Het Grote Lucht Je Hart Topic - 173

[Elin3]

Er zijn ook studentenverenigingen waar de focus op iets anders ligt dan bier en zuipen Zo is er in Leiden bijvoorbeeld een spelletjesvereniging en zit ik zelf bij een religieuze studentenvereniging. Een sportvereniging zou je ook kunnen overwegen.

HO, heb je ergens nog een fototoestel of een redelijke camera op je telefoon? Misschien kan je jezelf als doel stellen om buiten een mooie foto te maken.

Trimmie, je luistert ook podcasts, toch? Is het een idee dat je (een gedeelte van) de podcasts gaat luisteren als je aan het wandelen bent? Ik vind alleen wandelen ook kut, maar met een muziekje of de radio of iets anders dan alleen mijn eigen gezever is het best wel te doen.

[Holland Oates]

Ik heb er idd veel op m'n foon staan en ik neem mezelf ook wel voor om te luisteren als ik buiten ben, maar dan nog kost het me moeite om daadwerkelijk op te staan en te gaan lopen.
Ik weet ook niet waarom zelfs zoiets simpels zo lastig is. Soms neem ik me elke dag voor om iets te gaan doen en aan het eind van de week is het dan nog niet gebeurd. Het is vrij beschamend eigenlijk.

[Elin3]

Ik begon de dag met twee appjes van m'n pa met herinneringen aan wat ik nog moest doen en regelen en daarna voelde ik me gelijk niet prettig meer. Ik moet vandaag naar college, want we gaan aan groepsopdrachten werken en ik vind het lullig en vervelend om er dan niet te zijn. Maar het liefst zou ik vandaag gewoon in bed blijven

[Elin3]

O ja, en ik moet voor volgende week weten of ik door wil gaan met het voorlichterswerk wat ik doe. Het loon is relatief makkelijk verdient en het werk niet heel zwaar, maar tegelijkertijd haal ik er ook niet echt veel voldoening uit, en weet ik nog niet goed hoe druk het volgend jaar gaat worden met de vakken die ik wil doen...

[Nonny]

Een van mijn beste vriendinnen is boos omdat ik haar afgelopen weekend geslagen schijn te hebben. Ik was voor het eerst in mijn leven dronken. Ik drink ongeveer 1x per half jaar, uitgezonderd van een glas wijn of radler bij het eten. Ik had een kutweek gehad, had niet gegeten en teveel gedronken. Ze weet zelf ook dat ik eigenlijk nooit drink en als ik wel drink dat het maar weinig is omdat ik de controle niet wil verliezen. Ik weet er niks meer van, maar hoorde gisteren van haar vriend ineens dat ze boos is. Zondag deed ze gewoon normaal, ik heb zelfs verteld dat ik niks meer weet en toch verwachtte ze dat ik er over zou beginnen. Diegene die bij ons waren weten er ook niks van de context dus ik heb geen idee wat er gebeurd is. Ik snap niet dat ze boos is, dat ze niet begrijpt dat ik het niet meer weet en dat het dus totaal niet relevant is waarom.. Ik snap ook niet waarom ze verwacht dat ik er over begon en waarom ze er zelf niet over begonnen is. Maar ik voel me zwaar kut nu en heb geen idee wat ik moet doen. Ik voel me aan de ene kant heel schuldig en wil het oplossen maar aan de andere kan vind ik het gewoon raar dat ze hier boos om wordt en vind ik dat ze kinderachtig reageert. Ze is een van mijn beste vriendinnetjes en ik wil haar echt niet kwijt.. Ik heb al sorry gezegd en kan volgens mij ook niet meer doen.

De meiden die er ook bij waren vinden het vooral raar dat ze niks gezegd heeft en ik het nu via via moet horen. Haar vriend zegt dat ik tijd moet geven en dat zal ik vast ook moeten doen maar ik ben zo bang dat dat ook niet helpt.

De day after was al kut, maar dit is nog duizend keer erger..

Ja, eh, vervelend voor je hoor, maar misschien moet je het niet als excuus gebruiken dat je dronken was en niet meer weet wat je gedaan hebt? Dat zou makkelijk zijn. "Ja lieverd, sorry hoor, maar ik heb de kat gevierendeeld, oma in het kanaal gedumpt, met je vader geneukt en je broertje aan z'n ballen aan de zolderbalken genageld, maar ik was dronken en wist niet meer wat ik deed. Iedereen die er bij was zag hoe zat ik was, dus ik kon er niks aan doen." "Oh nou, schatje, maakt niks uit hoor. Kan gebeuren. Koffie?"

[Axel11]

Denk je dat je vriendin liegt, Nonny? Zo nee, dan zit toch echt jij fout En dan hoop ik dat je excuses ook echt gemeend op haar zijn overgekomen.

[Nonny]

Enilorac schreef:

Ja, eh, vervelend voor je hoor, maar misschien moet je het niet als excuus gebruiken dat je dronken was en niet meer weet wat je gedaan hebt? Dat zou makkelijk zijn. "Ja lieverd, sorry hoor, maar ik heb de kat gevierendeeld, oma in het kanaal gedumpt, met je vader geneukt en je broertje aan z'n ballen aan de zolderbalken genageld, maar ik was dronken en wist niet meer wat ik deed. Iedereen die er bij was zag hoe zat ik was, dus ik kon er niks aan doen." "Oh nou, schatje, maakt niks uit hoor. Kan gebeuren. Koffie?"

Haha dat weet ik ook wel en ik weet dat ik fout zat, ik geef ook niet de drank de schuld, maar ik kan alleen niet meer doen dan sorry zeggen.

Axel11 schreef:

Denk je dat je vriendin liegt, Nonny? Zo nee, dan zit toch echt jij fout En dan hoop ik dat je excuses ook echt gemeend op haar zijn overgekomen.

Nee, dat denk ik niet. Zo bedoelde ik het ook niet. Ik hoop dat het zo over is gekomen want ik meende het oprecht. Ik heb een hekel aan agressie en had van mezelf gedacht dat ik de laatste zou zijn die iemand zou slaan, maar dat heb ik blijkbaar fout.

Het ligt ook een beetje aan hoe je je excuses hebt aangeboden, maar van alleen al de opmerking "meer kan ik niet doen" krijg ik een beetje jeuk. Het klinkt een beetje alsof je vindt dat ze er maar overheen moet stappen,want je hebt sorry gezegd. Dat is een heel vervelende houding waarmee je helemaal geen begrip toont voor het feit dat zij het misschien wel echt heel erg vond en gewoon even toe nodig heeft. Bel haar over een week ofzo even een vraag dan eens hoe het met haar gaat.

[feniks]

Nonny schreef:

Een van mijn beste vriendinnen is boos omdat ik haar afgelopen weekend geslagen schijn te hebben. Ik was voor het eerst in mijn leven dronken. Ik drink ongeveer 1x per half jaar, uitgezonderd van een glas wijn of radler bij het eten. Ik had een kutweek gehad, had niet gegeten en teveel gedronken. Ze weet zelf ook dat ik eigenlijk nooit drink en als ik wel drink dat het maar weinig is omdat ik de controle niet wil verliezen. Ik weet er niks meer van, maar hoorde gisteren van haar vriend ineens dat ze boos is. Zondag deed ze gewoon normaal, ik heb zelfs verteld dat ik niks meer weet en toch verwachtte ze dat ik er over zou beginnen. Diegene die bij ons waren weten er ook niks van de context dus ik heb geen idee wat er gebeurd is. Ik snap niet dat ze boos is, dat ze niet begrijpt dat ik het niet meer weet en dat het dus totaal niet relevant is waarom.. Ik snap ook niet waarom ze verwacht dat ik er over begon en waarom ze er zelf niet over begonnen is. Maar ik voel me zwaar kut nu en heb geen idee wat ik moet doen. Ik voel me aan de ene kant heel schuldig en wil het oplossen maar aan de andere kan vind ik het gewoon raar dat ze hier boos om wordt en vind ik dat ze kinderachtig reageert. Ze is een van mijn beste vriendinnetjes en ik wil haar echt niet kwijt.. Ik heb al sorry gezegd en kan volgens mij ook niet meer doen.

De meiden die er ook bij waren vinden het vooral raar dat ze niks gezegd heeft en ik het nu via via moet horen. Haar vriend zegt dat ik tijd moet geven en dat zal ik vast ook moeten doen maar ik ben zo bang dat dat ook niet helpt.

De day after was al kut, maar dit is nog duizend keer erger..

Jezes wat ben jij egocentrisch.


Als ik die vriendin was, had ik je keihard laten barsten, tot je het lef toont om op een fatsoenlijke manier je verontschuldigingen te maken, en je niet achter de drank te verschuilen.

feniks schreef:

Jezes wat ben jij egocentrisch.


Als ik die vriendin was, had ik je keihard laten barsten, tot je het lef toont om op een fatsoenlijke manier je verontschuldigingen te maken, en je niet achter de drank te verschuilen.

Hahahaha, je doet net alsof problemen opgelost moeten worden in plaats van er jaren mee rond te lopen en alsof het niet je eigen schuld is dat problemen niet opgelost worden. FUCKING RAAR JOH

[feniks]

deadlock schreef:

Hahahaha, je doet net alsof problemen opgelost moeten worden in plaats van er jaren mee rond te lopen en alsof het niet je eigen schuld is dat problemen niet opgelost worden. FUCKING RAAR JOH

Maar ik ben ook raar...

Nonny schreef:

Een van mijn beste vriendinnen is boos omdat ik haar afgelopen weekend geslagen schijn te hebben. Ik was voor het eerst in mijn leven dronken. Ik drink ongeveer 1x per half jaar, uitgezonderd van een glas wijn of radler bij het eten. Ik had een kutweek gehad, had niet gegeten en teveel gedronken. Ze weet zelf ook dat ik eigenlijk nooit drink en als ik wel drink dat het maar weinig is omdat ik de controle niet wil verliezen. Ik weet er niks meer van, maar hoorde gisteren van haar vriend ineens dat ze boos is.

Het eerste wat er uit je komt, is een lijst met dingen die goed moeten praten wat jij doet. Kijk maar: eerst een zin met wat er gebeurd is, dan allemaal verzachtende omstandigheden. Doe je dat ook als je met je vriendin praat? Dan snap ik wel dat ze boos is.

Zondag deed ze gewoon normaal, ik heb zelfs verteld dat ik niks meer weet en toch verwachtte ze dat ik er over zou beginnen.

Dat zei je, ja. Misschien geloofde ze je gewoon niet, of dacht ze dat je dat juist zei om jezelf goed te praten. Niet zo'n rare gedachte, gezien jouw opstelling.

Diegene die bij ons waren weten er ook niks van de context dus ik heb geen idee wat er gebeurd is. Ik snap niet dat ze boos is, dat ze niet begrijpt dat ik het niet meer weet en dat het dus totaal niet relevant is waarom..

Lees dit nog eens over. Wat vind je zelf van je opstelling hier? Jij zat fout, maar je snapt niet dat zij boos is. Voor haar gevoelens maak je helemaal geen ruimte.
Ik geloof wel dat je het niet meer weet, maar is het daarom niet relevant? Jij hebt het wel gedaan. Ten eerste heb je jezelf zo laten gaan dat je zo dronken werd dat je zoiets kon doen. Ten tweede was er toen wel een reden - misschien heb je wel iets heel erg gemeens tegen haar gezegd en is ze daarom boos. Misschien heb je gezegd dat ze lelijk/stom/dom is en denkt zij nu dat je dat altijd denkt, maar het normaal gesproken niet durft te zeggen. Niet zo'n rare gedachte, toch?

Ik snap ook niet waarom ze verwacht dat ik er over begon en waarom ze er zelf niet over begonnen is. Maar ik voel me zwaar kut nu en heb geen idee wat ik moet doen. Ik voel me aan de ene kant heel schuldig en wil het oplossen maar aan de andere kan vind ik het gewoon raar dat ze hier boos om wordt en vind ik dat ze kinderachtig reageert.

Voel je je echt schuldig? Als dat zo is moet je dat 'aan de andere kant' weglaten. Jij hebt iets kuts gedaan en zij is boos. Ze heeft het recht om boos te zijn. Geef haar die kans zonder haar te dwingen alleen aan jouw gekwetste gevoelens te denken.

Jij bent hier degene die kinderachtig reageert.

Ze is een van mijn beste vriendinnetjes en ik wil haar echt niet kwijt.. Ik heb al sorry gezegd en kan volgens mij ook niet meer doen.

Je kan nog een keer sorry zeggen en haar naar haar verhaal vragen. Laat haar praten, zonder haar in de rede te vallen met die smoesjes van je.

De meiden die er ook bij waren vinden het vooral raar dat ze niks gezegd heeft en ik het nu via via moet horen.

Zij praten je naar de mond, je hebt niks aan ze.

Haar vriend zegt dat ik tijd moet geven en dat zal ik vast ook moeten doen maar ik ben zo bang dat dat ook niet helpt.

Heeft het intussen geholpen?

De day after was al kut, maar dit is nog duizend keer erger..

Voor haar ook.

En dit is niet om jou nog dieper in het dal te praten, want ik snap best dat je je kut voelt. Je mag je ergeren aan haar reactie, je mag huilen, je mag het voor jezelf goedpraten, maar ik denk echt dat je met zo'n opstelling nog heel veel problemen in je leven gaat krijgen.

succes ermee verder

[Daantje_0705]

Pff, ik dacht ik bel even mijn moeder om iets af te spreken voor mijn verjaardag. Wil het zaterdag voor vrienden vieren en dan vrijdag of zondag voor familie. Nou wil m'n moeder wel komen als m'n schoonouders er zijn maar m'n broertje en z'n vriendin niet volgens m'n moeder (of zij dat ook vinden weet ik niet eens) en dan heeft m'n moeder alweer bedacht dat ik het wel eerder kan vieren voor m'n moeder, broertje en z'n vriendin en dan nog apart voor m'n schoonouders want ze heeft geen zin in een kamer vol visite terwijl het alleen om m'n schoonouders zou gaan, misschien opa en m'n vriend z'n zusje en haar vriend. Je zit toch wel vaker op een verjaardag met mensen die je niet zo goed kent? En hoe dan nog, het zijn mijn schoonouders, misschien moet je daar dan een beetje in investeren om ze juist te leren kennen. Heb gezegd dat ik met m'n vriend zou overleggen hoe of wat maar ik heb echt geen zin om het op drie dagen te vieren en dat ga ik ook maar niet doen denk ik. Dan komen ze maar niet hoor. De groeten.

Hoe zou het met darkfairy zijn?

[Pluis]

Daantje_0705 schreef:

Pff, ik dacht ik bel even mijn moeder om iets af te spreken voor mijn verjaardag. Wil het zaterdag voor vrienden vieren en dan vrijdag of zondag voor familie. Nou wil m'n moeder wel komen als m'n schoonouders er zijn maar m'n broertje en z'n vriendin niet volgens m'n moeder (of zij dat ook vinden weet ik niet eens) en dan heeft m'n moeder alweer bedacht dat ik het wel eerder kan vieren voor m'n moeder, broertje en z'n vriendin en dan nog apart voor m'n schoonouders want ze heeft geen zin in een kamer vol visite terwijl het alleen om m'n schoonouders zou gaan, misschien opa en m'n vriend z'n zusje en haar vriend. Je zit toch wel vaker op een verjaardag met mensen die je niet zo goed kent? En hoe dan nog, het zijn mijn schoonouders, misschien moet je daar dan een beetje in investeren om ze juist te leren kennen. Heb gezegd dat ik met m'n vriend zou overleggen hoe of wat maar ik heb echt geen zin om het op drie dagen te vieren en dat ga ik ook maar niet doen denk ik. Dan komen ze maar niet hoor. De groeten.

Jouw feestje, jouw huis, jouw regels. Als jij zelf op een feest wordt uitgenodigd vraag je toch ook niet of het op een andere dag kan.

[Daantje_0705]

Je hebt helemaal gelijk. Ik heb ze uitgenodigd voor zondag en gezegd dat als ze dan niet willen ze maar een andere keer moeten afspreken maar dan niet voor mijn verjaardag. Ik heb gewoon geen zin om dat drie keer te moeten vieren.

Overigens spreek ik ook wel eens apart met iemand af ipv naar een groot feest te gaan maar dan ga ik degene niet opdringen wanneer ze het moeten vieren.

De therapie is echt heftig. Het voelt alsof ik door een hel ga. Ik weet dat die therapie uiteindelijk alles beter moet maken en dat ik daarvoor eerst dingen moet gaan voelen die ik nooit gevoelt heb maar ik heb het idee dat ik kapot ga en wil na elke sessie meer dood. Ook ga ik waarschijnlijk stoppen met mijn studie. Het leven lijkt zo ontzettend zinloos.

[Elin3]

_melove schreef:

De therapie is echt heftig. Het voelt alsof ik door een hel ga. Ik weet dat die therapie uiteindelijk alles beter moet maken en dat ik daarvoor eerst dingen moet gaan voelen die ik nooit gevoelt heb maar ik heb het idee dat ik kapot ga en wil na elke sessie meer dood. Ook ga ik waarschijnlijk stoppen met mijn studie. Het leven lijkt zo ontzettend zinloos.

Heel veel sterkte! Ik hoop dat je het snel weer wat positiever mag gaan inzien allemaal.

Misschien kan je bij je opleiding afspreken dat je tijdelijk stopt? Dan is niet al je tijd en inzet voor niks geweest en mag je weer door wanneer het weer beter met je gaat.

[fizzle-fluffy]

Ik geloof dat ik even niet in Wenen moet blijven. Ik heb besloten geen hoofdhuurder te worden in mijn nieuwe woning. Het zou me teveel vast zetten.

[Elin3]

fizzle-fluffy schreef:

Ik geloof dat ik even niet in Wenen moet blijven. Ik heb besloten geen hoofdhuurder te worden in mijn nieuwe woning. Het zou me teveel vast zetten.

Je had toch een nieuwe kamer, of vergis ik me nu?

[fizzle-fluffy]

Ja klopt maar er was de vraag of ik daar hoofdhuurder zou worden. Ik heb besloten dat dat waarschijnlijk niet zo goed is. Ik wil weer aan mijnzangcarrière werken en dat dok Ikhier niet.

Ik ben op het moment wel weer wat hoopvol. Vandaag voelde ik me eerst echt heel depressief maar toen besloot ik weer eens te gaan dansen en dat was echt even een uitlaatklep. Ik heb voor mezelf de knoop doorgehakt: ik ga (sowieso voor een jaar) stoppen met mijn opleiding en heb me voor een aantal andere opleidingen ingeschreven, al weet ik niet welke het gaat worden. Als ik het halverwege augustus toch niet zie zitten dan schrijf ik me gewoon overal weer uit en ga ik een jaartje werken. Net maar eens een oude vriendin geappt of ze zin heeft om binnenkort weer eens af te spreken, ik heb best een beetje een eenzaamheidsprobleem omdat ik mensen behoorlijk op afstand houd en mezelf vaak isoleer vd buitenwereld. Dat wil ik proberen stukje bij beetje aan te pakken.
Sun is shining 😸

Het is lang geleden dat ik hier wat heb gepost.
Er is dan ook veel gebeurd de afgelopen periode.
Zo voelde ik me eigen heel erg down, klote, depressief, erg verdrietig en had ik niks anders dan huilbuien, voelde ik me eigen bang en angstig en voelde ik me eigen erg eenzaam en alleen.
Ook was het erg druk, en heel onrustig in mijn hoofd en wist ik met mezelf geen raad.
Na veel gesprekken met mijn psychologe te hebben gehad werd ik eindelijk doorgestuurd naar de arts en heb ik bij haar mijn verhaal kunnen vertellen en mijn brieven heb ik aan haar kunnen laten lezen.
Nu heeft de arts mij voor zondodig Oxazepam voorgeschreven.
Dit mag ik alleen bij hevige onrust in mijn hoofd aan de begeleiding vragen.

Het geeft mij al weer wat meer rust dat ik weet dat ik voor zonodig bij hevige onrust Oxazepam kan en mag vragen en ook dat er weer wat meer puzzelstukjes op zijn plaats vallen.

Zo gaat de psychologe samen met de begeleiding werken met een nieuwe methode bij mij. Omdat ik autistisch ben, PDD-NOS heb en ik bepaalde planningen in mijn hoofd heb waar ik moeilijk vanaf kan wijken, gaat de begeleiding samen met mijn psychologe werken met de methode Brainblocks.
Als de begeleiding dan bijvoorbeeld mijn planning in de war maakt, kan en mag ik zeggen van, ho, stop, het wordt mij te veel, je maakt mijn blokjes in mijn hoofd door de war.

De psychologe gaat dit eerst een aantal keren oefenen, omdat ik vaak de neiging heb om dicht te klappen en ik moeite heb om meteen tegen de begeleiding te zeggen dat ze mijn planning en mijn blokjes in mijn hoofd door de war maken.

Heeft iemand hier toevallig ervaring mee, met de methode van Brainblocks?
Of werkt iemand hier met de methode van Brainblocks?
Ik ben hier erg benieuwd naar en wil graag ervaringen uitwisselen.

[Ikbeninorde.]

Weekend was weer verschrikkelijk saai, wel geprobeerd om nog iets te doen met vrienden maar een aantal zijn op vakantie, of zijn met hun vriend(in) (van dezelfde groep). Nog wel wat geprobeerd maar was weer zo'n gedoe dat het eigenlijk geen zin had. Daarom uit gekkigheid 2 nachten doorgehaald.

Maandag voldoende geslapen, in de middag weer gek gedaan en eind middag tot avond, ongeveer 3 uurtjes gewerkt, wat redelijk ging. Was alleen verschrikkelijk moe van het fietsen toen ik terugkwam, dus ging op tijd naar bed.

Vandaag pas begin middag wakker geworden, maar voelde me direct eenzaam en schreeuwde bij elk dingetje dat me tegen zat de hele buurt bij elkaar. Ik heb nog liever een dag school dan vakantie, wist niet dat je je zo verschrikkelijk kon vervelen.

Ook wil ik heel graag naar een psycholoog, ik zou met moeders al een tijdje geleden er achteraan gaan maar nog niks gebeurd. Maakt me niks uit welke psycholoog het is, als het maar zo snel mogelijk kan.

[Elin3]

Ikbeninorde. schreef:

Ook wil ik heel graag naar een psycholoog, ik zou met moeders al een tijdje geleden er achteraan gaan maar nog niks gebeurd. Maakt me niks uit welke psycholoog het is, als het maar zo snel mogelijk kan.

Kan je niet gewoon zelf zonder je moeder naar de huisarts stappen? Je huisarts kan dan een doorverwijzing regelen. Als jij je niet in orde voelt is het beter daar op tijd mee richting een hulpverlener te gaan, i.p.v. nog lang te wachten omdat het voor je moeder geen prioriteit heeft.

[Ikbeninorde.]

Elin3 schreef:

Kan je niet gewoon zelf zonder je moeder naar de huisarts stappen? Je huisarts kan dan een doorverwijzing regelen. Als jij je niet in orde voelt is het beter daar op tijd mee richting een hulpverlener te gaan, i.p.v. nog lang te wachten omdat het voor je moeder geen prioriteit heeft.

Daar had ik nog niet echt over na gedacht, want ben bang dat mijn medicatie dan stop wordt gezet door misbruik. Of moet ik daar gewoon over liegen?

Maar alvast bedankt, ik zal morgen bellen voor een afspraak.

[Axel11]

Ikbeninorde. schreef:

Daar had ik nog niet echt over na gedacht, want ben bang dat mijn medicatie dan stop wordt gezet door misbruik. Of moet ik daar gewoon over liegen?

Hoe misbruik je dan je medicatie...?

[Ikbeninorde.]

Axel11 schreef:

Hoe misbruik je dan je medicatie...?

Snuiven, veel meer slikken dan aangeraden is, combineren met andere medicatie/drugs

Het wil even niet zo. Donderdagavond voelde ik me echt heel raar, en gingen er weer die gedachten door m'n hoofd om even 'iets te 'schrijven''. Of 'er nog maar een bij de verzameling' te zetten. Dat helpt namelijk altijd heel erg om controle terug te krijgen. Maar toen raakte ik voor het eerst sinds een paar weken weer aan het appen met een hele goede vriendin, bij wie ik even vanalles kwijt kon, maar ook gewoon even normaal kon praten. Toen voelde ik me een stuk beter.

Overdag ging het gisteren ook best goed, ik was bij m'n zus dus ik had geen tijd om na te denken. Maar toen ik 's avonds thuiskwam, was het weer helemaal mis. Ik voelde me ellendig, eenzaam, wilde met iemand kunnen praten. Ik ga dan op een negatieve manier aandacht trekken, door depressieve, negatieve of sarcastische berichten te posten, of naar m'n vriendinnen te appen. Daar heb ik later spijt van, dan denk ik, 'waarom deed je dat nou.', want ik schiet er meestal niks mee op. Ook had/heb ik weer zin om te krassen, maar heb het nog niet gedaan. Ik wil het wel graag, het helpt en het is ook een negatieve aandachtskreet. Maar ik probeer het niet te doen, vooral omdat als m'n moeder het zou zien, ze helemaal gek zou worden. Ze weet van de eerste twee, maar niet van de derde op m'n arm en de tekst op m'n been. Dat is beter zo. De psycholoog weet er wel van, op aandringen van vrienden ben ik daar altijd eerlijk over. Ik merk dat ik nog redelijk vaak in slechte tijden behoefte heb om het te doen, het gaat niet weg.

De vakantie is bijna voorbij, en dat betekent dat er weer heel veel verantwoordelijkheden komen. Ook moet ik sociaal weer heel veel stappen gaan nemen. M'n zelfbeeld is nul, zelfvertrouwen heb ik niet, en dat helpt in de meeste situaties niet mee. Dan ren ik liever weg van bepaalde mensen, probeer ze maar niet aan te kijken. Ik ga me zo schuw gedragen, dat ik een hele verkeerde indruk wek. Zo ben ik niet, als ik je vertrouw en je mag. Dan ben ik vrolijk, druk en best sociaal. Maar ik ben bang dat dat volgend jaar in de vierde, als alle klassen worden gemixt, fout gaat. Dat ik nooit mezelf zal kunnen zijn, zoals ik nu eindelijk in m'n eigen klas kan. Eigenlijk komt het neer op dat ik op dit moment gewoon in bed wil liggen en m'n leven niet hoef te leven.

Maar ik voel me dus heel eenzaam. Niet omdat ik geen vrienden heb, integendeel. Maar het voelt gewoon of ik iemand mis. Iemand die speciaal om mij geeft. Dat klinkt vast wanhopig, maar zo bedoel ik het niet. Er is gewoon een leegte, en ik weet niet hoe ik die op kan vullen. Het is af en toe alsof als ik iemand 'speciaal' zou hebben, dat dat een bevesting, een aanvulling in m'n leven zou zijn. Iemand die zou bewijzen dat mijn onzekerheid niet nodig zou zijn. Als ik mensen in een relatie zie, dan ben ik jaloers op wat ze hebben. En dan bedoel ik niet mensen van mijn leeftijd, met hun 'verkering'.

Ik weet verder niet zo goed wat ik kan zeggen. Het was al fijn om even wat van me af te schrijven. Er is nog veel meer waar ik mee zit, maar anders wordt deze lijst veel te lang. Sorry voor het lange, typische verhaal.

[Elin3]

Ik denk dat het enorm goed is dat je deze dingen van je afschrijft! Die onzekerheid is ook niet heel gek op jouw leeftijd, je ontwikkelt je, je bent nog niet helemaal zeker over je eigen identiteit, vriendschappen veranderen. Dat mag best iets met je doen. Wat jij daar zelf in kunt bijdragen is het vinden van een gezonde uitlaatklep voor de gevoelens die dat losmaakt. Sport bijvoorbeeld, of muziek maken, verhalen schrijven of het bijhouden van een dagboek.

Wat ik zelf de afgelopen jaren ook steeds meer heb geleerd, is dat ik geen vriendje nodig heb om een leuk persoon te zijn. Ja, natuurlijk is het fijn als er iemand altijd voor je klaar staat, maar die persoon kan net zo goed een vriend(in) of familielid zijn. Een vriend hebben maakte mij geen leuker, beter of completer persoon. Ik heb zelf ook altijd (te) veel waarde gehecht aan bevestiging krijgen van mensen. Als iemand me leuk vond, of als mijn moeder een complimentje maakte, dan putte ik daar mijn zelfvertrouwen uit. Tegenwoordig heb ik daar minder behoefte aan. Ik heb in mezelf leren geloven, ook wanneer anderen dat niet deden.

Hierin heb ik ook een hoop gehad aan mijn geloof. In zwaardere protestante kerken krijg je vaak mee dat je het als gelovige nooit goed genoeg doet. De keren dat ik met mijn oma mee ging naar zo'n kerk kwam ik vaak ook heel zwaarmoedig weer naar buiten. Zelf heb ik juist mogen ervaren dat God ondanks al mijn fouten heel veel van mij houdt en mij (soms via hele uitzonderlijke wegen) geeft wat ik nodig heb. Ik kreeg ooit een Visje-poster met de tekst "Het toppunt van eigenwaarde: Naar jezelf kijken door de ogen van God." Die tekst zette mij aan het denken. God houdt van mij en dat mag ik zelf ook doen. Er staat niet voor niks Heb je naasten lief ALS jezelf. Ik ben absoluut niet perfect en ik ga nog een hoop leren in mijn leven, maar ervaar wel steeds meer dat ik ook waardevol ben zoals ik nu ben.

Ik irriteer me echt aan mijn moeder en de houding die ze tegenover mij inneemt. Sinds een tijdje heb ik het stickertje depressief wat aan de ene kant echt klote is maar aan de andere kant echt een verademing: ik krijg eindelijk goede hulp en word hierin serieus genomen, met als back-up medicatie voor als het weer enorm uit de hand dreigt te lopen/loopt. Maar mijn moeder neemt het dus totaal niet serieus. Zij denkt nog steeds dat ik me prima kan redden en geen hulp nodig heb en vind het hele depressieve gewoon bullshit. Nou hoef ik haar hulp ook niet perse (liever niet zelfs), maar ik voel me gewoon totaal niet serieus genomen door haar wat ik erg onprettig vind. Ze doet constant alsof ik me gewoon aanstel en zegt dan ook dat niet niet zo moet janken maar gewoon lekker de dag moet plukken, hupsake. Als het zo makkelijk was zou ik dat werkelijk doen en ik probeer het ook echt! Ik studeer (nog een paar weken), werk en onderhoud het sociale leven maar dat vreet gewoon mijn energie en ik doe alles met tegenzin en zelfs op de 'leuke' momenten staat het huilen me nader dan het lachen.
Verder heb ik het idee dat mijn beste vriendin en ik steeds verder van elkaar komen te staan wat ik van haar kant wel begrijp, maar ik vibd het wel klote.
Zo, dat was het gezeur van mijn kant wel weer.

Eline, ik wou nog zeggen dat ik het gaaf vind dat je het geloof/de kerk in je post hierboven betrekt

[Elin3]

Vandaag mijn laatste afspraak bij de psycholoog. Het gaat wel heel veel beter nu, maar ik vind het toch wel spannend.

Elin3 schreef:

Vandaag mijn laatste afspraak bij de psycholoog. Het gaat wel heel veel beter nu, maar ik vind het toch wel spannend.

Succes en sterkte!

[Elin3]

_melove schreef:

Succes en sterkte!

Het viel best wel mee. Ik heb weer een test moeten invullen, en waar ik de eerste keer veel te hoog scoorde op stress (diep in het rood) zat ik nu nog maar in oranje

Hoe zou het met darkfairy zijn

[Pluis]

deadlock schreef:

Hoe zou het met darkfairy zijn

Geen idee, ze is al vrij lang niet online geweest

[Elin3]

Ik kan het mezelf toch zo moeilijk maken af en toe

Pmbox staat open hé Eline!

Ik ben een weekend weg met 'vrienden' en ik wil dus echt heel graag nu naar huis maar dat kan dus niet
Ik voel me echt heel ongelukkig en zie het helemaal niet meer zitten

[Elin3]

_melove schreef:

Ik ben een weekend weg met 'vrienden' en ik wil dus echt heel graag nu naar huis maar dat kan dus niet
Ik voel me echt heel ongelukkig en zie het helemaal niet meer zitten

Wat valt je zo zwaar? *knuffels*

Ik heb continu het gevoel dat ik elk moment kan gaan huilen en heb al meerdere huilbuien gehad, ik zit gewoon totaal niet lekker in mijn vel.

[bloodyb]

Waarom ga je dan niet naar huis?

[Elin3]

_melove schreef:

Ik heb continu het gevoel dat ik elk moment kan gaan huilen en heb al meerdere huilbuien gehad, ik zit gewoon totaal niet lekker in mijn vel.

Is er niet één iemand in de groep waar je even een rondje mee kan lopen, om het bij die persoon er uit te gooien? Of kan je zelf even een rondje buiten lopen, om wat tot rust te komen, even weg van de groep?

[darkfairy]

ik heb hier al een tijdje niks gepost.
het is heel veel op en af gegaan.
ik zit nou al een een aantal maanden op een begeleid wonen afdeling.
en dat bevalt me redelijk goed.
maar op het moment voel ik me heel erg somber.
en heb net ook een brief voor de verpleging getypt.
verder voel ik me behoorlijk klote.
en zie ik door de bomen het bos niet meer.
en ik weet ook niet of ik het weekend naar huis toe ga.

[Elin3]

Wel heel goed dat je je gevoelens van je afgeschreven hebt darkfairy, zo weet de verpleging ook wat er speelt

Ik zie zelf erg op tegen vandaag, maar ik heb gelukkig voor de rest van het weekend wel leuke dingen op de planning staan. Vanmorgen wil ik, zolang het gaat, in elk geval nog nuttig besteden, want ik ben bang dat er vanavond weinig meer van studeren terecht komt.

bloodyb schreef:

Waarom ga je dan niet naar huis?

Daar had ik geen kans voor, was met iemand meegereden en had dus geen beschikking over een auto. We waren een behoorlijk eind van huis.

Ik had wel een stuk met een vriendin gewandeld en dat hielp wel eventjes. Bedankt nog voor de tip Eline.
Ik ben gelukkig alweer een paar dagen thuis

Succes vandaag Eline en sterkte Darkfairy

Het gaat op dit moment erg op en af met mij.
Ik vang op dit moment erg veel prikkels op van mensen om mij heen en ik heb vooral heel veel last van de gemoedstoestand van een huisgenote van mij.
Haar humeur kan heel snel omslaan van gezellig aanwezig zijn en zich goed voelen, naar zich erg down, boos, kwaad en zich erg humeurig voelen.
Als je niet uit kijkt, kan ze weliswaar op haar eigen kamer alles kort en klein gooien, speelt ze de leiding tegen haar op, dit terwijl de begeleiding haar alle hulp biedt en noemt ze mij, jawel d"de koningin" in huis.
Dit, omdat ik wel alle hulp, waar nodig is aan neem van de begeleiding en zij niet.
Ze zegt dan dat de begeleiding haar nooit helpt en dat ze nooit geen tijd voor haar hebben en ga zo nog maar even door.
Ik vind het op dit moment erg moeilijk om met haar in een huis te moeten wonen.
Zij bederft hier in huis echt de sfeer, wat niet fijn is.
Ik probeer haar dan ook veel en vaak te negeren, maar dat is erg moe lijk, vooral als jij gezellig in de huiskamer zit en zij komt erbij zitten en gaat zitten te mokken.
Ik durf ook geen reactie meer te geven van, "ga even boven op je kamer zitten mokken".
Dat heb ik al eens eerder gedaan en dat is toen flink uit de hand gelopen.

Heeft er misschien iemand tips om hier zo min mogelijk last van te hebben, behalve me eigen terug te trekken en mijn eigen dingen doen?

[darkfairy]

toch in het weekend naar mijn ouders geweest een dagje.
dat was heel erg fijn.
net het jaarlijkse lichamelijk onderzoek gehad.
en dat was geloof ik wel goed.
ik moet morgen wel bloed prikken wat ik eng vindt.
maar ik zorg dat ik er als een van de eerste ben.
en dan is het hopelijk zo gebeurd.