Dit bedoel ik dus. Je wilt het helemaal niet horen. Daarom zei ik niets. Je kunt kennelijk niet zo goed met opbouwende kritiek omgaan, met andermans mening.

Zij doet haar best om wat te zeggen, neemt er tijd en moeite voor en dan ga je zo reageren?

Het is maar een mening, jij doet alsof je aangevallen wordt en onterecht wordt behandeld.

En nu gaat het topic over jou, wat totaa niet de bedoeling was. Misschien moet deze discussie verder maar via PM en kunnen we verder met waar dit topic voor bedoeld was en kun je ook andere mensen analyseren, nu mensen jou ook gedaan hebbn.

thoughtful lijkt me een erg sympathieke meid. Jammer dat je je soms onzeker voelt/ jezelf "voorbij" rent waardoor je een soort "aaah-chaos-totaal-moe"-gevoel hebt. Verder ben je zover ik weet (druk) bezig met een universitaire studie die ook zo zijn frustraties met zich meebrengt (lees: stageplek). Je wekt de indruk je al met al goed staande te houden en wanneer je een klotemoment hebt, zoek je hulp bij vriend of moeder. Soms zou je wat minder hard voor jezelf mogen zijn.. Blijf/ ben jezelf :)

Nijn*: Iemand die vaak heel negatief over zichzelf is, terwijl ze, naar mijn idee, gewoon een erg leuk persoon is. Je hebt veel positieve dingen: je bent begaan met mensen, je probeert anderen te helpen, je kunt goed leren (en je bent intelligent, 't is dus niet alleen een kwestie van stampen), je bent een doorzetter, je kunt goed toneelspelen, je ziet er leuk uit, enz. Hopelijk ga je die dingen zelf ooit ook inzien. :)

Roosje: Zo jong en tegelijkertijd zo volwassen. :o Je bent nog een kind (en dat bedoel ik niet negatief - dit geldt ook voor Nijn* trouwens), je zou ‘moeten’ genieten van het leven, van het jong zijn, enz., maar je bent vaak al zo volwassen voor je leeftijd (en/of wilt dat graag zijn?)... Het zal misschien samenhangen met het intelligent zijn (en gelukkig weet je van jezelf dat je alles behalve dom bent :)), maar soms vind ik het wel eens ‘jammer’. Je stelt daarnaast nogal hoge eisen aan je zelf: je bent ziek en dat gaat op een gegeven moment weer over, maar dan moet je wel de rust nemen die je nodig hebt om beter te worden. School red jij volgens mij ook wel als je er wat minder aan doet…alleen doe je dan misschien gewoon zes jaar over je vwo, maar dat lijkt me geen ramp? Als je niet ziek was geworden had het in minder tijd gekund, nu kan dat niet; gebruik dan wat tijd om uit te rusten ed, je komt er echt wel.

~~dolce~~: Waar het vroeger eigenlijk altijd niet ging, gaat het nu met regelmaat ook wel en als het minder gaat, dan ben je veel genuanceerder dan ‘vroeger’. Ik vind het heel goed van je dat je hulp gezocht hebt, dat je je studie nu weer opgepakt hebt en dat je vol blijft houden. Je kunt dingen veel beter onder woorden brengen dan eerst heb ik het idee en je geeft het eerder aan als het niet goed gaat (en je kunt dan ook beter aangeven wat), waardoor je bepaalde dingen al voorkomt en/of niet verder laat komen. (y)

dwight88: Volgens mij een heel prettig persoon om mee te gaan. Je kunt goed aangeven wat er aan de hand is (ondanks dat je het waarschijnlijk bij lange na niet allemaal onder woorden kunt brengen ed). Ik blijf van mening dat je hulp moet zoeken, op wat voor manier dan ook, om te leren omgaan met het overlijden van je moeder. Voordat dat gebeurde was je volgens mij redelijk tevreden met je leven en nu zie je het met regelmaat niet meer zitten. Op zich een logische reactie en het kost ook gewoon (veel) tijd om zo iets te verwerken, maar misschien dat iemand anders je er mee zou kunnen helpen waardoor het voor jou wat ‘eenvoudiger’ (het staat bewust tussen '') wordt.

Om de discussie maar even af te sluiten: ik vind de reactie van DarkSide niet erg. Ik snap wel dat het vervelend is om te lezen dat mensen meningen baseren op onvolledige verhalen. En dan is het helemaal vervelend als je er misschien wat slechter vanaf komt dan je had gehoopt.

Misschien is dat voor iedereen in het topic wel handig om in je achterhoofd te houden: meningen zijn gebaseerd op wat wij lezen, niet op hoe jij in het echt bent! Soms missen we een post die misschien net een mening zou kunnen veranderen. En soms lezen we de nuance niet die jij had geprobeerd in je post te verwerken. Het is uiteindelijk veel belangrijker hoe je jezelf ziet dan hoe een ander jou ziet.

Darkside

Jij laat je verdriet dubbel en dik doorschemeren in je tekst. Ik lees nu al dat je niet over haar heen bent. Weetje wat het beste werkt tegen liefdesverdriet?? Ga om met zoveel mogelijk mensen (meiden). IRL.. Start nieuwe relaties en banden met mensen, zodat je je daarop kunt concentreren.

Ik spreek uit ervaring. ;) En nee ik ben ook niet volledig over mijn vriendin heen, soms als ik jouw tekst lees lees ik ook een stuk van mijn eigen gedachten lijkt wel..

"Doorschemeren", sorry jonge maar je posts zijn volledig doorzichtig.

Eend
Een vechter, letterlijk en figuurlijk. Een lieve, fijne meid die gevangen zit in haar eigen lichaam. Zo gekrenkt door zoveel mensen, maar blijft lief voor haar vriendinnen, ondanks alles. Ze is dol op haar cavia's en blij als ze weer even een middagje thuis kan zijn bij haar familie.

Hmhm, ik weet wel dat ik m'n verdriet erom laat merken. Maar is dat dan niet goed? Volgens mij helpt het echt niet om je verdriet maar te verdringen. Dit forum gebruik ik ook een beetje als uitlaatklep voor m'n verdriet etc. Met vrienden omgaan doe ik wel. Ik geloof niet zo in het starten van nieuwe relaties om een ex te vergeten. Dat gaat denk ik voor mij niet werken.

x-spekkie-x Laat ik even bij voorbaat heel duidelijk zeggen dat ik geen totaal overzicht heb van wat je gepost hebt en dat mijn mening dus kan afwijken van de manier waarop jij dingen beleeft of waarop andere mensen jou zien. Ik heb het gevoel dat je te veel in je verdriet blijft hangen en te weinig je best doet om het allemaal te relativeren. Ik snap dat het moeilijk is voor je om dat nu al te doen, maar na verloop van tijd zul je wel moeten. Overigens bedoel ik zeker niet dat je je verdriet niet moet uiten. Het is heel goed dat je dat doet. Maar probeer ook weer eens naar de positieve kanten te kijken. De nieuwe mogelijkheden die je ongetwijfeld nu ook hebt. Je komt er wel bovenop. :)

Ja maar ken je niet deze engelse uitdrukking, 1 van mijn favorieten..

GET YOUR SHIT TOGETHER

Tuurlijk is het goed om je verdriet te laten merken. Het is nog mooier als het kan op een 'anoniem' forum als dit. Als jij daar voldoening uit put moet je dat zeker doen en je niets aantrekken van andermans kritiek.

Dat wel, maar dingen zijn niet zo zwart-wit. Aan de ene kant kun je je verdriet uiten en aan de andere kant eraan werken om iets nieuws te bouwen op de puinhopen die er achter zijn gebleven. Dat zijn geen twee dingen die elkaar uitsluiten.

Misschien is dat juist je probleem.. Je moet het áchter je laten. Als leven een pad is, is net je kasteel ingestort en begin je nu een wandeling, en dan zie je wel waar je uitkomt. En er is geen reden om om te kijken want het enige wat daar is is zoals je zegt een puinhoop..

Misschien kunnen we de discussie omtrent één persoon nu stopzetten of via msn verder voeren? Want hier was het topic niet voor bedoeld. :)

HaWaHaai: volgens mij werk jij hard, maar ben je tegelijkertijd wel lekker relaxed. Je komt in ieder geval erg rustig en stabiel over. En je lijkt me ook wel behulpzaam.

Hierdoor kreeg ik echt een lach op mijn gezicht :)
Ik vind jou ook lief en aardig overkomen. Ook niet heel ongelukkige posts, alleen soms over jou en je vriendje. Volgens mij ben je wel een beetje perfectionistisch wat school betreft, maar volgens mij kan je het wel :)

Leonoor: probeert altijd anderen te helpen in het LJH.
Ook jou vind ik aardig overkomen (maar dat vind ik iedereen wel in LJH) :)

Ik post er zelf nauwelijks meer, maar ik vind dit wel een leuk topic.

Leonoor: Altijd even behulpzaam en wel op een goede manier. Ga zo door.

Redhair: Lange posts, wisselend in positiviteit, maar met talent geschreven.

Gothic: Nogal direct af en toe in reacties op anderen. Dat is soms positief, soms negatief. In elk geval eerlijk.

ohh ik heb juist een heel ander beeld van haar, vind juist dat ze goed met haar verdriet omgaat en dat ze behoorlijk relativeert e sterk over komt. :).

Lentekriebel
Van behoorlijk onzeker meisje naar een zelfverzekerde jonge vrouw zien groeien. Je naamswisseling is inderdaad een hele klimaat verandering, maar je gevoel is volgens mij op diezelfde positieve manier veranderd.

Sterrenmeisje
Lijkt me een heel zachtaardig persoontje dat volgens mij onzekerder is dan ze zich doet voorkomen op het forum.Maar dat vind ik eigelnijk wel schattig. Ze heeft goede adviezen en ik vind haar toch wel een zonnetje in huis op het forum.


Nare Man
Ergerde ik me vroeger groen en geel aan deze zeer directe forummer, tegenwoordig kan ik deze directheid juist heel erg waarderen. Wind nergens doekjes om en heeft een sterke eigen persoonlijkheid. Iemand die ik stiekem wel bewonder om zijn sterke eigenschappen.

Idd, ik had eerder het idee dat ie zichzelf beschreef dan spekki... als er iemand nuchter en positief is, is zij het wel. Nu misschien verdrietig, maar op een voor mij normale manier...

Same here. Ik zat juist in m'n beschrijving van 'positief kijken naar de toekomst' nog te twijfelen of ik haar naam zou noemen, omdat zij iets soortgelijks meemaakt, maar wel voortdurend opmerkingen maakt waaruit blijkt dat ze weet dat het verdriet over gaat.

@Gothic: Ik ben heel benieuwd naar jouw kijk op mij en ik zal proberen je kritiek (want ik neem aan dat het dat is), zo goed mogelijk op te nemen. Ik wil graag weten wat je te zeggen hebt, zelfs als het pijn doet. Misschien zit er waarheid in je woorden die ik na de pijn als een mooie les kan zien. So tell me :).

Rare Kwast: Bij jou vind ik het zo jammer dat eigenlijk ál je posts zo negatief zijn! Ik hoop dat je toch ook wel ooit een gevoel van geluk hebt tussen alle negatieve dingen door. Ik hoop dat je je eigen cirkeltje weet te doorbreken en ook de leuke dingen weer kan zien. Ze zijn er, echt! ;).

Hawahaai
Ik denk dat jij meer kan dan je denkt. Je hebt heel vaak berichtjes dat je zo zenuwachtig bent voor dit of dat of dat je nog zoveel voor dat vak moet doen. En dan post je even later dat het heel goed ging. Ik denk dat je wat meer in je eigen kunnen moet geloven. En verder kom je als een hele aardige en lieve meid over, die heel goed weet wat ze wil.

Nijn
Wat me opvalt aan jouw posts is dat je altijd 'klaagt' dat je nog zoveel huiswerk moet doen en dat je bang bent dat je een laag cijfer ergens voor hebt gehaald etc. Maar vervolgens post je hele hoge cijfers. Ik denk dat jij met wat minder inspanning voor school er ook wel komt. Dat scheelt je veel stress en je kunt die energie dan in andere zaken steken.

Rare kwast
Wat ik bewonder aan jou is dat je, ondanks dat je echt heel erg met jezelf in de knoop zit, toch doorgaat. Toch weer opnieuw werk hebt gezocht en dingen onderneemt. Het pakt misschien niet altijd even goed uit, maar je probeert het wel! Dat vind ik knap.

Redhair
Ik vind dat je erg mooi en gedetailleerd schrijft. Ik vind het erg knap dat je na al je tegenslagen door zet er wat van te maken. Je komt erg slim over en je weet allemaal precies hoe het zit en je analyseert jezelf erg goed.

Thoughtful
Je post een beetje wisselvallig, soms zie je het echt niet meer zitten en daarna heb je weer een heel erg relativerende post. Dat herken ik wel. Ik denk dat ook jij meer kunt dan je zelf denkt. Zo vind ik het bijvoorbeeld erg knap dat je die stage hebt geregeld en dat je er ook flink achteraan hebt gezeten om hem te krijgen. En je hebt hem toch ook met succes voltooid? Je kunt het allemaal wel!

Wat me het meest opvalt is dat mensen zoveel behoefte aan aandacht hebben

:bloos: Jamaar we zijn ook heelgelukkigenverliefd!

Leuk topic! Ik zal eens gaan denken voor dit topic :)

Is dat niet een heel menselijke eigenschap?

True, maar het actief opzoeken ben ik niet zo een fan van maar ieder zijn eigen meuk =)

Het komt niet bij iedereen vanzelf... Maar dat is geen discussie voor in dit topic.

Ik ga hier later uitgebreider op reageren. :o :herinnerpost:

Maar @ Thoughtful, ik geloof dat je heel erg gelijk hebt met wat je over me zegt. :) Want ik heb inderdaad vaak genoeg mezelf verstopt in een droomwereldje waar voor mij alles goed was. En ik vind het grappig dat je dat blijkbaar doorhad. ^^

mag je ook kritiek op jezelf leveren :bloos:
Ik moest laatst wel nadenken over wat ze op therapie over mij zeiden. Dat ik alles heel kalm vertel, opsom en beschrijf, er zit geen gevoel in. Ik zeg wel van oh dat was leuk of gaaf, maar echt gevoel zit er nooit in. Volgens mij heb ik gewoon geen gevoel. Maar dat wordt dus een groot aandachtspunt voor mij, vind ik.

Over de rest ga ik nog even nadenken.

Overigens een vraagje aan de mensen hier: ik moet zeggen dat ik zelf het gevoel heb dat ik tegenwoordig best wel wat positiever post, of probeer situaties te relativeren. Is dat ook iets dat opvalt voor jullie, of ben ik naar jullie idee niet anders gaan posten? ;)

Ja, ik vind van wel. Ik volg eigenlijk wel posts en ik ken je helemaal niet maar ik vind dat je toon in je posts een stuk stuk stuk positiever is geworden :).

Ik vind dat je een stuk beter en positiever met alles omgaat. Dat had ik dacht ik ook geschreven of het was iig wel mijn bedoeling :o Volgens mij kan je nu beter relativeren :) Ik vind het ook echt knap hoe jij je therapie steeds weer weet in te plannen en er zoveel tijd voor vrij weet te maken enzo. Daar heb ik wel bewondering voor.

Wel, daar gaan we dan.
Oh en ik ben misschien een beetje hard, dat weet ik niet, maar ik waarschuw maar alvast en zo. Daarnaast is mijn mening natuurlijk enkel gebaseerd op wat ik in het LjH-topic lees en dat kan onmogelijk een compleet beeld van iemand zijn.

Over Rare Kwast en Darkfairy heb ik ongeveer dezelfde mening. Ik zie hen vaak min of meer dezelfde dingen posten, korte kreten als Ik wil niet meer of :( en ik vraag me een beetje af waarom. Ik vraag me vooral af of het echt oplucht en wat ze ermee willen bereiken. Als zij zich er beter door voelen, prima, houden zo. (y) Maar dat is waar ik me een beetje over verwonder. Voor mij werkt het in elk geval een stuk beter om véél te schrijven en te vertellen, ook al gaat het nergens over, en om dat te posten, dan om loze dingen te zeggen zonder achtergrondinformatie. Misschien is dat iets om een keer te proberen? Want ik heb een beetje het idee dat zij verstrikt raken in hun eigen gevoelens en de oorza(a)k(en) ervan niet meer zien; misschien dat het duidelijker wordt als ze dingen voor zichzelf op een rijtje zetten. ^^

Nijn* vind ik werkelijk erg knap, omdat ze het volgens mij best zwaar heeft met therapie en school en haar werk en zo. Daarnaast is inderdaad de toon in haar posts een heel stuk positiever geworden, het is minder emotioneel of zo, ook al heb ik af en toe nog wel eens dat ik me bijna zorgen om haar ga maken, puur omdat ze soms zo hulpeloos klinkt. (Oh en ik vraag me echt al heel lang af waar ze eigenlijk werkt, wat voor werk het is dat ze doet want ik snap het nooit helemaal. :bloos: )

Voor Redhair heb ik niets dan bewondering, want het lijkt me een behoorlijk zware situatie waar ze in zit, met haar overleden vader en school en drugs en alles. Ik heb wel een beetje het idee dat ze af en toe bijna overloopt van dingen die misgaan, dat ze het te druk heeft met zichzelf om nog goed aan school te kunnen denken. Ik vraag me een beetje af of ze niet teveel hooi op haar vork neemt - volgens mij mag ze zichzelf best een beetje rust gunnen.

Over Zao en LiefsvanHier weiger ik een mening te geven, want dat zijn mijn vriendje en mijn beste vriendinnetje en die weten toch wel hoe ik over ze denk. ^^

DarkSide doet me een beetje denken aan een soortvanvriendinnetje van me en dat is eigenlijk niet heel positief. :o En jahaa, dit is allemaal natuurlijk alleen maar gebaseerd op wat ik in het LjH lees, zoals hier boven ook al staat, dus vat het alsjeblieft niet op als een aanval. Ik vind dat hij ietwat onredelijk tegenover zijn ex staat, teveel van haar verwacht - maar ook teveel van zichzelf. Verder zie ik hem twijfelen over zijn studie en zo, anyway, ik heb het idee dat hij een beetje een schop onder z'n kont nodig heeft.

Met Yana heb ik altijd erg te doen, want ik zie hoe moeilijk ze het heeft met haar eetgestoorde gedachten et cetera en ik herken mezelf van een tijdje terug er ook wel in, ergens, maar ik heb het idee dat ze er uiteindelijk wel uitkomt. Want stapje voor stapje zie ik het wat beter gaan en natuurlijk, leren lopen gaat met vallen & opstaan, maar er zit een stijgende lijn in en dat vind ik heel goed van haar. (y)

Nou & later bedenk ik vast wel meer. (a)

Ik verbaasde me erover dat ik genoemd ben in dit topic :bloos:.
Binnenkort zal ik ook wat posten, maar ik ben nu even helemaal 'op'. Komt nog dus!

ja ik weet het :) het komt misschien ook een beetje dat ik de laatste tijd sowieso niet helemaal lekker in mn vel zit en mn frustratie dan op mn gewicht richt.
feit blijft wel dat ik af moet vallen en dat dat niet vanzelf gaat :p helaas:p

Ik ga niet iedereen nu bespreken, ik zal nog eens nadenken wie mij opvallen, maar in ieder geval heb ik een duidelijke mening over Yana en Redhair (zoals zovelen hier).

Yana Ik merk de laatste tijd aan je posts zo duidelijk dat je wíl. Je wíl beter worden, je wil het goed doen, je wil zo veel en je weet eigenlijk best hoe het moet, en toch doe je het niet altijd. Ik vind het wel bewonderenswaardig dat je na een slechte dag de dag erna het beter probeert te doen, dat je niet opgeeft.
wel maak je het te moeilijk voor jezelf, als ik lees dat je je vriend of je omgeving niet lastig wil vallen met jouw problemen dan denk ik: als ze dat niet willen, geven ze het maar aan! en anders zijn ze er toch voor je?

Redhair Ik volg je posts al heel lang en vind het soms jammer dat je nog steeds in dezelfde cirkel zit. Desondanks vind ik het knap dat je jezelf nog overeind houdt. Maar je hoeft niet alles zelf te doen, je mag hulp vragen! Ik hoop dat je ooit gelukkig zult zijn zonder drugs en dat je jezelf kunt accepteren, want ik vind je écht een mooi meisje!

Oja, Roosje kan natuurlijk niet missen in dit topic. Ik vind jou tof. ja, het gaat vaak over mijnvriendjeislievensagt maar dat maakt het wat vrolijker hier. Ik lees liever tien keer dat, dan tien keer: ik ben niets waard. Het maakt me vrolijk:)
Verder is het duidelijk dat jij een soort bruisbal bent en ik heb soms de neiging om tegen je te zeggen dat je eens stil moet zitten want het komt ook wel goed zonder dat je van alles doet. En nu moet je al helemaal rust leren houden, anders wordt je nooit beter!

Ik lees hier alleen en ik vind dat Gothic eigenlijk net zo obsessief bezig is met eetgestoorden op hun stoornis te wijzen als dat ze vroeger waarschijnlijk zelf met haar eten bezig was. En dat ze zichzelf uitput met al die dingen die ze van zichzelf moet doen.

Ben het volkomen eens met Ave ..

*knipt en plakt*
Yana Ik merk de laatste tijd aan je posts zo duidelijk dat je wíl. Je wíl beter worden, je wil het goed doen, je wil zo veel en je weet eigenlijk best hoe het moet, en toch doe je het niet altijd. Ik vind het wel bewonderenswaardig dat je na een slechte dag de dag erna het beter probeert te doen, dat je niet opgeeft.
wel maak je het te moeilijk voor jezelf, als ik lees dat je je vriend of je omgeving niet lastig wil vallen met jouw problemen dan denk ik: als ze dat niet willen, geven ze het maar aan! en anders zijn ze er toch voor je?
Ik vind het persoonlijk ook vaak herkenbaar, vind ook dat je dingen goed kunt verwoorden.


Roosje kan natuurlijk niet missen in dit topic. Ik vind jou tof. ja, het gaat vaak over mijnvriendjeislievensagt maar dat maakt het wat vrolijker hier. Ik lees liever tien keer dat, dan tien keer: ik ben niets waard. Het maakt me vrolijk
Verder is het duidelijk dat jij een soort bruisbal bent en ik heb soms de neiging om tegen je te zeggen dat je eens stil moet zitten want het komt ook wel goed zonder dat je van alles doet. En nu moet je al helemaal rust leren houden, anders wordt je nooit beter!


En verder

Redhair: heb veel bewondering voor je, vind dat je behoorlijk sterk bent. En ik vind dat je een schrijverstalent bent (y)

Gothic:Wat zuster zegt, vind ook het commentaar af en toe wel erg hard. Is vaak wel terecht, dat wel, maar toch compleet anders dan ik zelf zou doen.

Ik ben blij dat ik die obsessie met eten heb kunnen omzetten in iets wat me maar 5 min per dag kost (y).


Ik zal toch Yana doen, denk eigenlijk dat het niet echt heel negatief is, het is goed bedoeld.

Wat ik jammer vind, is dat je zelf niet door hebt hoe erg je je leven aan het verpesten bent. Dat je niet door hebt hoe serieus het is. Dat je het steeds afdoet als niets, of het gaat over als je 1x postief bent of 1 dag in jouw ogen goed bezig bent. Het gaat niet weg. Dat weet je zelf waarschijnlijk ook heel goed, maar voorlopig wil je dat niet zien, je laat je leiden door dat ene gevoel. Ik waardeer dat je elke keer dat het fout gaat, probeert de volgende positief opnieuw te beginnen, maar jij denkt dat het daarmee af is. Het is niet af en zal het niet worden tot jij serieus hulp zoekt voor alles. Je probleem is niet je eetstoornis, maar je negatieve zelfbeeld. Het eten is een uiting van je problemen. Pas als je vrede krijgt met jezelf, zul je zien dat ondergewicht niet de oplossing is (en ondergewicht kan ook depressie veroorzaken, zie hier de visieuze cirkel).
Daarnaast, hoe ouder mensen worden, hoe minder belangrijk uiterlijk wordt, mensen zullen je minder veroordelen op eczeem of het dik zijn wat je denkt. Innerlijk is belangrijker en je zelfbeeld is niet hetzelfde als je uiterlijk.
Het enige negatieve is dus, dat je steeds nog denkt dat het goed komt. Dat het vanzelf overgaat als je maar positief opnieuw begint. Maar die eigenschap, steeds weer opnieuw beginnen, zul je hard nodig hebben en goed kunnen gebruiken wanneer je eindelijk besluit wat te doen aan alles... liever vandaag dan morgen, want je maakt je lichaam kapot en het zou jammer zijn als je daar de rest van je leven last van blijft houden...

wanneer ik wat meer tijd heb, nog meer mensen...

Ik wil toch even reageren op wat je zegt...

Voor mij is het om meerdere redenen moeilijk het woord "eetstoornis" op mezelf toe te passen. Het voelt alsof ik dat woord pas mag gebruiken als ik echt afval en ondergewicht heb, wat ik niet heb. (BMI=20). Ik bedacht me vandaag wat een afgang het zou zijn als ik tegenover iemand zou zeggen dat ik een "eetstoornis" heb, terwijl ik net een koekje bij de thee heb genomen oid. Het voelt alsof ik die term alleen mag gebruiken als ik echt bijna niets eet. Aangezien ik steeds opnieuw probeer om wél te eten en om een gezond eetpatroon (waarbij ik gezond afval, als het even kan) te ontwikkelen, vind ik de term eetstoornis gewoon een verkeerd beeld geven.

Ik heb wel degelijk door dat ik mijn lichaam kapot maak met slecht eten en juist daarom probeer ik dat patroon te doorbreken. Iedere dag opnieuw, ieder moment opnieuw. Soms lukt het, soms niet en dan voel ik me moedeloos en down. Soms maakt het me allemaal niet meer uit, maar er komt áltijd een moment dat ik mezelf weer bij elkaar raap en er voor ga. Dat moet ik wel doen, want als ík er al niet meer in geloof..dan is de zaak hopeloos. Ik weet inmiddels dat mijn jubel-momenten ("Jeej het gaat zo goed, ik ben er nu echt vanaf!") jammer genoeg niet teveel waarde mogen hebben, omdat het zó broos is en een moment later weer totaal anders kan zijn. Dat vind ik erg, daardoor geloven anderen (zoals mijn vriend) het ook minder en ik wil juist hem zo graag laten geloven dat ik het écht wel kan.

Wat betreft hulp, ik loop inmiddels bij een psycholoog (1x per week over het algemeen). Het is voor mijn gevoel allemaal nogal vrijblijvend en ze noemde het wel een eetstoornis, maar zwakte dat in het gesprek daarna best wel weer af. Omdat ik geen ondergewicht heb, vindt ze ingrijpen niet echt nodig.

En echt, iedere dag opnieuw probeer ik er "echt wat aan te doen". Maar ik weet gewoon niet hoe. Ik zoek voortdurend en ooit zal ik het wel vinden. Tot die tijd kan ik niet veel anders dan aanklooien. Wat moet ik dan? :|

Ik ben eigenlijk ook wel benieuwd:o

Dit heeft echt NIKS met psychologie te maken...

Zelfreflectie en reflectie van anderen heeft niets met psychologie te maken? Rare redenering. En daarbij zie ik jou nooit in het LJH topic, dus lijkt het me ook irrelevant voor jou.

Yana, ik denk echt dat je dit idee ook los moet laten. Ik lees je posts en ben blij voor je op die dagen dat je het allemaal weer wat positiever kunt zien, blij ook om te zien dat je beter wil worden (hoe lastig het ook is), maar zelfs op die dagen houd je vast aan het idee van afvallen. Je hebt een BMI van 20. Dat is normaal en zelfs aan de dunne kant van normaal. Hoeveel wil je nog meer afvallen? Denk je dat je ooit tevreden zult zijn? Ik geloof eigenlijk niet dat er zoiets is als "gezond afvallen" wanneer je een BMI van 20 hebt. Het is moeilijk en ik kan je ook niet zeggen hoe je je eetproblemen op kunt lossen, maar ik denk dat je met je afvallen-als-het-even-kan jezelf saboteert.


En verder post ik niet zo heel vaak in het LJH-topic, maar indien iemand iets zou willen zeggen, mag dat natuurlijk.

Yana, ik wil ook nog even zeggen dat je misschien iets serieuzer moet nemen wat er met je gebeurt, je denken m.b.t. eten. Je wil het geen eetstoornis noemen en dat begrijp ik echt heel goed. Dat deed ik ook pas na heeeeele lange tijd. Maar, je kunt wel zeggen, ik heb geen ondergewicht dus zo erg is het niet. Maar mensen met ondergewicht hebben allemaal ooit een gezond gewicht gehad. Als ik vanaf het moment dat ik onder bmi 20 kwam tegen mijn ouders had gezegd dat ik nog steeds afviel, in plaats ervan over te liegen, in plaats van allerlei trucs uit te halen om de weegschaal meer aan te laten geven als ik gecontroleerd werd, niet te liegen over wat ik gegeten had, enzovoorts, kortom als ik veel eerder intensief geholpen was, dan was het minder ver gekomen. En dat is voor jou ook beter, want (ernstig) ondergewicht hebben is écht heeeel slecht voor je.

Ik heb nu een bmi van 22. Maar ik heb wel een eetstoornis. Zo noemen ze dat in het ziekenhuis, bij de psycholoog en bij de dieetist waar ik kom. Je hoeft geen ondergewicht te hebben om een eetstoornis te hebben.

Yep je hoeft niet af te vallen!

Ben nog nooit iemand tegengekomen met een BMI van 20 die ik dik vond. Het doet er uberhaupt niks toe...

Ik heb een BMI van 23 en ik ben dun dus who cares =)

Je moet gewoon lekkerder in je vel zitten en dat bereik je vaak niet met afvallen, zeker niet als je al zo dun bent.

Agree. En wil je wel afvallen moet je lekker gaan sporten. Daar ga je namelijk ook beter van in je vel zitten.

Ja, maar het punt is dat eetgestoorde mensen - of mensen die net niet normaal met eten omgaan, hoe je het noemen wilt - dat niet geloven. Want je kunt wel blijven pratenpratenpraten zeggen dat het niet hoeft, maar ik ben bang dat het weinig nut heeft en zo. ;x

Zullen we weer terug gaan naar het idee van het topic ipv discussiëren over één forummer (dat mag via msn;)? :)

True, but I want an A for effort ;)

Het is moeilijk om iets te zeggen over mensen die niet zo heel vaak posten. :o (n)
Maar hier mijn lijstje! Als iemand iets over mij te zeggen heeft, mag dat natuurlijk ook.

DarkSide
Post(te) nogal veel en negatief in het topic. Voornamelijk over zijn relatie en niet echt opbeurend vaak.
lentekriebel
Leuke en enthousiaste berichten, al kan ik me wel eens verbazen over bepaalde acties van je.
MiniTokje
Post nog niet zolang en ik kan me niet zo goed een beeld vormen. Volgens mij post je heel afwisselend positief/negatief.
x-spekkie-x
Volgens mij ben je meer gaan posten sinds het uit is met je vriend en ik vind dat je er goed mee omgaat. Je praat er volgens mij veel over en probeert te relativeren en er bovenop te komen.
Saarah
Volgens mij post jij ook nog niet zo lang en veel. Ik lees wel veel van je, maar op één of andere manier blijft het niet zo hangen.
Yana
Je post veel over je eet-problemen en ik hoop dat je door hier zoveel te posten er irl minder last van heb, maar dat weet ik niet zeker natuurlijk...
Roosje
Je schrijft veel over school en spamt met je vriendje. Ik vind het erg jammer voor je dat het zo gaat zoals het nu gaat met school, ik hoop dat je er nog het beste van kunt maken!
Sidhe
Jouw berichten zijn wisselend positief en negatief. Daardoor is het moeilijk om te weten hoe het werkelijk met je gaat.
darkfairy
Je post(te) vaak smilies zonder al teveel uitleg. Misschien heb je er zelf meer aan als je werkelijk je hart lucht.
Repelsteel
Je posts zijn moeilijk te doorgronden en vaak op bijzondere tijdstippen
Leonoor
Ik heb er bewondering voor het geduld dat je op kunt brengen door mensen in het topic te helpen en dat al jaren.
rare kwast
Een poosje geleden postte je ontzettend veel en op mij kwamen de berichtjes erg deprimerend over. Je post nu minder, maar ik weet niet zo goed of de berichtjes positiever worden, ik hoop het wel voor je!
HaWaHaai
Ik vind het altijd bijzonder om jouw posts te lezen. Ik ben net begonnen aan een wo-studie en jij hebt de jouwe gewoon al afgerond. Desondanks kom je niet altijd zelfverzekerd over, maar misschien lijkt dat maar zo. :o Ik hoop dat je je volgende opleiding goed kunt blijven doen!
~~dolce~~
Je post al vrij lang op psych en ik vind het heel goed van je dat je nu weer je studie hebt opgepakt. (y)
Andijvie
Je posts zijn erg afwisselend en de laatste tijd erg positief, leuk om te lezen!

En nu heb ik geen tijd meer. :o

Mag ik vragen over welke acties je het hebt?