ik zou geen relatie (dan praat ik over een lange termijn, mogelijke levenspartner) met iemand kunnen hebben die totaal ongelovig is maar ook niet met iemand die extreem gelovig is, niet met iemand die een specifiek geloof aanhangt. Bijvoorbeeld geen jood die al de regeltjes wil volgen, of een katholiek iemand die meent een zonde begaan te hebben als hij deze week eens niet naar de kerk is geweest...

iemand die gelooft dat er iets is, en daar respect voor heeft, die gelooft dat ons leven van meer afhangt dan onze eigen wil...
zeg maar, iemand die op dezelfde golflengte ligt!

Ik ben zelf gelovig maar het maakt mij dus echt niet uit of mijn vriend wel of niet gelovig is, als hij maar respecteert dat ik gelovig ben. Zelf zal ik mijn geloof ook niet gaan opdringen en om nou te zeggen dat ik streng geloving ben, nee.

Hier heb je er een.

Maar geen zorgen. Zo'n jood wil namelijk ook geen relatie met een niet-joodse. :p

Idem: zo'n meisje zou jou ook niet willen. :p Die wil alleen een joodse jongen, die ook zich aan die dingen houdt. ;)

wat fijn dat jij voor iedereen van jou religie kan spreken zeg :)

Het kan maar liever niet eigenlijk

Ik zou liever een relatie met een gelovig persoon hebben als ongelovig persoon. Oké je hebt het niet voor het kiezen, maar ik zou het wel fijn vinden als hij toch gelovig zou zijn. Hoeft niet persé dezelfde kerk te zijn maar iemand van dezelfde kerk c.q gemeente zou wel leuk en fijn zijn. Dan denk je tenminste hetzelfde over de daaraan gerelateerde dingen. Tot op heden nog gewoon lekker single, naar de kerk met vrienden en bekenden ik vind het zo wel best eigenlijk!

Ik zou het liefst met iemand trouwen die hetzelfde gelooft als ik (christen), maar in wat voor gemeenschap precies maakt mij niet uit. Het is gewoon wel handig en praktisch als je dezelfde opvattingen over zo'n belangerijk principe hebt, het is wel een levensstijl. Met een heel ander geloof zou ik niks vinden. Met een ongelovige kan ik dan beter overweg. In de Bijbel staat ook het een en ander daarover en daar probeer ik me dan aan te houden.

Ik zou het trouwens onmogelijk kunnen.

Geloof staat voor mij gelijk aan de meest belachelijke onzin die de wereld te bieden heeft en mensen die in die kul geloven zijn bij voorbaat al kansloos. Dat is verder niets persoonlijks tegenover hen, alleen ons beeld van het bestaan verschilt dan op zo'n fundementale wijze van elkaar dat het toch alleen maar voor ellende zal zorgen (zoals het geloof beaamt).

Driewerf neen, dus.

gaat prima

Je vergeet de zwakke atheist, die niet gelooft dat er iets in de zak zit, maar wel erkent dat het (in principe) mogelijk zou kunnen zijn dát er iets in zit. Echter, het lijkt hem (om wat voor reden dan ook) onwaarschijnlijk.

Overigens is een zwakke atheist in feite ook een agnost, alleen dan eentje die zich uit durft te spreken over de waarschijnlijkheid.

gelovige 'getrouwde'stelletjes zullen vast langer bij elkaar blijven.. maar of ze ook een gelukkiger bestaan hebben....

ik ben zelf niet gelovig en zou geen relatie kunnen hebben met iemand die (streng) gelovig is.

Al is het alleen al om het feit dat we elke keer dat ze terug zou komen van de kerk, moskee etc we weer een discussie zouden hebben over religie.... Je staat gewoon zo anders in het leven als je echt gelovig bent.

Ik heb overigens wel een lange relatie gehad met iemand die met kerst naar de kerk ging, wiens moeder gelovig was en zelf beetje twijfelde.

Verder bleek het bij haar uit weinig, op enkele stevige discussies na.

Gelukkiger dan wie? Niet getrouwde stelletjes? Ik geloof dat ze meer waarde hechten aan het huwelijk / relatie. Nja, gelukkiger dan weet ik niet, maar wel gelukkiger dan iemand die al 3 relaties heeft gehad.

wat ik bedoelde te zeggen is dat gelovige stelletjes uit religieuze overtuigingen minder snel zullen scheiden dan ongelovige stelletjes en dus langer bij elkaar blijven, maar misschien wel in een ongelukkig huwelijk.

wat een belachelijke bewering.

ben ik gewoon weer met je eens..

of moet ik zeggen weer niet met caveman eens...

Niet meer waarde hechten aan, maar meer remmingen hebben tegen scheiden.

Resultaat zijn relaties waar beide partners en eventuele kinderen zwaar ongelukkig van worden en waar opgroeiende kinderen als er veel ruzie om wordt gemaakt zich teruggetrokken ontwikkeling, wat kan resulteren in dat ze gepest worden op school of ergens anders omdat ze 'dat stille kind' zijn.

Dan kan je beter scheiden en meerdere relaties hebben.

Niet meer waarde hechten aan, maar meer remmingen hebben tegen scheiden klinkt idd beter ;)

Hm... ik moet zeggen dat de ervaring anders leert. Niet dat ik bij heel christelijk / reformatorisch Nederland over de vloer kom, maar goed.

Ik denk niet dat een aantal remmingen zorgt voor een ongelukkig huwelijk, en natuurlijk zijn er uitzonderingen. Integendeel. Integendeel? Ja, remmingen hoeven toch niet te zorgen dat een relatie op de klippen loopt, en men toch maar, 'omdat het moet', bij elkaar blijft? Als ik vanuit mezelf spreek: men komt sterker uit de strijd.

Mijn zus (katholiek) heeft een relatie met een jongen van het gereformeerde-geloof. Wij van het RK-geloof staan er gewoon normaal tegenover. Ze heeft respect voor zijn ouders, het geloof en al het gedoe eromheen. Maar van zijn ouders' kant is het toch wat anders. Ze 'vervloeken' haar, is gek e.d. En dat terwijl ze elkaar nog maar 1x ontmoet hebben..

Toch raar, geloof. (n)

Ligt eraan tot op welke hoogte

Ik ben zelf ook gedoopt, en de communie heb ik ook gedaan omdat je dan een leuk feest en veel geld kreeg

Als mijn evt partner wil bidden voor het eten mag dat ook nog
zoalng ik maar neit mee hoef te doen

of op zondag mee naar de kerk moet

Dan wel ja.....maar geloof kan ook heel relaxed zijn. Zolang je maar niet radicaal/fundamentalistisch dan wel extremistisch gaat doen. Helaas heeft jou zus de pech dat ze met fundamentalistische gereformeerden te maken heeft. Dat lijkt me echt zwaar zuigen!

oh?

:D Kan me daar eigenlijk niks bij voorstellen...

Bij ons in de kerk roepen ze altijd radicaal te zijn, maar dan in je geloof (bv. het geloof in Jezus Christus), niet tegen andere mensen.

Sinds wanneer heeft fundamentalisme iets te maken met hoe je doet tegenover anderen?

Dat heeft heel veel met elkaar te maken. Als iemand zo star is in zijn of haar eigen geloof en elk ander geloof als iets van de Duivel ziet, willen ze zich nog wel eens vreemd gaan opstellen tegen anders-gelovigen. Die " deugen" dan niet in hun ogen.

Dus als iemand die boeddhist, hindoe, moslim of wicca is, bevriend met je wil worden maar tegelijkertijd zijn geloof wil behouden,dan vind je dat prima? Geen vooroordelen? Geen je- bent-best-aardig-maar-je-gaat-wel-naar-de-hel-idee?

Dat valt wel mee. Jehovah-getuigen lijken me toch redelijk fundamentalistisch, maar in de omgang zijn ze over het algemeen vrij normaal. (als ze niet aan de deur staan)

Ik zou niet zo snel een relatie aan gaan met een meisje die niet hetzelfde geloof heeft als mij. Het geeft toch veel moeilijkheden als je jou hele leven met iemand die jou geloof en gewoontes en wat daarmee samen hangt niet mee eens is samen moet leven.
En het lijkt me toch fijner om in een relatie samen je geloof te beoefenen. Allebei dezelfde opvattingen hebt. Anders kan dat nog wel problemen opleveren bij de opvoeding enzo.

Maar het is niet zo dat ik geen niet-christelijke vrienden hebt en onchristelijken anders ziet, benadert, gevoel bij hebt.... Dat ik ze als minder/vervloekt en weet ik het allemaal ziet.

Nee, ik denk niet dat ik een relatie kan aangaan met een niet-gelovige.

Ik moet opeens denken aan de verzuiling van Nederland in de 19 eeuw.

1900-1960 is de twintigste eeuw, hoor. :)

Twee geloven op één kussen, daar slaapt de duivel tussen.

In de oppervlakkige omgang misschien wel maar zou je er een relatie mee kunnen hebben zonder zelf Jehova te zijn. Denk het niet......

Dat zeg ik toch ook helemaal niet.

[edit]

Sorry, inderdaad in het verkeerde topic.

@deavrem:

ten eerste post je dit geloof ik in het verkeerde topic.

ten tweede staat het echt helemaal vol met onzin wat allemaal nergens op slaat.

ten derde vind ik het te persoonlijk worden en helemaal niet in een topic thuis horen. Zulke commentaar mag je via pm naar me sturen.

Eigenlijk wilde ik op deze post van je helemaal niet reageren omdat ik deze zeer kinderachtig vind.

Gezien je post heb je de schijn tegen en lijkt een dergelijke uitspraak ook op jou -aanhanger van de evolutietheorie- toepasbaar te zijn.

Verder zou het fijn zijn als je je toon zou matigen: je zit hier op een religieforum. Dat mensen vanuit hun religie anders tegen de wereld aankijken dan jij, is logisch. Als je dat niet kunt hebben, ga je weg.

De uitspraak 'wetenschap is ook geloof' en alle afgeleiden daarvan zijn al ver over de houdbaarheidsdatum heen lijkt me.

De argumenten beslissen wie gelijk heeft. Zoals het nu staat stapelt de bewijslast zich al jaren tegen het creationisme op, terwijl serieuze kritiek op het model van de evolutie zelf nog nooit geleverd is, in een eeuw nog niet.

Maar dit is op zich offtopic, misschien is een verplaatsing naar dit topic een goed plan.

Dat kan best denk ik, maar ligt aan de personen zelf.
Ik geloof zelf niet, mijn vriend is wel christelijk. Hij denkt echter op veel punten hetzelfde: niet geloven in de bijbel en het niet volgen van de bijbel, onzin om geloof op bepaalde momenten uit te voeren (oftewel niet bidden voor het eten en zondag naar de kerk, maar zich richten tot God op momenten dat hij dat wil), en nog veel meer dingetjes, we wonen bv gewoon samen.
Over trouwen in de kerk en het dopen van kinderen etc. verschillen we nog van mening, maar komen door vele discussies wel elke keer een klein stukje dichter bij elkaar (en dichter bij mijn standpunten, zo kan ik nooit mijn kinderen laten dopen omdat ik die belofte gewoon niet kan doen, en is hij er ook niet van overtuigd dat hij zo'n belofte wel eerlijk kan doen).
Nu maar hopen dat zijn ouders (veel strenger) niet gaan stoken tegen die tijd.

Wat ik probeer te zeggen is, dat het allemaal op het eerste gezicht wel mee lijkt te vallen bij fundamentalisten, maar als je zo iemand echt leert kennen (bijvoorbeeld in een relatie) je er achter komt hoe intollerant ze zich vaak tegenover andersgelovigen opstellen.

Daarvoor hoef je geen relatie aan te gaan, een religieforum bezoeken is genoeg. :)

Inderdaad :)

ik zou geen relatie kunnen hebben met een persoon die een atheist is, of een ander gelovig dan de mijn aanhangt. dat is niet bekrompen (althans, ik zie dat niet als zodanig). als ik niet het belangerijkste in mijn leven kan delen met de persoon van wie ik hou, zit er voor mijn gevoel iets mis.

ik ben christen en ben veel met het geloof bezig. ik heb nu 2,5 jaar een vriend. eerst ging hij niet naar de kerk maar nu is hij er ook steeds meer mee bezig en gaat hij elke zondag mee naar de kerk. het is niet goed als je het gelijk opgeeft want het kan wel wanneer je zelf zeker ben van je geloof! wanneer hij helemaal geen respect heeft voor je dan denk ik dat het voor jezelf wel duidelijk is dat dat geen goede keuze is.

Hoe kijk je dan aan tegen teksten als 'Gij zult geen ongelijk span vormen met ongelovigen'? Persoonlijk denk ik dat God mensen wel kan gebruiken om in een relatie anderen tot Hem te trekken, maar ik zou niet als algemene stelregel willen geven dat je nooit moet opgeven. In sommige (de meeste?) gevallen is het misschien wel beter als je een relatie om deze reden beeindigt.

Ontopic: Ik moet er niet aan denken om een relatie met een niet-christen aan te gaan, omdat ik denk dat onze leefwerelden/doelen in het leven etc. te ver uit elkaar liggen om volledig gelukkig te zijn samen.

Wat een lekker verbanden worden er toch weer gelegd..

In het geval dat hij geen respect heeft denkt ze dat het voor jezelf wel duidelijk is dat dat geen goede keuze is.

Waar is het verband?

lees 1 corinthiers 7 vers 14

Even voor de goede orde, daar staat:

Kun je hieruit de conclusie trekken dat een ongelovige vrouw behouden wordt omdat ze met een geovige man is getrouwd en andersom? Hoe vat je 'geheiligd op'? Bovendien blijft mijn vraag aan Jipjuh staan hoe zij hiermee omgaat.

Dat geen respect hebben voor geloof weer eens gegeneraliseerd wordt met afkeuren van aanhangers ervan.

Het punt is dat de betreffende persoon niet een relatie zou aangaan met iemand die geen respect heeft voor haar geloofsovertuiging. Dat is haar mening, ze legt verder geen verbanden, dus je vergist je.