Ik gebruik al bijna een jaar geen spiekbriefjes meer, alles doe ik uit m'n hoofd, dat werkt wat prettiger. Overigens studeer ik het niet letterlijk in! Nee, ik zorg dat ik weet waar de rode draad ligt van mijn verhaal. Mijn inleiding is altijd érg duidelijk, ook voor mezelf is het zo makkelijker bij het verhaal te blijven. In mijn inleiding weis ik in feite de rode draad aan, daar borduur ik dan tijdens de rest van de presentatie op voort. Maar volgens dezelfde methode kun je ook gewoon presenteren m.b.v. een spiekbriefje, natuurlijk. Zet wel alleen de 'tussenkopjes' van je 'tekst' op papier, eventueel een paar exacte gegevens, zoals cijfers en jaartallen, uitgezonderd.
Leer niet alles letterlijk uit je hoofd, want het publiek heeft al dan niet bewust door dat je alles op staat te dreunen. Formuleer ter plekke om je presentatie levendig te houden, want zo kun je ook reageren op de omgeving, bovendien raak je dan minder snel de draad kwijt als er iets misgaat.
Laatst gewijzigd op 01-04-2005 om 22:12.
|