Ik weet niet wat ik moet doen..! een half jaar geleden heb ik een paar keer met een jongen uit mijn toenmalige klas gezoend, we gingen al veel met elkaar om, maar vanaf toen werd ik verliefd op hem en nam hij juist steeds meer afstand van mij.
2 maanden na dit, kwam ik hem bij het stappen tegen en vroeg hij me of ik zin had na de tijd filmpje met hem te kijken. Natuurlijk wilde ik dat, ik was gek op hem. Er is meer gebeurt dan alleen film kijken.. had ik ook wel gedacht van te voren.. Maar hierdoor was ik natuurlijk nog steeds helemaal gek op hem. Hij niet op mij. Na dit voorval deed hij alsof hij er spijt van had, en zei hij dat dit niet de bedoeling was. Ik weet niet of dat echt zo is, het zal wel, hij had gewoon zin in sex denk ik?
Daarna hadden we helemaal geen contact meer, we gingen allebij van school af en zagen mekaar nooit meer alleen soms es op msn. Ik sprak hem nooit meer aan, omdat hij zo raar en afstandelijk deed. Dus hij sprak mij nog wel es aan op msn, heel snel ff van heej hoe gaat het en dat was het wel.
Toen nog 3 maanden later, kwam ik hem weer tegen, weer op stap, dit x groetten we mekaar alleen. Verder niet. Hij zat nog steeds in mijn hoofd.. Ik weet niet wat dat met mij is, maar hij gaat er gewoon niet uit
Ik ging ergens anders naar binnen dan hij. Ik zag hem de hele avond niet meer, maar ik dacht natuurlijk nog wel aan hem… Ik heb de hele avond gebaalt, waarom ik hem nog leuk vond en waarom we niet normaal meer tegen elkaar kunnen doen. Op een gegeven moment werd ik er zo gek van dat ik naar huis ben gegaan.
Ik lag al in bed, maar lag maar te denken en te denken, en op een gegeven moment heb ik hem opgebeld om 5 uur snachts! Hij reageerde net alsof het heel normaal was dat ik hem opbelde, en ik vroeg of ik langs mocht komen. Dat was goed, en ik kwam langs en we hebben wat tv liggen kijken. Maar ik wilde meer van hem. Dat heb ik ook gekregen.. we zijn met elkaar naar bed geweest. Ik heb hem toen gezegd dat ik hem nog steeds heel leuk vond, en dat ik hem maar niet meer moest zien, of spreken enz. Dat vond hij raar, maar verder reageerde hij er niet op. Toen ik naar huis ging vertelde ik hem dat als hij nog wel es af wilde spreken, dat hij maar es moest bellen. Ok zei hij. Heeft hij nooit meer gedaan.
Ok dit was het hele verhaal, dit laatste is nu ook alweer 2 maanden geleden, ik heb hem vanaf die tijd geblokkeerd op msn, en we hebben elkaar niet meer gesproken. Ik dacht dat ik er langzamerhand overheen aan het komen was. Maar toen ik hem vorige week tegenkwam op stap, kreeg ik gewoon een paniekaanval. Ik kan niet meer met hem in een zelfde ruimte zijn! Ik kan niet meer relaxed ergens dansen als hij er ook is. Ik ben toen ik hem zag, direct weggegaan, en ben naar een andere discotheek gegaan, toen was alles weer ok. Nu is het zo dat ik nog steeds iedere dag aan hem moet denken. Ik word al nooit gek op iemand en hij is zo leuk, verdomme. Ik weet niet wat ik moet doen. In het echt kan ik niet meer met hem spreken, en ik zet mezelf voor gek als ik hem nu weer zou opbellen. Via msn is het ook raar, ik heb hem gezegd dat ik hem niet meer wilde spreken, en ik heb hem toen direct geblokkeerd via msn, dat weet hij. Dus ik heb het gevoel als ik hem weer accepteer op msn dat dat ook raar is.Hoewel via msn met elkaar praten nog het makkelijkst is. Ik heb het gevoel dat ik gek word! Hij blijf maar in mijn hoofd zitten zonder dat er wat gebeurt of dat hij weggaat..
wat moet ik hier nu mee?