Twee van Liselore Gerritsen

[Mandarijntje]

Liefdesliedje

ik wil voor jou een liedje schrijven
voor jou en voor mezelf
het moet een heel mooi liedje blijven
want dat zeg je zelf
maar hoe kan ik een liedje schrijven
als woorden ogen zijn
hoe kan ik een liedje schrijven
als handen tonen zijn
ik wil voor jou een liedje schrijven
dat ik niet zingen kan
maar waarom maak ik er in godsnaam
dan een liedje van

ik wil voor jou een liedje maken
ik doe het liever niet
je handen die mijn handen raken
hebben een eigen lied
je ogen die mijn ogen worden
daar zijn geen woorden voor
liefdesliedjes die nog leven
klinken zonder woorden door
ik kan toch niet in letters vangen
in één bepaalde melodie
alle wijsjes alle woorden
die ik in je ogen zie

eens zal ik een liedje schrijven
dat liedje is voor jou
het zal een heel mooi liedje blijven
want het is voor jou
ik zal het dán pas kunnen schrijven
als je ogen woorden zijn
en je handen als ik terugdenk
heel bepaalde tonen zijn
maar wanneer ik het kan zingen
als het één keer zover is
weet ik van ons liefdesliedje
dat het uitgezongen is

Het liefdesliedje bij nader inzien

ik wil voor jou een slaatje maken
voor jou en voor mezelf
dat slaatje dat moet heerlijk smaken
want dat zeg je zelf
maar hóe kan ik een slaatje maken
als er geen slasaus is
hoe kan ik een slaatje maken
ik heb vlees noch vis
geen appels uien of augurken
geen olie of azijn
kortom niets van al die dingen
die voor slaatjes nodig zijn

ik moet van jou een slaatje maken
maar ik durf het niet
ik haal het dus maar uit de snackbar
waar je veel slaatjes ziet
maar hóe kan ik een slaatje halen
waarvan jíj dan weer zegt
dit kwakje in dit zilv'ren bakje
is als sláátje wel erg slecht
dit kwakje in dit zilv'ren bakje
zou als puréé nog gaan
maar nu je zegt het is een slaatje
zal ik het moeten laten staan

ééns zal ik een slaatje maken
je gelooft je ogen niet
ongelóóflijk is het slaatje
dat je voor je ziet
gegarneerd aan álle kanten
van boven en opzij
overal zover het oog reikt
ziet men plakjes ei
maar dan zal ik jouw briefje vinden
als ik eind'lijk stralend uitserveer:
vaarwel ik heb te lang gewacht
ik hoef geen slaatje meer

__________________________________________

Ik heb de bundel Oktoberkind van Liselore Gerritsen uit de bieb gehaald, en deze twee gedichten vinnik errug goe.

De tweede beetje ironisch, maar dan begrijp je wel gelijk waar de eerste over gaat.


[Dit bericht is aangepast door Mandarijntje (05-11-2001).]