Lat relatie, lijkt me lastig.

[Yora]

Hallo,

Mijn ''lief'' heeft het over een lat relatie (maar ze denkt ook over samenwonen na hoor)
maar soms benauwd het haar. maar natuurlijk moeten we ons nu nog niet te druk maken daarover. moet wel zeggen dat zij al 26 is en ik bijna 20 dus dat is toch wel wat verschil.
Maar ik hou echt ongelofelijk veel van d'r.

Wat als ze inderdaad niet kan samenwonen? Hoe zou ik hiermee kunnen dealen?
Moet ik het dan uitmaken voor mijn eigen geluk of moet ik dan gewoon bij haar blijven e n het gaan missen ? (maar er is hoop..)

en daarnaast moet ik ook vermelden dat ze wil emigreren, ze is eens in een land geweest tijdelijk voor school en ze vond het daar zo geweldig. in de loop van onze relatie kwam ze hier mee dat ze gaat sparen nu, daar ligt haar toekomst, en ze wil graag met mij op vakantie in de zomer of ik het daar mooi vind. daar is ze wel onzeker over en ze vind me kostbaar .

maar dit ligt me toch wel zwaar hoor... ook al wil ik haar visie niet verstoren, maar hou van haar.. en soms zegt ze ik wil graag gelukkig met je worden en dat ze echt een toekomst met mij ziet. uiteraard wil ze wel daar een toekomst opbouwen met mij.

en daarnaast ben ik best wel close met me fam dus dat is wel lastig..

ps: zij ergert zich soms dat ik zo close met me fam ben... en dat doet wel veel met me

en daarnaast is werk haar heilig, ze heeft tegen me ouders gezegd dat ze niet raar moeten opkijken als ik alleen op verjaardagen moet later in de toekomst en dat we niet elke avond samen eten en dat ze vaak weg is. (of course eigen ding doen is zo belangrijk voor de relatie, maar dit is wel erg vaak weg zijn enzo)

ze is wel een lieve meid hoor.. dat niet te vergeten.

maar dit ligt me wel dwars. iemand tips ? en hoe zouden jullie in mijn situatie hebben gehandeld?

bedankt...

LAT is living apart together, dus inderdaad dat je bewust niet in één huis woont maar wel een relatie hebt.

Ik vind het een beetje gek, ze wil niet samen, ze wil wel emigreren, en jij wil heel andere dingen. Ik snap niet helemaal wat er nu wel en niet mogelijk is voor haar, maar het is me duidelijk dat jij er niet zo blij mee bent. Je bent erg jong en hoeft nu niet terecht te komen in een jaren voortslepende relatie die je nooit zal brengen wat jij wil van een relatie.

Wat je zou kunnen doen is samen op vakantie gaan, of samen op het huis van iemand passen, iets waardoor je na die periode wat zekerder weet wat jullie beide willen. Wil jij inderdaad bij haar wonen en wil zij inderdaad nooit samen zijn, dan houdt het al snel op.

Overigens is samenwonen ook erg divers, zo kun je zeggen ja, we wonen samen maar we hebben beide nog eigen ruimtes, eigen momenten dat we thuiszijn, hobby's waarbij we elkaar niet tegenkomen.. Dat zijn allemaal variabelen.

[igfy]

Het klinkt me een beetje alsof jullie allebei in een andere levensfase zitten. Zij is serieus bezig met het opbouwen van een carriere en de vraag wat ze met haar leven gaat doen, terwijl jij daar eigenlijk nog niet zoveel zin in hebt. Dit is van jouw kant heel begrijpelijk, want je bent een stuk jonger.

Als je het hebt over een lat-relatie, om welke afstand gaat het dan? En hoe vaak zien jullie elkaar nu? Ik kan me voorstellen dat als zij ergens een goede baan kan krijgen, ze daar voor zou willen gaan, maar dat heeft gevolgen voor jullie relatie. Ik krijg uit je post een beetje het gevoel dat zij allemaal al precies heeft uitgedacht hoe haar toekomst in elkaar zit, maar dat jij eigenlijk nog helemaal niet weet wat je wilt, en of je je aan haar aan wilt passen. terwijl zij zoiets heeft van, ik ben er nu klaar voor, en ik zou het heel leuk vinden als jij met me meedoet.

Ik denk dat je er even goed over na wilt denken hoe je jouw eigen toekomst ziet. Waar zou jij willen wonen? Wat voor werk zou jij willen doen en waar kun je dan werken? Heb je daar nog een opleiding voor nodig? Het zou me namelijk helemaal niets lijken om met iemand mee te emigreren terwijl je daar zelf eigenlijk niets hebt.

[Yora]

igfy schreef:

Het klinkt me een beetje alsof jullie allebei in een andere levensfase zitten. Zij is serieus bezig met het opbouwen van een carriere en de vraag wat ze met haar leven gaat doen, terwijl jij daar eigenlijk nog niet zoveel zin in hebt. Dit is van jouw kant heel begrijpelijk, want je bent een stuk jonger.

Als je het hebt over een lat-relatie, om welke afstand gaat het dan? En hoe vaak zien jullie elkaar nu? Ik kan me voorstellen dat als zij ergens een goede baan kan krijgen, ze daar voor zou willen gaan, maar dat heeft gevolgen voor jullie relatie. Ik krijg uit je post een beetje het gevoel dat zij allemaal al precies heeft uitgedacht hoe haar toekomst in elkaar zit, maar dat jij eigenlijk nog helemaal niet weet wat je wilt, en of je je aan haar aan wilt passen. terwijl zij zoiets heeft van, ik ben er nu klaar voor, en ik zou het heel leuk vinden als jij met me meedoet.

Ik denk dat je er even goed over na wilt denken hoe je jouw eigen toekomst ziet. Waar zou jij willen wonen? Wat voor werk zou jij willen doen en waar kun je dan werken? Heb je daar nog een opleiding voor nodig? Het zou me namelijk helemaal niets lijken om met iemand mee te emigreren terwijl je daar zelf eigenlijk niets hebt.

Bedankt voor je reactie.

Ja, ze heeft het inderdaad al goed bedacht wat ze allemaal wil gaan doen. Ze wil minimaal 5 tot 8 jaar sparen totdat ze daar heengaat. Ze zegt wel, als ik de kans eerder kan grijpen dan doe ik dat. Ze is wel heel duidelijk en dat is goed, ik ben juist meer een onzeker iemand die niet zo snel durft te zeggen wat ik vind, maar ik weet wel aardig goed wat ik wil bereiken.

Ik wil zelf graag een baan in de ICT wereld, ik volg nu een opleiding en heb daar plezier in. Ik kan me ook goed afleiden door de studie maar ik weet dat ik er wel veel last van heb. (weinig slaap door nadenken).

Ik vind het ook belangrijk om gelukkig te zijn in de liefde, dit is een van de mooiste dingen in het leven vind ik. Dit heb ik juist ook doorgekregen van mijn fam, ze vinden het heel belangrijk om de mensen te koesteren die er zijn. (woorden van mijn moeder). Alleen ik weet dat ik niet zo iemand ben die overal afhankelijk van wil zijn, daar heb ik zelf ook een hekel aan. Maar ik vind het iig belangrijk om gelukkig zijn in de relatie en samen zijn en kunnen lachen en mooie tijden. En daarnaast wil ik graag een mooie baan en ook toch het liefst wel vaak contact met mensen buiten haar om. Ben nou eenmaal een gezelschaps mens, dan bedoel ik juist mijn familie en mijn contacten daarnaast.

Ik vind het ook belangrijk om mijn eigen droom waar te maken en dat is met muziek bezig zijn, ik weet nog niet zo goed hoe ik dit moet ontwikkelen, maar ben eerst druk bezig met school en ik heb een angst-stoornis dus ik probeer daar beter mee om te leren gaan.
(gaat al heel goed, moet ik zeggen).

Zij is inderdaad in een andere levensfase, ze is afgestudeerd en werkt pas. Ik zit net weer op school na een lange tijd een moeilijke tijd heb moeten meemaken (persoonlijke dingen, niet met relaties, traumatisch laat ik maar zeggen). Maar dat maakt voor mij niet uit, ik kijk niet zo naar leeftijd, als de liefde er maar is...

Om welke afstand... Nou zij woont nu in het westen en ik in het noorden. Eerst woonde ze ook in het noorden. ze is daar nog af en toe ( haar ouders zijn gescheiden ) en in de kerst vakantie spendeer ik de tijd met haar door. ze stelde dit zelf voor omdat ik langer bij haar kan zijn. dat is wel lief. maar nu heb ik dus een mail gestuurd en benoemd dat het me zeker wel dwars zit, en nu ben ik bang dat ik te veel heb opgenoemd of echter ze gaat inzien dat ik niet bij haar hoor, of wat dan ook....

Ik heb zeker wel zin om het leven te ontdekken, ik ben ook echt een vechter, ik ben erg ijverig en ik wil heel graag nieuwe dingen doen in het leven wat mij geluk zal brengen.
maar deze stappen zijn wel erg hoog aan de lat gelegd... en zal ik daar wel mee kunnen omgaan?
of laat ik het zo zeggen, hoe kan ik er makkelijker mee omgaan? (heb er werkelijk heel veel voor over!)

ik probeer hier wel aan de werken want heb gister mijn therapeute gebeld om 2 x in de week een gesprekje te hebben met haar ipv 1 x. ze vond dat een top idee.

kan ik nog meer doen?

Heeft zij wel even veel over voor jou als jij voor haar? En zo nee, kun je leven met zo'n scheve verhouding?

Nou, ik vind het een vaag verhaal. Zij wil emigreren en jij wil dat eigenlijk niet, daar komt het op neer, toch? Ik snap dat je haar niet kwijt wil, maar ik denk wel dat het verstandig is om na te denken over of jij het ziet zitten om over een aantal jaar naar een ander land wil verhuizen. Ik ben van mening dat een latrelatie als de een in een ander land woont, mogelijk is. Er zijn op dit forum ook mensen te vinden die dat hebben gehad of nu in zo'n relatie zitten. De vraag is alleen of julie daar beiden zin in hebben. Hou er rekening mee dat jullie elkaar voor langere tijd niet zullen zien (afhankelijk van jullie financien/de afstand kan daar goed drie maanden tussen zitten), dat het je wel wat meer geld zal kosten om elkaar wél te zien. Zo zijn er wel nog meer dingen waar je rekening mee moet houden. Daarnaast moet je kijken of haar nieuwe woonplaats jou aanstaat en of je daar de moeite zou willen doen om iets nieuws op te bouwen en helemaal vanaf nul te beginnen.