Ben ik nou de enige die zich enorm stoort aan die rare omlijsting van de gedichten? :o
Je blijft maar bezig he? Ik kan mezelf wel blijven herhalen en je dezelfde complimenten geven, maar dat wordt ook zo saai, haha. Je blijft mijn favoriet hier. <3 |
Citaat:
Die rare omlijsting maakt mijn dump uniek, wen er maar aan :D Dankjewel, je blijft ook mijn favoriete complimengeefster :D:D Citaat:
|
Gedicht 19
|
`Haha nou hup aan het werk jij :)
|
Citaat:
Citaat:
|
Oh, ja, ik zie wat je bedoeld. Ik moet eerlijk zeggen dat ik vaak vergeet om te kijken naar de punten en komma's aan het einde van de zinnetjes :p
Ik schrijf altijd in een soort blinde emotie en als ik klaar ben met schrijven (en dus ga uitwerken) dan kijk ik eigenlijk niet meer naar de eindpuncties. Verbeterpuntje voor mij, dankjewel, ggcy8! |
Ik ben het met Siorin eens. Jij bent nou een van die mensen van wie ik later ga zeggen: "HA! Die vond ik nou al goed voordat-ie wereldberoemd werd!"
|
:O
Maar ik wil helemaal geen beroemde dichter worden, zo eentje met een potlood achter zijn oor en een snor :P Ik wil acteren :D Ik vind het zo apart dat jullie er allemaal zo vol van zijn, ik mis juist altijd iets in mijn eigen letters :rolleyes: Maar wel echt bedankt hiervoor, het doet me erg goed :) |
Snorren zijn anders wel heel cool hoor :O
En misschien is juist dat gemis van dingen het mooie, dat je woorden ziet en dat er iets mist en dat dat dan de ultieme kunstenaarswensdroom verwezenlijkt is ofzo... Ach, laat ook maar zitten. Je bent gewoon goed, of je er nou later iets mee wil doen of niet :) |
Zegt een van de vele ware kunstenaars die actief zijn op het DoP, echt de meeste doppers zijn erg goed en kunnen heel ver komen in de papierwereld, als stadsdichters of anders. Dat vind ik echt.
|
Daar heb je gelijk in. Maar met dichten in Nederland je brood verdienen is niet zo makkelijk, oa omdat het Nederlandse taalgebied niet zo groot is. Wanneer ben je trouwens een 'ware kunstenaar'?
Zelf roep ik al sinds groep vijf dat ik later als ik groot ben chef van de VN word, en dan de wereld ga verbeteren, hehe :) |
Citaat:
Ik denk dat dit leerproces goed aangeeft wanneer je jezelf een kunstenaar mag noemen. Een onbewust onbekwame kunstenaar zal niet veel publiek trekken, daarna zal je tips en trucs krijgen omdat je wel inzet toont. Als je bewust bekwaam word doe je erg je best en beginnen mensen interesse te tonen en als je onbewust bekwaam bent, dan heb je je al aardig gespecialiseerd. Misschien was de term 'ware kunstenaar' niet helemaal terecht, maar ik ben van mening dat er hier een aantal hele goede dichters rondsurfen. |
Gedicht 20
|
|
EW. Jij bekijkt het forum in nieuwe stijl!! :p
Maargoed, ik kom hier dan ook al wel zo'n 8 jaar ofzo, dus voor mij blijft het altijd geel. :o |
Op school heb ik hem altijd geel, scheelt tijd op je accu. Maar hier ben ik gewend te werken met de nieuwe stijl, doe ik ook een stuk sneller.
|
Gedicht 21
|
Siorin, jij kijkt het forum op Klassiek, dat zegt ook waarom jij de omlijsting van mijn gedichten lelijk vind: ze zijn heel anders in geel.
Mooier in nieuw. |
Citaat:
|
Aaah, die omlijsting doet pijn aan je ogen als je het in Klassiek bekijkt! Goed dat ik geen oldskool ben.
OT: Jojo, gedicht 20 is erg mooi! 21 is een beetje cliché (over dat huilen en lachten), maar het is vast een gedicht dat erg persoonlijk is voor je, dus je moet maar niet te veel aantrekken van mijn opmerkingen. :p |
Ik heb 'm nu ook op klassiek, en ik vind die omlijsting dan juist heel mooi :}. Alleen dan vloekt het groen van je inspirerende titels weer met de achtergrondkleur.
Gedicht 21 vind ik in tegenstelling tot ggcy8 heel mooi, alleen die laatste twee regels wat minder. Ze lijken te vloeken met de rest van het gedicht, als je begrijpt wat ik bedoel. |
Klopt, ik heb het vluchtig geschreven tijdens Nederlands. mijn nederlandsleraar zei dat nadat zijn vrouw overleden is, hij iedere dag 5 minuten, maar het liefst een half uur in zijn hoofd ging praten over de leuke dingen die gebeurd waren, en dat maakte het afscheid nemen voor hem een stuk makkelijker, en vooral plezieriger. Ik had mijn eigen gedachtes bij dit alles en wou graag het een en ander opschrijven.
PS@Etmakas: Wat is een Seloh? Inspirerende titels, nou nou zo kan hij wel weer :P |
Hmm. Je hebt gelijk, die omlijsting is niet zo vreselijk als je het in nieuwe stijl bekijkt, maar ik heb zo'n hekel aan de nieuwe stijl. Dan moet ik maar niet zeuren, haha. :p
|
Citaat:
|
Je hebt talent, Dingaantouwtje!:Y
|
:bloos:
|
Gedicht 22
- Stap over de zandbakrand, tussen duizend korrels, zittend; terwijl mijn nek de stralen vangt. De korrels zonnestralen die ik gooien zou over de rand, uit elkaar spattend op de duizend tegels daar ooit gelegd door bouwvakkers met gele helmen. en oranje jasjes die de scheppen zonlicht reflecteren, ze zouden prinsen kunnen zijn. |
Ik vind dat gedicht hierboven op de een of andere manier best wel mooi :) Delen mensen die mening? Kan er wat beter?
|
Ik vind nog steeds die kaders en t kleurverschil heel irritant, maar goed :o het doet voor mij nogal afbreuk aan het gedicht zelf.
Even mierenneuken: Stap over de zandbakrand, tussen duizend korrels, zittend; terwijl mijn nek de stralen vangt. Zittend over de zandbakrand stappen? En volgens mij kan voor terwijl gewoon een komma ipv een puntkomma. De scheppen zonlicht die ik gooien zou, over de rand, uit elkaar spattend op de duizend tegels die ooit gelegd zijn door bouwvakkers met gele helmen. Ik snap niet waarom je een passieve vorm gebruikt. Waarom niet 'spatten uit elkaar op duizend tegels'? Nu lijkt het alsof er een persoonsvorm is. De scheppen, uit elkaar spattend, ... ? en oranje jasjes die de scheppen zonlicht reflecteren, ze zouden prinsen kunnen zijn. Ik vind het jammer dat je twee keer 'scheppen zonlicht' gebruikt. Volgens mij vind ik je idee wel leuk, je beeldspraak ook, maar het komt op me over alsof je niet echt bewust voor bepaalde zinsconstructies en vormen hebt gekozen, maar meer hebt opgeschreven wat wel leuk klonk. Als ik me niet vergis typ je heel veel gedichten ook hier in één keer en plaatst ze dan. Meestal kom je daar wel mee weg, maar in dit geval vind ik het toch erg onzorgvuldig overkomen. Trouwens, als je iets wat betreft het forum wil vragen kan je me het beste even een pm sturen! Dan kan ik er makkelijk even rustig naar kijken. |
Je hebt gelijk wat betreft de rare zinsopbouw, maar daar hou ik juist van. Het klopt van geen kant maar het klinkt goed en het doet wat met mij (bij gedichten van anderen met soortgelijke rare zinsvormen)
Die eerste strofe is meer een gebeurtenis beschreven: eerst stap ik over de rand, dan zit ik in het zand. De herhaling van scheppen zonlicht, daar had ik al aan gedacht maar daar wou ik even de tijd voor nemen om een passend woord te vinden. voor volgende gedichten neem ik de tip van de surrealistische zinsopbouw mee, deze laat ik qua opbouw wel zo. ik zal de kaders binnenkort allemaal weghalen, in oude stijl is het erg lelijk. |
Ik weet wel dat jij er van houdt en dat dit jouw manier van schrijven is, maar je vroeg specifiek wat anderen er van vonden ;) En wat ik soms mis bij jou is de drijfveer om het béter te maken, terwijl die potentie er wel in zit. Je moet er alleen wel wat voor doen (- mocht je ooit die behoefte wel krijgen dus, want dat is op het moment dus volgens mij niet zo).
|
hmmh.
Ik herken wat je zegt. Mijn instelling is een beetje om te schrijven, en de feedback weer mee te nemen voor volgende gedichten. Ik ben heel slecht in schrappen en nieuwe dingen bedenken. Ik schrijf een soort van blind, als ik begin aan een gedicht dan is hij af voordat ik ergens anders mee begin, een soort van stier in zijn razernij. En ik vind het dan moeilijk om weer in de sfeer van het gedicht te komen. Super bedankt voor je hulp. |
Ik snap het ook wel hoor, herkenbaar van mezelf een paar jaar geleden ;) Maar soms moet je je gedichten los kunnen laten om er iets mooiers van te maken. Je kunt ook iets schrijven, opslaan en er een dag later nog eens naar kijken. Muziek wil nog wel eens helpen om weer in de sfeer te komen, of anders gewoon hard proberen :P
Mocht je beter willen worden: vraag je dan af waarom je schrijft wat je schrijft. Soms is 'omdat ik het zo mooi vind' een prima reden, maar soms maken bewuste keuzes een gedicht beter en wordt het er sterker van, omdat het simpelweg stáát. (beetje vaag, maar hopelijk snap je wat ik bedoel) |
Ah, je hebt een grote fan! *O*
22 is mooi! En 16 ook! En 15 vind ik cool :D Citaat:
|
Psh, ik ben Jojo's grootste fan! :p
En ik moet zeggen dat gedicht 11 inderdaad geweldig is, maar ik vraag me af hoe ik daar overheen heb kunnen lezen, want dit is de eerste keer dat ik 'em lees. :o @Dingaantouwtje: Er is niets mis met schrijven in een moment, want daar komt de inspiratie vandaan. Maar soms is het ook goed om achteraf (misschien de volgende dag) je gedicht door te kijken zonder die emoties. Zodat je zo objectief mogelijk kunt zijn als je zoekt naar een metrum, of bijvoorbeeld kleine taal, -en punctuatiefouten. Voor dit soort basis-dingen is het namelijk helemaal niet nodig om weer in diezelfde toestand te zitten, en soms maakt het je gedicht echt mooier en makkelijker te lezen. Overigens moet ik wel toegeven dat die kleine foutjes mij helemaal niet uitmaken, wanneer ik jouw gedichten lees. Alsof het meteen weer gecompenseerd wordt door de genialiteit, haha. Maar dat is natuurlijk ook helemaal niet objectief. Dat krijg je bij je grootste fan. :D |
@JJoosje: Aw, dankjewel!
@Siorin: Haha, je blijft maar leuke reacties geven jij. Ik heb me voorgenomen om binnenkort naast het schrijven van gedichten ook al mijn tot nu toe geschreven gedichten te bekijken en te verbeteren. En ik ben natuurlijk met Aves opdracht bezig. |
NOH! Ik ben zijn grootste fan. Hehe :D
Maar dat van dat dat je schrijft in een opwelling, dat zie ik inderdaad wel. Het zou misschien voor ons leuk zijn om al je gedichten te lezen terwijl je ze zelf verbeterd hebt, dus alle die je hier gepost hebt, maar daar heb jij vast neit zo'n zin in ;) |
Ik snap je niet helemaal, maar ik denk dat je bedoeld dat het leuk zou zijn als ik alles nog eens ging verbeteren. Ik zeg je dit: Er zitten nu nog tabellen om, die ga ik langzaam weghalen, en alles zonder tabel vóór Gedicht 22 die heb ik verbeterd. Dus nadat ik ze verbeterd heb, haal ik de tabel weg.
verbeteren = bekijken en aanvullen/schrappen/mooimaken |
Citaat:
|
Hmm, ja, dacht ik ook al aan, laat ik dat eens doen.
Nu weer OT:) |
Gedicht 23
van kettingreactie - Dan staan de daken scheef en al het andere, met op licht verteerbare plekken de vuren. Je bleef achter, maakte het jezelf gemakkelijk, nestelde je op mijn netvlies, en stopte me in. Nee, ik viel niet voor je. Eerder over je. en was ik me verstoppen tussen gedragen kleren, met het maanlicht om te kunnen kijken naar kapotgeslagen ramen waardoor kippenvel naar binnenvliegt. Waar de brokken steen weg komen, weet jij het? en hoe de lucht zo grijs kan zijn in de zomer, het is mijn plicht als een ketting aan mijn been. Ik ben geen vechter, echt niet. In deze oorlog ben ik dromer. Ik ben degene van wie je later boeken krijgt te lezen, mocht je de verliezen overleven. Mijn verhalen zijn er speciaal om over te twijfelen. Verdrink ze, verbrand ze. verspil me. |
Gedicht 24
van kettingreactie - ik keer me om omdat de mensen dat verbieden, omdat de sterren nooit hetzelfde staan; astronomen zijn gewoon een beetje scheel. Maar als de sterren niet meer hangen blijven, en mijn horoscoop dus niet meer klopt. Beloof me wél om terug te komen, voordat je mijn liefde en mijn leven raakt en dat voorgoed mijn blijheid stopt. |
Gedicht 25
van Vingeroefeningen - Koukleumen, dagromen, altijd op je steunen kunnen. Het wordt kouder, winter heet zoiets, en omdat Paulusma geen sneeuw voorspelt, zijn de straten morgen wit. En me aan je vastklampen als ik banger ben dan ik verwacht, achterom kijken, harder rennen, ik vertrouw je, ik vertrouw jullie. Je gebruiken om te redden, schoppen, verstoppen. Sper mijn ogen nogmaals open, mijn leven voorbij flitsend, geluk is me ongunstig: ik ben zojuist vermoord. Het maakt niet uit want voor zijn daden en zijn goede moed, krijgt mijn linkerbeen de erfenis tegoed. |
Gedicht 26
- Vreemd geworden soort van liefde, lied overzee gehoord met woorden van ons twee. Doet me denken aan je kapsel als je wakker wordt, ga met me mee. Loop met mij, loop over straten wit besneeuwd, voel nat gesmolten vlokken in je schoen; met je verward verliefde hoofd was het fout om die sloffen aan te doen. en wacht, wacht tot de rust komt, niet te lang. Laat je voeren door de eendjes en wees niet zo bang te worden wie je eigenlijk al was. Hagelblauw, stort me neer en neem me mee, Wit van je ogen past zo dondersgoed bij sneeuw en lief het antwoord is niet langer nee. want als ik denk aan gesleten jaren, je ogen hagelblauw. Aan onbedoelde boosheid, dan denk ik onverhoopt aan jou. |
Gewoon wow. :)
twee opmerkingen: 1e strofe, 3e zin; 'wakker wordt' 4e strofe, 1e zin; waarom wel stort me neer, maar niet neemt me mee?? |
Citaat:
'Neemt' is alleen meervoud, 'neem' is enkelvoud. Dus als hij 'stort' in enkelvoud bedoelde, is 'neem' goed. En aangezien hij het volgens mij over één meisje heeft, is het zo wel correct. :) @Jojo: Echt heel mooi, zo lief en dromerig. Wel één van de betere die ik van je gelezen heb en dat zegt nogal wat, aangezien ik ze bijna allemaal geweldig vind. :) Edit: Gebiedende wijs, dus. (Imperatief) |
Ja, het is zeg maar een commando. Ik ben immers heel.. (hoe noem je dat) dominant :)
dankjewel Siorin, je blijft me verbazen omdat je me steeds weer een trots gevoel weet te geven :D En Neko is altijd welkom! :D |
Gedicht 27
van kettingreactie - Waar een blinde ik zien kan, de zongedroogde maliën van bloed reflecteren wat de angst vertelt, en plasjes, gevuld met wanhopige liederen die de strijd gezongen heeft. De dag is lang, maar oorlog is nog langer. Alles draait om jou, die ene persoon die weet waar alles is gebeurd, hoe alles is gekomen. Met nog adrenaline in vaardige vingers, trilt de hele waterzak leeg, de tranen en het misgegoten water voegen zich in de zeeën bloed, verspild bloed op de grond. En jij brengt licht, ik kan het zien. Als een engel met vleugels van dons, maar toch gebruikmakend van het mooiste paard op aarde. Je struikelt over de duizend lijken, weet niet waar te kijken, kotsen. je paard vlucht, je vleugels worden vies. Je probeert weg te rennen en ook jij valt verkeerd. En nu we bij je komen ben je dood, een nog rode kling steekt uit je buik. Ik heb weliswaar gewonnen, en je lichaam is er nog. Maar heel je schoonheid, lieve woordjes, ik weet het Marco; de meeste dromen zijn bedrog. |
Citaat:
|
Gedicht 28
- Er is geen stoppen aan, wat nooit begonnen redelijkheid kan vinden, mijn eens trots gedachtegang. |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 10:54. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.