Vriendschap die van 1 kant komt...

[peaceflower]

Ik weet niet zeker of dit topic hier hoort, maar goed.
Hebben jullie het ook wel eens gehad dat vriendschap van 1 kant komt? Ik heb of had een goede vriend, die hier in de stad woont, en daar heb ik een aantal jaren heel veel leuke dingen mee gedaan, we trokken veel met elkaar op. Maar sinds een jaar moet het initiatief alleen nog maar van mij komen. Het is al een keer voorgekomen dat ik 12 weken wachtte tot hij weer eens iets van zich liet horen, maar hij deed dat niet. Na die 12 weken ben ik maar weer eens naar hem toegegaan, en het eerste wat hij zei: "Waarom kom je niet es wat vaker langs??"
Toen hebben we weer een tijdje contact gehad, en nu heb ik hem sinds januari al niet meer gezien, omdat ik het zat ben dat het initiatief alleen van mijn kant komt. Maar hij laat ook helemaal niks van zich horen, dus ik heb de neiging om maar weer eens te bellen ofzo... maar eigelijk heb ik daar ook helemaal geen zin in!
Hebben jullie dit ook wel es gehad, of hebben jullie een idee hoe ik dit aan moet pakken?

ik heb t ook wel es gehad... nahjah op zich niet zo hele super goeie vriendschap, dus ik had zoiets van: nahjah moet jij ook weten, dan niet he.
en toen heb ik ook maar nix meer van me laten horen...

[WishfulDreaming]

Een vriendschap die van een kant komt, daar heb je helemaal niets aan. Is denk ik gewoon het beste inderdaad het maar te laten voor wat het is.

Zelf ook wel last van gehad. die mensen boeien mij nu niks meer

[Nona]

Een vriendschap die van een kant komt is geen echte vriendschap. Voor vriendschap is meer nodig.

Maar zou je het erg vinden als ik dit topic naar Liefde en Relatie verplaats? Ik vind hem niet zo heel erg thuishoren op Psychologie...

[Gwinnie]

heb ik nu met mn beste vriendin.
ze wist dat ik een 'date' had afgelopen weekend en dat ik dat 'eng' vind. maar geen belletje of nix.
en zodra ik dan op school kom is het: 'heyy hoe ging het?'

of om iets af te spreken moet ik ook altyd bellen en naar haar komen.

beetje jammer. ik hou dr mee op

[Boeing 747-400]

Waarom vraag je niet gewoon aan hem waarom hij niets meer van zich laat horen? Je kan het proberen subtiel te zeggen, zoiets van: "Goh, ik heb ook al een tijd niets meer van je gehoord ofzo!". Dan komt hij toch vast wel met een antwoord daarop. Weet je waar je aan toe bent. En als het inderdaad maar van 1 kant blijft komen, kun je het maar beter dood laten bloeden...

Yuhm ik ben dus verhuisd, naar Canada, en dan is het wat moeilijker contact houden.. maar goed. Twee goede vriendinnen van me ben ik vrienden mee gebleven, alleen met een van hen die liet na een maand niets meer van zich horen, kwam in de vakantie hierheen (na 6 maand geen kik te hebben laten horen) en doet alsof we de beste vrienden zijn. Gaat ze terug naar nl grote verhalen tegen iedereen over hoe geweldig het was en hoor gewoon niks meer van d'r (zelf niet voor m'n verjaardag, rijbewijs, etc.) Tsja ik was d'r zat van heb het gezegd, begint zij me uit te schelden. Nu ja, t'lag niet aan mij.. ik heb het een jaar geprobeerd, k'voelde me wel seffes gebruikt door d'r maar ja... tsja gewoon laten hangen die hap, t'is de moeite echt niet waard.

[Hawahaai]

Jup, ik heb gister het laatste mailtje (als poging tot contact) de deur uit gedaan. Als daar niet op gereageerd wordt, nou, dan maar niet meer... Ik ben het zat steeds te moeten bellen/smssen/mailen en dan amper antwoord terug te krijgen.

[PardonMe]

als het echt alleen van jou kant komt dan zou ik me eens af gaan vragen of je er eigenlijk nog wel moeite voor wilt gaan doen.. Ik denk zo dat hij echt niet een twee drie van veranderen en dan zou jij dus heel de tijd achter hem aan moeten lopen..
Als hij echt weer eens wat met je af wil spreken moet hij maar eens actie ondernemen.. Ik zou er niet achteraan blijven zitten.

Als je er nog wel moeite voor wilt doen dan zou ik hem gewoon eens bellen, wat afspreken en gewoon eens vragen waarom hij eigenlijk nooit eens iets van zich laat horen. misschien heeft hij het niet in de gaten dat jij dit nogal vervelend vindt..

[Evito]

Paradox?

[ABrules]

kappen lijkt mij het eerlijkste tegenover jezelf...

[Bellenblaas]

Ik denk dat het een goede beslissing zou zijn om ermee te stoppen omdat een vriendschap die van één kant komt naar mijn mening niet eens een vriendschap genoemd mag worden
Je kan iemand wel als vriend hebben, maar pas wanneer dat wederzijds is is er sprake van vriendschap

[PrimRose]

Eerst bepalen of je het uberhaupt de moeite vindt om contact met hem te hebben. Als dat niet zo is, gewoon dood laten bloeden. Als je wel contact wil houden moet je een mailtje sturen of op msn aanspreken of bellen of whatever en eerlijk zeggen dat je het niet bepaald leuk vind dat alle contact van jou af moet komen. En dan afwachten wat z'n reactie is.

Ik heb het zelf een maandje geleden op dezelfde manier aangepakt en kreeg gewoon een eerlijk antwoord. En het gaat nu wat beter tussen haar en mij. 't Zal nooit meer zo close worden zoals het vroeger was, maar iig hebben we nu weer meer contact dan eerst en heb er nu vrede mee dat zij minder behoefte heeft aan contact dan ik.

Succes iig

[checko]

Bikkelvrouw schreef op 20-05-2003 @ 22:49:
heb ik nu met mn beste vriendin.
ze wist dat ik een 'date' had afgelopen weekend en dat ik dat 'eng' vind. maar geen belletje of nix.
en zodra ik dan op school kom is het: 'heyy hoe ging het?'

wel weer snel vriendjes worden hoor met d'r.....wil niet de veroorzaker zijn van ruzie...xx

Ik zou hem bellen en er eens naar vragen, dan heb je meteen duidelijkheid..

Ik was ook bevriend met een meisje waarbij het initiatief alleen maar van mijn kant kwam maar ze was wel altijd heel enthousiast en als we afspraken was het gezellig, dat contact is verwaterd omdat ik ook niet zo goed ben in mensen bellen en dat soort dingen, maar kwalijk genomen heb ik het haar nooit.

Mensen bellen mij ook meestal en nemen het initiatief, ik wil dat echt heel graag eens terugdoen maar ookal mag ik die mensen echt wel heel erg graag komt het er gewoon niet van enzo...

[Optima]

heel herkenbaar, kijk het is natuurlijk vervelend als iemand al nieteens meer met je afspreekt, maar het kan erger. Je kan zo'n scheef gegroeide verhoudingen hebben dat je in een vriendschap een soort meester-slaaf hierarchie hebt. De slaaf kan altijd komen opdraven, luisteren, klaarstaan, begripvol zijn etc, terwijl de meester zeg maar in het middelpunt van de vriendschap staat en de slaaf tot zijn cirkel betrekt en deze niet als een ' op zichzelf staand iemand' ziet.

dat zie je vaak bij hele populaire personen en hun aanhang

[thugz-angel]

ja dit heb ik nu ook,
en nou heb ik ook zoiets van ja flikker dan maar op, ik blijf niet achter je kont aanlopen, ik ben geen hond ofzo, ik moet altijd wat van mij laten horen, zij laat nooit wat van zich horen. ook niet ind e vakanties, ja sorry dan hoeft t van mij ook niet meer hoor
en nu ga ik ook veel minder met diegene om

xxdelal

[Punkygirl]

Ik heb dit ook gehad alleen denk ik een tikje erger.
Ik had vroeger vanaf groep 1 een hele goeie vriendin: S.
S en ik waren altijd samen, aten tussen de middag bij elkaar etc..
We gingen op de middelbare naar dezelfde school alleen andere klassen.. erug jammer maar we zagne elkaar nog iedere pauze. In de 3+4e weer samen in de klas!! jeeeej het was echt ene feest voor ons.

maar helaas.. opeens vertelde S. me dat ze zou gana verhuizen.. naar limburg
Mijn wereld storte letterlijk in.. in was super verdrietig en ontroostbaar.. ineens ging alles heel snel, ze zouden met ene paar weken erheen gaan.. ik wou nog leuke dingen doen etc maar dara had ze geen tijd voor.. was te druk en vond het ook niet nodig om me te bellen etc.
Een verhuis kaartje heb ik uiteindelijk nog wle gehad.. van haar ouders * snikt*
En ik heb haar nog 1x gezien..
ze zei altijd dat het contact niet zou verslappen en we regelmatig zouden bellen, mailen etc.. niet dus..
ook de afgesproken weekendjes naar elkaar toe gingen niet door..
ik heb haar 1x gezien en dat was omdat ik dicht bij haar huis in een vakantie huisje zat.. het waren 3 geweldige dagen alleen daarna heb ik niks meer gehoord. we hadden beide super veel fun en maakte veel lo.. we zouden snel bellen, heb tot nu toe af en toe een smsje gehad van haar waarop ik dan trug smsde.. als ik dr vroeg me te bellen.. wist ze niet of ze zin en tijd had..

Ik heb nu besloten te reageren als zij wat stuurt of moeite doet maar voor de rest ga ik geen moeite doen.. hoe moeilijk het ook voor me is

helaas weten mijn ouders ook niet heo erg ik er eigelijk mee zit.. eigelijk niemand.. ik hou me groot omdat mensen vinden dat ik teveel waarde aan haar hecht..




S was mijn vriendinnetje, al 14 jaar.. tot 2 maanden geleden...

[)Vampje(]

Ja en dat is verdomd pijnlijk. Wat je eraan doet?
-Als je sterk bent: zo snel mogelijk laten vallen die hap
-Als je net zo dom bent als ik: erachteraan blijven rennen en hopen dat diegene je ooit leuk gaat vinden

[matrix21]

Dat ze niet opbellen hoeft niet te komen omdat ze jou niet zien zitten of omdat ze je vriendschap niet op prijs stellen.
Zelf ben ik er ook zo 1 die weinig andere mensen opbelt om eens wat te gaan doen. Ik weet ook niet waarom niet. Het is niet zo dat ik het niet gezellig vind om wat te gaan doen ofzo, maar ik doe het gewoon niet.
Ik heb er ook wel eens een keer een reactie over gehad, toen heb ik een tijdje gebelt maar na een paar weken was dat weer over.
In sommige mensen zit het gewoon niet denk ik, ik vermaak me in m'n eentje ook wel goed. Maar laat je mij 2 weken alleen zitten dan ga ik ook mensen opbellen.
Ik zou het zonde vinden als je een goede vriendschap laat schieten omdat jij het initiatief neemt.
En als je er echt slecht tegen kan, praat er dan eerst over met die ander en spoor hem/haar aan om ook eens te bellen voor een idee.
Tot zover de wijze raad van matrix die door dit topic ook weer eens een goeie vriend gaat opbellen die ie 2 weken niet heeft gesproken

[Angel Of Faith]

Heb het ook meegemaakt, is jammergenoeg niet goed uitgedraait . Ik was twee jaar bevriend met een meisje en ging iedere week, sinds ze verandert was van school, met er naar 'ons' stamcafé'tje . Tot ze plots niets van er liet horen en ik de week erna enthousiast haar verhaal moest aanhoren dat ze met een paar vriendinnen uitgegaan was naar ons café'tje , ik deed alsof het me niets deed en luisterde naar er verhaal, maar zo werd het week na week hetzelfde, en iedere keer moest ik weer haar verhaaltjes aanhoren, en ik kon op m'n kin kloppen . Tjah ze veranderde helemaal en we kregen ruzie en nu hoor ik al ietsje meer dan een jaar niets meer van er . Tsjah als ze mij plots begint uit te schelden en haar vriend en een paar meisjes van der klas op me afstuurt om me uit te schelden was het voor mij teveel . Vind het natuurlijk wel jammer maar kan er niets meer aan doen, het zou toch niet meer lukken om het te herstellen .

xxx
Faith

[dieselken]

als ik degene ben die constant contact moe opnemen, dan wordt het na een tijke toch ook wel te veel .... heb al zo van die vrienden had waar ik verdomd goe overeen mee kwam, en uiteindelijk was ik degene die altij es moest vrage om af te spreke... en kheb dan maar gewoon opgegeven ...