grijsheid.
de grijsheid van de lange dagen
de korte, zwarte, zachte nacht
een beetje kleur komt van jou lach
die ik niet in mijn hart mag dragen
maar die ik in je ogen zag.
ik kom je nu haast nooit meer tegen
je drijft nu weg, mijn leven is
slechts grijze massa, licht gemis
de brokken die ik op moet vegen
zijn dingen waar ik slechts naar gis
ik denk niet na, en wat gaat komen,
ik wacht totdat het eens verschijnt
en jouw lach uit mijn geest verdwijnt
ik heb mijn kansen niet genomen
een bloem die aan de muur wegkwijnt
__________________
benader de liefde net als koken, met dezelfde onvoorzichtige overgave
|