Het Grote Lucht-Je-Hart-Topic #166.

[Sorry.x]

Om al onze harten te luchten! Zie hier het vorige topic.

[winnie the pooh]

Ruzie tussen mij en die vriendin is nog verder gegaan via de mail, ik ga straks of morgen mn persoonlijk mentor mailen voor een gesprek met zn drieeen want anders weet ik het echt niet meer

[bronze]

ik moet zo nog even een heel poëzieverslag in elkaar flansen met vragen als wat voor gevoelens krijg je van dit gedicht? irritatie, irritatie en nog eens irritatie!

[Missy1234567890]

@ Daantje: soms kom je van die hele aardige mensen tegen, ik had dat laatst ook. Ik vond het echt bijzonder. Helaas zie ik haar bijna niet meer, omdat ze in het koor zit waar ik in Goes bij zat. Ik ga proberen nog wel een beetje contact te houden, a.s. vrijdag gaan we samen naar de Ikea.

OT: vandaag naar Scheveningen geweest, hadden afgesproken met een groepje. Kon eerst de mensen niet vinden, dus nog maar even wachten. Uiteindelijk een paar gevonden en nog 2 uur op het terras gezeten en op de rest gewacht (het was een beetje onduidelijk afgesproken). Toen nog een klein uurtje op het strand gelegen, maar het werd al snel fris want de zon ging weg. Dus weer naar het terras en daar ook gegeten en toen weer naar huis. Het was wel gezellig, maar ik was wel de enige van buiten Den Haag en de rest kende elkaar al... Maar ik ben wel trots op mezelf dat ik gegaan ben en dat ik lekker een dagje weg ben geweest en van de zon genoten heb.

Morgen voorlopig m'n laatste maandag vrij...

[Hawahaai]

Mjah, wat zal ik er van zeggen. Eerst ging ik boodschappen doen zonder boodschappenlijstje (en niets vergeten! op 1 ding na wat uitverkocht was), daarna wilde ik mijn nieuwe cupcakeblik uittesten en kwam ik er pas te laat achter dat die niet in mijn oven past.

[winnie the pooh]

Ik krijg met de dag steeds meer zin in die meeloopdag!
en hij duurt nog anderhalve week
vantevoren ga ik ff EHV in, en een vriendin van tekenles heeft zich nu ook opgegeven, ook voor de middaggroep, dus ik heb er echt onzettend veel zin in, en heel misschien ga ik nog wat anders heel leuks doen die dag maar daar kan ik nog niet teveel over zeggen

Verder gaat het thuiswerken wel goed, ik merk alleen dat het af en toe me heel veel moeite kost niet alles wat ik al snap maar gewoon over te slaan maar het toch te maken.

[Heksjuh]

Mijn tweedaagse stage heeft er wel ingehakt En nu moet ik in het verslag mijn persoonlijk leermoment zetten, maar ik kan echt niks bedenken. Dat het heel demotiverend was en ik nu nog meer opzie tegen de co-schappen en werken is denk ik niet wat ze willen horen.
Als alles goed gaat, ben ik voor de co-schappen beginnen pijnvrij. Maar ik durf daar niet vanuit te gaan. Ik vraag me af of ik nou pessimistisch ben, of realistisch.

En ik wil zo graag meedoen met trainen, maar het gaat gewoon niet. Ik heb zondag niet eens een half uur mee kunnen doen, en dat is dan eigenlijk nog de warming-up. Ik ben ook gewoon boos op mezelf, dat ik niet even doorzet en de hele training mee doe.

[MegaKind]

Wachten tot woensdag voor ik haar terugzie ;(

[Missy1234567890]

@ Heksjuh: }

OT: Laten we het erop houden dat ik blij ben dat ik volgende week maandag gewoon werk. Wat een nutteloze dag. En verder weet ik het ook niet zo.

Maar ik ga binnenkort wel een cursus creatief schrijven doen

[Shebaa]

Dat ik het nog steeds moeilijk heb met mijn ex >.>

[Redhair]

Ha!
Even een update voor de mensen die mij nog kennen.
Ik dacht opeens aan de actieve jaren hier, wat vrij plotseling is afgelopen.

Het gaat goed met mij. In het afgelopen halfjaar dat ik hier niet ben geweest, ben ik aangekomen. Ik zit nu op een gezond gewicht. De weegschaal heb ik al maanden niet aangeraakt. Heb geen idee hoeveel ik weeg, maar ik zie er weer gezond uit. En ik heb er vrede mee. De eetstoornis zit ergens nog in mijn hoofd, maar in mijn lijf is hij helemaal weg. Ik eet alles weer, gebruik zelfs zelf olijfolie, omdat het lekker is.
Drie weken geleden ben ik uit mezelf gestopt met de AD. En het bevalt. Ik heb de afgelopen drie weken als een idioot geleefd, ik voel het leven weer. Ben een paar maanden geleden vrij plotseling in een vriendengroep gerold en het is heerlijk om weer sociaal bezig te zijn. We gaan veel uit, eten vaak samen, een superfijne groep. Als ik ergens mee zit kan ik ook bij ze terecht. Ze zijn hartstikke trots op me dat ik van de AD af ben en het zo goed met me gaat.
Een paar dagen nadat ik stopte met de AD kwam ik in de kroeg een kennis van me tegen. Sindsdien scharrelen we met elkaar. Opeens had ik ook weer belangstelling voor jongens, wat ik niet had toen ik nog aan de medicijnen zat. We hebben het heel gezellig samen en ik ben vrijer dan ooit met een jongen. Vroeger was ik zo onzeker, had ik allemaal angsten, remmingen en alarmbellen maar bij hem zijn die er niet. Ik doe waar ik zin in heb en ben zeker van mezelf. Ik ben gegroeid. Heb alleen nog wel een probleempje met drinken, dat doe ik te veel. Maar het beperkt me niet in mijn leven. Het gaat goed.

Fijn, redhair! Hoop dat je de boel onder controle weet te houden. Of beter gezegd dat de boel jou niet weer onder controle krijgt

[Vogelvrij]

Leuk om wat van je te horen Redhair, en dat het een positief verhaal is. Heel fijn dat je bent aangekomen en dat het eten ook weer beter gaat Ga zo door!

[Redhair]

Dankjullie!
Ik lees nu berichten van mezelf terug en schrik me dood. Hoe depressief, hoe gestoord. Er echt voor kiezen om me weer in de anorexia te storten. Dit jaar heb ik helemaal geen therapie gehad en ben zo ver naar boven geklommen. De weegschaal loslaten, de calorieën bijna loslaten, uit mezelf. Dan recentelijk de medicijnen loslaten en ik stuiter door het leven. Die vrienden hebben daar ook een grote rol in gespeeld, een sociaal vangnet hebben is zo fijn.
Ook als ik foto's van mezelf terug zie sla ik steil achterover. Zo mager, en het niet doorhebben. Natuurlijk wel weten dat je zwaar ondergewicht hebt, maar je dan nog dik kunnen vinden, absurd. En het is zo heerlijk om bevestiging te krijgen bij mijn moeder, als we het hebben over hoe het nu gaat. Ik had vorig jaar echt niet durven of kunnen denken dat ik nu ben waar ik ben. Dit is geweldig, ik leef weer. Kijken hoelang het duurt voor ik mezelf weer onderuit haal, want acht jaar eetstoornis is natuurlijk niet in een half jaar over, maar nu gaat het goed en hier houd ik me aan vast.

[Neko*]

Redhair, wat goed om te horen dat je weer in contact met jezelf bent en niet alleen met je eetstoornis.

pff kben het zat!

Ik post hier bijna nooit, maar lees al een hele tijd braaf mee, en ik vin dhet fijn om te lezen dat het zo goed met je gaat Redhair! Inderdaad, wat goed om te horen dat je jezelf weer hebt gevonden en dat je weer tevreden kunt zijn met het leven en kunt genieten van dingen!

[Pluis]

Heksjuh schreef:

Mijn tweedaagse stage heeft er wel ingehakt En nu moet ik in het verslag mijn persoonlijk leermoment zetten, maar ik kan echt niks bedenken. Dat het heel demotiverend was en ik nu nog meer opzie tegen de co-schappen en werken is denk ik niet wat ze willen horen.
Als alles goed gaat, ben ik voor de co-schappen beginnen pijnvrij. Maar ik durf daar niet vanuit te gaan. Ik vraag me af of ik nou pessimistisch ben, of realistisch.

En ik wil zo graag meedoen met trainen, maar het gaat gewoon niet. Ik heb zondag niet eens een half uur mee kunnen doen, en dat is dan eigenlijk nog de warming-up. Ik ben ook gewoon boos op mezelf, dat ik niet even doorzet en de hele training mee doe.

wat was er zo naar aan die stage dan? Waren ze niet aardig tegen je?

@redhair: leuk om iets te lezen van je weer!
En wauw wat een vooruitgang! Heel knap.
Ook dat je het zelf beseft dat je toen ziek was en dat je je nu kan vasthouden aan dit moment.

Wat fijn Redhair!

[Eend]

@Redhair: Wat leuk man! Ik heb precies hetzelfde meegemaakt Alleen mijn ES zit er nog wel in...

OT: Als ik op normaal gewicht zit, mag ik op mijn favoriete paard rijden. Nu is er gelijk weer een tweede "ik" die zegt dat ik niks meer mag eten Ik kan me er moeilijk tegen verzetten "Je hebt de afgelopen week veel te veel gegeten" "Zo kom je nooit op de rug van Wietske" "Ze zeggen wel dat ik afgevallen ben, maar ik heb nog steeds een bolle kop" enz. enz.

En ik mis mijn vriendin, die helaas op 30jarige leeftijd in april aan kanker is overleden. HAd ik maar dit... Had ik maar dat... Was ik maar een vriendin geweest Maar ik zat constant opgesloten Op haar bruiloft in februari heb ik haar voor het laatst gezien

Morgen een rustdag houden. Misschien 's middags ff langs mijn verzorgpaard Mo'tje.

Vrijdag naar de kaakchirurg in Rotterdam. Die heeft een wachtlijst van een half jaar, maar die hier in Den Haag heeft er eentje van twee jaar M'n vriend gaat mee. Heb er nu al de rillingen voor. Ik eis dat hij eerst mijn verwijsbrief leest en dan pas gaat kijken. Ben zo bang voor dat pinnetje...
*ril*

[Missy1234567890]

@ Redhair: fijn om te lezen dat het momenteel zo goed met je gaat! Ik hoop dat je het weet vol te houden Ben je nou ook nog met een opleiding bezig of werk je?

OT: ik wilde vanavond bij een koor hier gaan kijken, maar ik ben niet gegaan. Had geen zin in wéér nieuwe mensen, al wil ik wel heel graag bij een koor. Denk dat ik ze nog maar eens ga mailen en dan een datum noem waarop ik kom kijken, dan heb ik tenminste een stok achter de deur omdat ik het dan soort van afgesproken heb.

Vandaag weer gewerkt en moet nog steeds erg wennen daar... Ben ook steeds zo onzeker, terwijl ik het allemaal echt wel kan. Ook zo vervelend dat ik nog steeds driekwart van de mensen niet ken, als in naam bij gezicht (of andersom). Ik moet de hele organisatie rond (decentraal archief) en vind het dan wel zo fijn dat ik weet op wiens kamer ik in de dossiers zit te snuffelen.

[winnie the pooh]

@Redhair, ik wou dat ik kon zeggen wat jij daar nu zegt, dat ik weer wat vrienden had etc.

Tekenles was zoals gewoonlijk weer helemaal te gek!
Ik heb het er echt naar mijn zin en ik kijk er telkens naar uit om weer ff wat afleiding te hebben van alles.
Wel balen dat dit mijn laatste jaartje is daar, maar waarschijnlijk geldt dat voor het merendeel dus dan is het misschien ook maar beter zo. En binnenkort zijn we nog maar met zn zessen, waarvan maar 1 jongen maar dat is dan ook wel weer meteen degene waar ik heel erg goed mee op kan schieten dus dat is wel weer fijn.(stiekem vind ik m wel n beetje leuk)

En O ik moet eens leren dat ik me nu nog niet druk maak over dingen die pas volgend jaar van toepassing zijn, maar dat is zo lastig

morgenochtend ff naar school, en dan weer praten met persoonlijk mentor, dat zal deze keer wel ff duren omdat zij gaat kijken in hoeverre ze kan bemiddelen bij de ruzie tussen mij en mn beste vriendin.
En smiddags komt Joyce voor mn broertje, maar ze heeft gezegd dat wij ook ff konden praten dus dat is heel fijn. Ohja, en morgen komt de lerares van mn broertje op huisbezoek en wordt mn vader geopereerd. Drukke dag dus.

[indigo]

Secret Agent schreef:

Ik post hier bijna nooit, maar lees al een hele tijd braaf mee, en ik vin dhet fijn om te lezen dat het zo goed met je gaat Redhair! Inderdaad, wat goed om te horen dat je jezelf weer hebt gevonden en dat je weer tevreden kunt zijn met het leven en kunt genieten van dingen!

Qft!

OT: ik voel me rot. Ik had een depressieve vrouw op 'mijn' spreekuur en ik kon zo weinig voor haar doen en de huisarts reageerde gewoon ook niet aardig. En toen was er ook nog dat meisje wat zich zo rot voelde...Ik vraag me soms af of ik wel geschikt ben voor dit vak, ik weet niet of ik al die ellende altijd wel volhoud. Natuurlijk zijn er ook wel leuke momenten maar nu weet ik het echt even niet hoor. Misschien heb ik wel veel liever een kantoorbaan . En mijn vriendje laat me niet uitpraten, hij zegt al dat hij het begrijpt terwijl ik het nog niet eens heb uitgelegd en dat is STOM. Ik wil het gewoon kwijt, ja? En nu moet ik nog een artikel zoeken en bestuursdingen regelen en ik wil niet meer. Ik wil gewoon 6 weken zomervakantie en dan eindelijk eens uitrusten en allemaal dingetjes regelen waar ik nu nooit aan toekom.

Zo, sorry hoor, negativiteit. Ik had gister wel een fijne verjaardag .

[Eend]

@Indigo; Ik begrijp je wel hoor. Als je veel negativiteit ziet, krijg je er zelf ook last van.

@Heksjuh: *hugs* Probeer aardig voor jezelf te zijn, he. En hopelijk werkt je behandeling straks snel!

@Redhair: Wat fijn dat het zo goed gaat

OT: Ups and downs, ups and downs. Soms (nou ja, een paar keer per dag) overvalt mij een gevoel van paniek over de leegte, de eindeloze tijd waarvan ik niet weet hoe ik het door moet komen. Soms hele simpele dingen eigenlijk, dat het nog twee uur duurt voordat ik weer kan proberen te slapen bijvoorbeeld, of nog twee dagen tot mijn gesprek met K. of I. of wie dan ook.

K. wil dat ik langzamerhand weer de dingen ga oppakken, volgend jaar weer studeren, gaandeweg aan de problemen werken die langs komen. I. wil me naar de psychotherapeutische dagbehandeling hebben. Beide geven toe dat er eigenlijk geen geschikte behandeling voor mij is, dat ik tussen wal en schip val, ze verschillen alleen van mening over wat de 'minst slechte' optie is. Ik weet niet of ik hun eerlijkheid hier op prijs stel. Ik weet niet wat ik moet doen. Als ik geen dagbehandeling ga volgen, moet ik maar proberen om in januari/februari met een opleiding te beginnen (god mag weten welke). Deze leegte houd ik niet vol.

[Sorry.x]

ik weet even niet wat ik nu moet doen. 't niet beter aan het worden. bij twee series krassen heb ik het gelaten, maar ze blijven uiteraard nog een hele tijd zichtbaar. ik schaam me, vooral voor mezelf - omdat ik het zo ver heb laten komen. nu zit ik er dus mee, wat ik van tevoren al had bedacht. maar niemand weer er natuurlijk van. in strijd met mezelf - het liefst houd ik dit alles gewoon voor mezelf, maar aan de andere kant heb ik de behoefte dat iemand ze opmerkt en me ermee confronteert.

[Redhair]

Bedankt voor de leuke reacties

Missy, ik doe nu vrijwilligerswerk, om weer te wennen aan de arbeidsmarkt. Mag doen wat ik leuk vind, als ik maar iets doe én als ik het maar leuk vind. Heel relax allemaal, en zo werken we naar een normale werksituatie. Krijg hier goede begeleiding in. Ja, het lijkt er serieus op dat ik een normaal leven aan het krijgen ben, voor het eerst in mijn leven.

[Heksjuh]

Redhair: inderdaad fijn om te horen dat het goed met je gaat!

Pluis schreef:

wat was er zo naar aan die stage dan? Waren ze niet aardig tegen je?

Ik heb pijn in mijn (onder)rug (en ze denken nu dat het komt doordat mijn bekken gedraaid staat). Tijdens de stage heb ik daar heel veel last gehad. De stage zelf was dus op zich niet naar, maar ik ben nu bang voor de co-schappen die komen, dat dat lichamelijk ook te zwaar is.

Friday: dankjewel En ik probeer het, maar ik ben er niet zo goed in
Wil je zelf ook weer gaan studeren volgend jaar (omdat je eigenlijk schrijft dat K. wilt dat je dat gaat doen)? Kan je voor die tijd geen vrijwilligerswerk doen, dat heb je toch gedaan in een asiel?

Het rooster voor mijn volgende vak: elke dag van 8:30 tot 17:15 colleges. Dat wordt nog lastig om afspraken in te plannen voor mijn behandeling. Mijn ouders willen dat ik het helemaal buiten de lessen om plan en dus niks mis, maar dat gaat met zo'n rooster echt niet lukken. En ik moet wel behandeld worden tijdens dat vak, want daarna heb ik co-schappen en zo gaat het ook niet. Dus maar weer de studieadviseur en de coordinator van het vak mailen. En het is ook niet zo dat ik maar een uurtje mis als ik niet zou komen, ik mis meteen een halve dag omdat ik naar een andere plaats moet.
Waarom kan het niet gewoon een beetje soepel gaan

[Missy1234567890]

Zo, m'n laatste partime werkweek zit er op. Morgen m'n laatste vrijdag vrij, vanaf volgende week fulltime aan het werk. Ik moet echt wel wat dingen beter gaan plannen dan, zoals iedere avond op tijd naar bed, anders ben ik woensdag al kapot. Ook boodschappen doen moet ik plannen, het kan best wel een keer na het werk, maar liever niet elke avond. Dus dat wordt op zaterdag al het een en ander kopen voor de eerste paar dagen.

Morgen ga ik een dagje naar de Ikea. Ik heb nog best wel wat dingen nodig, dus lekker shoppen! Zaterdag wil ik nog een keer naar het strand, dit keer maar in Renesse ipv. Scheveningen en nu kan ik leuk samen met m'n moeder gaan. Zondag etentje in Amsterdam nog voor m'n broertjes verjaardag en dan is het alweer maandag.

[Pluis]

Heksjuh schreef:

Redhair: inderdaad fijn om te horen dat het goed met je gaat!


Ik heb pijn in mijn (onder)rug (en ze denken nu dat het komt doordat mijn bekken gedraaid staat). Tijdens de stage heb ik daar heel veel last gehad. De stage zelf was dus op zich niet naar, maar ik ben nu bang voor de co-schappen die komen, dat dat lichamelijk ook te zwaar is.

Friday: dankjewel En ik probeer het, maar ik ben er niet zo goed in
Wil je zelf ook weer gaan studeren volgend jaar (omdat je eigenlijk schrijft dat K. wilt dat je dat gaat doen)? Kan je voor die tijd geen vrijwilligerswerk doen, dat heb je toch gedaan in een asiel?

Het rooster voor mijn volgende vak: elke dag van 8:30 tot 17:15 colleges. Dat wordt nog lastig om afspraken in te plannen voor mijn behandeling. Mijn ouders willen dat ik het helemaal buiten de lessen om plan en dus niks mis, maar dat gaat met zo'n rooster echt niet lukken. En ik moet wel behandeld worden tijdens dat vak, want daarna heb ik co-schappen en zo gaat het ook niet. Dus maar weer de studieadviseur en de coordinator van het vak mailen. En het is ook niet zo dat ik maar een uurtje mis als ik niet zou komen, ik mis meteen een halve dag omdat ik naar een andere plaats moet.
Waarom kan het niet gewoon een beetje soepel gaan

Oh op die manier!
Mijn moeder heeft ook chronische rugklachten en zij heeft op haar werk het zo geregeld dat ze, omdat ze én niet lang kan zitten én niet lang kan staan, op het moment dat ze last heeft even een rondje loopt. Het lijkt me dat als jij op je stage aangeeft wat je beperkingen zijn dat ze daar toch wel rekening mee kunnen houden? Of iig niet raar opkijken als jij opstaat en even een rondje loopt (mocht dat je helpen).
Ik heb zelf psychische issues door een probleem dat tijdens m'n co-schappen is ontstaan en daarvoor loop ik nu bij een psycholoog. Ik vertel openlijk over die problemen zodat mijn begeleiders daar ook rekening mee kunnen houden. Eerder hield ik over dat soort dingen altijd m'n mond omdat ik dacht dat ze me dan zwak zouden vinden, maar ik krijg eigenlijk alleen maar de feedback dat ze het moedig en goed vinden dat ik aan mezelf werk en dat het goed is dat ik m'n grenzen aangeef.
Een ander meisje dat ik ken heeft een jong kind waar ze alleen voor moet zorgen en zelfs zij heeft een regeling kunnen treffen rondom haar co-schappen, dus dan moet het jou ook vast lukken!

Pfff ik ben niet zelfverzekerd genoeg op m'n werk (in de winkel) en dat moet beter. Maar juist doordat te zeggen word ik natuurlijk alleen maar ónzekerder. Wat moet je nou met zo'n vicieuze cirkel?

[Missy1234567890]

Vandaag van 9:45 tot 17:30 in de Ikea geweest en het was gezellig
Ook best veel gekocht, 2 leuke rode lampjes, 3 pannen, een paar soepkommen, een beslagkom en nog wat klein spul. Oja en een deurmat, maar die heb ik per ongeluk in de auto laten liggen bij degene met wie ik was *slim * Die moet ik dus nog een keer gaan ophalen, vanuit m'n werk is het niet zo ver naar haar. Of ze houdt hem, dat ding was ook maar 50 cent...

Nu eigenlijk nog boodschappen doen, want ik heb echt niks in huis, maar ik heb echt geen zin... Of zal ik voor een keer een pizza halen, ik woon nota bene boven een pizzeria, nog nooit wat gehaald...

[Sorry.x]

whut? ik heb het boekje ezelbruggetjes voor dummies gewonnen bij Scholieren.com. okeeee. nice.

[Dott]

Ik weet gewoon niet wie ik ben, of ik alleen maar uit schema's besta en wat er dan overblijft/wie ik word als mn schema's minder worden.. al is t nu lastig te geloven dat dat ooit nog gebeurd.
ik ben in de war, alles is stom, ik kan dit echt niet hoor


en muggen die zoemen maken me knettergek!!!!!!!!

[Akhlys]

Pffff, ff in een zeikbui.

Het gaat allemaal totaal niet zoals ik wil. Sinds vandaag wederom gestopt met school. 4e MBO opleiding inmiddels en dat op m'n 21e... Ik weet wel heel duidelijk wat ik wil, maar ik vraag me af of dat ooit gaat lukken. Ik blijf wel doorgaan, dat sowieso, want ja, wat moet ik anders? De kans is nu vrij groot dat ik m'n kamer uit getrapt wordt en dat ik niet meer kan blijven wonen waar ik nu woon. Steun van m'n ouders is compleet weg en daarin geef ik ze groot gelijk. Ze zien hun kind falen op vrijwel elke opleiding die ik probeer. Het enige wat ik nu nog kan doen is werken om te zorgen dat ik hier kan blijven wonen, maar dat betekent wel 47,5 uur per week vol aan de bak.

Financieel is het nu gewoon crisis, qua toekomstperspectief is het crisis. Relatie zijn al jaren crisis, dus daar maak ik me niet eens echt druk meer over. Wat ik dan wel weer erg hinderlijk vind is dat ik mijn toekomst zie zonder vriendin/vrouw. Ik kreeg daar toevallig vandaag weer een vraag over van een goeie vriendin en ik zie mezelf gewoon alleen in de toekomst met alleen m'n hond als metgezel.

Ik ben in ieder geval weer lekker negatief bezig en het begint een cirkel te vormen waar ik erg moeilijk uitkom. Iedere keer dat het even wat beter gaat, gebeurt er weer iets dat naar mijn idee zo ingrijpend is dat het weer bergafwaarts gaat.

[winnie the pooh]

Gisteravond met de bus naar eindhoven geweest, naar de psychiater, en ik heb er verdomme 4 uur over gedaan om 3 kwartier naar de psychiater te gaan.
maar het was wel fijn ff te praten, we hebben het ook ff kort gehad over Joyce en haar reis, alleen weet ik zeker of ik nu ook had gezegd dat ze na haar reis gelukkig gewoon terugkomt, in ieder geval wel dat we tijdens haar reis nog mailen dus dan zal dat andere ook wel duidelijk zijn.
In het begin kon ik de goede bushalte nog niet eens vinden(omg wat ben ik slecht in straatnamen) dus toen moest ik dat weer aan mensen vragen etc. en dat ging eigenlijk best goed.
En in de bus zitten vind ik ook best leuk.

Vandaag ga ik met Joyce naar Eindhoven en Donderdag heb ik meeloopdag bij SintLucas dus deze week is tenminste een leuke!

[darkfairy]

@redhair goed om weer wat van je te horen.
en fijn dat het weer goed met je gaan.

ot.
woensdag is het zover.
dan verhuis ik over naar me apartementje.
en mensen van deze afdeling zeiden al dat ze zouden langskomen.
en vpk's willen ook op bezoek komen en dat is wel leuk.
vandaag heb ik met een vpk een schema gemaakt.
hoe ik het de laatste dagen ga aanpakken.
dinsdag heb ik geen corvee meer zodat ik alleen s'ochtends een programma heb.
en s'middags mooi me spullen allemaal kan inpakken.
woensdag heb ik helemaal geen therapie en kan ik even rustig aan doen.
want woensdag middag om 13:00 ga ik over verhuizen.
me moeder helpt dan mee en mecoordinator van hier ook.
en me nieuwe coordinator van die afdeling is dan daar.
dan als we alles over verhuist hebben ga ik met me ouders naar de ikea toe.
om een nieuw bed allemaal spulletjes voor me apartement te kopen.
ik vind het allemaal wel heel eng.
en me hoofd loopt er nou al van over.
maar nou is het gelukkig weekend en doe ik rustig aan.
daarom ben ik dit weekend ook hier gebleven.
zometeen komt me moeder op bezoek.
en vanavond gaan we met een aantal van de afdeling naar de kermis toe.

@Darkfairy Ik wens je alvast heel veel succes met de vehuizing aankomende woensdag.
Laat alles maar gewoon op je afkomen, dan komt het allemaal goed.

Vandaag ben ik bij mijn ouders op bezoek.
Vanmiddag met mijn moeder wezen shoppen en wezen winkelen.
Nieuwe kleren gekocht en goed geslaagt.
Verder buiten op het balkon gezeten en gezellig koffie gedronken met beschuit met aardbeien erbij.
Vanmiddag zitten te computeren en op hyves en mijn forums gezeten.
Vanavond met de hele familie gezellig eten met ijs na en verder rustig aan doen vanavond
Voel me druk in mijn hoofd en heb last van de warmte.
.

[winnie the pooh]

@Darkfairy, heel veel plezier in je nieuwe huissie!

[Takkie89]

Waarom vallen dingen hard tegen als je er toch echt wel zin in had? En zijn dingen waar je niets van verwacht toch wel heel leuk? Ow, en ik baal ervan dat sommige mensen op een bepaalde manier doen. Just like het is allemaal mijn schuld.

Ik kan echt niet meer slapen voordat dit uit mijn hoofd is. Serieus, ik baal hier van; Mijn zus (17) en mijn moeder hebben net ruzie gehad. Mijn moeder vindt dat mijn zus teveel gestressd is en dat ze niks aan school doet (sinds haar vriendje). Echt, mijn zus kan daar niet tegen als je dat op een botte manier tegen haar zegt: "Sinds je vriendje vind ik je geen leuk persoon meer". (Ik vind zo'n opmerking ook niet kunnen). Waarop mijn zus ging huilen... Gaat mijn moeder haar proberen te troosten, maar wel met nog steeds een boze stem op

Echt, mijn zus die doet gewoon genoeg aan school en ja, ze gaat wat veel uit.. Maar dat kun je toch ook niet anders verwachten van een zeventienjarige?

[Daantje_0705]

Pluis schreef:

Oh op die manier!
Mijn moeder heeft ook chronische rugklachten en zij heeft op haar werk het zo geregeld dat ze, omdat ze én niet lang kan zitten én niet lang kan staan, op het moment dat ze last heeft even een rondje loopt. Het lijkt me dat als jij op je stage aangeeft wat je beperkingen zijn dat ze daar toch wel rekening mee kunnen houden? Of iig niet raar opkijken als jij opstaat en even een rondje loopt (mocht dat je helpen).
Ik heb zelf psychische issues door een probleem dat tijdens m'n co-schappen is ontstaan en daarvoor loop ik nu bij een psycholoog. Ik vertel openlijk over die problemen zodat mijn begeleiders daar ook rekening mee kunnen houden. Eerder hield ik over dat soort dingen altijd m'n mond omdat ik dacht dat ze me dan zwak zouden vinden, maar ik krijg eigenlijk alleen maar de feedback dat ze het moedig en goed vinden dat ik aan mezelf werk en dat het goed is dat ik m'n grenzen aangeef.
Een ander meisje dat ik ken heeft een jong kind waar ze alleen voor moet zorgen en zelfs zij heeft een regeling kunnen treffen rondom haar co-schappen, dus dan moet het jou ook vast lukken!

Ik heb dan geen rugklachten maar een ernstige vorm van astma waardoor ik het (af en toe) ook niet redde om fulltime stage te lopen. Ik heb gelijk bij mijn sollicitatiegesprek voor een stage gemeld dat ik de mogelijkheid wilde hebben om vier dagen per week stage te lopen in plaats van vijf. Mijn ervaring is dat als je er open en eerlijk over bent en voor jezelf opkomt dat er onwijs veel mogelijk was. Het was geen probleem om thuis te werken of later te beginnen of een dagje minder per week als ik het niet redde. Mijn collega's waren altijd zo behulpzaam. Mijn advies dus om je situatie uit te leggen, Heksjuh. Je hebt nu een diagnose wat je daar dus aan kan geven en dan kunnen ze er vast rekening mee houden. Misschien kan je dingen thuis doen (theorie/literatuur) of hebben ze iets van een kruk ofzo waarop je kan zitten zodat je minder hoeft te staan. Het is echt niet nodig om onnodig pijn te lijden hoor, echt voor jezelf opkomen, dan is er waarschijnlijk zoveel mogelijk

[Eend]

@Dark fairy; Veel succes! Aan het begin is het een beetje eng, maar dat went wel

OT: Waarom hebben die zes klere M's mijn vriend uitgedaagd en waarom hebben zij mijn vriend aangeklaagd, terwijl ze zelf begonnen zijn. En waarom moet mijn vriend dan misschien 30 dagen de separeer in Ik kan niet zonder hem Hij geeft me rust, ik geef hem rust. Ik wil niet leven met de kennis dat ze hem opsluiten en ik vrij rond huppel. O, please, geef m een taakstraf

Apate schreef:

Zo. Lange tijd niet gereageerd, maar wel meegelezen uiteraard. Het gaat op zich goed, maar er zijn toch momenten, zoals vanavond, dat ik even alles om me heen haat. Mijn lichaam, mijn geest. Ze werken niet meer samen, ze functioneren apart van elkaar met als gevolg dat ik lichamelijk kapot ben terwijl mijn geest dat niet is, of dat mijn geest ineens iets compleet anders wil dan mijn lichaam. Het voelt zo raar, het voelt zo niet mezelf. En het ergste is dat ik geen idee heb wat ik eraan kan doen. Ik wil zó graag uitgaan, en zo graag ook eens echt 2 avonden achter elkaar aan uitgaan maar ik kán het gewoon niet en dat frustreert mij enorm. Iedereen om me heen kan dat soort dingen, heeft drukke levens. Ik wil dat ook, ik verlang daar naar maar telkens word ik gewoon weer teruggehouden door mijn lichaam die dat niet wil. Waarom? Waarom mag ik dat niet?

/Interglot

[Hawahaai]

Wat een dag vandaag. Ineens behoort er weer vanalles tot de mogelijkheden, maar het is wel 'lastig' en dus spannend. Aaaargh, ik ben zo slecht in keuzes maken. Alles heeft wel een voor en een tegen.

[winnie the pooh]

Gisteravond alweer huisruzie
Dat is de laatste tijd weer steeds vaker,
ik ben er eigenlijk nooit bij betrokken maar toch irriteert het me, ookal slaap ik er uiteindelijk toch wel doorheen.



Haha, en volop spijbelcontroles deze week hier in de omgeving, zelfs tot eindhoven aan toe
haha kunnen ze mij elke dag wel aanspreken want ik zit dus echt niet de hele dag thuis.

[Roosje]

Ik ben inmddels vier weken bestuur van m'n vereniging en het bevalt me nog steeds bijzonder goed. <3 Ik hoop heel erg dat het het hele jaar zo blijft.

Verder wilde ik nog tegen Redhair zeggen dat ik het fijn vond om iets van je te horen en dat ik blij ben dat het zo (relatief) goed met je gaat.

[Eend]

Jaaaaaaaaaaaaaaaa, mijn RM wordt niet meer verlengd!!! Dat betekent dat ik per 1-11-11 (grappig ) hier vrijwillig ben en ik naar begeleid wonen kan gaan kijken! Ik woon nu wel al in een huisje, maar dan ga ik echt buiten een kliniek wonen!
En dat na 6 jaar en 8 maanden. Er is hoop voor een goede toekomst!

[Edelweiss]

Apate schreef:

Gefeliciteerd Eend!