Hmm, de vraag wát je nou vreemdgaan vind, vind ik minder boeiend dan de vraag wat je onacceptabel vindt. Kijk, ik definieer zoenen wel als vreemdgaan, maar wat voor mij meer de vraag is, is wat nou niet te vergeven is (waar je het dus op uit zou maken)?
Persoonlijk heb ik namelijk wel begrip voor een 'slippertje'. Niet dat ik dan niet woest op iemand zou zijn en zijn haren er uit zou rukken en hem drie maanden lang niet meer aan zou kijken (zonder de neiging tot afkeurende, snuivende geluidjes iig), toch zou ik het kúnnen vergeven (in mijn huidige situatie dan, en alleen zoenen & 'verder gaan', wat dat dan ook precies inhoudt (zolang het maar niet het echte werk is)).
Dus die grens van vreemdgaan kan wel ergens liggen, maar waar ligt jullie grens van vergeving eigenlijk?
|
