ik denk dat "goede" muziek meer is voor mensen met een iets meer ontwikkelde smaak. als je je meer verdiept hebt in een bepaalde tak van muziek, dan vind je waarschijnlijk muziek goed, waar een ander die zich in een andere muziektak verdiept heeft van moet walgen.

en omdat de meeste mensen zich niet zozeer verdiepen in muziek, luisteren hun liever iets simpels, de mainstream. maar dat wil niet zeggen dat mainstream per definitie kut is, en ook niet dat onsuccesvolle muziek goed is. er zijn natuurlijk uitzonderingen beide kanten uit.

Ik kan nu wel een heel verhaal gaan ophangen over niches, intelligentie en innovativiteit maar ik denk het dat het voor een groot gedeelte gewoon marketing is. Als je een marketingcampagne van een paar miljoen incl. flashy videoclip, interviews in alle bladen en megaveel airplay tegen een band als Dying Fetus aan gooit dan zit er een dikke kans in dat mensen het nog slikken ook. Is misschien wel een extreem voorbeeld maar een hype is zo gecreeerd.

maar maakt dat de muziek goed/slecht?
ik denk eerlijkgezegd wel dat mainstream zich onderhand veel meer richt op marketing/hype creëren dan op de muziek zelf.

ik vind het helemaal niet gek dat Maarten aankaart wat nu eigenlijk goede muziek is. zelf kan ik namelijk ook genot halen uit muziek die wellicht als slechter wordt bestempeld. de kwaliteitsvraag is dus een reele. veel mensen zijn schijnbaar ook naief en in de waan dat de muziek die ze luisteren meer kwaliteit bezit dan muziek die anderen luisteren. ik vind dat ze dat eens moeten afleren, omdat het vrij kinderlijk en walgelijk menselijk is.

misschien is dit wel hetzelfde effect als de idee dat de eigen vriendin het leukst is: niet iedereen kan toch echter de leukste hebben, maar het is wel zo fijn en bevorderend voor jezelf om het te denken. duidelijk probleem van sub- en objectiviteit, want meestal heeft de meerderheid dan gelijk en ontstaan stereotypen. grappig ook dat er van de andere kant voor beide voorbeelden instanties zijn die baat hebben bij het veranderen van die stereotypen, namelijk de muziek- en modeindustrie. ik weet bijv. namelijk niet of het huidige modebeeld overeenkomt met de wensen van de man (of vrouw) buiten invloed van de industrie. ik denk haast van niet zelfs.

maar wat is dan goeie muziek?

ik kan genieten van heel erg technische en innovatieve out of the box muziek, maar ook van een goeie popplaat a la Prince of Michael Jackson.

Muziek die bij mij iets losmaakt (in een positieve zin dan) is voor mij goeie muziek en dat kan heel succesvol zijn of absoluut niet.

wees eerlijk, bij hoeveel nummers in de top 40 lukt dat?

ik denk dat de kwaliteit van de muziek niet echt van belang is voor het succes er van. Zoals ome Len al zei, als je een band zoals Fetus zou pushen dan gaat het ook verkopen. Het gaat eerder om raakvlak; de simpele muziek van een Frans Bauer spreekt aan omdat het gewoon clichematige teksten bevat en een meezing melodie. De gemiddelde top 40 luisteraar wil graag een leuk melodietje horen met een geile griet/gast in beeld; zodra men het beu is wordt de volgende artiest op een serveerblaadje gepresenteerd. Het is 1-richtingsverkeer.

de huidige top 40: misschien 3 nummers :p

15 a 20 jaar terug in de top 40: minimaal de helft.


ergo: DE BOEL VERKWANSELT


:cool:

De top 40 verkwanselt ja. Er wordt tegenwoordig zat muziek gemaakt die beter is dan de helft van de top 40 15 a 20 jaar terug, maar die staat niet in de top 40.

Dank je! Eindelijk iemand die een beetje normaal nadenkt, in plaats van dom lullen en beweren dat andere mensen geen argumenten hebben.

Mij is nog steeds niet duidelijk waarom weggooi pop kut is. Stel dat ik evenveel plezier krijg van het luisteren naar Britney als jij naar Planet X, dan is het toch einde discussie? Of kan dat volgens jou niet? Waarom niet dan?

ik denk dat het 'wij-gevoel' ook belangrijk is
denk aan bontkragendragers die samen fifty luisteren of aan buurvrouwen die samen meezingen met fransje bauer.

Of aan vervelende elitaire mennekes die graag op het internet zitten.

Met opzet ja?

klopt wel ja, die zijn vaak uiterst irritant, een van mijn beste vrienden luistert tegenwoordig Cascada, jammer, maar daar vind ik hem niet minder aardig door.

en een bepaalde mate van besef dat je betere muziek luistert dan bepaalde scooterrijders mag wel

gaat het daarom?

Nja, iedereen heeft sowieso een eigen muzieksmaak, maar ik heb wel het idee dat het vooral de jeugd is die 'weggooipop' veel luistert. Zo heb ik gisteren op tv effe dat concert van the fratellis zitten kijken. Ze hebben wel een pakkend melodietje, maar ik kan nou niet echt zeggen dat het technisch gezien geweldig is ofzo en ik vind zelf ook wel dat er tussen die zogenaamde weggooipop af en toe echt een lekker nummer zit, nja komt mss niet heel vaak voor, maar ze zitten er wel eens tussen (Chelsea Dagger imo).

Wat de vergelijking tussen muziek en eten betreft, muziek is meestal gewoon een beetje afleiding van alle stress om je heen, of t wordt gebruikt als achtergrondopvulling, om een kamer niet te stil te laten zijn. In dat geval hebben veel mensen mss geen jazz ofzo nodig en ik denk ook dat de muzieksmaak afhankelijk is van de persoon zelf (buiten het meegaan met de massa mbt weggooipop). Ieder heeft zn eigen interesses en daar valt weinig aan te veranderen, net zoals het feit dat er mensen zijn die gek zijn op voetbal, maar je hebt ook voetbalhaters...

Ik denk dat dat de kern voor het antwoord op deze discussie is... En sowieso, voor de ene persoon is muziek pas ontspanning als t gewoon simpele en hele rustige muziek is, en voor de ander is muziek ontspannend als het zo ingewikkeld en complex is, dat je je echt moet concentreren om de muziek te begrijpen en dat is het geval bij de voorstanders van de stelling, aangezien de meeste mensen het liefste eenvoudige muziek luisteren.

Dat is denk ik ook de reden waarom bands zoals dream theater, planet x en veel van de andere onbekendere jazz/fusion/progressive bands, (van die blog), niet wereldwijd echt doorgebroken zijn.

Ik heb een ontwikkelde smaak, toch kan ik de meeste jazz niet waarderen.

Kwestie van smaak, en niet alleen ontwikkeling?

Erroll garner vind ik bijv. wel vet... maar 99% van alle andere jazz die ik gehoord vind ik niks.

dat ze zwart zijn?


die vraag is net zo retarded als mijn antwoord ja

dus je zegt dat je ontwikkelde smaak hebt maar je kan dingen niet waarderen, nogal tegenstrijdig. Iets waarderen is niet moeilijk. Ik zal zelf nooit snel een Black Metal plaat opzetten, maar ik kan het wel waarderen als het goed in elkaar steekt en goed is uitgevoerd. Of ik er graag naar luister is dus iets anders.

Ik vind het een stelling voor vervelende muziekpuristen om eerlijk te zijn... Het genre mensen dat in hun hoofd een onderscheid tussen goed en niet goed (qua kwaliteit dan) maakt. Niet dat ik mezelf daar helemaal van kan vrijpleiten, maar ik zie het ook anders.

Ook al omdat er volgens mij geen wereldwijde standaard is voor "goede muziek", dat is zo ruim, hangt af van vanalles zoals de persoon, de functies die je aan muziek geeft (is het ritme het allerbelangrijkste zodat je erop kan dansen, zoals veel Afrikanen, of zoek je een diepe tekst, of juist iets om je af te reageren, etc... )

En ten tweede verbinden mensen bepaalde liedjes/albums/artiesten met gevoelens die ze gehad hebben bij bepaalde gebeurtenissen of personen. Daar gaat het dan ook al niet meer om de kwaliteit en persoonlijk vind ik dit vaak doorslaggevender om naar muziek te luisteren dan de intrinsieke kwaliteit...

och man, sommige muziek is gewoon boutstyle.

commerciele muziek bijvoorbeeld voor 95%

als mensen die over het algemeen voor 'intelligent' doorgaan zich in muziek gaan verdiepen vinden ze vaak niks meer aan die hapsliktroep.

bla bla bla pief poef paf en je broek zakt af

doen ook onintelligente mensen hoor. en dat kan heel lang doorgaan, waarbij je wellicht telkens de muziek waar je twee jaar eerder naar luisterde dan ineens weer minder leuk vindt. zie het inderdaad als trend.

Je kunt muziek luisteren met je verstand of met je gevoel. Met mijn verstand luister ik liever naar veel intensere en kwalitatief hoogstaande muziek. Luister ik puur op gevoel, dan kan ik ook enorm genieten van muziek van bijvoorbeeld Guns'n'Roses, Norah Jones of eventueel een willekeurige radiozender.