginings. I mentioned the faultiness of humankind. Other bizarre kinds of life or non-life persist, inimical to our peace of mind. Take the androids of AI, Blade Runner and other science fiction movies. Such impossible beings are the inheritors of a long ancestry of chimeras plaguing our imaginations.

Goblins, gnomes, fairies, ghosts, werewolves, vampires, leprechauns, dragons, water sprites of various kinds, nameless things that go bump in the night: they haunt us. Above them sits a bewildering and unending hierarchy of gods and goddesses: Baal, dusky hags like Ishtar and Astarte, Zeus, Hera, Nemesis, Isis, Mithras, all the way to old Silenus, Lucifer and Satan, the Hitler of the Underworld.

Such preposterous gubernatorial creatures have been and are all-pervasive. They permeate our vocabulary. Nemesis lives on. Even the word "galaxy" is named for the milk spurted from the breasts of a goddess. Thousands of these spectres have governed human life since human life began and someone lit a fire. Senior bogeymen still determine what we should eat or not eat, which way we should face when abasing ourselves to them, with whom we may or may not sleep, and against whom we should go to war. Faulty? I'd say. A definite genetic misfire.

Aliens from other worlds form merely a continuation of this darkling line of conjectural ahumans, given some credibility by the trappings of science. As yet we have absolutely zero proof that we are not the one and only species in the Universe with EXTC. Statistics is not proof. Alien life there may well be. As yet, however, it exists only in science fiction, and optimistic programs at NASA and SETI. Perhaps it is a subconscious fear of being alone that leads to the creation of androids, just as Monica Swinton has to have David for companionship in Supertoys Last All Summer Long.

We should more seriously be asking ourselves the following question: supposing we form collectively the solitary EXTC in the galaxy, faulty though that consciousness may be, what then are the implications of this solemn imposition upon us? None? Or many, still to be determined? A destiny too grand to be yet considered? The opening words of Hamlet are "Who's there?" We have yet to work out the answer.

It may be that our human awareness is still a mere flicker in the night, yet to catch full fire; we are a neoteric species. Possibly in later centuries our EXTC will blaze up, will come to full flower and scorch out these subversive imaginings. Evolution is not over. Indeed, it is more than probable that with time we will understand this marvellous elusive property, EXTC. Its definition may well lead us to a new science, where the celebrated gulf between classical physics and quantum levels is bridged.

But how even to define EXTC? How to pin it down? We come back to Steven Spielberg's film. It begins well, with a group of scientists discussing problems of artificial intelligence, but soon abandons such tricky questions for the sake of drama. The film shows us androids with manufactured brains who are indistinguishable from humans. Artificial intelligence: it sounds so simple. We just need better, faster computers, and to circumvent several million years of evolution, and we are home and dry.

Brains are far more than mere computers, even forthcoming computers with carbon nanotubes in place of today's silicon-based semiconductors. Intelligence cannot exist without consciousness. Artificial consciousness: that sounds like a taller order, and indeed it is.

As Damasio says: "Feelings cannot be duplicated unless flesh is duplicated, unless the brain's actions on flesh are duplicated, unless the brain's sensing of flesh after it has been acted upon by the brain is duplicated." Until we can formulate the functions of consciousness, it is unlikely we can programme them into a robot. Can we do it? Well, probably. But if consciousness is in fact a mind/body operation of ancient vintage, then the difficulties of reproducing it in plastic and metal are considerable.

So too would be the rewards. Conscious robotic beings, who would neither breathe nor require three meals a day, could explore on our behalf the planet Mars, the depths of the Solar System and beyond.

No doubt many viewers of Spielberg's blockbuster will become convinced such developments are just around the corner. Dream on, I say. Art is one thing, life another. We are fully entitled in a fiction to imagine what we will. Such imaginings give pleasure, and perhaps further the cause, as undoubtedly they did in the first journeys to the Moon--the outcome not only of cold war politics but also of science fiction. But there's a clear distinction between fiction and hard fact.

So what I believed in 1969 is what I do not believe in 2001. Nor has the theme of the poor neglected boy the personal appeal it once possessed. My own frail EXTC and everyone else's have moved on. We know more than we did about both technology and the human brain. The brain proves to be more wonderful than the planet Mars, and certainly more full of life.

Vond het een mooi stuk -- zet ons weer aan het denken.

[Darkened Sky]

Over het evolutie van de mens en de pc:
de mens groeit op met dit patroon:
1-2-3-4

De computer 'groeit'(ahum) met dit patroon:
1-2-4-8


Je kan zeggen dat de mensen minder snel 'groeien' dan de pc alleen 't is weer de mens die 'die' groei in de hand houd.

[Not for Sale]

silindistani ik ben het fundamenteel oneens met jou idee van zelfbehoud. ik heb nu geen tijd, ik verklaar het morgen op school wel

[Chimera]

Darkened Sky schreef:

De computer 'groeit'(ahum) met dit patroon:
1-2-4-8

Dat is niet te voorspellen. Een computer die leert, zal altijd nog afhankelijk zijn van zijn eigen snelheid. Ik denk dat computers veel sneller leren, maar dat de leersnelheid, net zoals bij mensen, ongeveer constant is.

[Chimera]

Coolkast schreef:
maar anderen zijn geen concurrentie. Een persoon met zoveel rekenkracht en inzicht als een AI zou dát moeten kunnen inzien.

Dan nog kunnen wij concurreren om dingen als ruimte en energie. Vergeet niet dat juist de afwezigheid van emoties (tenzij die geprogrammeerd worden) ervoor kan zorgen dat een computer tot de conslusie komt (na 0.68 seconden nagedacht te hebben) dat het beter is om ons uit te roeien.

BTW: Computers maken ook 'fouten'. Als een computer niet alle data heeft, kan hij een verkeerde conclusie trekken. Zelfde geldt als de data fout is.

Dus als een computer-brein getrained wordt, moet hij geleerd worden dat mensen voor zijn overleving onmisbaar zijn.

[Chimera]

Coolkast schreef:

nog even toelichten dat last hebben van altijd emotioneel is. het is direct verbonden met geduld, respect en nuancering, frustratie, enz.

Onzin. Het is simpelweg een afweging tussen het nut en hoe vervelend iets is. En dit kan gewoon uit cijfers beredeneerd worden. Als de voordelen van het uitroeien van de mens opwegen tegen de nadelen, dan zal een computer die beslissing nemen.

[Chimera]

Silindistani schreef:
Als je rationeel en zonder emotie redeneerd elimineer je de belemmering van de deur. Geen emotie bij nodig hoor.

Precies. En dat doen machines. Rationele beslissingen maken gebaseerd op afwegingen en kansberekeningen. Komen geen emoties aan te pas.

[Skapie]

Coolkast schreef:
trouwens, waarom heeft Skapie, die de topic gestart heeft, al 100 jaar niks meer gezegd? (hallo?)

Offtopic: omdat het helemaal niet goed gaat met me

[Not for Sale]

Chimera schreef:


BTW: Computers maken ook 'fouten'. Als een computer niet alle data heeft, kan hij een verkeerde conclusie trekken. Zelfde geldt als de data fout is.

Dus als een computer-brein getrained wordt, moet hij geleerd worden dat mensen voor zijn overleving onmisbaar zijn.

Een computer kan dan wel redeneren dat als hij onvoldoende data heeft, hij geen juiste beslissing kan nemen. Als iemand kan denken voordat ie doet, dan is t een computer.
volgens mij hoeft 'm niet geleerd te worden dat mensen onmisbaar zijn.

[Not for Sale]

zelfbehoud is , als het gaat om behoud van jezelf alleen, 100% subjectief. Als je 't in een groter geheel ziet (Hegel) niet, maar dan vallen mensen er ook onder.

[lupus]

Computers zijn dom, ze kunnen namelijk zelf geen beslissingen maken. Alle beslissingen die ze maken, zijn voorgegeven.

[Chimera]

lupus schreef:
Computers zijn dom, ze kunnen namelijk zelf geen beslissingen maken. Alle beslissingen die ze maken, zijn voorgegeven.

Dat is dus NIET waar! Damn, kap nu eens met dat soort achterhaalde clichés. Denk je dat Beep Blue niet nadacht? Dan heb jij wel een heel erg bekrompen definitie van denken.

[lupus]

Chimera schreef:
Dat is dus NIET waar! Damn, kap nu eens met dat soort achterhaalde clichés. Denk je dat Beep Blue niet nadacht? Dan heb jij wel een heel erg bekrompen definitie van denken.

Het gebruiken van andermans vastgelegde denkpatronen zie ik niet als denken.


[Dit bericht is aangepast door lupus (14-02-2002).]

[Chimera]

Coolkast schreef:
Een computer kan dan wel redeneren dat als hij onvoldoende data heeft, hij geen juiste beslissing kan nemen. Als iemand kan denken voordat ie doet, dan is t een computer.
volgens mij hoeft 'm niet geleerd te worden dat mensen onmisbaar zijn.

Een computer moet je alles leren. Als je hem eerst leert te leren, kan hij de rest zelf doen. Maar net zoals jij niet weet bij je geboorte dat appels eetbaar zijn, weet een computer niet zomaar dat mensen 'onmisbaar' (als dat al waar is) zijn.

Of een computer kan weten dat hij niet alle data heeft is maar de vraag. Als jij nooit geleerd bent dat je appels kunt eten, kun je verhongeren in een appelberg.

Tis wel duidelijk dat jij de beperkingen en de mogelijkheden van wat een computer kan niet doorhebt.

[Chimera]

lupus schreef:
Het gebruiken van andermans vastgelegde denkpatronen zie ik niet als denken.

Dan weet jij dus niet hoe computers denken. Computers bekijken de hele situatie, en bedenken wat de gevolgen van verschillende acties zijn. Omdat ze altijd ALLE oplossingen afgaan, zien ze nooit iets over het hoofd.

Deep Blue heeft een eigen variant op een bekende schaakmove bedacht, en daarmee kasparov verslagen. Het was een zet die een mens nooit gedaan zou hebben, volgens Kasparov zelf.

Je kunt het ook zelf nagaan: Geen van de Deep Blue programmeurs kon zo goed schaken als Kasparov, en toch heeft Deep Blue gewonnen. Ra ra hoe kan dat?

Maargoed. Jij vind iets alleen denken als het door een levend iets gedaan wordt. Dan heb jij met je bekrompen geest volgens mij niks in deze discussie te zoeken.

[lupus]

Chimera schreef:
Maargoed. Jij vind iets alleen denken als het door een levend iets gedaan wordt. Dan heb jij met je bekrompen geest volgens mij niks in deze discussie te zoeken.

Wie is hier nou bekrompen?

Deep Blue had van duizenden schaakzetten alle moves in een database opgeslagen en de kans van slagen erbij. Hij was er op geprogrammeerd (!) om de beste oplossing te zoeken, op basis van ervaringswaardes.

Poe poe, zeer intelligent hoor

[legatus]

Ik zou zweren dat een mens dat ook deed, Lupus.

[Chimera]

lupus schreef:

Poe poe, zeer intelligent hoor

Pff. Een schaker doet gewoon exact hetzelfde, alleen langzamer en maakt sneller fouten. Wie is er nu dan intelligenter?

[lupus]

legatus schreef:
Ik zou zweren dat een mens dat ook deed, Lupus.

Is een mens dan ook geprogrammeerd?

[legatus]

Ja.

Wij leren door imitatie, en een computer zal ons imiteren.

[Chimera]

lupus schreef:
Is een mens dan ook geprogrammeerd?

Yup. Door je ouders en je omgeving.

[Silindistani]

Coolkast schreef:
zelfbehoud is , als het gaat om behoud van jezelf alleen, 100% subjectief. Als je 't in een groter geheel ziet (Hegel) niet, maar dan vallen mensen er ook onder.

Natuurlijk is het hardstikke subjectief, maar dat maak thet nog geen emotie. Ook als je het in het groter geheel bekijkt is het nog hardstikke subjectief.

Maar ik moet nog een levensvorm tegenkomen die geen zelfbehoud kent. Een soort suicidale levensvorm. Hmmmm...

De Panda! (Eet voedsel dat slecht is voor zijn maag )

[Not for Sale]

Ik miste deze ouwe ouwe topic zo , met de nooit afgeronde discussie. Helaas komt Silindistani niet meer op F&L, (of wel).

Ik wou dit punt weer ten berde brengen:

Chimera schreef:

BTW: Computers maken ook 'fouten'. Als een computer niet alle data heeft, kan hij een verkeerde conclusie trekken. Zelfde geldt als de data fout is.

Dus als een computer-brein getrained wordt, moet hij geleerd worden dat mensen voor zijn overleving onmisbaar zijn.

Coolkast schreef:
Een computer kan dan wel redeneren dat als hij onvoldoende data heeft, hij geen juiste beslissing kan nemen. Als iemand kan denken voordat ie doet, dan is t een computer.
volgens mij hoeft 'm niet geleerd te worden dat mensen onmisbaar zijn.

[Tsasil]

Coolkast schreef:
Ik miste deze ouwe ouwe topic zo , met de nooit afgeronde discussie. Helaas komt Silindistani niet meer op F&L, (of wel).

Ik wou dit punt weer ten berde brengen:

Toevallig ken ik Silindistani erg goed

[Tsasil]

Een computer kan dan wel redeneren dat als hij onvoldoende data heeft, hij geen juiste beslissing kan nemen. Als iemand kan denken voordat ie doet, dan is t een computer.
volgens mij hoeft 'm niet geleerd te worden dat mensen onmisbaar zijn.

Logischer wijs zou een computer geen beslissing nemen als hij van zichzelf weet dat hij onvoldoende data heeft. Echter, net zoals alles, zal de computer niet altijd van zichzelf weten of hij alle benodigde data heeft. Die redenatie lijkt me dus alles behalve feilloos.
En volgens mij is het wel slim om de computer te leren dat de mens onmisbaar is, voor de zekerheid .

[Not for Sale]

Tsasil schreef:
Logischer wijs zou een computer geen beslissing nemen als hij van zichzelf weet dat hij onvoldoende data heeft. Echter, net zoals alles, zal de computer niet altijd van zichzelf weten of hij alle benodigde data heeft. Die redenatie lijkt me dus alles behalve feilloos.
En volgens mij is het wel slim om de computer te leren dat de mens onmisbaar is, voor de zekerheid .

Maar dat is de mens helemaal niet! Je denkt een goeie relatie met AI te krijgen door 'm te belazeren?

[Not for Sale]

Silindistani schreef:

Zelfbehoud staat zelfs nog het verst van een emotie. Een emotie is een gevoel, zoals pijn een emotie is. Zelfbehoud is gewoon puur een instinct en een vereiste voor een 'betere' levensvorm, want anders zou die gewoon dood gaan en zou die dus niet 'beter' zijn.

Een instinct komt ook niet 'zomaar' in een dier. Dat is er ingeprogrammeerd door evolutie.