22-04-2004, 19:12
|
|
|
Eey......
 Ik heb een leuk idee, we gaan met zijn allen een verhaal schrijven..!! Ik begin met een stukje en dan maken jullie het verder...  Okee het begin: Met een klap smijt Sterre de achterdeur achter zich dicht, die rotschool ook altijd. Dat eeuwige gezeik, ze wordt er gestoord van! Ze doet de schuurdeur open en rijdt haar fiets naar binnen. Ze doet de deur dicht, en loopt het tuinpad op. 'Hallo, mam,' roept ze, terwijl ze de achterdeur open doet............................. Succes..!!  En ik doe af en toe ook weer ff mee
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
22-04-2004, 19:24
|
|
|
|
Sjee....
 Wat reageren er toch weer veel mensen.... 
|
|
22-04-2004, 19:25
|
|
|
Mja, er zijn hier zoooveel topics van geweest... Dus denk dat 't een minder goed plan is.
btw... Met een klap smijt Sterre de achterdeur achter zich dicht, die rotschool ook altijd. Dat eeuwige gezeik, ze wordt er gestoord van! Ze doet de schuurdeur open en rijdt haar fiets naar binnen. Ze doet de deur dicht, en loopt het tuinpad op. 'Hallo, mam,' roept ze, terwijl ze de achterdeur open doet............................. Ze smijt eerst de achterdeur dicht? Moet dat niet de schooldeur zijn? En dan ineens is ze thuis, bij de schuur....?
__________________
Zo. En dat is weer een genot voor het oog.
|
|
22-04-2004, 19:29
|
|
|
|
Het klopt wel..!! De achterdeur (=poortdeur) en ik ben nog nie zolang op dit forum, dus ik weet ook niet dat er al veel topics hierover zijn geplaatst...!!
|
|
23-04-2004, 03:18
|
|
|
we hebben 1 'succesvolle' gehad, maar weet je, ik heb ook niet zo heel veel zin in dit soort dingen. Het kan dan wel met een verhaal te maken hebben, maar toch denk ik dat het beter past op de kantine of onzin, sorry...
__________________
ja, maar...
|
|
28-04-2004, 18:11
|
||
|
|
Citaat:
mmmh prachtig idee gewoon!! Ik heb het ook al geprobeerd maar al die mensen hier zijn gewoon te loom om mee te werken ik vind het heel leuk en desnoods maken we het verhaal gewoon met zijn tweetjes hier ga ik: terwijl ze de achterdeur opendoet hoort ze de vogelkooi omvallen. "Waarschijnlijk weer die rotkat!" "Hoe was het op school?" vraagt haar moeder, bezig de resten van de vogelkooi op te ruimen "Kut, we zijn gezien door Van Brussel, die vuile godsdienstleerkracht, terwijl we in zijn boekentas de examenopgaven zochten, we moeten vrijdag nablijven!" "Je ging vrijdag toch naar de scoutsfuif met Thomas? Hij was heel blij dat je met hem mee wilde, je mag hem echt niet laten vallen!" Laatst gewijzigd op 28-04-2004 om 18:13.
|
|
|
28-04-2004, 19:55
|
|
|
|
leukleukleuk! ik ben niet te lui hoor! ik vind dit leuk!
"Oh shit ja...nou ik bedoel dat is natuurlijk hartstikke leuk, maar als ik niet kom nablijven dan krijg ik nog meer op mn donder!" "Ja dat is wel waar, zegt haar moeder terwijl ze met haar knieen op de grond zit met de veger en blik. "maar je vindt Thomas toch leuk?"haar moeder kijkt haar nieuwsgierig en halfglimlachend aan. "Mrwhahja," zegt Sterre met haar mond vol chips. "Ik zei toch dat je van die chips af moest blijven!" "Oh jaw, sorry." "Weet je wat, dan vraag je Thomas of ie een andere keer wat met je wil gaan doen?" "Jeehee, zegt Sterre, ik had gedacht dat jij wel achter me zou staan en had gezegd dat ik niet hoefde na te blijven!" "Nou nee, het is heel terecht, als je opgaven in een leraar zijn tas loopt te zoeken... dan.. ja...dan is het logisch!" Boos stormt Sterre de krakende trap op. Ze stormt haar kamer binnen, en laat zich vallen op haar rode dekbed. "Waarom staat dan ook niemand eens één keer achter mij?" denkt ze verdrietig.
|
|
28-04-2004, 20:05
|
||
|
Citaat:
|
|
|
28-04-2004, 20:07
|
||
|
|
Citaat:
Hahahaha-> prachtig gevonden, Ze verscheurt de foto van Brad Pitt die boven haar bed hangt ze wilt hem juist ritueel gaan verbranden wanneer plots haar gsm het laatste nieuwe Britney Spears-jingletje uitkraamt "Shit nu ook nog die vetzak aan de lijn" "Dag Maxime, bel je me weer, ik heb je al gezegd dat je moet stoppen me te stalken" zei ze met enige walging in haar stem .....
|
|
|
28-04-2004, 20:10
|
||
|
|
Citaat:
tsss hebben wij gevraagd om hier weer commentaar te komen spuien? Als het je niet interesseert zeg dan gewoon niets!
|
|
|
28-04-2004, 22:59
|
|
|
"Je weet dat ik niet meer van je sexpraktijkjes gedient bent, dus please, laat me nou eens!!"
Onmiddelijk drukt ze haar telefoon uit en kwakt hem op het bureau. "Zo. Ben ik ook van die etter af!" Na Pitt's foto tot as te hebben geholpen - en gelijk ook alle slijmerige brieven van Maxime meegenomen te hebben - besloot Sterre dat ze hier weg moest, weg van dit gezelschap dat haar behoeftes niet konden bevredigen, of misschien wel: niet wílden bevredigen...
__________________
De dokter zei: 'volgens mij ben je schizofreen.' Maar wij denken van niet.
|
|
29-04-2004, 21:06
|
||
|
|
Citaat:
Ze stapte via de achterdeur naar de tuin en hoorde haar moeder nog juist "Waar ga je naartoe?" roepen, ze wilde "Gaat je niets aan, teef" terugschreeuwen maar ze kon zich nog net op tijd inhouden. Terwijl ze langs het stuk braakliggend terrein aan de rand van het dorp liep, hoorde ze plots een bekende stem begerig roepen: " Ja Thomas, meer!!" ....hihihi have fun
|
|
|
29-04-2004, 22:59
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
30-04-2004, 07:29
|
||
|
Citaat:
Plots hoorde ze links van haar een harde "Chips Thomas, hou op met je grapjes !" en vanuit het gras rees hoogstens twintig meter verderop een meisje van een jaar of negentien, naakt. Ze hield vlug een zomerjurkje voor haar delen toen ze Sterre bemerkte en rende schichtig richting het strand. Sterre had het niet meer en waadde zich in de richting van de potentiele Thomas. Toen ze zag wat er lag stond haar hartje stil. "Oh sorry," stamelde ze. Ze had aldoor gedacht dat het HAAR Thomas was, maar die had geen blond bebophaar, geen vunzig snorretje, geen pluim van een wenkbrouw. Jeetje, dit kon haar vader wezen ! (: Vette shizzle deze lit(t)eratuur
__________________
Lampaan.
Laatst gewijzigd op 30-04-2004 om 11:33.
|
|
|
30-04-2004, 10:43
|
|
Verwijderd
|
Ik geloof dat jullie geen van beiden het alleenrecht hebben om te bepalen wat interessant is en wat vuilnis is.
LUH-3417
|
|
30-04-2004, 11:10
|
|
|
|
joh, LUH, gewoon lekker laten pruttelen
__________________
ja, maar...
|
|
30-04-2004, 11:13
|
|
|
|
Ja, gaarne een weinig respect voor mijn eerste Tina-verhaaltje
__________________
Lampaan.
|
|
30-04-2004, 11:28
|
||
|
Citaat:
|
|
|
30-04-2004, 11:32
|
||
|
|
Citaat:
 .. Ik was me er niet van bewust dat dat niet mocht in de Tina, zo vaak lees ik het niet Ik maak er "chips" van anders haha.
__________________
Lampaan.
|
|
|
30-04-2004, 11:34
|
||
|
|
Citaat:
. Op de basisschool las ik de Tina. En daar werd nooit in gevloekt.
|
|
|
30-04-2004, 11:37
|
||
|
|
Citaat:
Dit is wereldliteratuur !
__________________
Lampaan.
|
|
|
30-04-2004, 16:35
|
||
|
|
Citaat:
Een golf van opluchting ging door haar heen. Want haar, ja haar Thomas was echt een lieverd. Nou, eigenlijk had ze nog niks met hem. Maar ze vond hem iig leuk. Gelukkig had ze Maxime nu eindelijk gedumpt. Als ze nog langer met hem was omgegaan, was het niet goed gekomen met haar.... Net alsof het nu wel goed ging. Waarom is er nou nooit eens iemand in me geinteresseerd, dacht ze teleurgesteld. Altijd is het wanneer ik uit school kom: Heb je cijfers gehaald? Nooit vragen haar ouders een keer of het gezellig was, of ze nog iets leuks met haar vriendinnen ging doen. Wat baalt ze daarvan zeg. Ze loopt verder, het gras kriebelt aan haar blote onderbenen. Ze loopt naar het strand, en kijkt over de zachtkabbelende golfjes. Waar moest ze heen? Misschien kon ze naar Amarins gaan, haar goede vriendin? Die zou haar vast wel opvangen.
|
|
|
30-04-2004, 18:36
|
||
|
|
Citaat:
Ze liep verder langs de waterkant terwijl ze in de verte de halfnaakte vrouw zag weglopen, Na een kwartier lopen kwam ze bij haar vriendin Amarins aan, ze klopte op de deur maar niemand kwam de deur opendoen. "Ze zijn er ook nooit wanneer je ze nodighebt" zei ze op een nijdige toon. Ze wist niet meer wat ze nu zou gaan doen dus ging ze even later maar weer naar huis. "Hoe komt het nu toch dat iedereen buiten ik zo gelukkig lijkt!" Ze kwam haar moeder tegen terwijl ze het eten aan het klaarmaken was. " Waar was je?" vroeg ze met een mengeling van ongerustheid en woede in haar stem "Je was meer dan drie uur weg!" "Ben even gaan stappen" Ze liep weg van haar zagende moeder om zich te gaan afreageren op haar gitaar.....
|
|
|
30-04-2004, 20:14
|
|
|
Sterre liep naar haar gitaar en ging zitten om een liedje te spelen. Ze stopte al haar gevoel erin en zong van zich af: "Sterf, mijn moer, stof tot stof en as tot as, sterf, vuile hoer, die nooit echt mijn moeder was, begrijpt dan niemand mij?"
Opeens voelde ze twee handen op haar schouders. Het was haar vriendin Amarins. Sterre keekt verschrikt om naar de gestalte die al die tijd klaarblijkelijk achter haar had gestaan. Amarins straalde ongewoon maar Sterre herkende haar onmiddellijk. "Wat doe jij hier", vroeg ze? Amarins antwoordde: "Ík begrijp je". Sterre werd stil. Ze besefte dat Amarins haar liedje gehoord moest hebben. "Niemand begrijpt mij", zei Sterre, "ook jij niet". Amarins zei niets maar boog zich voorover en zoende Sterre op haar mond. Daarna streelde ze haar door haar haren en zoende ze haar in haar nek. "Rustig maar", zei ze, "in mijn handen ben je veilig". Langzaam begon Amarins Sterre van haar kleding te ontdoen. Sterre legde haar gitaar op de grond. De avondzon liet nog net een straal vallen op haar stijve tepels. Amarins legde Sterre op bed en deed haar schoenen en broek uit. Sterre wist niet wat haar overkwam. Ze kreeg kippenvel toen ze van boven naar beneden gekust werd, voelend wat er ging gebeuren. Langzaam trok Amarins haar slipje naar beneden en streelde ze haar over haar buik en door haar schaamhaar. Ze kuste Sterre aan de binnenkant van haar benen van haar enkels tot haar liezen. Sterre kreunde. Amarins gebruikte haar tong en begon haar vriendin rustig te likken. Sterre voelde zich alsof ze opsteeg en greep met haar beide handen het dekbed vast. Amarins proefde van haar en liet haar genieten zoals ze nog nooit genoten had. Sterre wist niet meer of ze haar ogen open of dicht moest doen. Ze wist niet meer of ze moest bewegen of stilliggen. Op een gegeven moment voelde ze een orgasme opkomen als nooit te voren. De tijd stond even stil, ze schreeuwde en zuchtte. Ze had het gevoel kilometers door de lucht te vallen en opeens opgevangen te worden. Ze kwam. Opeens deed ze haar ogen open. Amarins was weg. Sterres slipje lag rechts van haar, haar benen verhulden het natte dekbed net niet. Ze hoorde de stem van haar moeder. Ze kleedde zich snel aan en ging naar beneden. Haar moeder zat met gebogen hoofd op de bank. "Ik moet even met je praten", zei ze. "Wat is er dan", vroeg Sterre bedrukt? "De moeder van Amarins belde net. Ze...ze heeft een paar uur geleden een ongeluk gehad. Ze is dood, lieverd, ze is dood." Sterre schrok. Ze was...verbaasd, onthutst, begreep het niet. Ze had het zelf gevoeld, ze had haar zelf gezien. Ze had zelf de liefde met haar bedreven...
|
|
30-04-2004, 20:19
|
|
|
|
@Mu: mooi.
|
| Advertentie |
|
|
|
30-04-2004, 20:22
|
|
|
|
|
|
30-04-2004, 20:40
|
||
|
|
Citaat:
Hahahaha!! prachtige wending gegeven aan het verhaal !!Heerlijk liedje dat Sterre zingt, moet ik onthouden (heb ook een gitaar maar dat andere is nog niet gebeurd )Wat een mooie beschrijving van de dierlijke lusten die ze ondergaat! Alleen ben je er wel in geslaagd om ons verhaal te beeindigen, hoe kan ik daar nu nog iets aan brouwen?
|
|
|
01-05-2004, 08:13
|
|
|
|
Er waren niet veel mensen op de begraafplaats waar Amarin de volgende maandagmiddag langzaam en voor altijd in haar kuiltje werd gelegd. Sterre had het die dag niet makkelijk gehad: telkens als ze haar ogen sloot, voelde ze Amarin haar naakte lichaam strelen, dit gepaard met absurde gevoelens. Aan de ene kant, dit kon ze niet ontkennen, voelde het als een licht orgasme in haar hoofd, net achter haar ogen. Maar als ze haar ogen dan open deed en het schouwspel voor haar langzaam helder werd - de vier zwartgekleedde meneren met hun handen gekruist voor hun lichaam, Amarins moeder, grienend op haar knieen, door Amarins oom ontroostbaar, het was meer drama dan een hele NET-5-avond bij elkaar - droop het pretvocht ditmaal niet in haar bed of haar slipje, nee, het biggelde als sap der verdriet langs haar hamsterwangetjes en drupte op de heilige grond van de plaats. Ze kon haar ogen niet sluiten, ze durfde niet, niet nu. Hoe kon ze op zo'n manier van Amarin genieten terwijl... Oh, de arme Sterre had het niet meer en ze rende, weg van deze nachtmerrie op klaarlichte dag, de nachtmerrie die door haar tranen weer troebel was geworden. Ze zag verbaasde schimmen om haar heen, bezorgde blikken, maar ze gaven geen kick, ze waren ingenomen met het vertrek van haar, ja haar seksgodin, haar seksdemone zelfs. Almaar door rende ze in de richting van de poort, de druppeltjes zweefden haar achterna, maar konden haar niet bijhouden, totdat ze plots tegen hem opbotste. Daar stond hij ! Het was Thomas !
__________________
Lampaan.
|
|
01-05-2004, 08:17
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
01-05-2004, 08:19
|
||
|
|
Citaat:
__________________
Lampaan.
|
|
|
01-05-2004, 08:27
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
01-05-2004, 08:43
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
01-05-2004, 08:53
|
||
|
|
Citaat:
__________________
Lampaan.
|
|
|
01-05-2004, 09:11
|
||
|
|
Citaat:
"Het.." "ssssssh" onderbrak Sterre hem, die dit heilige moment niet wilde onderbreken. Zo bleven ze daar nog even staan, de verbaasde blikken van de kerkgangers op hen gericht. "Zoiets doe je toch niet in een kerk!" voegde een oudere dame toe. "Neem een kamer" riep haar broertje, die met deze uitroep veel gelach veroorzaakte. Het kon Sterre allemaal niets schelen, ze hoorde het niet eens, voor haar bestond enkel dit moment, deze omhelzing, deze verbondenheid van zielen. Thomas wilde zijn mond opendoen om iets te zeggen, maar net op dat moment drukte Sterre haar lippen passioneel op de zijne. -> Waw het verhaal is echt goed aan het worden!!! (daarmee bedoel ik nog niet mijn bijdrage, hehe wil niet zo arrogant overkomen )
|
|
|
01-05-2004, 12:34
|
||
|
|
Citaat:
__________________
Lampaan.
|
|
|
01-05-2004, 14:22
|
|
|
|
Thomas haalde zijn lippen van de hare en keek haar verbaasd aan. Sterre keek hem op haar beurt doordringend aan. Thomas' blik in zijn ogen veranderde, en hij kuste haar terug.
"Niet hier", fluisterde hij hees. "Maar, ik kan toch niet weg van de begrafenis van mijn vriendin?"stotterde Sterre. "Wat wil je dan? Hier blijven zitten, waar iedereen je aankijkt?" "Ik moet hier blijven, voor Amarins!... blijf je bij me?" Met smekende ogen keek Sterre hem aan, een traan maakte een afdruk op haar wangen. Ze gingen achterin de kerk zitten (of begraafplaats whatever). Sterre nestelde zich in de armen van Thomas. Zachtjes streelde hij haar haren. Na de kerkdienst liepen ze samen naar buiten. "Red je het zo wel denk je?' vroeg Thomas bezorgd. Sterre knikte: "Ik denk het wel." Sterre loopt alleen over de scheve stoeptegels naar huis. Plotseling voelt ze dat ze wordt achtervolgd. Angstig kijkt ze om... Ja?? Wie is daar? In één keer komt Maxime uit de bosjes gesprongen. Hij pakt har vast: "Hey schatje...", zegt hij. "Jij had mij dan misschien wel gedumpt...maar ik jou niet hahaha. Nee even serieus, het spijt me." Hij pakt een cadeautje voor haar: "Wat ben je toch mooi." Sterre probeert zich los te rukken, als hij haar maar niet om wilde kopen met cadeautjes en zo. Ze had al zo vaak gehoord van dit soort loverboys, en je kon er maar moeilijk vanaf komen. Was Amarins er maar, om haar advies te geven!
|
|
02-05-2004, 18:22
|
|
|
|
@ rensketje, amrinS, amarin toch?
nou ik doe ook maar even een (zielige!) poging haha... "Toe dan lieverd, maak open" Sterre kon het even allemaal niet meer hebben, "ik ben jou lieverd niet ploert!" schreeuwde ze vol woede. Geschrokken zag ze dat Maxime langzaam rood aan liep, "ik een ploert?" schreeuwde hij terug, "ik heb je altijd als een kostbaar horloge behandeld!" Dat was ook wel zo, bedacht Sterre zich, maar hij behandelde haar als een voorwerp, zíjn voorwerp, en dat was ze niet! Woedend sloeg ze hem op zijn wang, "je laat me met rust! het is uit!" "vuile trut" zei hij minachtend, en greep haar bij de keel. "Wie denk je dat je bent om mij te slaan, je bent van mij, begrijp dat dan!" Ruw duwde hij haar tegen een boom aan en probeerde haar te zoenen. Toen ze haar lippen op elkaar perste moest hij lachen, "wat jij wil, dan slaan we het romantische gezeik wel over" en begon haar broek los te maken. Geschrokken wou Sterre hem van zich afduwen, toen ze opeens herinnerde dat ze een mes in haar jaszak had. Terwijl ze hem haar gang liet gaan deed ze langzaam haar rits open. Hij mocht niks door hebben! "Zie je wel schat, ik wist dat je dit lekker zou vinden" zei hij net zelfvoldaan toen ze haar mes te pakken had, woedend stak ze op hem in, na een stuk of 5 keer liet ze het mes geschrokken vallen. Wat had ze gedaan! Nadat ze aan zijn pols had gevoeld wist ze het, ze had hem vermoord! Met een schreeuw van afschuw gooide ze het mes in de sloot en rende naar haar fiets...... nou, k heb dit er maar van gemaakt k kon niks anders bedenken, dr zullen wel heel wat fouten inzitten maarja...
__________________
I Woke Up This MorniNg And NobOdy Is GoNna BriNg Me DoWn ToDaY!
|
|
02-05-2004, 18:43
|
|
|
|
Er waren niet veel mensen op de begraafplaats waar Maxime de volgende maandagmiddag langzaam en voor altijd in zijn kuiltje werd gelegd. Dit keer zat ze naast Thomas; zonder dat ze het doorhad had ze verkering met hem gekregen. Altijd had ze van hem gedroomd zoals meisjes dat kunnen, onschuldig, onwetend maar teder. Hij was prins op het witte paard nummer 32.489, speciaal gereserveerd voor Sterre, totdat Amarins roet in haar dromen gooide met haar opgedrongen zwarte seksmerries. Sterre deed geen oog meer dicht, bang van de edele dieren te vallen en haar vriendin in haar kuiltje achterna te gaan. Zo had ze in een week een enorm slaaptekort opgebouwd en leefde ze compleet langs Thomas, die overigens niks door had, geblindeerd door de plotselinge passie. Ze leefde compleet langs iedereen, als in een stomme film, een stomme tragedie die nu zijn aftiteling liet zien. De mensen verlieten de zaal, de begraafplaats was weer verlaten. Alleen Sterre bleef achter, de band draaide door in haar hoofd, onstopbaar, alsof de perpetuum mobile eindelijk gerealiseerd was - een wonder in haar brein, maar niemand wist ervan. Niemand. Dus Thomas vroeg met zijn stomme kop: "Waar blijf je nou schatteboutje..."
Jeej, vrolijk verhaaltje...
__________________
Lampaan.
|
|
03-05-2004, 19:26
|
||
|
|
Citaat:
Seksmerrie-> mooi woord Ze antwoordde niet. Zoals ze de laatste tijd constant deed, liet ze het aan haar voorbijgaan. ZE zag voor haar weer de beelden van Amarin die zich met haar "bezighield". Plots weerklonk een schor "NEEEEEEEEE!" door de kerk, zonder het zelf te beseffen had Sterre al haar wanhoop en walging in deze kreet gelegd. Thomas kwam bezorgd aanlopen. "Gaat het wel met je? IK had al langer door dat die smeerlap achter je zat, ik wachtte alleen tot ik er zeker van zou zijn dat jij hem ook haatte." Met rollende ogen greep Sterre Thomas vast. "Laten we naar jou huis gaan" zei ze, ze wilde dat Thomas met haar deed wat Amarins deed tijdens de seksmerries, ze had een vaag gevoel dat dit haar zou helpen het te verwerken. Toen ze uit de kerk liepen kwamen ze de vader van Maxime tegen. Hij keek hen nors aan met een enigszinds krankzinnige uitdrukking in zijn ogen en stapte op hen af. ......
|
|
|
03-05-2004, 20:29
|
|
|
|
"vuile slet" zei hij spugend in haar gezicht, "dat jong de kop zo gek maken, en dan ook nog op zijn begravenis de slet uit hangen met een ander" zei Maxime zijn vader agressief. Geschrokken vroeg Sterre zich af of hij er soms van af wist, zou iemand hun gezien hebben? Plotseling wende Maxime zijn vader zich van hun af, "jij komt er nog wel achter domme trut" spuwde hij haar nog na. De volgende ochtend vond ze een brief in de brievenbus, schreeuwerig stond er op geschreven: Voor Sterre. Nieuwsgierig maakte ze hem open, maar de inhoud was schokkend, met bibberende handen las ze........................................
__________________
I Woke Up This MorniNg And NobOdy Is GoNna BriNg Me DoWn ToDaY!
|
|
03-05-2004, 20:31
|
|
|
...vond een pornoblaadje en begon als een mongool te masturberen...
Negeer deze post maar, ik heb weer een: "Ik wil graag grappig zijn-bui".
|
|
04-05-2004, 09:13
|
|
Verwijderd
|
''Lieve Sterre'' was de aanhef van de brief, duidelijk geschreven in Maxime's handschrift. Of iets wat er op leek. Sterre wist het niet precies, het slaaptekort en de plotselinge gebeurtenissen maakten dat ze niet helder meer kon denken. Ze gooide de envelop van zich af, alsof dit de tekst in de brief zou laten vervagen, oplossen in haar smart. Sterre keek naar de brief, die bewegingsloos bij de brievenbus lag. Ze sloot haar ogen en leunde tegen de muur. ''Hoe fijn is het wel niet om je ogen te sluiten?'' dacht ze, tot ze in haar gedachten het hoefgetrappel hoorde van de seksmerries, die haar duidelijk het leven zuur wilden maken. ''Nou is het genoeg!'' riep ze in gedachten, ''Amarins, ik weet dat je een goede vriendin van me was, nee, je was mijn beste vriendin, maar waarom doe je nu zo tegen mij?''
Sterre weigerde haar ogen open te doen, bereid om met de seksmerries voor eens en voor altijd af te rekenen. In de verte zag ze de seksmerries aan komen galopperen, met schuim om de lippen. Op de rug van het voorste paard zat Amarins, gemeen lachend naar haar. Sterre trad de merries tegemoed, bleef midden in hun pad staan. Ze kwamen steeds dichterbij, en de lach van Amarins klonk steeds harder. Sterre zag de merries boven zich uitrijzen, dichterbij komen, tot de voorste merrie haar raakte, opzij beukte. Sterre viel op de grond, alsof ze achterover was geduwd door een vreemde kracht. Ze knipperde tegen het felle licht van de zon, die net door het kleine raampje in de deur in haar gezicht scheen. Ze krabbelde overeind en pakte de envelop, en nam die mee naar haar kamer. De envelop woog zwaar, er zat meer in dan alleen die brief. Sterre haalde het velletje papier eruit, waar ze de aanhef al van had gelezen. Ze zag dat er meer in de envelop zat, iets blinkends, met rood erbij. Haar hand griste het voorwerp eruit, een felle pijn sneed door haar vingers. Ze bekeek het voorwerp terwijl er enkele druppels bloed uit haar rechterwijsvinger op vielen. Het was het lemmet van haar mes, het mes waar ze Maxime mee had vermoord. ''Waarom ik?'' dacht ze, en begon als een razende de brief te lezen... @ Renard: Het is alleen vuilnis als niemand er de waarde van inziet, je ziet hier zelf dat er mensen waarde aan hechten. @ Dianne: Maxime zijn vader > Maxime's vader ? @ Rianne: Eerste keer dat ik dit idee zie hoor Verder cool verhaal
|
|
04-05-2004, 09:18
|
|
|
|
Leuk geschreven Grim
__________________
Lampaan.
|
|
04-05-2004, 09:29
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
ik schrijf af en toe wel wat Dit is een goed topic, alleen ik wacht nou even op een vo,lgende die een stuk schrijft zodat ik weer mss een stukje erbij kan schrijven. Leuk voor de verandering, een verhaal met meer dan twee mensen Meestal schrijf ik alleen of samen met een vriend
|
|
|
04-05-2004, 09:32
|
||
|
|
Citaat:
__________________
Lampaan.
|
|
|
04-05-2004, 09:35
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
edit: Damn, schrijf ik een goed stuk, durft niemand meer moet ik em nog verder uitwerken ofzo?
Laatst gewijzigd op 04-05-2004 om 17:05.
|
|
|
04-05-2004, 21:03
|
|
|
|
@ grim...maxime`s vader moet t zijn?
weet ik veel, ik erger me al aan die naam, k struikel dr al over hahaAls een razende begon Sterre de brief te lezen, van wie de brief was wist ze niet, maar de inhoud was haar meer dan duidelijk. "ik weet wat je dit weekend hebt gedaan" stond er netjes geschreven, de rest van de dag was ze totaal in de war. Was het verbeelding of keek de buurman haar echt boos aan, en waarom hield haar moeder haar al in de gaten? De volgende ochtend stond ze vroeg op, om half 8 s`ochtends moest ze in het parkje zijn had er in de brief gestaan. Waarom zo vroeg? Ze wist het niet. Met kloppend hart kwam ze in het parkje aan, de persoon die haar de brief had geschreven stond bij een boom, hoe wist ... (hij/zij?) ............ k had geen zin om nog meer te bedenken..
__________________
I Woke Up This MorniNg And NobOdy Is GoNna BriNg Me DoWn ToDaY!
|
|
04-05-2004, 22:33
|
|
|
|
s' ochtends moet 's ochtends zijn. 's staat voor des. Net als bij Den Bosch
Maar goed... Met kloppend hart kwam ze in het parkje aan, de persoon die haar de brief had geschreven stond bij een boom, hoe wist ze niet precies, want de persoon stond nog te ver van haar af. Het moment dat ze wat verder over de brug en in het zicht kwam, begon hij echter vluchtig in haar richting te lopen, schichtig om zich heen kijkend. Sterre bleef stokstijf staan, ze had haar anker over de ijzeren railing uitgegooid in de eendjesvijver waar ze als kind met Amarins schaatste. Langzaam nam de gedaante vorm aan, er ontstonden slungelige, lange ledematen, gehuld in vaal bruin cordoroy met oubollige stiksels op de ellebogen en schouders, er ontsproot een mager gezicht, er groeide een vies baardje, zijn gezicht werd al maar duidelijker. Toen de man de brug opliep zag Sterre zijn ingevallen wangen, zijn ogen als kastanje, in de schaduw van zijn wenkbrouwen, zijn mond en oren verhuld in haar van het ongewassen soort. Ze kon merken dat hij haar meteen herkend had, hij begon zenuwachtig, geforceerd rustig te praten. "We waren erbij, meid. We waren er gewoon bij." "Wie is we ?" "Ik was met Max en Maxime aan het vissen bij de sloot," vervolgde de man. Sterre was in de war, ze was vergeten wie Max was, maar dat was natuurlijk Maxime's vader, ze luisterde weer stokstijf. "...ime je aan zag komen lopen, met je fiets in je hand* en zich verstopte in de bosjes om je te verrassen. Max en ik vonden het wel welletjes, ik had net best een mooi visje aan de haak en lieten hem maar begaan. Maar net toen het visje het water uitspartelde hoorde we schreeuwen, vloog er een mesje rakelings langs mijn arm en hoorden we voetstapjes naar een fiets. We renden meteen door de bosjes naar de straat, waar Max je onmiddelijk herkende..." De visser was al een poosje stil, maar Sterre stond nog immer roerloos, haar gedachten sloegen op hol, alles draaide. Wat moest ze doen ? * als Sterre aankomt bij Maxime is ze te voet, als ze hem neer heeft gestoken stapt ze ineens op de fiets. Ik heb de gulden middenweg als oplossing genomen, ok ?
__________________
Lampaan.
|
|
05-05-2004, 08:16
|
||
Verwijderd
|
''Wat wilt U nu van mij?'' vroeg een opstandig stemmetje in haar hoofd, maar ze durfde de vraag niet uit te spreken. Ze keek de man doordringend aan, ze besloot om dan de waarheid maar te vertellen.
Sterre haalde diep adem, bereidde zich voor op haar relaas. Ze begon te vertellen, over dat Maxima haar al maandenlang stalkte, tegen haar zin, dat hij gewoon enorm storend bezig was, en dat er iets van zeggen niet hielp. Terwijl ze sprak keek ze de man goed aan, zag zijn ogen koud worden. Uiteindelijk eindigde ze met: ''Op die middag probeerde hij mij te verkrachten, maar daar hadden jullie zeker niet goed naar gekeken, of wel? Het was niet mijn bedoeling om hem te vermoorden, daarintegwen, het was WEL zijn bedoeling om mij te verkrachten.'' Ze schrok van zichzelf, hoe had ze dit durven zeggen. Ze zag de man koken van woede, ze zag hem nadenken over een antwoord terug, ze zag hem zichzelf in bedwang houden. Of in ieder geval, dat probeerde hij, want ineens schoot zijn vuist uit, richting haar gezicht. Sterre kon het niet meer ontwijken en werd van de grond getild door de kracht van de slag. Snel krabbelde ze weer overeind, voelde aan haar wang. Even leek het alsof ze weer neer zou vallen, maar ze hield zich staande. Tranen van woede sprongen in haar ogen, de pijn voelde ze nog niet. Hoe meer ze over deze gebeurtenis nadacht, hoe kwader ze werd. Sterre hield zichzelf niet meer in bedwang, ze sprak ze vraag uit die al sinds ze de brief had gelezen door haar hoofd zoemde. ''En nu, wat wilt U nu van mij?'' vroeg ze, vastberaden. Ze verwachtte een nieuwe slag, een nieuwe klap van die man, die zich niet eens had voorgesteld en ook geen duidelijk bewijs had dat hij Max of Maxime kende. Deze gedachten spookten door haar hoofd, Sterre begon er zelf al antwoord op te geven. Voordat ze het eerste woordje had gedacht stopte ze al. Wat was ze nou helemaal aan het doen, was ze nou aan het pleiten voor die man, die net zo goed een zieke zwerver kon zijn? Die zijn vis ving en vervolgens rookte boven een brandende autoband? ''No way!'' schreeuwde ze tegen de man, die geen spier vertrok. De man dacht na, had haar schreeuw niet eens in de gaten gehad. Het duurde Sterre te lang, als hij het echt zou weten zou hij zijn antwoord meteen gegeven hebben. ''Zie je nou wel?'' hoorde ze zichzelf zeggen, ze schrok van haar stem, die ineens heel anders was geworden. Ze herkende zichzelf er niet meer in, maar meer de stem van Amarins.... De man kuchte een keer, had nog steeds moeite met zichzelf in bedwang houden. Na een tijdje stilte begon de man zijn antwoord.... @ Dianne: boeiend, ik doe ut ook zo vaak fout hoor, pas na een tweede keer overlezen lukt het pas @ Egged: Weer een heerlijk stukje, ik kan dr veel mee @ algemeen: Jullie hebben dus het handschrift van Maxime genegeerd, maar dat maakt op zich niet uit, ze wist het immers niet zeker. En verder zie ik ineens niemand meer die zegt dat dit bagger is, dat komt zeker omdat iedereen hier zo veel talent heeft! Citaat:
|
|
|
05-05-2004, 09:15
|
||
|
|
Citaat:
- Dankje  Jouw stuk mag er ook weer wezen ! Leuk van die zwerver enzo. Het wordt al bijna echt spannend ..
__________________
Lampaan.
|
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Soortgelijke topics
|
||||
| Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
| Liefde & Relatie |
Einde van een vriendschap soccerfreak | 17 | 08-02-2013 16:44 | |
| Liefde & Relatie |
Problemen met m'n vriend en m'n moeder Daantje_0705 | 18 | 08-10-2011 14:47 | |
| Verhalen & Gedichten |
[verhaal] heeft nog geen titel... duivelaartje | 32 | 19-05-2004 19:35 | |
| Verhalen & Gedichten |
[Verhaal] Zwart-wit gekleurd wondersbestaan | 8 | 21-07-2003 12:14 | |
| Verhalen & Gedichten |
[Verhaal} Planet of the Ducks (part IV) weetikveel | 7 | 01-07-2003 15:14 | |
| Verhalen & Gedichten |
Heb jullie tips voor mijn verhaal? Selina | 7 | 10-12-2002 22:10 | |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 08:47.
Adverteren