mijn eerste keer

[slegtenhorst]

Nou, daar zit ik dan. Een fantasieloos verhaal uit mijn mouw schuddend, om jullie -mijn publiek- wat leesvoer voor te schotelen. Eigenlijk is het te zot voor woorden(om eens een woord uit ons limburgse landsdeel te gebruiken), dat ik mij nu,
bij mijn eerste collumn al gedwongen voel jullie wat leuks te vertellen. Ik, een jongen van 15 uit Rotterdam, heb buiten enkele opdrachten voor school, nooit onzinnige vehalen opge-
hangen. Maar nu is de ontembare drang iets leuks te vertellen,
opeens te groot geworden. Ondanks die drang, vind ik het moeilijk om mijn woorden op een logische wijze op te schrijven, te ordenen op een begrijpelijke en voor jullie leuke manier. Ik heb me de laatste tijd vaak afgevraagd of ik jullie mijn teksten moest onthouden. Maar ik heb er toch voor gekozen dat ik jullie mijn leuke(hoop ik) doch soms kritische teksten niet kan ont-
houden. Natuurlijk in de hoop dat jullie me een reactie geven en
zeggen wat jullie echt van mijn (tijdens maatschappijleer geschreven) stukjes vinden.

O, en denk eraan. Een dag vol zorgen, is een dag om te schrijven.
Ajuu, slegtenhorst