Zou jij kinderen willen nemen als je een erfelijke ziekte had?

Severus · **08-10-2002, 21:33**

Hoi mensen!

Mijn jongere zusje van 16 heeft al vanaf januari dit jaar epilepsie (toen had ze voor het eerst aanvallen). Vandaag heb ik gehoord dat ook ik de ziekte heb.

Ik had slechts 2 aanvallen gehad, in juli & augustus 2001, maar daar wist niemand iets van en werd ook niets aan gedaan tot mijn zusje het bleek te hebben. Ik heb een andere vorm van epilepsie, namelijk foto-epilepsie (ben dus gevoelig voor lichtflitsen, etc.).

Volgens de neuroloog is het erfelijk, aangezien 2 zussen in een gezin van 3 kinderen de ziekte hebben, en allebei rond dezelfde leeftijd (mijn jongste zusje wordt 14, dus haar staat dit allemaal misschien ook te wachten). Bovendien blijkt na stamboomonderzoek dat een hele verre neef van mijn grootvader tussen 1920-1930 aan deze ziekte is gestorven.

Doordat de ziekte erfelijk is, heb ik voor mezelf besloten dat ik geen kinderen wil nemen (daar dacht ik al langer aan, gezien eerst mijn zusje de ziekte bleek te hebben). Ik wil niet dat mijn kinderen ook deze ziekte hebben, dat zou toch verschrikkelijk zijn (en ook zeer egoïstisch van mezelf om toch kinderen te nemen). Dat doe je je kinderen toch niet aan? Wat voor moeder ben je dan?

Mijn jongere zusje wil later wél kinderen nemen, het kan haar niet veel schelen of ze wel of niet epilepsie hebben. Ik vind dat een verkeerde houding, hierbij denkt ze niet aan het belang van de kinderen.

Wat vinden jullie ervan? Zouden jullie kinderen willen nemen als jullie een erfelijke ziekte hadden? Ja of nee? Ook motivaties graag.

Alvast heel erg bedankt, want ik zou het graag eens willen weten.

Groetjes,

Ripper

kHebTrekInWatLekkers · **08-10-2002, 21:37**

Citaat:

Ripper schreef:
Hoi mensen!

Mijn jongere zusje van 16 heeft al vanaf januari dit jaar epilepsie (toen had ze voor het eerst aanvallen). Vandaag heb ik gehoord dat ook ik de ziekte heb. Ik had slechts 2 aanvallen gehad, in juli & augustus 2001, maar daar wist niemand iets van en werd ook niets aan gedaan tot mijn zusje het bleek te hebben. Ik heb een andere vorm van epilepsie, namelijk foto-epilepsie (ben dus gevoelig voor lichtflitsen, etc.).

Volgens de neuroloog is het erfelijk, aangezien 2 zussen in een gezin van 3 kinderen de ziekte hebben, en allebei rond dezelfde leeftijd (mijn jongste zusje wordt 14, dus haar staat dit allemaal misschien ook te wachten). Bovendien blijkt na stamboomonderzoek dat een hele verre neef van mijn grootvader tussen 1920-1930 aan deze ziekte is gestorven.

Doordat de ziekte erfelijk is, heb ik voor mezelf besloten dat ik geen kinderen wil nemen (daar dacht ik al langer aan, gezien eerst mijn zusje de ziekte bleek te hebben). Ik wil niet dat mijn kinderen ook deze ziekte hebben, dat zou toch verschrikkelijk zijn (en ook zeer egoïstisch van mezelf om toch kinderen te nemen). Dat doe je je kinderen toch niet aan? Wat voor moeder ben je dan?

Mijn jongere zusje wil later wél kinderen nemen, het kan haar niet veel schelen of ze wel of niet epilepsie hebben. Ik vind dat een verkeerde houding, hierbij denkt ze niet aan het belang van de kinderen.

Wat vinden jullie ervan? Zouden jullie kinderen willen nemen als jullie een erfelijke ziekte hadden? Ja of nee? Ook motivaties graag.

Alvast heel erg bedankt, want ik zou het graag eens willen weten.

Groetjes,

Ripper

We kunnen dus simpelweg concluderen dat je liever had gewild dat je nooit was geboren... Vanuit emotioneel standpunt heeft je zusje gelijk... Het is niet aan haar te oordelen of d´r kinderen wel of niet geboren mogen worden omdat ze epelepsie kunnen krijgen... Tenmiste. Toen Hitler het naar zijn inzien deed werd het door de maatschappij niet goed opgevangen.

Aan de maatschappelijke kant is het niet goed om zwak vlees op Aarde te zetten. Dat is slecht voor onze evolutie. Vanuit dat standpunt is het goed dat jouw familielijn zal uitsterven....

Missy Muffett · **08-10-2002, 21:43**

Citaat:

kHebTrekInWatLekkers schreef:
We kunnen dus simpelweg concluderen dat je liever had gewild dat je nooit was geboren....

waar slaat die opmerking op?! zij èn haar moeder wisten het van te voren nie, maar zij weet het van te voren (voor dat ze kinderen heeft bedoel ik)

maar goed ik weet nie of ik dan kinderen zou nemen, kvind kinderen wel heel leuk dus tja,...dan word het moeilijk, maar kzou ook 's bij de dokter informeren hoé erfelijk het is (hoeveel procent ofzoiets, als je begrijpt wat ik bedoel)

-niels- · **08-10-2002, 21:44**

't giet zoals 't giet...

Opzich ooit een kind lijkt me wel leuk...
En tja... d'r altijd een kans dat er iets mis is/gaat met je kind...
maar zulke dingen zijn natuurlijk om rekening mee te houden...
er is een kans dat 't gebeurd en een kans van niet...
Als 't veelvuldig voor zou komen in de familie... tja... misschien dan niet...

kHebTrekInWatLekkers · **08-10-2002, 21:50**

Citaat:

nathalie schreef:
waar slaat die opmerking op?! zij èn haar moeder wisten het van te voren nie, maar zij weet het van te voren (voor dat ze kinderen heeft bedoel ik)

maar goed ik weet nie of ik dan kinderen zou nemen, kvind kinderen wel heel leuk dus tja,...dan word het moeilijk, maar kzou ook 's bij de dokter informeren hoé erfelijk het is (hoeveel procent ofzoiets, als je begrijpt wat ik bedoel)

Simpel vanwege het feit dat ze het kind niet wil aandoen wat haar is overkomen..... Naar mijn inziens ervaart zij epelepsie als zo ernstig dat een goed leven er door niet mogelijk is. Als zij een goed leven heeft is haar conclusie om geen kinderen te nemen toch volslagen idioot?

Unexplained · **08-10-2002, 21:55**

Darwin had gelijk.

Severus · **08-10-2002, 21:56**

Citaat:

kHebTrekInWatLekkers schreef:
We kunnen dus simpelweg concluderen dat je liever had gewild dat je nooit was geboren...

Klopt. Dat was al van voor ik epilepsie bleek te hebben, maar nu is dat dus nog versterkt.

Citaat:

kHebTrekInWatLekkers schreef:
Naar mijn inziens ervaart zij epelepsie als zo ernstig dat een goed leven er door niet mogelijk is. Als zij een goed leven heeft is haar conclusie om geen kinderen te nemen toch volslagen idioot?

Weet je wel hoe eng het is om iemand een aanval te zien krijgen? Weet jij wel wat het is om constant bang te zijn om zo'n aanval te krijgen? Daar valt haast niet mee te leven, zo gebukt ga ik daar onder.

Nog even en dan zit ik straks nog bij de psycholoog.

En nee, ik heb dus geen goed leven (meer). Mijn conclusie om geen kinderen te nemen is dus niet idioot, want ik bespaar hen dat leven van angst dan. Zeker als ze in de puberteit komen, dan zouden ze daarmee zeer in de knoop raken. Dus, ik doe ze een plezier en laat ze niet geboren worden.

Maar dit topic gaat niet over mij, het gaat om de vraag of je wel of niet kinderen zou willen nemen met een erfelijke ziekte. Gaarne je daar bij te houden, en niet over mij gaan kletsen.

Ripper

Shock · **08-10-2002, 22:27**

hm ik heb ook epilepsie, geen erge vorm, maar kweet niet eens of het erfelijk is... vaag eigenlijk, dattik zoiets niet eens weet

wat voor aanvallen heb je eigenlijk? complexe partiële aanvallen of absences? voeg me anders eens toe op msn als je wilt

ff ontopic...
ik denk dat ik het af zou laten hangen van de kans dat je kind het ook kan krijgen... dan heb je dus kans dat je kind, zeker als je zelf zware aanvallen hebt, het moeilijk heeft met jouw epilepsie, en met een beetje pech ook nog de epilepsie van hemzelf... moeilijk

Remqo · **08-10-2002, 23:05**

----> Lichaam en Gezondheid?

Volgens mij loopt er in elke bloedlijn wel een ziekte, of een vergrote kans om iets op te lopen voor.
Ik weet iig dat er van m'n moeders kant veel suikerziekte type 2 voor komt. M'n moeder, m'n tante en m'n oma hebben het. Ik heb het nu niet, maar zou het kunnen krijgen, en hetzelfde geld voor m'n toekomstige kinderen (als ik later ooit papa word)
Van de andere kant van de familie schijnt ook iets te zijn, iig iets met de hersenen, dat ze ineens trager gaan werken en je coordinatie verliest en dat alleen maar erger word. (ik weet de naam van de ziekte niet)
En er zullen wel meer dingen in de familie zijn, wat we niet weten. En mss ook beter dat ik het niet weet.

Ik wil later wel gewoon kinderen hebben. ik sta er nu niet te veel bij stil wat ik kan krijgen en door kan geven. Maar als ik later met m'n toekomstige vrouw aan kinderen gaan denken, vind ik wel dat er serieus over gepraat moet worden (want tja, wie weet wat er dan van haar kant kan zitten, en hoe denkt zij er over), voordat we besluiten om kinderen te nemen.

Dark Angel · **08-10-2002, 23:22**

Ik ben zowieso niet van plan kinderen te nemen. 1 van de redenen daarvoor is dat er het 1 en ander aan erfelijke aandoeningen meeloopt in mijn familie. Ik vind het bijzonder egoistisch om een kind op de wereld te zetten terwijl je weet dat het een (pijnlijke en beperkende) ziekte zal hebben.

De beslissing om geen kinderen te nemen betekend niet dat er ergens een paar kinderzieltjes lichaamloos blijven hangen - die wezens zijn er niet en zullen er nooit komen. Je doet niemand pijn door ze niet te krijgen - je doet (potentieel) een kind heel veel pijn door het met een ziekte op de wereld te zetten.

Een ander aspect - als je zelf een beperkende ziekte hebt (Ik heb een vorm van arthritis) zadel je je kinderen (als je toch besluit ze te nemen) op met de zorg voor jou. Misschien al vanaf een hele jonge leeftijd zullen ze voor hun beperkte ouder moeten zorgen. Vind jij dat eerlijk?

Ik ben van mening dat mensen alleen kinderen moeten krijgen als ze
1) zeker weten dat ze kinderen willen (en dit baseren op ervaring, ook al is het maar een weekend op kleine kinderen passen)
2) Een kind een stabiele omgeving kunnen bieden
3) mogelijkheden, geduld, tijd, geld en toewijding hebben om het kind een goede jeugd te kunnen bieden.
4) Kinderen willen omdat ze graag met kinderen omgaan, niet om 1 van de miljoenen achterlijke redenen mensen hebben. Niet "iedereen doet het", niet "wie zorgt er voor mij als ik oud ben", niet "ik wil iemand die altijd van mij houd" (er is geen garantie), niet "maar wat moet ik dan met mijn leven". Geen egoistische reden, maar simpelweg graag met kinderen omgaan.

Er is geen tekort aan mensen op deze planeet (bij lange niet!) dus er is geen enkele reden om door te fokken als konijnen. En als je graag kinderen wilt maar je zorgen maakt over die ziekte, adoptie is altijd een optie...

GRRR · **09-10-2002, 00:07**

ja idd

Severus · **09-10-2002, 07:53**

Citaat:

Dark Angel schreef:
*knip verhaal*

Je hebt helemaal gelijk, Dark Angel. Zo denk ik er zelf ook over, en zelf had ik het zo niet kunnen uitdrukken.

Ripper

Somebody Special · **09-10-2002, 09:27**

Ligt eraan wat voor ziekte het is en hoe erg het is. Als ik er goed mee zou kunnen leven en gewoon oud zou kunnen worden wel, anders zou ik toch nog eens héél goed moeten nadenken

Methuselah · **09-10-2002, 10:55**

ligt eraan wat voor ziekte en wat de kans is, maar als 't erg zou zijn, zou ik gewoon adopteren

Ellesar · **09-10-2002, 12:29**

Zou jij kinderen willen nemen als je een erfelijke ziekte had?

tsjah......denkt niet *wow ik heb ineens een geweten

*

Paulaah · **09-10-2002, 14:02**

Als er goed met de ziekte om is te gaan, er goede medicijnen of dergelijke voor zijn.. Zoda je niet echt doorhebt dat je de ziekte hebt, zou ik het misschien wel doen..
Tja.. het is amar net hoe jij het zelf ervaart... Zelf heb ik geen ziekte ofzo, dus ik kan er niet zo goed over nadenken hoe het anders was geweest...

Blubje · **09-10-2002, 14:31**

ik heb zelf een erfelijke huidziekte, maar waar ik heel erg goed mee om kan gaan en waar goeie behandelingen tegen bestaan, net als tegen epilepsie, mijn zusje heeft dit namelijk ook en sinds ze medicijnen slikt heeft ze er geen last meer van gehad, dus het is gewoon te behandelen, dus ik zie niet in, waarom niet?

Angeles · **09-10-2002, 15:08**

Als ik een erfelijke ziekte had waar echt niet of heel moeilijk mee te leven is, dan zou ik waarschijnlijk eerder een kind adopteren.

Maar even voor de topicstarter: ik vind persoonlijk dat je een beetje heel hard over je zusje oordeelt. Kom op zeg, dat kind is pas zestien jaar, hartstikke jong nog, ze heeft pas sinds kort die ziekte en heeft het er waarschijnlijk zelf heel moeilijk mee. Waarom verwacht je van haar dat ze nu 'redelijk' is en over de rest van haar leven beslissingen neemt die het meest verstandig zijn? Ik begrijp jouw standpunt wel hoor, maar noem haar alsjeblieft niet zo snel egoïstisch.

Bovendien zou ik pas een echte beslissing nemen als ik werkelijk aan kinderen zou gaan willen beginnen (dus niet als ik pas zestien was). Misschien zijn er dan wel veel betere medicijnen voor die ziekte, waardoor de kans enorm groot is dat haar kinderen - áls ze het al hebben - een heel normaal leventje kunnen leiden. Misschien wil ze dan wel helemaal geen kinderen, gewoon omdat ze liever geen kinderen wil, misschien hebben ze tegen die tijd wel ontdekt dat de kans dat haar kinderen het hebben helemaal niet zo groot is als ze nu denken. Je weet het toch niet? Ze is nog zo jong, het duurt nog zo lang voor ze er echt mee bezig gaat zijn.

Give her a break, oordeel niet zo hard.

**09-10-2002, 15:21**

Citaat:

somebody special schreef:
Ligt eraan wat voor ziekte het is en hoe erg het is. Als ik er goed mee zou kunnen leven en gewoon oud zou kunnen worden wel, anders zou ik toch nog eens héél goed moeten nadenken

Hier ben ik het mee eens, het geldt iig ook voor mij.

**09-10-2002, 15:33**

Citaat:

Ripper schreef:
Weet je wel hoe eng het is om iemand een aanval te zien krijgen? Weet jij wel wat het is om constant bang te zijn om zo'n aanval te krijgen? Daar valt haast niet mee te leven, zo gebukt ga ik daar onder. Nog even en dan zit ik straks nog bij de psycholoog.

En nee, ik heb dus geen goed leven (meer). Mijn conclusie om geen kinderen te nemen is dus niet idioot, want ik bespaar hen dat leven van angst dan. Zeker als ze in de puberteit komen, dan zouden ze daarmee zeer in de knoop raken. Dus, ik doe ze een plezier en laat ze niet geboren worden.

Je veroordeelt je zusje en daarbij ook heel veel anderen. Dit is zo persoonlijk...jij ziet het zo, anderen (incl. je zusje) zien het misschien wel heel anders. Daar al eens aan gedacht? En jij noemt ze dan egoistisch? Dat noem ik veroordelen, en ik vind het niet gegrond.

PardonMe · **09-10-2002, 21:18**

woww.. dat is een moeilijke vraag..
Als het echt een ernstige ziekte is, met veel problemen enzo.. dan zou ik besluiten om geen kinderen te nemen, ik zou mijn kinderen al die problemen niet aan willen doen..
Hoe graag ik ook kinderen van mij zelf zou willen hebben
Ik zou dan denk ik besluiten om kinderen te adopteren, wel in goed overleg met mijn partner..

Ik hoop eerlijk waar dat zoiets mij niet zal overkomen, want ik wil later echt ontzettend graag kinderen..
Ik vind kinderen echt heerlijk en vind het een geweldig mooi iets.. Dus ik zou het heel erg vinden als zoiets mij zou overkomen, of als ik niet vruchtbaar blijk te zijn ofzo..

Denise84 · **09-10-2002, 22:15**

dat lijkt me echt super moeilijk! Ligt eraan welke ziekte..

AirRaid · **10-10-2002, 08:19**

Zelf heb ik ook een erfellijke ziekte "Neurofibromatose". Ik heb dan wel het geluk dat ik de onschuldige versie hiervan heb. Mijn broer die deze ziekte ook had, is daar 3 jaar geleden aan gestorven.
Van de ene kant wil ik later wel kinderen maar omdat de ziekte niet aan hun overgedragen hoeft te worden, maar van de andere kant denk ik ook van zou ik mijn kinderen dat wel aan doen

voor zo iets kun je het beste praten met en dokter die veel over de ziekte weet

Piccola · **10-10-2002, 14:47**

Mjah, ik wil sowieso geen kinderen...
Maar mocht ik ze toch willen en het blijkt dat ik een erfelijke ziekte heb dan zou ik me heel erg goed laten informeren door artsen enzo. Er kan natuurlijk altijd iets mis gaan met je kindje ofzo. Ik denk dat ik dan toch een kind zal nemen. Maar dit is nogal moeilijk te zeggen eigenlijk, aangezien ik niet in zo'n situatie zit. Moeilijke keuze lijkt me dat.. Bah!

Balance · **10-10-2002, 16:10**

ik weet heel zeker dat ik kinderen wil.
maar wanneer ik er achter zou komen dat ik een erfelijke ziekte had, zou ik toch wel na gaan denken over adopteren...
das ook een optie!

^Rambo^ · **10-10-2002, 16:44**

Ach ja, je moet maar zo denken

zo'n kind als ik was zal er niet nog een keer uitkomen, dus met andere woorden kijk alles positief

Jan-Diederik · **10-10-2002, 17:38**

Ik heb een ernstige erfelijke ziekte, mijn ouders hadden het kunnen weten en toch hebben ze me op de wereld gezet.
Maar goed ook; ik had niks willen missen.

-Meisje- · **10-10-2002, 19:08**

Ik zou geen kinderen nemen...
Een meisje uit mijn klas was licht-autistisch, haar broer had het erg, haar ouders een klein beetje... Ze heeft zelf 50% op een autistje... Ze wilt t wel... En kvind t ook egoïstisch van haar...
Da's mijn mening, sorry.....

PardonMe · **10-10-2002, 19:15**

Citaat:

-Meisje- schreef:
Ik zou geen kinderen nemen...
Een meisje uit mijn klas was licht-autistisch, haar broer had het erg, haar ouders een klein beetje... Ze heeft zelf 50% op een autistje... Ze wilt t wel... En kvind t ook egoïstisch van haar...
Da's mijn mening, sorry.....

ik vind het anderzijds ook weer egoïstisch om zo'n 'eventueel' kind de kans om te leven te ontzeggen.. Ok, het bestaat dan wel niet, maar het heeft ook nooit kansen gehad...
Misschien was je kind wel ontzettend gelukkig geweest als het had kunnen leven.. dat meisje is zelf toch ook gelukkig, ondanks dat ze autistisch is..? snap je...?

maar ik snap jouw positie ook hoor..
IK heb mijn twijfels eerlijk gezegd..

ik zou het echt zo moeilijk vinden, want ik zou echt ontzettend graag kinderen willen!! En ik vind het egoistisch om daarom een kind met een handicap op de wereld te zetten, alleen omdat ik zo graag een kind wil, maar ik vind het ook egoistisch om zoiets de kans op het leven te ontzeggen en zelf zonder de "problemen" die zo'n kindje met zich meebrengt..
Want ik denk dat mensen met een handicap, ondanks die handicap tòch ontzettend gelukkig kunnen zijn/worden!!

Dus ik zit een beetje in tweestrijd daarover..

Maar tot nog toe heb ik geen weet van eventuele erfelijke, ernstige ziektes..

Anne · **11-10-2002, 10:26**

Moeilijke vraag... zucht ... Er bestaat bij mij een grote kans (50%) dat ik over een (erfelijk) gen beschik waardoor ik later borstkanker zal krijgen. En ik weet niet of ik dat wel aan eventuele kinderen zou willen doorgeven... ik denk het niet.
*weet het antwoord nog niet*

Soulflame · **11-10-2002, 14:14**

Ik ben het met het verhaal van Dark Angel eens.
JIJ neemt de keus voor het kind, niet zij zelf. Natuurlijk kan ze gelukkig worden, maar als zij ongelukkig wordt is het ook mede JOUW schuld, omdat je het kind bewust hebt verwekt.

Als je echt zo graag een kind wil, adopteer er dan een. Natuurlijk, het is niet 'van jezelf', maar je doet niemand schade aan, integendeel! Je lost waarschijnlijk meerdere problemen tegelijk op; jij hebt een kind, en het geadopteerde kind een beter leven.

Optima · **11-10-2002, 14:25**

VERSTAND NEGATIEF: nee want ik ben een mens, en mensen kunnen slechts overleven door natuurlijke selectie. Door het voortplanten van een zwakker ras zal de mensheid uitsterven en net zoals iedereen wil ik dat niet

VERSTAND POSITIEF: de natuurlijke selctie is achterhaalt. Wij hebben ziekenhuizen die jaarlijks duiznden mensen redden van de dood, waardoor het ras zoweizo verzwakt, waarom zou IK dan ineens heldhaftig gaan doen door geen kinderen te nemen als anderen WEL geholpen worden

GEVOEL: wat kan mijn dat nou schelen, ik doe wat IK wil, en het nemen van een kind is zoweizo egoistisch

SisterOfMercy · **14-10-2002, 12:34**

Kinderen zijn zowiezo kut.

Mad^Athlete · **14-10-2002, 13:21**

Ik zal geen kinderen van mezelf nemen. Wil niet dat ik verantwoordelijk ben voor hun ziekte. Kijk je kunt kinderen altijd nog adopteren.

miro · **14-10-2002, 13:42**

Waarom heb ik dr iets tegen als mensen zeggen kinderen "nemen"?

Nou ja, ik denk dat t een hele moeilijke vraag is. Misschien is t ontzettend egoistisch om een kind te krijgen als je weet dat t waarschijnlijk een erfelijke ziekte heeft, een kind adopteren kan ook, maar dan is er ook een grote kans dat het " iets" heeft en het is natuurlijk niet echt van jou. Van de andere kant vind ik het ook heel egoistisch om wél een kind te nemen als je weet dat het geen "normaal" leven zou kunnen lijden. Ik zou dr eigenlijk geen antwoord op weten. Ik denk dat ik zelf geen kinderen zou willen als ik een erfelijke ziekte had. Maar het is makkelijk praten voor iemand die niet in die positie zit.

Ilsje · **14-10-2002, 13:51**

Citaat:

~*Mad^Athlete*~ schreef:
Ik zal geen kinderen van mezelf nemen. Wil niet dat ik verantwoordelijk ben voor hun ziekte. Kijk je kunt kinderen altijd nog adopteren.

Als je kinderen adopteerd kunnen ze alsnog door jouw "fout" ziek worden. En juist als ik kinderen heb die dezelfde ziekte als mij hebben, weet ik wat ik voor ze kan doen en betekenen omdat ik het zelf ook heb meegemaakt

(denk ik)

Angeles · **14-10-2002, 15:42**

Citaat:

miro schreef:
Waarom heb ik dr iets tegen als mensen zeggen kinderen "nemen"?

In deze context vind ik het zeker wel kunnen, het gaat erom of je kiest voor kinderen van jezelf of niet, of je ze daadwerkelijk krijgt staat er nog even los van, maar je hebt wel de keuze om te proberen zelf kinderen te krijgen of ze absoluut niet zelf te willen krijgen.

En anno 2002 weet iedereen heus wel dat je kinderen niet bij Albert Heijn kunt kopen of bij Bol.com kunt bestellen, dus dat politiek correcte "kinderen neem je niet, kinderen krijg je" (wat overigens ook niet helemaal klopt) hoeft niet overal opnieuw gezegd te worden.

Screenager · **14-10-2002, 19:19**

Ligt denk ik aan de ziekte.. als het een ziekte is die het leven haast ondraaglijk maakt vind ik dat je een kind dat niet mag aandoen... maargoed ik wil sowieso geen kinderen

miro · **14-10-2002, 19:29**

Citaat:

Angeles schreef:
In deze context vind ik het zeker wel kunnen, het gaat erom of je kiest voor kinderen van jezelf of niet, of je ze daadwerkelijk krijgt staat er nog even los van, maar je hebt wel de keuze om te proberen zelf kinderen te krijgen of ze absoluut niet zelf te willen krijgen.

Ja daar zit wel wat in

Citaat:

Angeles schreef:
En anno 2002 weet iedereen heus wel dat je kinderen niet bij Albert Heijn kunt kopen of bij Bol.com kunt bestellen, dus dat politiek correcte "kinderen neem je niet, kinderen krijg je" (wat overigens ook niet helemaal klopt) hoeft niet overal opnieuw gezegd te worden. [/B]

Het gaat puur om mijn eigen gevoel niet om politieke correctheid of iets in die zin.

Sommetje · **15-10-2002, 13:47**

Citaat:

nathalie schreef:
waar slaat die opmerking op?! zij èn haar moeder wisten het van te voren nie, maar zij weet het van te voren (voor dat ze kinderen heeft bedoel ik)

maar goed ik weet nie of ik dan kinderen zou nemen, kvind kinderen wel heel leuk dus tja,...dan word het moeilijk, maar kzou ook 's bij de dokter informeren hoé erfelijk het is (hoeveel procent ofzoiets, als je begrijpt wat ik bedoel)

O.K. jouw ouders wisten het niet. Maar zou je het je ouders wel kwalijk nemen als zij het wel hadden geweten en dan nog steeds kinderen hadden gewild?

A* & cmncb · **15-10-2002, 15:29**

hmm

cin-D · **15-10-2002, 16:07**

Citaat:

Soulflame schreef:

Als je echt zo graag een kind wil, adopteer er dan een. Natuurlijk, het is niet 'van jezelf', maar je doet niemand schade aan, integendeel! Je lost waarschijnlijk meerdere problemen tegelijk op; jij hebt een kind, en het geadopteerde kind een beter leven.

Precies!

lingua · **04-08-2004, 20:30**

Egoistisch??
Oké, iedereen heeft recht op een mening, maar egoistisch is een beetje een te groot woord.
Beschrijf je mening op een wat aardigere manier!
Meer dan 50% van de mensen heeft ene erfelijke ziekte of aandoening.
Dus zoals jullie waarschijnlijk al gelezen hebben ook een groot aantal mensen op dit forum.(waaronder ik)
Hoe denk je dat het voor hen is???

Kuzco · **04-08-2004, 20:36**

Wat is dit voor up?!

miro · **04-08-2004, 20:38**

Citaat:

Kuzco schreef op 04-08-2004 @ 21:36 :
Wat is dit voor up?!

dat wou ik nou net zeggen

Kuzco · **04-08-2004, 20:39**

Citaat:

miro schreef op 04-08-2004 @ 21:38 :
dat wou ik nou net zeggen

Hij zal door de eerste de beste oplettende FB toch wel gesloten worden, schat ik.

miro · **04-08-2004, 20:40**

Altijd klote als topics geupt worden waar je 2 jaar geleden in gereageerd hebt...(shit zit ik hier nu al zo lang

)

lingua · **04-08-2004, 20:42**

ik was aant zoeken naar neurofibromatose
en dit was een van de topics waarin dit onder werp aan bod kwam en toen kon ik et niet na laten om reageren

Maar kad niet op de datums gelet....
Kzag et net pas

Dus forumbaasjes, hij mag dicht hoor.

Silver rain · **04-08-2004, 20:45**

Als eerst wil ik even zeggen: sterkte

Ikzelf zou als ik een erfelijke ziekte had die het leven van m'n kinderen aardig zou overheersen, het denk ik niet doen. Misschien zou ik kinderen adopteren. Of als pleegouder dienen voor kinderen die al een hoop ellende hebben (gehad). Op die manier zou ik m'n liefde, die ik dan zou hebben voor kinderen, kwijtkunnen, en het leven van zo'n kind veranderen. Misschien ga ik dit sowieso wel doen, ook als ik geen erfelijke ziekte zou hebben.
Maar ik weet niet hoe ik hier over een aantal jaar over denk, als ik werkelijk de leeftijd hebben zou om over zoiets te moeten beslissen. De kans is denk ik klein dat ik kinderen zou nemen.

Dr. Oetker · **04-08-2004, 21:04**

Ja. Als ik gelukkig kan zijn terwijl ik die erfelijke ziekte heb, dan zou ik wel kinderen nemen.

Soortgelijke topics
Forum	Topic	Reacties	Laatste bericht
Flora & Fauna	2 katten, poes te klein voor zwangerschap? Sortjuh	54	28-11-2006 20:21
Verhalen & Gedichten	[Verhaal] Postbode Verwijderd	3	17-05-2005 18:34
Psychologie	homosexualiteit is een geestelijke ziekte Verwijderd	266	11-04-2003 13:46

08-10-2002, 21:55
Unexplained	Darwin had gelijk. __________________ Risico's: als je nooit iets nieuws probeert, mis je veel enorme teleurstellingen

09-10-2002, 09:27
Somebody Special	Ligt eraan wat voor ziekte het is en hoe erg het is. Als ik er goed mee zou kunnen leven en gewoon oud zou kunnen worden wel, anders zou ik toch nog eens héél goed moeten nadenken __________________ Beagles hebben oren maar kunnen niet horen

09-10-2002, 10:55
Methuselah	ligt eraan wat voor ziekte en wat de kans is, maar als 't erg zou zijn, zou ik gewoon adopteren __________________ the world is a vampire, sent to drain secret destroyers, hold you up to the flames, and what do i get for my pain, betrayed desires...

09-10-2002, 12:29
Ellesar	Zou jij kinderen willen nemen als je een erfelijke ziekte had? tsjah......denkt niet wow ik heb ineens een geweten

09-10-2002, 14:02
Paulaah	Als er goed met de ziekte om is te gaan, er goede medicijnen of dergelijke voor zijn.. Zoda je niet echt doorhebt dat je de ziekte hebt, zou ik het misschien wel doen.. Tja.. het is amar net hoe jij het zelf ervaart... Zelf heb ik geen ziekte ofzo, dus ik kan er niet zo goed over nadenken hoe het anders was geweest...

09-10-2002, 14:31
Blubje	ik heb zelf een erfelijke huidziekte, maar waar ik heel erg goed mee om kan gaan en waar goeie behandelingen tegen bestaan, net als tegen epilepsie, mijn zusje heeft dit namelijk ook en sinds ze medicijnen slikt heeft ze er geen last meer van gehad, dus het is gewoon te behandelen, dus ik zie niet in, waarom niet? __________________ L&O SVU = Love :) \| OTH obsessed <3 \| Addicted to Bones

09-10-2002, 22:15
Denise84	dat lijkt me echt super moeilijk! Ligt eraan welke ziekte.. __________________ (geen signature)

10-10-2002, 16:10
Balance	ik weet heel zeker dat ik kinderen wil. maar wanneer ik er achter zou komen dat ik een erfelijke ziekte had, zou ik toch wel na gaan denken over adopteren... das ook een optie! __________________ Ik ga links want ik moet rechts. En we gaan nog niet naar huis.

10-10-2002, 16:44
^Rambo^	Ach ja, je moet maar zo denken zo'n kind als ik was zal er niet nog een keer uitkomen, dus met andere woorden kijk alles positief __________________ ~ Wat is Novell NetWare toch bruut ~

10-10-2002, 17:38
Jan-Diederik	Ik heb een ernstige erfelijke ziekte, mijn ouders hadden het kunnen weten en toch hebben ze me op de wereld gezet. Maar goed ook; ik had niks willen missen. __________________ Project Mayhem

Advertentie

09-10-2002, 00:07
GRRR	ja idd

10-10-2002, 19:08
-Meisje-	Ik zou geen kinderen nemen... Een meisje uit mijn klas was licht-autistisch, haar broer had het erg, haar ouders een klein beetje... Ze heeft zelf 50% op een autistje... Ze wilt t wel... En kvind t ook egoïstisch van haar... Da's mijn mening, sorry.....

11-10-2002, 10:26
Anne	Moeilijke vraag... zucht ... Er bestaat bij mij een grote kans (50%) dat ik over een (erfelijk) gen beschik waardoor ik later borstkanker zal krijgen. En ik weet niet of ik dat wel aan eventuele kinderen zou willen doorgeven... ik denk het niet. weet het antwoord nog niet __________________ Hm... Larstig... ;)

14-10-2002, 12:34
SisterOfMercy	Kinderen zijn zowiezo kut. __________________ give me a golden shower... give me a new thrill.. \| barco is love \| iheartkimwilde

14-10-2002, 13:21
Mad^Athlete	Ik zal geen kinderen van mezelf nemen. Wil niet dat ik verantwoordelijk ben voor hun ziekte. Kijk je kunt kinderen altijd nog adopteren. __________________ stuiter

14-10-2002, 19:19
Screenager	Ligt denk ik aan de ziekte.. als het een ziekte is die het leven haast ondraaglijk maakt vind ik dat je een kind dat niet mag aandoen... maargoed ik wil sowieso geen kinderen

15-10-2002, 15:29
A* & cmncb	hmm __________________ asterik

04-08-2004, 20:36
Kuzco	Wat is dit voor up?! __________________ "I'm not listening!"

04-08-2004, 20:40
miro	Altijd klote als topics geupt worden waar je 2 jaar geleden in gereageerd hebt...(shit zit ik hier nu al zo lang )

04-08-2004, 20:42
lingua	ik was aant zoeken naar neurofibromatose en dit was een van de topics waarin dit onder werp aan bod kwam en toen kon ik et niet na laten om reageren Maar kad niet op de datums gelet.... Kzag et net pas Dus forumbaasjes, hij mag dicht hoor. __________________ Ik ben niet klein, ik sta gewoon ver weg!

04-08-2004, 21:04
Dr. Oetker	Ja. Als ik gelukkig kan zijn terwijl ik die erfelijke ziekte heb, dan zou ik wel kinderen nemen. __________________ De man die bakt