Advertentie | |
|
10-02-2002, 12:14 | |
Ik voel geen afkeer tegen zulke tieners, maar meer een soort medelijden. Wat moet er in hun hoofd om gaan als ze tot dit soort dingen in staat zijn? En hoe voelen ze zich nu, hoe gaat het nu met ze? Ze hebben nu geen leven meer.
Dat soort dingen dus.
__________________
Hm... Larstig... ;)
|
10-02-2002, 12:43 | ||
Citaat:
Ik voel respect en sympathie voor de daders. Er zijn vaak van die momenten dat ik denk omdat soort daden te verrichten, maar da's meer een fantasie die bij mij nooit werkelijkheid zal worden. Als er zoiets in mijn omgeving zou gebeuren weet ik niet hoe ik zou reageren. Maar het moet ook niet zomaar een man zijn die een school komt binnen lopen en mensen gaat neerschieten. Als ik iets op tv zie over serie-moordenaars en serie-verkrachters, die mogen van mijn de ergste dood mogelijk krijgen, maar hierbij is het anders. Het zijn gewone studenten. Zoals ik het zie is in deze maatschappij een hoop fout. Mensen worden buitengesloten, anders behandeld en dan vinden ze het gek dat er af en toe zoiets kan gebeuren. Ik zie ut meer als Pay-Back time, klinkt niet echt logisch, maar kan er ook niet veel aan veranderen :\
__________________
IN HET SPROOKJESBOS IS HET OOK WELEENS HOMMELUS !! Arthur Schopenhauer is geniaal.
|
10-02-2002, 12:47 | ||
Citaat:
__________________
IN HET SPROOKJESBOS IS HET OOK WELEENS HOMMELUS !! Arthur Schopenhauer is geniaal.
|
18-12-2007, 12:59 | ||
Citaat:
Ik heb over het hele Columbine zaakje 1 jaar lang research gedaan tot de dag van vandaag. Tijdens deze research ben ik gewoon eens op het internet gaan zoeken naar wat andere mensen hierover te zeggen hadden, ik kwam ineens op YouTube, en daar word veel haat tegen hun gekeerd... Ergens kan ik dat duidelijk begrijpen, maar je hebt er veel tussen zitten die gewoon simpelweg wat zeggen zonder meer te weten. Misschien dat ze het zich niet kunnen voorstellen hoe hun zich hebben gevoeld. Maar after all, ik vind dat de maatschappij van vandaag niet is hoe het hoort te zijn. Toen ik Eric Harris zijn dagboek entries las, merkte ik dat hij daar heel woedend over was... En hij herkende de dingen ook al op school, hetzelfde voor Dylan Klebold... Als zoiets bij mij op school zou gebeuren, wat ik dan zou doen? =| geen idee eigenlijk. Een ding weet ik wel bijna zeker, ik zal niet in paniek rondrennen, om eerlijk te zijn...ik ben niet bang voor de dood. Zou ik het proberen tegen te houden als ik het wist? Ja, natuurlijk. Ik heb eerder zo'n gevoel dat ik voor iemand de kogel zou vangen dan dat de kogel de ander vangt. |
|
|