10-09-2006, 21:39
|
|
|
OMG, ik hoop toch zo dat ik die urgentie krijg.. anders weet ik echt niet waar ik het zoeken moet...Maar er is nog goede hoop, t moet lukken.
dit huis is echt raar.. en meisje,net 16... voor de zoveelste keer zwaar dronken, met ambulance thuis gebracht, vervolgens weggelopen... alles in rep en roer.. Dat krijg je dr van, zo'n meisje opeens zoveel vrijheden geven  tjonge, leiding hier leert ook niks. En dan een ander meisje, krijgt een ongeluk onderweg naar huis... tja.. Kortom, crisis... En heb je dan gewoon een normale vraag, of wil je ergens over praten, dan lijkt dat allemaal zo onbelangrijk en zinloos, en dat is t ook, want alle ogen zijn ergens anders op gericht.. ja, ik weet t, ik zeur een beetje... 
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
10-09-2006, 22:21
|
||
|
Citaat:
Grmbl.. morgen weer naar school.. Niet dat ik dat heel erg vind, maar zo vroeoeoeoeg... *kijkt in spiegel*.. Oh, en zo zal ik ook weer 'n lekkere indruk maken de eerste dag. 
|
|
|
10-09-2006, 22:22
|
|
|
wow man half van de kaart door de medicijne voor de ontsteking in me buik
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
10-09-2006, 22:29
|
|
Verwijderd
|
pff is de ene ontsteking over, komt de volgende alweer. Hopen dat het zalfje nu net zo goed werkt.
Spiegel en weegschaal op mijn kamer nu. Wel prettig, neit goed waarschijnlijk. Ach ik moet niet zeiken. |
|
10-09-2006, 22:30
|
|
Verwijderd
|
Ik heb geschreven, een halve scene die al weken in mijn hoofd spookt, en ik heb met mijn zus gebeld, mijn lieve, lieve zus, over allerlei kleine onbelangrijke dingetjes, en misschien ga ik wel meedoen aan NaNo, misschien ga ik wel weer echt schrijven, misschien ga ik wel zwemmen en nieuwe leuke mensen leren kennen en dit jaar eindelijk eens al die dingen doen die ik wilde doen maar heb laten zitten omdat ik eigenlijk nog steeds alleen maar bezig was met de dag doorkomen, zoals toen. Ik wil, ik wil, ik wil.
Ik wil dapper zijn. |
|
10-09-2006, 23:00
|
|
Verwijderd
|
|
|
10-09-2006, 23:07
|
|
Verwijderd
|
*boos*
op heel veel. niet op mensen. misselijk dag: #'ontelbaar' genaaade en ik wil iets typen maar ik weet niet meer hoe ik het moest uitleggen, en nu ben ik het vergeten. knuffel, iemand, anywhere. Laatst gewijzigd op 10-09-2006 om 23:09. |
|
10-09-2006, 23:16
|
|
Verwijderd
|
Het is zo'n raar gevoel. Aan de ene kant ben ik blij om al die mensen te zien, aan de andere kant komen alle nare gevoelens van afgelopen jaar/jaren weer boven. Ik wil mijn verleden achter me laten, maar het zal altijd een deel van mij blijven. En nu word ik zelfs hierdoor verdrietig, door de mensen die mij op de been hielden zeg maar. Moet ik nou met ze breken? Nee toch? Maar het voelt zo slecht. Ik voelde me goed en nu voel ik me klote. Opeens voel ik hoe moe ik ben, hoe ontzettend moe, zo moe dat ik dagen zou kunnen slapen. Maar ik moet nog leren... Bah. Nou, even doorzetten en dan mijn bed in. Of eigenlijk wil ik in bed leren, maar misschien komt er dan niets van
|
|
11-09-2006, 00:10
|
|
|
|
Het is raar, opeens een \"nieuw\" leven in te stappen.
Sinds 2 weken op een nieuwe school aan de gang. Daar nieuwe mensen leren kennen, nieuwe dingen en een erg leuke introductieweek gehad. Toch blijft het verleden me nog bij. Ik word stil als ik mensen samen zie. Moelijk te beseffen dat ik er zo ook bij kon zitten. Ik kijk er op en teleurgestelde manier naar terug, in mezelf. Toch laat ik foto\'s in mijn portemonnee zitten. Het zijn goede herinnering en tegelijkertijd negatieve herinneringen. Ik vraag me nog steeds af waarom het zo moest lopen. Het kon anders, veel anders. Het had mijn leven iig heel erg veranderd. Positief. So, ik was vandaag bij mijn oom. Zijn verjaardag. Eigenlijk kan je het geen feest noemen. Het is echt heel naar om te zien. Hij heeft een aantal jaar geleden 2 hersenbloedingen gehad. De 3de die hij 2 jaar geleden, bovenaan de trap kreeg, werd definitief. Hij kan niet meer horen, zien en echt nadenken zoals hij dat altijd kon. Hij zit vastgebonden in een rolstoel omdat hij anders zijn armen nog op zal eten. Hij zal het niet voelen, of weten dat het zijn arm is. Echt zielig. Hij zat vanmiddag vredig in zijn stoel, en heel veel van de familie waren er ook bij. Het is echt vreemd, dat je met z\'n allen zit te praten, maar hij het niet eens kan horen. Niet een zal weten dat hij jarig is. Ik heb echt waardering voor mijn tante. Hij liet haar met 7 kinderen achter.. en ze weet het te redden. Dat vind ik echt zo knap  Pff, sommige mensen zeuren echt over de stomste dingen. Ik besef nu echt wel dat ik blij mag zijn met wat ik heb En dat mijn verleden niets voorstelt vergeleken met wat mijn tante mee heeft gemaakt. Knap, hoe sommige mensen kunnen omgaan met wat hun overkomt, ook al is het moeilijk. |
|
11-09-2006, 00:18
|
|
|
|
Vandaag de trouwdag van mijn ouders, waarbij ik veel meer ongezonde dingen gegeten heb dan ik zou willen
 . Ik moet morgen echt weer een gezond eetpatroon op zien te pakken, want ik word op deze manier niet goed van mezelf.'s Avonds was ik letterlijk ziek van depressie (heb weer moeten overgeven) . Ik zie enorm op tegen de komende week (vooral de pauzes, omdat ik er helemaal alleen voor sta) en kon het niet meer voor me houden toen mijn beste vriendin me aansprak op MSN. Zij heeft me enorm gesteund en heeft kunnen voorkomen dat ik naar boven ging (waar niemand me kan zien) om mezelf te verwonden. Daar ben ik haar erg dankbaar voor, omdat ik weet dat het zo slecht is om te doen. Het bespaart me ook weer schuldgevoelens en gevoelens van schaamte achteraf. Nu ben ik gelukkig weer wat rustiger, maar me echt goed voelen is anders. Mijn slechte gevoel over dit jaar overheerst nog steeds, en de gevoelens van haat tegenover mezelf zijn ook nog niet verdwenen. Ik ga zo denk ik maar naar bed, want ik moet om zes uur al weer op. Hopelijk kan ik daarmee voorkomen dat het weer uit de hand loopt en dat ik alsnog dingen doe die ik eigenlijk niet wil..
__________________
Je laat me vliegen... naar het maximum! Je laat me rennen... veel harder dan voorheen. Op de lange weg... richting het geluk...!
|
|
11-09-2006, 06:20
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
11-09-2006, 06:31
|
||
|
Citaat:
  .
__________________
Chaos unleashed..
|
|
|
11-09-2006, 07:27
|
|
|
Au au au ik heb zo'n buikpijn
Ongesteld zijn is níet leuk. Nog minder leuk is dat ik eigenlijk nú naar school moet, niet kan thuisblijven omdat ik echt al teveel ben thuisgebleven vorige week, maar wel echt krom zit van de pijn. Pff.. Hopelijk werkt die naproxen snel...
|
|
11-09-2006, 09:18
|
|
|
Dagje vrij. En ik zeg dat ik m verdiend heb. Deze week heel wat uurtjes gewerkt en daarnaast ook nog 2 dagen bezig geweest bij mijn vriend in zijn huis, dus dan mag ik wel eens een dagje vrijaf.
Alleen ik wil nog naar de opticiën.
__________________
I like my new bunny suit
|
|
11-09-2006, 09:52
|
|
Verwijderd
|
Aaaaah, dr zit van alles in wat er niet uit komt. Mijn oma ligt op sterven, ik ben doodonrustig, wil keihard huilen en bij haar zijn maar dat gaat niet. Bah. Gisteren was heel mooi, met z'n allen gebeden, gejankt en geknuffeld. Het is mooi om te merken dat ook mensen die ik al heel erg lang niet meer had gezien toch een knuffel gaven als ik die nodig had. IK ben echt heel onrustig, hoop zo dat ze snel gaat. Bahbahbahabha. Ik heb behoefte aan een knuffel en ik ga vanavond die kant op, al moet ik kruipen.
|
|
11-09-2006, 10:09
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
11-09-2006, 10:45
|
|
|
Het gaat niet goed. Echt niet. En dat komt door mij. Misschien was het toch allemaal niet zo'n goed idee. Maar dat wil ik helemaal niet denken, want op de overige momenten voelt het prima. Sommige dingen druisen echter tegen mijn gevoel in. Sorry. Ik kan er ook niks aan doen. Ik doe het niet expres. In ieder geval niet alles. Mijn dwarse buien wel. En daar kan hij niet tegen. Dat mag ik niet doen, want dat is niet lief. Ik wil niet dat het fout gaat. Het is mijn schuld.
Maar behalve dat gaat het eigenlijk wel redelijk. Ik heb zelfs wel het idee dat ik de deficientietoets voor Nederlands wel moet halen. Ik heb mijn geheugen even opgefrist en denk dat het wel lukken moet, zelfs al is dat al weer zo veel jaar geleden. Verder hebben ze intussen een stageplek voor me gevonden. Vriendje en ik zijn er gisteren naar toe gefietst. Het is echt een dorpsschool, zo had ik ze hier niet verwacht. Zulke schooltjes stonden wel veel in Noord-Brabant en Limburg, bij mijn stage van vorig jaar. Leuk! Dan heb ik ook de kans om rustig te wennen, zonder meteen erg grote en diverse problematieken tegen te komen. Dat is wel beter voor mij, denk ik. En heen fietsen kan in 20 minuten, terug in 10 (compleet bergaf, op de laatste 5 minuten na, die zijn vlak). [edit] Vergeet ik bijna het "belangrijkste" nog. Ik krijg de kriebels van al die 11-september rapportages. Niet om de ramp, maar omdat ik nu pas echt besef dat het al 11 september is. Het voelt niet zo, en ik heb geen zin in al dat gedoe met mensen vragen enzo. Ik ben zelfs mijn eigen ouders beu nu. Gaan ze mij verwijten dat ik "de indruk heb gewekt" onze verjaardagen op een ander moment te vieren, en nu kunnen ze niet. Nou, dan komen ze toch niet. Ik ben ze goed beu nu. Zelfs de ouders van mijn vriend vind ik op dit moment veel en veel leuker. Zij zijn de enigen die tot nu toe aan mijn verjaardag hebben gedacht. En als ik niet naar school had gehoeven, waren ze zelfs langsgekomen op mijn verjaardag. Dat is toch lief?! [/edit] Laatst gewijzigd op 11-09-2006 om 10:50. |
|
11-09-2006, 14:11
|
|
|
|
Zo, de eerste schooldag ook weer achter de rug. Best leuk, ondanks het oninteressante vak.
Een meisje dat naast me zat, waar ik altijd mee omga (in een grotere groep), was constant melig en zat steeds te lachen. Naderhand zei ze: "Dat komt door jou. Jij hebt steeds van die grappige opmerkingen en dan maak je me aan het lachen." Inderdaad kan ik tijdens zo'n college bij iedere opmerking van de docent wel een grappige, bijdehandte opmerking uit m'n mouw schudden. Ik vind het altijd heel erg leuk als ik iemand aan het lachen kan maken. Gelukkig heb ik mijn gevoel voor humor nog. |
|
11-09-2006, 14:46
|
|
|
Pfoe.. dat voelde enger dan ik dacht.. opschrijven wie ik ben. Maar ik heb het gedaan en het lucht eigenlijk ook wel een beetje op..
__________________
Ik vertelde de psychiater dat ik stemmen hoorde. Hij zei mij dat ik goede oren had. - Herman Finkers
|
|
11-09-2006, 15:15
|
|
|
|
Mijn laatste vakantiedag, ik ben natuurlijk kankerstoned. Ja gaat goed hoor, zonder pep. Ik blow alleen weer vaak, ben weer vaak stoned. En dan ga ik me op een gegeven moment weer down voelen, zoals nu, omdat ik een junk ben, die de ene drugs inwisseld voor de ander. Pep is echt fijner. Peppeppep.
__________________
Digital ash in a digital urn.
|
|
11-09-2006, 15:35
|
|
Verwijderd
|
Zomer zon liefde such great hights liefde sporten liefde zon en gelukkig. <3
|
|
11-09-2006, 15:36
|
|
|
Een hele dikke knuffel voor iedereen hier!!
Eventjes een update. We hebben nu in ieder geval weer op één computer internet thuis, dus ik kan in elk geval soms op internet (ben echt aan het afkicken hier  ). Veel wisselende dingen. Vrijdag voelde ik me al ziek worden, en ik moest die avond ook nog werken. Dat ging goed, voelde me beroerd maar het was gezellig. Zaterdag vroeg opgestaan om kaartjes voor het concert te halen met D. maar dat was uitverkocht .. flink balen, maar heb in ieder geval al de (te vette) cd. Toen nog de stad in geweest met D. en N. en daarna naar huis gegaan, 's avonds moest ik weer werken, dit keer voor het eerst met m'n eigen broer. Het was wel heel gezellig, maar de mensen van de bruiloft waren allemaal behoorlijk dronken en vervelend. En we waren pas om 3 uur klaar, wat ook niet echt ideaal was. Gisteren voelde ik me pas echt verschrikkelijk, de hele dag hoesten, niezen en ik voelde me zo slap. Vandaag eigenlijk hetzelfde, voel me echt ziek maar toch naar school geweest.. Opzich voel ik me goed, maar dat zwarte gevoel blijft toch aanwezig.En zaterdagnacht werd ik ineens gebelt door T. die vroeg of ik nog naar Utrecht kwam, maar ik was toen net (3 uur) klaar met werken en was doodop. Omdat ik eerder tegen T. had gezegt dat ik waarschijnlijk wel zou komen, mits het niet te laat werd vond ik haar reactie erg vreemd, ze begon me gewoon uit te schelden: 'Ja kanker M. wat is dat nou voor kankerstreek, kanker jij gaat ook nooit meer uit met ons,, kanker!' Nou begreep ik later dat ze erg dronken was, maar ik vond het echt een kutreactie en dat heb ik d'r ook verteld vanochtend en gelukkig zei ze dat het haar speet. Word hier godverdomme zo boos van, vind ze het gek dat ik niet meer met hen uit wil gaan, als zij zo is als ze ook maar een beetje gedronken heeft. Pff, opeens weet ik helemaal niet meer wie mijn vrienden zijn en heb ik helemaal geen zin meer om m'n verjaardag te vieren. Dus vier ik het alleen met familie en verder kunnen al m'n vrienden het maar uitzoeken, als ze zo hypocriet tegen elkaar en tegen mij doen. (Oeps, ben hier toch bozer over dan ik dacht..)
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
|
11-09-2006, 15:50
|
|
|
vandaag gaat weer iets beter dan gister. Misschien omdat ik vandaag meer omhanden had, iets drukker. Nu aan het opruimen, vanavond even de stad in.
Maar morgen, dan is het vrij rustig, en komt de klap waarschijnlijk weer snoei en snoeihard de hoek om. M. is super voor me; ook op deze afstand. Wilde dat ze wat meer terugsmst/mmst, maar dat is eigenlijk niet te betalen en mag ik daarom niet verwachten. Oh, wat ben ik blij als ze weer terug is... |
|
11-09-2006, 16:14
|
|
|
|
ooow... knallende hoofpijn... en nu ben ik ook nog misselijk.
|
|
11-09-2006, 16:19
|
||
|
Citaat:
Hoe ver ga je in het betermaken van je huisdier? Mijn cavia is op dit moment ziek en de kosten gaan in de honderd/tweehonderd euro lopen, heb ik dit (ervoor over)?
|
|
|
11-09-2006, 16:25
|
|
|
wat een aansteller is dat zeg.. je niet goed voelen kan voorkomen maar om nou zo te reageren op je trouwdag, bah... door zijn gedrag kreeg ik ook weer een woede aanval... en dan heb je een gesprek met je psycholoog. Ik zag haar kijken toen ik tegen L vertelde hoe het was bij de psycholoog.. ze knipoogde naar me, doet ze dat nou expres omdat ze weet dat ik nog niet over haar heen ben. Ze was (en is) mijn obsessie.. waarom wakkert ze hem elke keer weer aan als ik enigzins denk dat ik er over heen ben. En heel toevallig hadden we vandaag ook bijna dezelfde kleren aan, om nog maar niet over het haar en de oorbellen te praten. bah, vervelend... ze zou vast een hele lieve vriendin zijn.... maar dat zou nooit voor kunnen komen
Morgen gaat iedereen *behalve ik natuurlijk* overleggen wat de beste oplossing voor mij is... ik zou zeggen de dood, maar zij denken natuurlijk aan opname ... fijn dat zou betekenen dat ik havo 5 niet kan doen... En waarom zien mensen niet dat je een knuffel nodig hebt, dat je zo verlangt naar de woorden dat het wel goed komt, ook al zijn ze daar zelf niet zo zeker van... ik heb positiviteit nodig, maar niemand kan mij dat geven. Maarja, zo is het altijd al geweest.
__________________
It's not always rainbows and butterflies
|
|
11-09-2006, 16:30
|
|
|
Bah. Hij is eigenlijk gewoon zo...
|
|
11-09-2006, 16:37
|
||
|
Citaat:
Ontopique: Woei, zo lekker paardrijden, daar heb ik echt zin in. Ik vind paardrijden fijn. En ik heb helemaal geen huiswerk, het valt me echt ongelooflijk mee wat dat betreft. Ja, morgen een proefSO Latijn, maar dat kan ik vast wel. Ik wou dat ik meer dan twee uur Tekenen per week had, ik vind het zo leuk dat ik thuis gewoon doorga. En ik vraag me af hoe ik het met Geschiedenis ga redden? Nou ja, daar kom ik wel achter. Ik wil weer schrijven.
__________________
Veel lopen, langzaam water drinken.
|
|
|
11-09-2006, 16:43
|
|
|
Het gaat niet zo goed maar ik probeer te doen alsof het niet bestaat vanaf nu, ik heb me er al veel te veel door laten leiden. Sinds ik met mijn nieuwe opleiding ben begonnen heb ik dus weer heel veel sociale angst. Je moet veel presenteren, we hebben het vak drama en je moet veel samenwerken. Het is net alsof ik telkens de pesters in mijn hoofd hoor praten, ze zeggen dat ik raar ben en kraken alles af wat ik doe. Nee ik heb geen stemmen in mijn hoofd, maar toch hoor en voel ik het pesten weer terug. Sinds ik die angst weer heb gaat het eigenlijk steeds slechter. Mijn gevoel over mezelf is zo slecht, ik voel me niks waard. Ik heb heel snel hartkloppingen en ik ben prikkelbaar want ik voel me gewoon heel snel gespannen nu.
Gister moest ik naar de verjaardag van het broertje van mijn vriend. Ik zag er al de hele tijd tegenop, walgde van mezelf. Vlak voor we zouden vertrekken raakte ik in paniek en begon ik te huilen. Hij troostte me maar was verder niet heel tactvol. Net toen ik gestopt was met huilen duwde hij mijn jas in mijn handen. Dat was geen goede timing van hem. Ik huilde weer en begon zelfs te hyperventileren. Ik dacht dat ik nooit meer op die verjaardag zou komen. Maar hij bleef aandringen en toen moest ik me er toch maar over heen zetten. Heel goed van hem besef ik me nu eigenlijk dat hij niet aan mijn angst heeft toegegeven. Die verjaardag was voor mij alles behalve fijn. Mijn vriend zoop veel te veel terwijl hij weet dat hij het niet kan hebben met zijn medicijnen. Hij wordt sneller dronken en irritanter met drank op. Zijn broertje zat ook aan de drank en van hem is bekend dat hij snel agressief wordt van te veel drank en ook zijn moeder zat aan de drank en die werd steeds vrolijker en luidruchtiger. Ik voelde me er dood ongelukkig en onveilig. Zeker toen dat broertje ook ineens om niets boos werd. Mijn vriend had beloofd dat we er een uur zouden blijven maar het werd dik 2 uur. Ik was ontzettend boos op hem en voelde het al een half uur voor we weg gingen de hele tijd koken van woede van binnen. Ik dacht het eerste moment dat we buiten stonden dat ik hem helemaal verrot zou schelden en het uit zou maken. Ik kon echter wel bedenken dat dat niet zo verstandig was en de enige manier om mezelf en hem in bescherming te nemen, was door te zwijgen. Dat doe ik vaker. Als emoties te hoog op zijn gelopen praat ik niet meer omdat ik als ik wel ga praten weet dat ik dan mezelf niet meer ben en de meeste vreselijke dingen over iemand kan zeggen die ik helemaal niet meen. Dus ik zweeg, ook als hij wat vroeg. We waren net thuis en toen bood hij al zijn exuces aan en hij wist gewoon exact waar ik boos om was zonder dat ik het hem gezegd had. Eerst volgde er weer een huilbui en daarna was alles weer oke. Normaal huil ik niet zoveel, maar de afgelopen weken absurd veel, dat komt omdat ik me de hele tijd gespannen voel en prikkelbaar. ja sorry, ik moest even mijn hart luchten! 
__________________
wees jezelf er zijn al zoveel anderen (loesje)
|
|
11-09-2006, 16:46
|
||
|
|
Citaat:
__________________
It's not always rainbows and butterflies
|
|
|
11-09-2006, 16:49
|
|
|
|
Ik had om half zes training in Amsterdam en ik wilde nog afbellen. Maar omdat ik al ha gemaild dat ik nog ergens anders bleef roeien en een hele drukke dag ben ik het totaal vergeten.
__________________
.. zegt de liberaal.
|
|
11-09-2006, 16:49
|
||
|
|
Citaat:
Nog erg pril dus kan alle kanten op, maar voelt wel heeel erg goed op het moment. |
|
|
11-09-2006, 16:52
|
||
|
|
Citaat:
Ergens wordt iets afgesloten, en weer ergens anders onstaat iets moois.
|
|
|
11-09-2006, 17:12
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Tijdens je opname kan je best wat aan school doen, vaak is er zelfs intern een school. En idd, vragen om een knuffel of zelf het initiatief nemen kan ook als je er behoefte aan hebt. Je kunt de keuze zelf maken: niet aangeven dat je er behoefte aan hebt en geen knuffel of het wel aangeven en wel een knuffel. |
|
|
11-09-2006, 17:21
|
|
Verwijderd
|
@thoughtful en X-Ray: ja is ook wel leuk. Het was best gezellig gister tot kwart voor 12 op msn. Wel een beetje laat, merkte vandaag wel de vermoeidheid.
Vandaag die kutmanager weer. Mijn hemel, met haar opmerkingen en aanwezigheid kan ze je zó de grond in boren. En net nog: "jij bent dun, maar zij is helemaal dun". Ik dun? Haha. Grapje zeker... Oh en mn studie begint een beetje interessant te worden.
|
|
11-09-2006, 17:24
|
|
|
|
Voor het eerst in drie maanden tijd voel ik me weer zo ontzettend down dat de enige oplossing die ik zie am is. Maar ik wéét ook dat het geen oplossing is. En ik kan naar niemand toe, ik kan nergens ventileren, terwijl ik weet dat dat juist nu zo belangrijk is. Ik probeer mezelf steeds maar weer af te leiden, maar het lukt niet. Aan de ene kant wil ik het zo graag weer eens, aan de andere kant gaat het juist nu zo goed, en wil ik dat niet verpesten. Shit shit shit ik weet echt even niet wat ik moet doen.
Help?
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
|
11-09-2006, 17:30
|
|
|
|
Ik krijg jeuk als ik de huidafwijkingen in mijn boeken pathologie zie.
__________________
.. zegt de liberaal.
|
|
11-09-2006, 17:32
|
||
|
|
Citaat:
OT: wow, ik heb het aangedrufd... ik heb een mailtje gestuurd naar een paar docenten van mijn oude middelbare school, ben zo benieuwd naar de reacties! Vandaag op school begon heel goed, ik was rustig en kan goed mijn inbreng doen... Het eerste college was leuk, de tweede een drama, maar gelukkig... ik was/ben niet de enigste die er (nog) niks van begrijpt... maar ergens voel ik de paniek wel komen... dus afleiden! |
|
|
11-09-2006, 18:14
|
|
Verwijderd
|
't Is echt een beetje drama op het moment.
Het ene moment voel ik me wel redelijk, maar het kan zo snel omslaan naar superdepressief, bijna eng. Ik ken dit helemaal niet zo heftig van mezelf! En het GGZ laat nix van zich horen 
|
|
11-09-2006, 18:22
|
|
|
|
Ik voel me echt belabberd. Val ik weer terug? Ik hoop het niet. Ik voel mezelf echt rot, omdat ik afhaak, ik zet niet door. Ik kan mijn tanden niet meer in iets zetten, net als vroeger. Ik ben niet gaan kickboksen. Wéér niet. Gewoon omdat het me emotioneel dan teveel wordt. En ik voelde me ziek, ik ben ongesteld.
Kortom, ik ben ongesteld, ziek en ik voel me depressief. Hopelijk komt het niet terug, daar ben ik zo bang voor... Houd ik mezelf voor de gek of ben ik echt beter, ligt dit aan ongesteld zijn of aan de depressie die toch niet over is? Ik voel me nu zónder medicijnen hetzelfde als eerst mét medicijnen. Zou ik daar tevreden mee moeten zijn, of is het nog te weinig? Ik weet het niet, ik weet het niet, ik weet het niet. Ik twijfel zo en ik word gek van mezelf. Gaat dit dan nooit over, blijf ik altijd ziek? @ ~lienepien~: Het GGZ laat bij mij ook niets meer horen. Ik heb herhaaldelijk gebeld, mijn psycholoog was steeds afwezig, ze zou terugbellen en heeft dat niet gedaan. Op een gegeven moment dacht ik: laat maar, want in principe heb ik het niet meer heel erg nodig. Ze bezuinigen, hè. Bastards. |
|
11-09-2006, 18:27
|
|
Verwijderd
|
pff *jank*. Ik ben in een oorlog in mijn hoofd beland. Een oorlog tussen de gezonde en de ongezonde in mijn kant. Nee eigenlijk een oorlog tussen de gezonde kant, de ongezonde linkerkant en de ongezonde rechterkant. Aan de ene kant wil ik niet toegeven dat het iets minder gaat, maar aan de andere kant wil ik het ook niet ontkennen. Ik wil het niet overdrijven, maar eigenlijk voelt het vreselijk. Ik wil niet lijken op degene die ik was: de aanstelster, slechte en zieke Miriam. Ik wil niet toegeven dat ik dat weer ben. Ik ben het ook nog niet, maar als ik dit zo typ merk ik dat ik daar weer heen getrokken word. Ik wil het niet, maar het wordt een feit, waar ik moeilijk aan ontkom. Aan de andere kant vind ik wat ik nu aan het typen ben aanstelleritis.
Vaak vind ik mensen hier op het forum een beetje aanstellers, maar ik ben zelf geen haar beter. Kijk wat ik hier typ! Ok, ik kan hier iets aan doen. Ik ga even naar concrete oplossingen zoeken. Ik weet dat ik de oplossingen niet wil, maar ik heb ze nodig om mijn reputatie van een sterke meid hoog te houden. En dat wil ik eigenlijk weer wel. Snapt iemand mij nog? Kijk, ik zou natuurlijk het verhaal kunnen vertellen tegen mijn therapeut vrijdag. Feit is wel dat dat eigenlijk mijn laatste gesprek is en als ik dan zeg dat het niet goed gaat, komt dat over als *help ik wil zielig zijn, ikwil bij een therapeut lopen want dat is cool*. Maargoed, ik weet dathet niet zo is, toch! Misschien moet ik dat gewoon doen en dan tegen de rest van de wereld zeggen dat het goed gaat, dan ben ik toch nog een beetje een sterke meid, want dan ben ik niet de aanstelster die tegen iedereen loopt te verkondigen dat ze in therapie is. Mmmm, oplossing 1 Oplossing 2: Ik eet niks meer. Eigenlijk geen oplossing. Ik weet dat ik het niet kan volhouden dus uiteindelijk word ik er alleen maar dikker van. Bovendien trek ik dan de aandacht en dat is iets wat ik niet wil (of stiekem toch wel?). Hmmm nee, mijn gevoel zegt ja, mijn verstand nee. Toch is het moeilijk om gewoon te eten. Oplossing 3: Lak hebben aan eten. Dit betekent dat ik hoogstwaarschijnlijk te veel ga eten en aankom. Ook geen oplossing want dan ga ik mezelf haten en kom ik vroeg of laat weer op het zelfde punt als nu. Oplossing 4: Gewoon eten. De oplossing natuurlijk, maar dit vind ik zó moeilijk. Ik kán niet gewoon eten. Ik eet altijd óf te veel, óf te weinig. Op dit moment wil ik dit het liefste, nee dat is niet waar, ik wil afvallen, maar qua verstand wil ik dit het liefste, of gewoon op een gezonde manier afvallen. Maar goed, het probleem is dat ik mezelf er niet CONSTANT van kan overtuigen dat dit het beste is. Soms word ik 'sochtends wakker en merk ik dat ik het niet moeilijk vind om het ontbijt over te slaan, dan is het zo moeilijk om toch wat te eten. En andersom, soms ben ik op school, en heb ik zo'n zin in iets lekkers. Dan is de automaat zo dichtbij! Dan eet ik niet alleen die snickers, maar ook die wafel en dat broodje met heel veel eiersalade. In allebei de gevallen zegt mijn verstand dat het niet verstandig is, maar mijn gevoel overheerst. Dus, oplossing 4 is niet uitvoerbaar voor mij. Natuurlijk, voordat het werkt moet je erin geloven. Maar ik heb er vaak in geloofd en het draaide uiteindelijk toch weer op een fiasco uit. Ok, op deze manier kom ik bij oplossing 1 uit. Vraag is dan: durf ik het tegenover mezelf toe te geven dat ik dit nodig heb? |
|
11-09-2006, 18:39
|
|
|
*zet een berg taart neer en GEZONDE snacks*
en gaat zelf aan de gezonde appels.. ik dacht eens iet POSITIEFS te plaatsen.. me heeft een baan althans.. als ik mijn ogen test nog maals door kom ben nu wel zwaar uitgeput maar tis iig een beetje goed nieuws.. weer een nieuwe droom om aan vast te houden.. weet nog niet hoelang.. twee uur geleden was ik helemaal blij maar nu zakt t al weer ver onder 0 niveau maar toch wilde ik t even delen.. er moeten in 3 maanden nog HEEEEl VEEEL kilo's af (tis echt niet gezond daar.. ben overal de grond in getrapt ) en mn conditie moet omhoog..eerst slapen! doet nog heeeeel veel knuffels geven aan iedereen
__________________
Humor is een prachtige waterlelie die wortelt in het troebele water van verdriet.
|
|
11-09-2006, 18:47
|
|
|
|
@ rare kwast: wat voor baan, als ik zo nieuwsgierig mag zijn.
OT: kutmensen |
|
11-09-2006, 18:53
|
|
|
|
dat mag.. MITS mijn ogen goed gekeurd worden ga ik naar de KLm..
koninklijke luchtmacht..
__________________
Humor is een prachtige waterlelie die wortelt in het troebele water van verdriet.
|
|
11-09-2006, 19:01
|
||
Verwijderd
|
@Nienna*:
Citaat:
En nu hoor ik niks meer (zou vorige week iets horen). Er is vast een plausibele verklaring voor, maar ik vind het toch raar. Ik heb ook de neiging om te denken 'laat maar', maar ik weet dat ik het eigenlijk wel nodig heb/dat het toch wel goed voor me is, dus ik ga morgen zelf maar bellen. Sterkte, ik moet zeggen dat ik wel eea in je verhaal herken... OT: Vanavond lekker rustig aan, voor de buis hangen ofzo Laatst gewijzigd op 11-09-2006 om 19:03. |
|
|
11-09-2006, 19:22
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
11-09-2006, 19:50
|
|
|
|
Ze komen zondag taart eten. Goede zet
. Het was leuk, wel ietwat lang blijven plakken.Verder zijn mijn klasgenoten stom, sommige dan. |
|
11-09-2006, 20:04
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
* *en aan de rest natuurlijk *Verstand heeft overwonnen vanavond
|
|
|
11-09-2006, 20:17
|
|
Verwijderd
|
Hij wil iets afspreken....
Ik durf niet.
|
|
11-09-2006, 20:21
|
|
|
Het is zo eenzaam in mijn hoofd.
__________________
Fuck reality.
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Soortgelijke topics
|
||||
| Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
| De Kantine |
Ctrl + V Topic #66 Retro*Love | 500 | 19-04-2007 10:19 | |
| Psychologie |
Het Grote Lucht-Je-Hart Topic # 70 Hawahaai | 495 | 26-09-2006 08:29 | |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 00:10.
Adverteren