weleens een ongeluk of andere vreselijke gebeurtenis met je huisdier meegemaakt?

[grandmommy]

wat er net toch is gebeurd...

kom net terug van m'n pony, zie twee politiewagens voorbij rijden. ik dacht: niets aan de hand, die gaan naar een relletje. Blijkt dat er in een dorpje ongeveer zes kilometer van mijn huis vandaan een paardje is uitgebroken die eerst het centrum van Breda is ingerend in volle galop ( voor de mensen die breda kennen, ze is tot aan de singel gerend, vanuit bavel, en toen omgedraaid en naar dorst gesjeesd). voor ons huis, in een maisveld, is ze tot stilstand gekomen en hebben we haar naar de manege in de straat kunnen brengen. ze heeft als was het een godswonder geen ongeluk veroorzaakt, maar ze heeft heel d'r hoeven eraf gerend. ook is ze door het prikkeldraad gerend en heeft ze een grote vleeswond, maar die heeft gelukkig haar spieren niet geraakt. ze stond helemaal te shaken natuurlijk, maar ze heeft dan ook 40 minuten in rengalop over straat gerend. echt, ze mag van geluk spreken dat ze nog leeft
mijn pony is ook weleens midden in de nacht uitgebroken en heeft toen ook over straat gezworven, maar die had gelukkig alleen lichte schrammen van het prikkeldraad langs het mais en een beetje shock.

hebben jullie weleens zoiets vreselijks meegemaakt? en hoe is het daarna gegaan met je huisdier? en heeft het je dier angstig gemaakt?

[Mariekje*]

Hmm, ik heb vorig jaar september een ongeluk gehad samen met m'n paard, toen hij voor één van de 1e keren mee de straat over moest. Hij schrok van iets onbekends, sloeg op hol net toen ik op wilde stappen... Ben er +- 40 meter aan blijven hangen (aan de linkerkant van het zadel hangend) boven asfalt, en vervolgens heb ik hem met 1 hand aan de teugel de berm in weten te trekken (zachte kleibodem, met veel kuilen en gaten) Dit zag ik als een voor mij laatste middel om mijn val te breken. Hier struikelde hij al bokkend door een kuil, ging door z'n been heen, en ik heb me er aan de andere kant met een koprol af laten vallen gewoonweg omdat ik hem niet langer hielt. Ik moest wel. Ik raakte precies met mijn nek de grond en werd vervolgens plat tegen de grond aangesmeten. M'n paard was er in rengalop vandoor gegaan, en zou in dit tempo binnen 4 min, 3 drukke kruispunten over moeten steken (veel auto's, fietsers, wandelaars etc.), levensgevaarlijk. Terwijl ik daar misschien maar een seconde of 10 lag, hoorde ik een ouder echtpaar gillen: gaat het wel? Maar voor ik het zelf door had heb ik het op het sprinten gezet, en hard ook.. Het eerste kruispunt ging goed, evenals het 2de.. halverwege op een vrij drukke weg reed mijn moeder met de auto.... Toevallig had de week daarvoor nog tegen haar gezegd: "Wat er ook gebeurt mam, al lig ik 5 meter verder morsdood op straat je kijkt eerst naar m'n paard" Zij zag mijn paard (lagune) aankomen galopperen; heeft de auto stilgezet, beide portieren opengegooit en is voor de auto gaan staan gillen waarna m'n paard afremde en zich liet vangen door meisjes van een plaatselijk persionstal. Hij kwam er met alleen wat schrik vanaf, en enorm maar dan ook enorm veel geluk. Ik heb me halverwege (toen ik aan het rennen was) laten vallen op straat, ik was kapot, lag in tranen, niet wetende hoe het afgelopen was. Al snel stond m'n moeder naast me, welke vervolgens met 160 naar het ziekenhuis is gereden. Hier werden mijn wervels gecontroleerd (waarvan er 4 door de klap scheef waren geslagen) en ik had een zware hersenschudding + licht gekneusde ribben + pols, verder mocht ik volgens alle artsen spreken van een wonder, dat ik uberhaupt geen dwarslesie had opgelopen.

3 weken lang alleen maar op bed gelegen, 2 maanden lang bijna geen paardgereden en 4 maanden fysiotherapie gehad. Waarna ze een kansberekening van 85% hebben gemaakt dat ik bij een volgende val wél blijvend invalide zal zijn. Overigens heb ik er nu nog steeds vaak last van.. Het is een erg zwak punt in mijn lichaam en lichte belasting is al voldoende om er 4 dagen last van te houden. Maargoed, we leven nog.

------

[MarijkeB]

Ik heb een hele lieve Pers, ze is altijd heel lief en speels. Gasten die bij ons op bezoek kwamen makte ze rare sprongen voor om op te vallen (wat ook altijd succes had). Toen is er een keer ingebroken toen niemand thuis was, alleen zij, en alsof het inbreken niet erg genoeg was hebben ze haar waarschijnlijk ook iets aan gedaan. Ze was doodsbang toen we thuis kwamen, ze zat shakend onder het bed en sloeg naar iedereen die haar er onder uit probeerde te halen. We hebben haar toen maar laten zitten en uit eindelijk kwam ze tot rust. Ze is nooit meer hetzelfde gewoorden en nog steeds als de deurbel gaat en er vreemde binnenkomen schiet ze zo snel mogelijk naar boven. Het word wel langzaam beter, ik bel altijd aan als ik binnenkom en nu weet ze dat de deurbel niet altijd vreemden betekend. Ik hoop dat het ooit weer goed komt

[11568]

Gadver wat een nare verhalen over die paarden zeg. Ik dacht trouwens dat die hoeven eraf rennen een fabeltje was......niet dus.....bah.

Ik heb dus nog nooit iets meegemaakt met mijn pony en daar ben ik echt verbaasd over. Beest schrikt overal van [buiten], gaat verschrikkelijk snel aan de kletter maar op de een of andere manier weten we er altijd heelhuids vanaf te komen. Laatst scheelde het niet veel, reden door de polder en opeens komt er vanuit een weiland een lama op ons afrennen. Pony enorm hard er vandoor, door een stuk gras met kuilen en stenen. Opeens echt een hele diepe kuil, ik dacht toen echt dat we er geweest waren. Sprong ze overheen op het laatste moment. Zo ging het nog even door want ze had het bit echt stijf vast, en toen remde ze in éen keer keihard af omdat er een plas lag en daar is ze ook bang voor Gleden we nog bijna door in de sloot ook. Haar vorige berijdster ís al een keer met haar in de sloot gemieterd, kwam opeens een trekker om de hoek en daar is ze echt als de dood voor. Is er uitgetakeld met een brandweerwagen.
Verder wel 1 keer met/onder haar gevallen maar dat viel reuze mee, zij 1 schaafwondje en ik een gekneusde knie.

[AngelLena]

Mijn eerste kat raakte aangereden, op het eerste gezicht was er weinig aan de hand, alleen de staart was gebroken. Toch bleek bijna 5 jaar later pas (toen was ze 9) dat ze een scheur in het middenrif had en die was inmiddels al dermate ver open dat het niet meer te herstellen viel en ik heb haar in moeten laten slapen.

1 van de paarden die ik trainde en uitbracht op wedstrijden kreeg kort daarna een aanval van gaskoliek, heeft in paniek alle hekken van het weiland overhoop gehaald, maar heeft het helaas niet overleefd. Tegen de tijd dat ik daar aankwam was ze al overleden (op 6 jarige leeftijd).

Mijn toenmalige eigen paard heeft later een paar aanvallen gehad die leken op koliek, maar bleek na een paar uur samen met de dierenarts doorgebracht te hebben in haar stal, dat er een verstopping zat achterin haar darm die niet meer los te weken was met parafine (omdat ze ook niet meer dronk, en een vereiste voor de werking van parafine is dat het dier blijft drinken), oplossing: met spoed naar de kliniek in Emmeloord (Utrecht was te ver, zou ze niet halen), daar is haar maag leeggepompt om nog ergere verstopping te voorkomen, aan een infuus gelegd om vocht toe te dienen, extra parafine, paar uur aankijken, geen verbetering zou operatie worden met ongeveer 50% overlevingskans. Gelukkig is het allemaal goedgekomen zonder operatie maar het had weinig gescheeld.

Nog weer iets later 1 van de 2 veulens die ik net onder het zadel had, kreeg ook een koliekaanval, reguliere veearts was op vakantie en die doos van een vervangster gooit er parafine in terwijl het beestje niet meer dronk (ik ben nog nooit zo pisnijdig geweest op een veearts als toen ik dat hoorde, en dat heeft die vervangster geweten ook), we hebben met ons 3en in diensten 14 uur non stop bij haar gewaakt en met haar gelopen (stoelgang op gang brengen), maar ze heeft het niet gehaald.

Onderweg naar een demonstratie die we moesten geven was 1 van onze stermerries met haar hoef op 1 of andere manier in een hooinet terecht gekomen, we hebben haar los moeten snijden, maar de wonden waren duidelijk zichtbaar en ze is er een tijd flink kreupel van geweest, is gelukkig wel goedgekomen.

En dan nog 1, deze gaat erg vreemd klinken en eigenlijk best hylarisch, maar was niet grappig. 1 van de merries was hengstig, dus tijd om er een mooie hengst op te gooien. En die hengst was schijnbaar nog niet erg ervaren want die had het verkeerde gat te pakken maar was niet van die merrie af te scheuren, geloof het of niet, de merrie is dood neergevallen.

En als laatste: mijn lieve half jaar oude katje is ook nog overreden maar was op slag dood.

Nou dat waren wel weer genoeg gruwelen voor vandaag denk ik.

[Daantje_0705]

Mijn kat is een jaar of 6 geleden aangereden. Ze zal toen een jaar of 6 geweest zijn. Ze was vanachter net door een auto geschept. Die mensen hadden gezien dat ze iets hadden aangereden, zijn gestopt en het beestje gaan zoeken. Ze hebben haar gevonden in een boomgaard maar wisten niet goed wat ze ermee moesten doen. Ze zijn toen in de straat overal aan gaan bellen om te vragen of iemand zijn kat kwijt was Mijn moeder is toen meegegaan met een doos omdat ze haar niet in het mandje durfde duwen omdat we niet wisten of ze erg gewond was of wat. Mijn moeder heeft ze toen laten schieten doordat ze niet te hard door durfde pakken...

Die nacht geen poes. De dag erna was het heel mooi weer en zagen we ze ineens in onze tuin (we hadden een hele grote tuin) maar ze probeerde dus blijkbaar toch om naar huis te komen. Toen is ze er weer vandoor gegaan. De volgende ochtend heeft mijn moeder ze weer gevonden in de tuin, helemaal afgekoeld en doffe vacht enzo. Ze zag er best slecht uit. Toen heeft ze doorgepakt en hadden we haar eindelijk te pakken. Toen ermee naar de dierenarts. Die heeft haar onderzocht en ze leek er goed vanaf gekomen te zijn alleen weet je niet wat er van binnen beschadigd was, dat was afwachten. Wij haar dus mee naar huis genomen maar we gingen de dag erna op vakantie maar mijn vader bleef thuis. Die had nog nooit met een zieke kat thuisgezeten dus vond het doodeng. Hij moest er heel goed in de gaten houden maar dat lukte niet echt. Al met al heeft ze er behalve een heleboel blauwe plekken en een hele hoop schrik niets aan over gehouden gelukkig. Ik ben die mensen zo dankbaar dat ze zijn gaan zoeken naar mijn poesje en naar de eigenaar Zou ze zo graag er nog eens voor bedanken.

Mijn poes is nu 12 jaar oud en nog altijd heel gezond. Ze is alleen sinds die aanrijding heel erg schrikachtig. Vroeger was ze vaak nachten weg om te jagen maar dat doet ze nu eigenlijk nooit meer, zit heel de dag op zolder in huis. Best zielig maar ik ben toch blij dat ze er zo vanaf gekomen is

[grandmommy]

mijn kat heeft ook eens iets gehad. we weten nog steeds niet of ie nu door een auto aangereden was of een trap van m'n pony gehad heeft of uit een boom gevallen is. het eerste is zeer onwaarschijnlijk omdat ie dan daarna over een schutting geklommen zou zijn, het tweede kan ook niet echt want het beest komt niet dichter in de buurt van m'n pony dan vijf meter want hij is er bang voor, en de derde is ook niet echt waarschijnlijk. afijn, het kwam erop neer dat m'n moeder hem ineens in de tuion zag liggen, heel zielig miauwend. hij kon niet meer lopen. heeeeel toevallig moest ie die dag toch al naar de DA om gecastreerd te worden, maar later bleek dat ie een achterpoot uit de kom had en de andere poot was tamelijk verbrijzeld. towen is ie voor zo'n 1000 ( duizend ja) euro geopereerd en heeft drie pennetjes in zijn been gekregen waarvan er nu nog een in zit. het gebeurde toen ie ongeveer twee jaar was, inmiddels is ie bijna zes en behoort ie tot een van de oudste katten die we ooit in ons midden gehad hebben ( want onze katten schijnen het leuk te vinden weg te lopen, omdat ze altijd heel vrij zijn en gaan waar ze willen). het is een lief beest, en als je hem af en toe ziet rauzen zou je niet zeggen dat ie nog een stalen pen in zijn poot heeft

en verder ben ik zelf nogal een brokkenpiloot wat m'n pony betreft, ik ben er ongeveer een jaar geleden afgemieterd, niet eens heel bijzonder maar gewoon langs d'r nek. waarschijnlijk een stukje steen uit het zand in mijn lip gekomen en toen was mijn onderlip bijna helemaal in 2en gescheurd, en nu zit er een heel suf litteken, en ook is ze in die periode( iets eerder) op mijn voet gaan staan en had ik waarschijnlijk een gecompliceerde breuk maar daar is nooit wat aan gedaan omdat ze niks konden vinden en nu loop ik al een jaar met een dikke blauwe voet. hoera hoera hoera.

[reuffneck32]

de laatste dag dat me hond leefde(castor, duitse herder, 8 jaar oud ongeveer)

hij liep vrolijk te banjeren, zoals altijd achter ze staart aan, heb nog met de bal gespeelt met hem en alles ging gewoon goed
toen ging die met het baasje ze dagelijkse rondje lopen, voor een plas en een grote boodschap...
dit werd ze laatste rondje...halverwege was die ingestort...hart stilstand...hij zakte zo door ze pootjes heen...zo zielig...

een stuk of 4 katten zijn op mysterieuze wijze verdwenen in mijn oude woonplaats.
Achter onze tuin lagen toen volkstuintjes waarvan er één toebehoorde aan een agressieve ouwe *** met vogels en een hartgrondige hekel aan katten.
Erg 'toevallig', maar zoiets bewijs je nooit en die katten hebben we nooit teruggevonden.

De kat van m'n ouders (toch ook een beetje van mij) heeft een tijd terug een ongeluk gehad. Ze hadden hem toen een half jaar oid en hij was wel vaker een paar dagen weg ('t is een kater, toen nog niet gecastreerd). Hij was weer een paar dagen en nachten weg, we hadden Amivedi, de dierenambulance enzo al gebeld en waren ook al langs de asiels geweest enzovoorts. Op een gegeven moment lag hij opeens voor de deur, heel zielig te mauwen ed. Toen mijn ouders hem vonden zagen ze dat één van zijn achterpootjes er een beetje zielig bij hing en verder zag ie er ook niet al te best uit. Ze zijn meteen met hem naar de dierenarts gegaan. Daar konden ze kiezen om hem in te laten slapen of om zijn achterpootje te laten amputeren. Ze hebben voor het laatste gekozen. Daarna heeft hij nog een paar weken steeds terug vallen gehad (niet goed genezen, andere wonden, slechte wondranden, ontstekingen, enz.). Nu is hij gelukkig weer 'gezond', hij komt alleen wel minder buiten en is voor zo ver ik weet nooit meer lang van huis (hij ligt meestal op zolder in 'zijn' mandje).

Het konijn van mijn zusje at toen ze op vakantie was een hele tijd niet meer, toen we bij de dierenarts kwamen bleek het een wonder te zijn dat het beest nog leefde. Hij moest daar een paar dagen blijven om aan te sterken en toen hebben ze de haken van zijn kiezen geknipt, zodat ie weer kon eten.

[welle]

Een tijdje geleden had mijn vader een groot aquarium met allemaal tropische vissen enzo. Toen ik op een dag van school thuiskwam, hoorde ik een soort 'gestroom' en toen ik doorliep zag ik dat het aquarium lek was! En er lagen allemaal vissen in het tapijt, echt heel zielig Ik heb geprobeer ze eruit te vissen en ze nog met mijn moeder in een emmer gedaan, maar 's nachts zijn ze allemaal doodgegaan.

[marla]

Toen ik jonger was hadden wij een kat: Moppie. Hij was al heel oud. Wij waren op vakantie en de buren zorgde voor de kat. Onze kat was altijd buiten overdag. Op een dag lag hij in de tuin toen er een man met 2 honden aankwam: een volwassen hond en een puppy. De hond is onze tuin ingerend en heeft onze kat gedood. Ik heb gehoord dat het heel erg bloederig was. De puppy die er ook bij was zat alleen met hele droevige ogen te kijken terweil die hond 'bezig' was met onze kat (heb ik gehoord). Doordat Moppie al heel oud was, kon hij niet meer vluchten. Eigenlijk ben ik best wel blij dat ik het niet met eigen ogen heb gezien.

Afgezien van het feit dat dat de koeien en kalveren om de haverklap uitbreken, soms net voor een auto weg'springen', vrij weinig
al soms geraken koeien in een sloot en dan vinden we ze later op de dag dood, dat is niet bepaald prettig

[grandmommy]

marla schreef op 13-06-2005 @ 17:31 :
Toen ik jonger was hadden wij een kat: Moppie. Hij was al heel oud. Wij waren op vakantie en de buren zorgde voor de kat. Onze kat was altijd buiten overdag. Op een dag lag hij in de tuin toen er een man met 2 honden aankwam: een volwassen hond en een puppy. De hond is onze tuin ingerend en heeft onze kat gedood. Ik heb gehoord dat het heel erg bloederig was. De puppy die er ook bij was zat alleen met hele droevige ogen te kijken terweil die hond 'bezig' was met onze kat (heb ik gehoord). Doordat Moppie al heel oud was, kon hij niet meer vluchten. Eigenlijk ben ik best wel blij dat ik het niet met eigen ogen heb gezien.

die eigenaar heeft toch hopelijk wel uitdrukkelijk zijn excuses gemaakt, op zijn minst? wat een kuthond

[hodelahitie]

Op de manege waar ik reed gebeurde er bijna elke maand wel iets raars.. Veulens door het prikdraad, paarden naar binnen gehaald (3 jarige paardjes, want ze moesten ingereden worden) zo erg naar binnen gejaagd dat er eentje uitglijdt die meteen zijn been breekt...) Pony's die in sloten vallen... hele groepen die op hol slaan (ja dat krijg je als je kindjes van 16 jaar de leiding geeft, die willen zelf stoer doen en hard rijden.. en geen verantwoordelijkheid en te weinig ervaring voor als er iets gebeurd)... Gelukkig dit zelf nooit meegemaakt bij het rijden... Wel gezien hoe een paard werd aangereden de groep voor ons... Mensen die hard rijden bij paarden zijn echt gevaarlijk... Bijna zelf ook een keer onder een auto gelegen... auto reed te hard en nam de bocht wel erg ruim en dan rijd je al in de berm... scheelde nog niet veel toen maarja.. dat krijg je ook als je in bochten over moet steken achteraf denk je van "waarom moesten we daar oversteken, dat is in een bocht" maarja... er wordt daar niet altijd even goed nagedacht...

Waar ik nu rijd is er eigenlijk nog nooit iets vreselijks gebeurd, maar dat ligt ook aan de omstandigheden... 2 Z-ruiters (eentje springen andere dressuur) en ik en mijn zusje rijden er, met paarden waarop je kunt vertrouwen (nouja, eentje niet, die was heel schrikachtig, maar daarmee gingen ze dan niet naar buiten...) Ze weten dus wel wat ze wel en niet kunnen en hoeven niet stoer te doen en niet zoiets hebben van "hoe harder hoe beter" en ook aan de paarden denken en niet alleen aan hun plezier..

[grandmommy]

er wordt nu trouwens gestart met een campagne voor automobilisten, en hoe om te gaan met paarden in het verkeer misschien dat die stomme autorijders dan eens normaal gaan doen. voor mij is het heel logisch dat het gevaarlijk kan zijn als je een paard laat schrikken, maar voor hen kennelijk niet.

[11568]

grandmommy schreef op 14-06-2005 @ 23:37 :
er wordt nu trouwens gestart met een campagne voor automobilisten, en hoe om te gaan met paarden in het verkeer misschien dat die stomme autorijders dan eens normaal gaan doen. voor mij is het heel logisch dat het gevaarlijk kan zijn als je een paard laat schrikken, maar voor hen kennelijk niet.

Het schijnt heel erg leuk te zijn om te gaan toeteren Gelukkig reageert die van mij er niet op.
Ik vind dat tractors ook wel eens wat minder hard mogen langs denderen.

11568 schreef op 09-06-2005 @ 18:11 :
Gadver wat een nare verhalen over die paarden zeg. Ik dacht trouwens dat die hoeven eraf rennen een fabeltje was......niet dus.....bah.

Waarom denk je dat ze meestal beslagen worden

[Cookie]

Ik ben een keer over de kop gegaan met mn paard. Ik had m toen nog niet zo lang en hij werd altijd lang in het parcours dus nam ie de balk mee en hups..hij koprol naar rechts en ik koprol naar links. (heb ik mazzel mee gehad) ik had een lichte hersenschudding.

Afgelopen zomer...hij kwam niet uit bij een oxer, ging niet af wanneer ik het verwachte (nu let ik daar beter op maar toen maakte ik de fout nog wel eens dat ik mezelf min of meer lanceerde) toen vloog ik op zn hals, hij schrok en begon te bokken. Ik viel en brak mn bovenarm.

En er zijn bij ons al een stuk of 7 kattenonder de auto gekomen.

[Orpa]

K heb n keer met paard en wagen en al in de sloot gelegen. Ze schok van n ligfiets en wilde draaien... Tsja toen moesten we zwemmen. Uiteindelijk is ze er door n langskomende trekken weer uit getrokken.

En toen ze 10 maanden drachtig was is ze door de stal in de mestput gezakt...

[aapje]

Ik weet nog wel dat ik als klein meisje een keer een vogeltje uit de klauwen van een kat heb gered.
Mn moeder de dierenarts gebeld en die zei dat we hem in een doos moesten doen en af en toe wat water in zn mondje moesten doen, met zown pipetje..
MIjn moeder pakte heel voorzichtig het vogeltje, en deed wat water in het snaveltje, ook heel voorzichtig.
Ineens begonnen al zn spieren te bewegen (stuiptrekken) en wastie dood
Shit zeg wat was ik geshockkeerd

[Henkje]

Iel allemaal enge verhalen...
Ik werk zelf op de dierenambulance, daar maak je ook gruwelijke dingen mee. Ik snap dan niet wat mensen denken over dieren en er mee doen...

Mijn 1e konijntje Mozart is doodgegaan toen ik op vakantie was. Zijn kiezen waren te lang doorgegroeit en door zn tong heen. Hij kon niet meer eten en drinken door de pijn (wat heel erg is voor konijnen). Degege die voor hem zorgde is met hem naar de dierenarts gegaan waar zijn kiezen geknipt zijn. Er was een ontsteking opgetreden waar hij antibiotica voor kreeg. Helaas kon hij niet tegen antobiotica en is daar dood aan gegaan... Was echt een kut thuiskomst, zo'n leeg hok...

[Roobe]

Uhm, kwam een maand of uhm 8 geleden thuis van school ennuhm toen zag ik mijn vogel niet zitten (Had een gier/sakervalk, ja je moet iets he). Ik raakte echt in paniek en dacht dat mijn vader hem al binnen had gezet, zodat ik meteen kon gaan vliegen met hem, aan al het andere wilde ik niet denken. Maar ook in de schuur, waar hij dan zou moeten zitten, zag ik hem niet. Hoopte toen dat ie weggevlogen zou zijn.
Pff, vanaf het moment dat ik de tuin in kwam totdat ik mijn vader in de deuropening zag staan met vochtige ogen leek echt eeuwig te duren.

Dat was, voor mij, het meest vreselijke moment dat ik ooit met een huisdier heb meegemaakt. Voornamelijk omdat dat MIJN vogel was, waar ik elke dag een paar keer mee vloog en echt van hield. BAH, kutzooi!

[11568]

Morgan schreef op 15-06-2005 @ 19:21 :
Waarom denk je dat ze meestal beslagen worden

Ik geloof niet dat dat een reden is meestal, is wel heel extreem

[Stefanie]

Orpa schreef op 15-06-2005 @ 22:38 :


En toen ze 10 maanden drachtig was is ze door de stal in de mestput gezakt...

Hoe diep is zo'n put En hoe is het afgelopen?

[poetic_tragedy]

mijn zusje beweert altijd dat ze een dierenvriend is... maar vroeger was ze dat dus echt niet:

ik had een hamster, en die was dood aan het gaan. hij kon iig heel moeilijk ademen. toen kwam mijn zusje met een rietje, stak t in zn mond, en blies zn longen vol met lucht echt zielig zn ribbenkast sprong bijna uit elkaar... toen was ie dus echt dood..

en nog een incident:
ze had een cavia, en ze wilde m laten schommelen. Dus had ze m in een mandje gezet, en dat mandje op de schommel. en schommelen maar. en ja op een gegeven moment valt het beestje uit het mandje: poot gebroken

[Punkygirl]

Ik heb vorig jaar ook een ongeluk gehad met mn paardje.
Ik ging samen met mn vriend een buitenrit maken, ik op mn paardje en hij ernaast.
Ik galoppeerde op een lang recht stuk en ging de hoek om.
Ineens ging alles heel snel.
Ik voelde haar struikelen en ze sloeg over de kop.
Ineens voelde ik een heel zwaar gewicht bovenop me.
Bleek ( hoorde ik van mn vriend) dat ze met hun rug ( en het zadel) precies bovenop mijn rug was gevallen.
Ik stond meteen op, en het enigste waar in aan dacht was mn paardje.
Die stond gewoon 10 M. verderop te grazen alsof er nisk was gebeurd. Wel had ze wat groene plekken van t gras opzich.
Mn vriend heeft me in het zadel geholpen en ben terug gestapt naar stal. Daar kreeg ik steeds meer last van mn rug en heup.
Heb haar schoongemaakt en gewassen.
Toen drong de pijn echt tot me door en kon ik amper lopen of staan. Mn vriend heeft me toen naar zijn huis gebracht en daar is mijn moeder me komen halen. We zijn naar de huisarts geweest en die heeft meteen de ambulance gebelt. Kreeg een infuus en er werden foto's gemaakt in het ziekenhuis. Ze waren bang dat mn bekken geknapt waren door t gewicht.

Bleek allemaal gelukkig mee te vallen maar heb er erg veel pijn aan gehad.

11568 schreef op 01-07-2005 @ 21:57 :
Ik geloof niet dat dat een reden is meestal, is wel heel extreem

De reden is dus dat hoeven te snel slijten op verharde wegen. Dat kun je natuurlijk extra goed zien als een paard op hol slaat.

[Ingetjuhh]

Ja met Rex.
Onze vorige hond (helaas al 3 jaar overleden..)

Het was winter.
Waaide hard en deur stond een stukje open.
Hij maakte zelf de deuren open, sprong op klink en was buiten zo ging hij ook naar binnen.
Zijn staart zat er tussen en de deur waaide dicht en het ging erg hard.
Hele huis vol bloed meteen naar de dierenarts.
Tot het bot toe af moeten snijden en een paar maanden moest hij met een kap omlopen. Dit was vreselijk. Hij zag niets en liep overal tegen aan

Het was trouwens een duitse staande jachthond (vrij groot/langhaar)..


Hij bleef janken en probeerde de kap af te doen, het is na een tijd goed genezen en hij heeft er geen angst aan over gehouden, gelukkig.

mijn neonvisjes vonden t leuk om zichzelf vast te plakken aan de zijkant van mn aquarium net boven t water zo zijn er 3 doodgegaan

en mn kat was laatst van t balkon gepleurt omdat ze niet uitkeek,
2 weken later uit t raam geklommen en uren in de dakgoot gelegen (tering wat was ik toen bang dat ze weggelopen was, half uur gezocht en geroepen totdat ze geluid maakte)
en vorige week lag ze beneden te kijken in de tuin van de buren met een pluk haar uit dr rug, we weten nog steeds niet wat er is gebeurt...

Ik ging om tien over 7 met een vriendinnetje uit het dorp op de fiets naar school. En we zagen een dode kat aan de kant van de weg, dat was dus onze kat . Waarschijnlijk aangereden. Ik was echt ontzettend overstuur, maar achteraf ben ik wel blij dat we onze kat hebben terug gevonden, alleen had ik dat niet willen zien

[Orpa]

Stefanie schreef op 02-07-2005 @ 10:43 :
Hoe diep is zo'n put En hoe is het afgelopen?

Onze put is ongeveer n meter diep...

Naja, ze heeft daar waarschijnlijk vanaf 2 uur 's nachts gestaan en is dus onderkoeld geraakt...

's morgends om half 8 is ze gevonden door de eigenaresse van de stal en die heeft n paar mensen gebeld om te komen helpen... Ze hebben (na ruim n half uur vanalles proberen met banden en touwen) haar voorbenen op de rand van de put weten te zetten door strobalen in de put te laten zakken, waardoor ze iedere keer n stapje hoger kon gaan staan.

Ze zat helemaal vol met schaafwonden en haar voorknieën hadden een formaat van n voetbal... Omdat ze onderkoeld was geraakt heeft ze 5 dagen met n deken op moeten staan, en we hebben haar knieën iedere dag afgespoten en moet koelinggel ingesmeerd...

Nu is ze weer helemaal goed, alles is over, en t veulen is gezond geboren...