Mijn vriend

[-=TsA=- Silence]

Het is een beetje een crappy titel, maar omdat ik weer eens in het nl ga schrijven in plaats van engels ( ongeveer 500 pagina's role play geschiedenis van shimlar ) Moest ik weer ff inkome...
Plz ff cometaar graag en ideeën ty

Uit het niets, op eens een klap, een pijn scheut. Ik keek op, ik lag op de grond, 2 jongens van een jaar of 17 keken al grijnzend naar mij. Ik probeerde op te staan, een misselijk makende pijn in mijn buik, iemand schopte mij, steeds weer. Ik hief mijn handen op om me te beschermen, niets hielp. Ze bleven schoppen, de wereld draaide alles werd zwart.

‘ Is alles goed’ Vroeg een stem in de verte. Ik probeerde mijn ogen te openen maar mijn oogleden waren zwaar, ik zag de vage gestalte van een man die naast mij zat. Ik lag in een bed met witte lakens in een witte kamer, het licht was zo fel dat het moeite koste om mijn ogen open te houden.‘Waar ben ik, wat is er gebeurd?’ Vroeg ik. De stem bleef even stil, maar zei vervolgens. ‘Je bent in het ziekenhuis, je milt is gescheurd en je hebt veel inwendige bloedingen. Kun je me vertellen wat er is gebeurd? ‘ Het begon langzaam tot mij terug te komen, de bar, het kaarten, hoe ik zo veel won dat mensen zeiden dat ik vals speelde, dat de 2 me opwachten toen ik vertrok. Maar waar was Roy? ‘Waar is Roy? Waar is Roy!’ Vroeg ik in paniek. De man zweeg weer even. ‘Roy heeft minder geluk gehad als jij, hij is overleden een meerdere messteken in zijn buik en nek.’ Ik kon niets anders doen dan huilen, het was niet waar dacht ik bij mezelf. ‘Dit is niet waar! Waarom liegt u!’ Schreeuwde ik tussen mijn tranen door. ‘ Ik zal je even alleen laten, uw ouders komen zo.’ Zei de man.
Intussen bleef ik huilen. Niets op deze wereld kom mij troosten op dat moment, ik was alleen. Mijn beste vriend dood door mij. Ik huilde.

(srry dat het zo kort is... moeders was pissed dat ik niet aan mn huiswerk zat )

[duivelaartje]

Ik vind het een beetje simpel, standaard, cliche, oppervlakkig. Dus niet goed.
Maar op 1 of andere manier voelde ik me wel een beetje verdrietig, dus je hebt wel een emotie omschreven. Dat heb je dan goed gedaan!

[-=TsA=- Silence]

Ik vind het een beetje simpel, standaard, cliche, oppervlakkig. Dus niet goed.

oppervlakkig? uhm tis de intro maar bedankt voor je mening, daar word het alleen maar beter van.. enige sugesties hoe het beter moet...?

[duivelaartje]

-=TsA=- Silence schreef op 21-06-2004 @ 21:09 :
oppervlakkig? uhm tis de intro maar bedankt voor je mening, daar word het alleen maar beter van.. enige sugesties hoe het beter moet...?

Oh het is het begin van een verhaal? Oeps! Sorry...

Verder ingaan op de personen, beter beschrijven, originaliteit invoegen. Meerdere verhaallijnen, open stukken. Delen waar lezers vragen stellen aan zichzelf, en doorlezen om het antwoord te vinden. Het is kort, dus echt een duidelijke mening heb ik niet.
Verder met duivelares eens. Maar je stijl en woordkeuze is niets mis mee hoor!

Grim

[Riantje]

Ik vind het ook niet fantastisch. Veel spelfouten zoals pijn scheut = pijnscheut en zo heb ik er nog meer gezien (die ik er nu overigens even niet uit wil halen, sorry ).
Verder gebruik je veel komma's op plekken waar je beter met een nieuwe zin kan beginnen. Nu al gaan de gebeurtenissen me ietswat snel. Misschien ben ik te hard Maja je leert er denk ik alleen maar van. Wat ik wel heel zielig vond is dat die Roy dood was. Het kan ook komen omdat mijn lieve vriendje ook zo heet maar goed
Nou ik zal zeggen: probeer nog eens een stukje. Hoe meer je schrijft, hoe beter je wordt. Of is dat toch te cliché?

[-=TsA=- Silence]

Oh het is het begin van een verhaal? Oeps! Sorry...

hehe geen probleem, kan iedereen gebeuren

Veel spelfouten zoals pijn scheut = pijnscheut en zo heb ik er nog meer gezien (die ik er nu overigens even niet uit wil halen, sorry ).

Srry ik heb een klein probleemtje met dislectie op het spellings gebied, kinda sux... maar je leert er mee leven ......

Verder ingaan op de personen, beter beschrijven, originaliteit invoegen. Meerdere verhaallijnen, open stukken. Delen waar lezers vragen stellen aan zichzelf, en doorlezen om het antwoord te vinden. Het is kort, dus echt een duidelijke mening heb ik niet.

zal ik zeker doen... wou ff de meningen pleilen voordat ik verder ging.....


( heb dit bericht nu al 2 keer verbetert..... ik haat spel fouten )

[Millroy]

Spelfouten sucken in het algemeen.
Ik moet hun niet en zij mij niet.
Zelfde scenario met aanhalingstekens.
"sterf"
God nee, ze hebben me vermoord.
De bastaards
Ik vel nog geen oordeel, it's early days yet.

[-=TsA=- Silence]

k, ik hoop dat je een oordeel geeft als ik mn volgende stukje heb geplaatst...
Ben er alleen niet uit of ik nu verder moet gaan met het ik persoon of terug in de tijd en de relatie tussen roy en het ik persoon moet gaan beschrijven, of de 2 onbekende eens bekent gaan maken. dilema dilema.........

[-=TsA=- Silence]

ik heb ff de text verbeterd, hopelijk leest het nu beter

Uit het niets opeens een klap, een pijnscheut. Ik keek op, ik lag op de grond. Twee jongens van een jaar of 17 keken grijnzend op mij neer. Ik probeerde op te staan. Ik voelde een misselijk makende pijn in mijn buik. Iemand schopte mij, steeds weer. Ik hief mijn handen op om me te beschermen. Niets hielp, ze bleven schoppen. De wereld draaide om mij heen. Toen werd alles zwart.

‘ Is alles goed?’vroeg een stem in de verte. Ik probeerde mijn ogen te openen, maar mijn oogleden waren te zwaar. Vaag zag ik de gestalte van een man die naast mij zat. Ik lag in een bed met witte lakens in een witte kamer. Het licht was zo fel dat het moeite kostte om mijn ogen open te houden.‘Waar ben ik, wat is er gebeurd?’ vroeg ik. De stem bleef even stil, maar vervolgens zei het. ‘Je bent in het ziekenhuis, je milt is gescheurd en je hebt veel inwendige bloedingen. Kun je me vertellen wat er is gebeurd?‘
Het begon langzaam terug te komen: de bar, het kaarten, dat ik zoveel won en hoe mensen toen zeiden dat ik vals speelde en dat die twee mij hadden opgewacht toen ik vertrokken was. Maar waar was Roy? ‘Waar is Roy? Waar is Roy!’ vroeg ik in paniek. De man zweeg weer even voor hij antwoordde. ‘Roy heeft minder geluk gehad dan jij, hij is overleden aan meerdere messteken in zijn buik en nek.’ Ik kon niets anders doen dan huilen, dit kon niet waar zijn dacht ik bij mezelf. ‘Dit is niet waar! Waarom liegt u!’ schreeuwde ik tussen mijn tranen door. ‘ Ik zal je even alleen laten, uw ouders komen zo.’ zei de man.
Intussen bleef ik huilen. Niets op deze wereld kom mij troosten op dat moment, ik was alleen. Mijn beste vriend was dood door mij. Ik huilde alsof mijn leven geen enkele zin meer had.

[duivelaartje]

Wauw, nu vind ik 'm mooi!

[-=TsA=- Silence]

de moeite is dus toch beloont ... tnx... en het volgende deel komt er aan

[Roxjuh]

ik vinnum wel leuk.. alleen dan voor jou posi en voor eeuh die gast nega.. do you get me?

verder verder verder

[-=TsA=- Silence]

Is het posi dat mn beste vriend dood gaat? ...
maar de ik persoon had geen geluk... wat later wel zal blijken....
maar ik zeg nix!

duivelaartje schreef op 21-06-2004 @ 22:31 :
Wauw, nu vind ik 'm mooi!

[-=TsA=- Silence]

tweede stukje.... kut proefwerkweek... moet overgaan... weinig tijd... srry
Het was zomer, het regende hard en er was windkracht 6 uit het westen. Een typisch Nederlandse zomerdag. Ik hing wat voor de tv een beetje MTV te kijken, toen de telefoon ging. Het was Roy: ‘Hé gast, zin om wat te gaan doen vandaag?’
‘Tuurlijk, moet toch wat op deze pokke dag.’ was mijn antwoord. ‘Wat wil jij?´
`Dunno, zin om te magicen?’ ‘Cool, bij mij of bij jou?’
Het was even stil en toen werd er geantwoord: ‘Doe maar bij mij’.
Na nog zo´n vijf minuten zinloos pratend aan de lijn te hebben gehangen, legde ik de hoorn erop, pakte mijn magic deck en vertrok door de regen naar Roy.
Zeiknat kwam ik aan. Toen ik naar binnen ging, zag ik de stief vader van Roy in de gang staan. Hij keek mij geërgerd aan en schreeuwde vervolgens naar boven. ‘Roy, godverdomme. Moet je weer mensen uitnodigen? De hele gang is nat! Jij mag de troep zo opruimen!’
Snel haastte ik me naar boven, weg van deze wildeman.
`He gozerz!’ begroette ik Roy, terwijl ik op het bed neerplofte.‘ Wat een eikel is die gast zeg, wanneer rot hij eens op?` Ik lachte en Roy lachte terug. Met een biertje en een zak chips brachten wij de middag relaxed door. Tot op een gegeven moment Roy´s vader binnen kwam stormen. ‘Heb je die troep nou nog niet opgeruimd godverdomme! Jij gaat nu naar beneden en ruimt die troep op. Je doet nou eens een keer wat er van je gevraagd wordt!’
Hij greep Roy beet en duwde hem met geweld de kamer uit. Nog met verheven stem zei hij tegen mij: ‘Ga jij maar naar huis. Roy moet na het schoonmaken even nadenken’
Ik stond met mijn mond vol tanden, wist niet zo snel te reageren. Ik wist wel dat het een eikel was, dat had Roy mij verteld, maar zo erg? Nee, dit had ik niet verwacht.
Later die dag belde Roy mij weer op. Hij vertelde dat hij enorme ruzie had gehad thuis. Op de dagen die volgden, hoorde ik niets meer. Roy kwam niet op school en zijn mobiel stond uit. Het leek wel of hij van de wereld verdwenen was.
Pas na een week kwam ik hem per toeval weer tegen, in de bar het blauwe bier. Hij was kwaad op mij omdat ik niets meer van mij had laten horen. Ook kreeg ik te horen dat Roy’s stiefvader het huis uit ging, hij en Roy’s moeder gingen scheiden. Ik trakteerde Roy op een biertje en vroeg hem waarom hij niet op school was geweest de afgelopen dagen, zijn antwoord was kort ‘Mijn stiefvader kan de pot op’ Ik verbaasde me hierover, maar dacht dat het beste was om het maar hier bij te laten.

[Reynaert]

Als ik jou was zou ik pas iets posten als ik daadwerkelijk een groot deel af heb. Begin bij een (overigens slecht - in mijn ogen) verhaal als dit pas met posten als je de meeste karakters op een fatsoenlijke wijze hebt geïntroduceerd, zodat de lezer er min of meer bekend mee is. Degenen die het wel een goed verhaal vinden worden zo niet teleurgesteld met telkens een paar honderd woordjes erbij.

[-=TsA=- Silence]

Als ik jou was zou ik pas iets posten als ik daadwerkelijk een groot deel af heb. Begin bij een (overigens slecht - in mijn ogen) verhaal als dit pas met posten als je de meeste karakters op een fatsoenlijke wijze hebt geïntroduceerd, zodat de lezer er min of meer bekend mee is. Degenen die het wel een goed verhaal vinden worden zo niet teleurgesteld met telkens een paar honderd woordjes erbij.

Ach ja.. je wil snel weer wat van je laten horen... toch heb je gelijk..... Slecht in de uwe ogen, lol opbouwende kritiek mag ook.

[Reynaert]

-=TsA=- Silence schreef op 22-06-2004 @ 22:47 :
Ach ja.. je wil snel weer wat van je laten horen... toch heb je gelijk..... Slecht in de uwe ogen, lol opbouwende kritiek mag ook.

Goede opbouwende kritiek kost veel tijd en mijns inziens is dit verhaal het eigenlijk niet waard, sorry. Maar als je erop staat zal ik je hele verhaal behandelen, in principe ben ik je dat wel verschuldigd nadat ik in je topic gepost heb.

[-=TsA=- Silence]

Maar als je erop staat zal ik je hele verhaal behandelen, in principe ben ik je dat wel verschuldigd nadat ik in je topic gepost heb.

he, ik dwing niemand... als mensen het slecht vinden is het een dood spoor... begin ik gewoon met een ander 'project' ( fancy talk )... no hard feelings

Renard, je hebt wel een punt, maar persoonlijk vind ik kortere stukjes wel beter. 1500 woorden per keer ofzo is top . En een nieuwe persoon is toch een nieuwe wending?

Grim

[Reynaert]

Deel 1 - 303 woorden
Deel 2 (verbeterde versie van Deel 1) - 322 woorden
Deel 3 - 461 woorden

Dat is mijns inziens echt te weinig om al over te gaan tot publicatie. Ik post meestal pas een kort verhaal als ik het helemaal af heb of bijna, natuurlijk hoeft hij zich niet aan mij aan te passen maar het voordeel van deze aanpak is dat de lezers niet telkens commentaar hoeven geven op zeer korte stukjes waar bijna geen commentaar op te geven is. Bovendien zie je als je de tekst in één keer leest alle verbanden vele malen beter dan telkens een los stukje te lezen ("Hoe was het ookalweer?")
En Grim, een nieuw persoon is inderdaad een nieuwe wending maar daarom noemde ik ook de meeste personen. Ik zei dit omdat ik wilde aangeven dat hij beter een echt fatsoenlijk deel van zijn verhaal kan plaatsen dan telkens korte stukjes waar niemand wat aan heeft.

[duivelaartje]

Ik vind het wel leuk eigenlijk. Maar is dat stuk een flashback? *je nieuwe stukje he*

[-=TsA=- Silence]

Ik vind het wel leuk eigenlijk. Maar is dat stuk een flashback? *je nieuwe stukje he*

ja, maar dat lijkt me ook wel duidelijk denk niet dat Roy een zombi of zo iets is ....

Maar men heeft wel gelijk dat het wat aan de korte kant is...
Renard, je gaat de woorden toch niet tellen, kun je beter opbouwende kritiek gaan schrijven, heb ik meer aan

-=TsA=- Silence schreef op 24-06-2004 @ 15:42 :

Renard, je gaat de woorden toch niet tellen

Woorden tellen kan met de meeste tekstverwerkers en dat is sneller dan multiple regels aan kritiek bedenken en typen.

Grim

[-=TsA=- Silence]

Woorden tellen kan met de meeste tekstverwerkers en dat is sneller dan multiple regels aan kritiek bedenken en typen.

je hoeft niet veel te typen alleen de grote fouten, en hoe je die kan verbeteren... das 1 op 2 regels.... lijkt mij sneller dan textverwerker opstarten knippen plakken, enz enz.. en dan nog eens het in een bericht schrijven....
Altans dat lijkt mij.

[lotjesnotje]

ja ik vind het verhaal leuk... wil wel meer stiekum

[-=TsA=- Silence]

ja ik vind het verhaal leuk... wil wel meer stiekum

Van het weekeind ga ik weer schrijven, ben nu in de proefwerkweek enz enz... overgang hangt er een beetje van af moet ff bufferen

[Astuanax]

cool verhaal! Het clichématige uit het begin is al een beetje verbeterd, ga zo door!

[-=TsA=- Silence]

arg! schijfje is gewist daar mijn aller liefste zusje... ( had het nodig om haar foto op te zetten !?! ) kut kind... moet over nieuw beginnen....

-=TsA=- Silence schreef op 21-06-2004 @ 22:28 :
Uit het niets opeens een klap, een pijnscheut. Ik keek op, ik lag op de grond. Twee jongens van een jaar of 17 keken grijnzend op mij neer. Ik probeerde op te staan. Ik voelde een misselijk makende pijn in mijn buik. Iemand schopte mij, steeds weer. Ik hief mijn handen op om me te beschermen. Niets hielp, ze bleven schoppen. De wereld draaide om mij heen. Toen werd alles zwart.

‘Is alles goed?’ vroeg een stem in de verte. Ik probeerde mijn ogen te openen, maar mijn oogleden waren te zwaar. Vaag zag ik de gestalte van een man die naast mij zat. Ik lag in een bed met witte lakens in een witte kamer. Het licht was zo fel dat het moeite kostte om mijn ogen open te houden. ‘Waar ben ik, wat is er gebeurd?’ vroeg ik. De stem bleef even stil, maar vervolgens zei het: 'je bent in het ziekenhuis, je milt is gescheurd en je hebt veel inwendige bloedingen. Kun je me vertellen wat er is gebeurd?'
Het begon langzaam terug te komen: de bar, het kaarten, dat ik zoveel won en hoe mensen toen zeiden dat ik vals speelde. En dat die twee mij hadden opgewacht toen ik vertrokken was. Maar waar was Roy? ‘Waar is Roy? Waar is Roy!’ vroeg ik in paniek. De man zweeg weer even voor hij antwoordde. ‘Roy heeft minder geluk gehad dan jij, hij is overleden aan meerdere messteken in zijn buik en nek.’ Ik kon niets anders doen dan huilen, dit kon niet waar zijn dacht ik bij mezelf. ‘Dit is niet waar! Waarom liegt u?!’ schreeuwde ik tussen mijn tranen door. ‘ Ik zal je even alleen laten, je ouders komen zo’, zei de man.
Intussen bleef ik huilen. Niets op deze wereld kon mij troosten op dat moment, ik was alleen. Mijn beste vriend was dood door mij. Ik huilde alsof mijn leven geen enkele zin meer had.

Het was zomer, het regende hard en er was windkracht 6 uit het westen. Een typisch Nederlandse zomerdag. Ik hing wat voor de tv een beetje MTV te kijken, toen de telefoon ging. Het was Roy: ‘Hé gast, zin om wat te gaan doen vandaag?’
‘Tuurlijk, moet toch wat op deze pokke dag’, was mijn antwoord. ‘Wat wil jij?´
`Dunno, zin om te magicen?’ ‘Cool, bij mij of bij jou?’
Het was even stil en toen werd er geantwoord: ‘Doe maar bij mij’.
Na nog zo´n vijf minuten zinloos pratend aan de lijn te hebben gehangen, legde ik de hoorn erop, pakte mijn magic deck en vertrok door de regen naar Roy.
Zeiknat kwam ik aan. Toen ik naar binnen ging, zag ik de stiefvader van Roy in de gang staan. Hij keek mij geërgerd aan en schreeuwde vervolgens naar boven: ‘Roy, godverdomme. Moet je weer mensen uitnodigen? De hele gang is nat! Jij mag de troep zo opruimen!’
Snel haastte ik me naar boven, weg van deze wildeman.
`He gozerz!’ begroette ik Roy, terwijl ik op het bed neerplofte. ‘Wat een eikel is die gast zeg, wanneer rot hij eens op?` Ik lachte en Roy lachte terug. Met een biertje en een zak chips brachten wij de middag relaxed door. Tot op een gegeven moment Roy's vader binnen kwam stormen. ‘Heb je die troep nou nog niet opgeruimd godverdomme! Jij gaat nu naar beneden en ruimt die troep op. Je doet nou eens een keer wat er van je gevraagd wordt!’
Hij greep Roy beet en duwde hem met geweld de kamer uit. Nog met verheven stem zei hij tegen mij: ‘Ga jij maar naar huis. Roy moet na het schoonmaken even nadenken’
Ik stond met mijn mond vol tanden, wist niet zo snel te reageren. Ik wist wel dat het een eikel was, dat had Roy mij verteld, maar zo erg? Nee, dit had ik niet verwacht.
Later die dag belde Roy mij weer op. Hij vertelde dat hij enorme ruzie had gehad thuis. Op de dagen die volgden, hoorde ik niets meer. Roy kwam niet op school en zijn mobiel stond uit. Het leek wel of hij van de wereld verdwenen was.
Pas na een week kwam ik hem per toeval weer tegen, in de bar het blauwe bier. Hij was kwaad op mij omdat ik niets meer van mij had laten horen. Ook kreeg ik te horen dat Roy’s stiefvader het huis uit ging, hij en Roy’s moeder gingen scheiden. Ik trakteerde Roy op een biertje en vroeg hem waarom hij niet op school was geweest de afgelopen dagen, zijn antwoord was kort ‘Mijn stiefvader kan de pot op’. Ik verbaasde me hierover, maar dacht dat het beste was om het maar hier bij te laten.

Paar kleine dingentjes veranderd, d'r staan volgens mij nog wel wat meer kleine foutjes en andere rare dingentjes in, maar ik weet ook niet alles. Sorry, dat ik de dingen die ik veranderd heb niet vet gemaakt heb, maar 't waren vooral spaties (en het is zo lastig om die vet te maken ) en een paar keer een dubbele punt of komma.

'k vind het te kort om er echt een mening over te kunnen vormen.

[Reynaert]

Leonoor schreef op 28-06-2004 @ 15:56 :
Paar kleine dingentjes veranderd, d'r staan volgens mij nog wel wat meer kleine foutjes en andere rare dingentjes in, maar ik weet ook niet alles. Sorry, dat ik de dingen die ik veranderd heb niet vet gemaakt heb, maar 't waren vooral spaties (en het is zo lastig om die vet te maken ) en een paar keer een dubbele punt of komma.

'k vind het te kort om er echt een mening over te kunnen vormen.

De makkelijkste oplossing voor het spatieprobleem is om underscores (_) te gebruiken. Bijvoorbeeld:
"Hier_heb ik een spatie ingevoegd."