Correct citeren

[Balance]

Als je in een tekst iemand wil citeren moet je natuurlijk netjes aanhalingstekens gebruiken en een juiste bronverwijzing hanteren.

Wanneer je een stukje uit een zin weglaat, zet je er [...] tussen, zodat de lezer weet dat er een stuk weggelaten is uit de zin.

Voorbeeld:
Wanneer je een stukje [...] weglaat

Maar hoe doe je dat nou als je het begin van een zin weg laat?
Volstaat dan: "zodat de lezer weet dat er een stuk weggelaten is uit de zin."

Of moet het ook met die puntjes, dus: "[...] zodat de lezer weet dat er een stuk weggelaten is uit de zin." ?

[Lorelei]

Ik zou zeggen van wel ja. "[...] bla bla bla ."

Ik weet het niet zeker.. maar het komt logisch op me over.

[T_ID]

je geeft met de begin van de quote al aan dat je daar begint?

[martijn1985]

Als jij 1 regel uit een boek citeert, begin je dan ook met [...]? Lijkt me niet, een citaat begint bij het eerste woord dat jij opschrijft, ook als dat midden in een zin is.


voorbeeld:
"ook als dat midden in een zin is"

Dat is een correct citaat, [...] hierbij zou niet echt iets toevoegen, je krijgt er niet meer informatie mee.

[Balance]

T_ID schreef op 14-01-2005 @ 00:36 :
je geeft met de begin van de quote al aan dat je daar begint?

maar dient de lezer niet te begrijpen dat er ook nog een stukje vooraf ging aan die quote? Ik dacht dat die puntjes daar namelijk voor bedoeld waren..

[Balance]

martijn1985 schreef op 14-01-2005 @ 00:46 :
Als jij 1 regel uit een boek citeert, begin je dan ook met [...]? Lijkt me niet, een citaat begint bij het eerste woord dat jij opschrijft, ook als dat midden in een zin is.


voorbeeld:
"ook als dat midden in een zin is"

Dat is een correct citaat, [...] hierbij zou niet echt iets toevoegen, je krijgt er niet meer informatie mee.

Oke, duidelijk .
Ik dacht dus dat je moest laten zien dat je een stukje van de zin niet mee nam in je quote, maar dat hoeft niet dus. Bedankt alledrie.

Volgens mij worden die puntjes inderdaad alleen gebruikt als je een citaat hebt waarin een stuk wat niet aan het begin of einde staat wordt weggelaten.

Die [...] zijn wel heel netjes, dan geef je aan dat in het orginele stuk meer stond dan jij citeert. Soms zie je ook dat ze iets doen als: [d]e mannen liepen over het gras.
Die haakjes geven aan de in het origineel er geen kleine d stond, mogelijk begon in het origineel de zin met een hoofdletter of stond er een schrijffout die ze in het citaat hebben aangepast.

[martijn1985]

Er komt toch altijd wel iets voor of na? Als je uit een boek of voordracht ofzo citeert, dan is dat ene stukje wat jij citeert echt niet het enige dat gezegd/geschreven is (anders zou het een weergave, en geen citaat zijn). Zou jij onderstaande regels op deze manier citeren?

"It was the best of times, it was the worst of times. [...]"

"[...] Socialisten aller landen verenigt U!"

Lijkt me toch niet? Het is toch duidelijk dat er nog iets (in deze gevallen een heel boek) ervoor of erna komt?

[Balance]

martijn1985 schreef op 14-01-2005 @ 13:53 :
Er komt toch altijd wel iets voor of na? Als je uit een boek of voordracht ofzo citeert, dan is dat ene stukje wat jij citeert echt niet het enige dat gezegd/geschreven is (anders zou het een weergave, en geen citaat zijn). Stel dat ik de eerste regel van A Tale of two cities wil citeren, zou dat als onderstaand moeten?

"It was the best of times, it was the worst of times. [...]"

Lijkt me toch niet?

Maar wat ik bedoelde is juist als je een stuk uit diezelfde zin weglaat.

Jij zet nu de [...] na de punt, maar wat nou als je quote alsvolgt was geweest:
"It was the best of times"
Het lijkt dan alsof dat één zin is, terwijl er nog een stukje is dat bij de zin hoort. Andersom kan het ook:
"it was the worst of times."
Ook daar is het toch wel fijn om te weten dat er nog een stukje aan vooraf ging dat bij de zin hoort.

Balance schreef op 14-01-2005 @ 13:57 :
Maar wat ik bedoelde is juist als je een stuk uit diezelfde zin weglaat.

Jij zet nu de [...] na de punt, maar wat nou als je quote alsvolgt was geweest:
"It was the best of times"
Het lijkt dan alsof dat één zin is, terwijl er nog een stukje is dat bij de zin hoort. Andersom kan het ook:
"it was the worst of times."
Ook daar is het toch wel fijn om te weten dat er nog een stukje aan vooraf ging dat bij de zin hoort.

Wanneer je een zin afkapt aan het einde, of aan het begin, dan gebruik je die [...], idd.

De ervaring leert, dat het niet zo heel erg veel uitmaakt welke methode je volgt, zo lang je maar twee zaken niet uit het oog verliest: (1) wees consequent in het hanteren van je gekozen methode en (2) wees zo eenduidig en duidelijk mogelijk om misverstanden te voorkomen.

Ik heb het eventjes voor je opgezocht (ja, ik heb daar boeken over ) en je moet altijd als je iets weglaat die puntjes zetten. Dus ook aan het begin van de zin, zo concludeer ik.

[Liesjeuh]

Andijvie schreef op 14-01-2005 @ 11:23 :
Die [...] zijn wel heel netjes, dan geef je aan dat in het orginele stuk meer stond dan jij citeert. Soms zie je ook dat ze iets doen als: [d]e mannen liepen over het gras.
Die haakjes geven aan de in het origineel er geen kleine d stond, mogelijk begon in het origineel de zin met een hoofdletter of stond er een schrijffout die ze in het citaat hebben aangepast.

In het geval van een schrijffout laten ze die ook vaak staan, met (sic) erachter.

Morgan schreef op 15-01-2005 @ 01:23 :
Ik heb het eventjes voor je opgezocht (ja, ik heb daar boeken over ) en je moet altijd als je iets weglaat die puntjes zetten. Dus ook aan het begin van de zin, zo concludeer ik.

Ik kan niet zeggen dat ik dat ook weet, want ik heb eigenlijk geen flauw idee wat nou eigenlijk 'officieel' juist is, maar ik zie vaak dat het zo wordt gedaan, dus naar alle waarschijnlijkheid is dat inderdaad juist.

Liesjeuh schreef op 15-01-2005 @ 10:33 :
In het geval van een schrijffout laten ze die ook vaak staan, met (sic) erachter.

Hoezo met '(sic)' erachter?

[Liesjeuh]

Sic is Latijn en betekent: dus, zo, aldus.

Het woord wordt gebruikt om aan te duiden dat een bepaalde schrijfwijze van een woord of bepaald woordgebruik zo gekozen is, en expres en niet foutief is.

een verzonnen voorbeeld van een citaat:
... schreef hierover in zijn 37ste boek: "Het broodt (sic) zal duurder worden."

Liesjeuh schreef op 15-01-2005 @ 19:47 :
Sic is Latijn en betekent: dus, zo, aldus.

Het woord wordt gebruikt om aan te duiden dat een bepaalde schrijfwijze van een woord of bepaald woordgebruik zo gekozen is, en expres en niet foutief is.

een verzonnen voorbeeld van een citaat:
... schreef hierover in zijn 37ste boek: "Het broodt (sic) zal duurder worden."

Ah, op die manier.

[Balance]

Morgan schreef op 15-01-2005 @ 01:23 :
Ik heb het eventjes voor je opgezocht (ja, ik heb daar boeken over ) en je moet altijd als je iets weglaat die puntjes zetten. Dus ook aan het begin van de zin, zo concludeer ik.

ok. bedankt voor het opzoeken .