@Mariekje: maar jezus zeg met 34 is hij toch niet zo heel oud :D 't Is veel jaren verschil, maar gezien het feit dat jij ook al werkt en nu zelfs een kind hebt, zitten jullie niet in een enorm andere levensfase ofzo. 't Enige is dat hij misschien meer levenservaring heeft e.d. maar dat hoeft natuurlijk geen belemmering te zijn. Ik zou alleen inderdaad een beetje aarzelen bij het feit dat je nog maar 2 maand uit elkaar bent met je ex, en dat toch wel een heftige relatie was. Maar dat weet je zelf natuurlijk het beste.

OT: Hier geen spannende mannen, behalve dat ik blijf dromen van die ene vriend :D(N) Maar het gaat wel erg lekker met vriendschappen (hoewel ik echt opzie tegen de ellende met de vader van dat ene vriendinnetje, lang gaat het niet meer duren en ik hoop maar dat ik ook echt iets voor haar kan betekenen dan), vooral met het huisgenootjebestevriendinnetje loopt het echt weer lékker sinds zij terug is uit het buitenland en wij onze laatste echte ...nouja ruzie eigenlijk hadden. Zij en ik hebben echt meer dan een jaar een beetje ongemakkelijke relatie gehad, eigenlijk was het altijd wel leuk maar toch vaak botsingen omdat we andere dingen van elkaar verwachtten ofzo. Maar nu voelt het eindelijk weer evenwichtig en heb ik nooit meer het gevoel dat ik op m'n tenen moet lopen of bepaalde gevoelens/gedachten maar beter niet uit kan spreken ofzo. Ben daar echt héél blij mee, had niet door hoeveel moeite me dat toch kostte. Ja heel fijn <3 En nu wil ik Qimm gauw weer zien, dat blijft wel naar dat ik haar maar weinig kan zien :( Maar dit weekend, want met de scriptie zijn mijn weekenden in feite eindelijk vrij van deadlines en kan ik ze dus besteden aan mijn vrienden *o*

Pff, ik voel mij echt rot :(
mijn relatie is sinds 1 februari over, buiten mijn wil uiteraard...
Er was een probleem, hij koos namelijk altijd zijn vrienden boven mij, en toen ik hem dat vroeg waarom hij dat deed kreeg ik wel een antwoord dat hij slecht voor mij was en dat die moeite had om met iemand rekening te houden... Dus ik dacht goed, hij ontkent niet nu kunnen we het uit praten, verkeerd gedacht natuurlijk, toen ik stuurde dat we eens moesten praten kreeg ik geen antwoord, enkel de dag erna dat die zich rot voelde en dat die vroeg hoe ik mij voelde, zei hem dan dat ik mij rot voelde en stuurde (nogmaals) dat we moesten praten, weer geen reactie:( de dag erna kreeg ik om 23:30 zijn laatste bericht hij wist niet wat die moest sturen maar vroeg (alweer) hoe ik mij voelde, ik vroeg hem nog hoe hij zich voelde, nooit iets op terug gehad, laat staan dat ik een antwoord kreeg op de gelukkige verjaardag die ik hem 2 dagen later toch nog stuurde....:'(

wel 21 februari was er een fuif en ik was vrijwel zeker dat die daar ging zijn dus ik ging er ook naar toe, omdat ik perce wou weten hoe dat die zou reageren of hoe die zich gedroeg...
toen die daaraan kwam, liep die mij gewoon voorbij en keek echt vies :( was toen nog even bij vrienden gebleven, maar toen moest ik het echt weten wat die daar aan het uitspoken was (kon het echt niet laten...:rolleyes:) was die daar op het podium een meiske aan het versieren (auwch!!! :( ) hij had mij zien kijken en toen was die van het podium gegaan... ik toen terug naar mijn vriendinnen gegaan enzo... even later komt er dan een jongen gewoon bij mij staan dansen (toen voelde ik mij nog slechter, en ook heel ellendig omdat ik gewoon niet het lef heb op nee te zeggen, daar haat ik mezelf dan echt voor :s) had natuurlijk mijn ex dat gezien, was die kwaad geworden en wou die opeens toen wel praten, ze hebben hem dan weg gejaagd en de volgende dag kwam die jongen naar mijn thuis dan, heb er een hele tijd mee zitten praten, had die wel duidelijk gemaakt dat ik helemaal niet over mijn ex heen ben en dat ik geen relatie wou, maar een paar dagen later krijg ik dan zo van die 8 "call me berichtjes" had die dus maar terug gebeld, een hele tijd gepraat zei die dat die mijn een bericht had gestuurd op netlog, en ja hoor, die titel alleen al: xxxlove youxxx, pijnlijk :( al die lieve dingen die je zouden moeten laten vliegen geven dus alleen maar pijn, hoe liever dat die doet hoe pijnlijker en slechter ik mij voel, morgen komt die weer langs en ik hoop echt dat ik het hem kan zeggen want dit verdient hij niet (alles wat hij doet of zegt zie ik nog steeds mijn ex doen :(:o)

Ehhhhhh ja? Al kan het me niks schelen, hij doet tenminste weer normaal/.

Wel grappig dat ik een jongen die ik wel eens tegenkom en dan spreek nu ook op msn heb... maar nu is het niet meer ver weg en mysterieus enzo :(

Echt niet tof nee... Ik ga je pm'en, goed? Moet t even kwijt...

@ SA: denk inderdaad goed na wat je doet. Ik heb een redelijk vergelijkbare situatie gehad en er een gigantische teringzooi van gemaakt. Uiteindelijk ben ik nu nog samen met vriendje, maar dat had zomaar anders af kunnen lopen en dat had ik toch niet cool gevonden :o (alleen kwam ik daar nogal laat achter)

@Ave: Voor mezelf is de beslissing al gemaakt. Die verliefdheid is er eentje met een verhaal. En hij komt keer op keer terug. Ik weet niet of het met die jongen iets gaat worden (het lijkt een trend te worden, tien jaar ouder! en hij woont 200 km verderop), maar ik vind het tegenover mijn vriendje niet eerlijk om een relatie met hem te hebben terwijl ik met mijn hoofd ergens anders ben. Hoe leuk en lief en mooi ik hem ook vind.

Godver, nu zit ik hier gewoon te janken en ik krijg niks naar binnen en ik heb stress tot en met. Ik kan dit zo hard niet gebruiken nu, want verliefd zijn is leuk, maar niet als je een vriendje hebt en hij heel veel ver weg woont en ik moet t uit gaan maken maar ik durf niet want hij is wel echt heel leuk maar J. ook, en zoals ik al zei, laat me de keuze tussen hen niet maken, want dat is kut, al weet ik heel goed wat ik moet kiezen en waarom. Ik zie er zó tegenop om vriendje te zien en ik weet niet eens wanneer ik hem weer zie en ik durf niks meer van me te late horen want ik ben bang dat ik t verkeerde zeg maar tis nooit goed want ik ga t godverdomme uitmaken.

Ik denk dat ik in bed blijf liggen tot alles over is en iedereen weg is. Of naar Parijs verhuis. Mijn beste vriendin neemt haar telefoon niet op en ik haar net nu zo hard nodig. Ik heb knuffels nodig :(

Tis ook niet zo heel oud (je merkt het niet aan hem verder) maar wel een opmerkelijk stuk ouder dan ik eigenlijk gewend ben. Ik heb er de afgelopen paar dagen eens heel flink overna zitten denken, en er veel met vrienden over gesproken, maar eigenlijk kon ik niet anders concluderen dan dat ik simpelweg helemaal niets meer voel als ik mijn ex zie.
Het zat al een hele tijd niet meer lekker tussen ons, en dat was werkelijk van m'n gezicht af te lezen... Zelfs mijn beste vriend zei half december nog "Tering ik heb 3 jaar een relatie met je gehad, maar zo diep ongelukkig heb ik je nog nooit gezien", en ik voelde me ook diep ongelukkig, hij maakte me ongelukkig. Nadat het uit ging ben ik echt wel even heartbroken geweest, maar binnen een paar dagen kwam ik al tot de conclusie dat er gevoelsmatig een gigantische last van mijn schouders was gevallen, ik eindelijk opgelucht adem kon halen & voor het eerst sinds maanden schaterlachend met vrienden op de bank hing.

Ik mis helemaal niets aan hem: Sinds zijn vertrek ken ik echt ultieme geluksgevoelens, en geniet ik zo van al het moois om me heen. Zoveel lieve vrienden en familie, leuke dingen ondernemen met m'n kleintje & een trotse glimlach die ik met geen mogelijkheid langer dan 5 minuten van mijn gezicht krijg. En als ik dan van de week een vriend van mij, heel liefdevol die kleine heen- en weer zie wiegen, liedjes hoor zingen terwijl mijn kleintje het echt uitkraait van plezier (schaterlachen, druk terugbrabbelen), en hij naderhand een arm om ons heen slaat en zachtjes fluistert: "Lieverd, ik had er een moord voor gedaan om zo'n mooi gezinnetje te mogen hebben, en die eikel had hetzelfde moeten doen, hij had moeten knokken voor zowel jou als die kleine & gewoon zijn kloten moeten tonen en bekennen dat hij fout is geweest".. En dan denk ik, ja zo zou een partner/papa moeten zijn; Eerlijk, dolenthousiast met z'n kleintje, liefdevol, beschermend en blabla. Mijn ex is niet zo, en zal ook nooit meer zo worden... Dat besef maakt dat ik eigenlijk heel gemakkelijk verder kan gaan met mijn leven, en er misschien wel meer ruimte is voor een nieuwe relatie dan ik zelf in 1e instantie dacht. Oh help, eng.... :bloos:

Eng, maar het klinkt wel alsof je het voor jezelf allemaal goed op een rijtje hebt - en dat is fijn. Leuk om te lezen! Neem je tijd, maar wees ook niet te bang.

@SA: Bah meis, wat ontzettend klote zeg, zo'n situatie :/ (}) Je mag altijd pmmen, he? :)

OT: Jaaaa over een kwartiertje ga ik naar 't station, op naar Hilversum, appartementjes kijken met mn vriend! :bloos: *O*

Het klinkt ook echt alsof het goed is zo voor je. Dat is toch wel heel fijn om te lezen:) Een relatie moet geen last zijn waar je onder gebukt gaat. Het is fijn om te lezen dat het weer beter met je gaat. En die ogen, gelukkig heeft de baby ze van jou, ik vind ze zo mooi blauw:) Ik denk dat je soms hoopt in een relatie dat je partner anders is dan dat die is, er echt achter komen hoe iemand in elkaar steekt kan soms pas in de moeilijkste situaties naar boven komen. Ik ben blij dat je er nu achter bent hoe hij in elkaar steekt en definitief de deur hebt kunnen dichtslaan zodat je weer verder kunt met je leven(y):)

Zo jammer allemaal.
Ik moet niet meer zoveel drinken, niet meer zoveel rondsletten en drastisch minder flirten met jan en alleman, ik kom nog een keer in de problemen ben ik bang.

Vrienden de gekste verder (y) en ik ben praktisch over mijn ex heen. Relaxed, laat de lente maar komen!:D

Om eerlijk te zijn ben ik in geen tijden zo vreselijk ongelukkig geweest en ik ga eens flink heroverwegingen maken. Ik verdien beter dan hoe hij me behandeld.

@ Mariekje*: ik vind je verhaal donders interessant. Super dat je je zo goed voelt. Lijkt me wel raar dat je nu wel altijd verbonden zult blijven... En ik denk dat je nu echt ziet wie je vrienden zijn en hoe goed je familie kan zijn. (y)

@ SA: oow, wat erg.. :s Geen idee wat je nu het beste kan doen. Ben zelf snel verliefd en is ook wel eens gebeurt toen ik nog wat met mn exboy had, maar vaak ging dat wel over. Maar dit klinkt wel wat serieuser..

OT; hmm. Weet het even niet. Voelde me gister zwaaaar kut en toen ik me zelf zover had om dat bijna tegen hem te vertellen, had ie geen tijd. Grr... We praten heel veel en dat is ook hard nodig. Hij is gewoon zo lastig. Zodra het te dichtbij komt, schrikt hij. Terwijl ik zo bang kan zijn dat hij zomaar weg loopt. Ik hoop hem vanavond even te spreken, of anders morgen. Voel me nu even niet zi enthousiast

Ik ben zo bang dat het nu snel saai en gewoontjes gaat worden nu we samenwonen. Ik wil nog op en top verliefd zijn en leuke dingen doen etc etc, alle dingen die je doet als je pas 7 maandjes samen bent. Maar op dit moment heb ik het gevoel alsof we 7 jaar samen zijn :S En ik weet dat dat komt omdat ik nu fulltime thuiszit en niet veel meer te doen heb dan het huishouden. Daardoor zit ik de hele dag te wachten tot hij thuis komt maar hij is druk met werk zoeken en moet thuis ook nog dingen doen. Baaah. Moet snel werk zoeken

Precies zoals ik me voel. Volgensmij zien we elkaar gewoon even te veel. Het is extra lastig omdat hij geen eigen vrienden en hobby's heeft. Soms wil ik gewoon echt eventjes een avond voor mezelf. En hij ook.

jezus wat een rampverhalen allemaal? (n) tussen ons gaat het wel erg goed, we kwamen er laatst achter dat we al bijna +-10 maanden samen zijn (nooit bijgehouden), wat gaat dat snel! wel 2 breaks, maarja je kan niet alles hebben HE. ik vind hem ook nog steeds geweldig, en iedere keer als ik hem zie ben ik nog verliefd. volgens mij heb ik dat nog nooit eerder bij iemand gehad, want dan waren na een paar maanden die verliefde gevoelens wel weg. nouja, het gaat eigenlijk heel goed en ik heb niets te klagen *O*

Ik snap niet waar mijn grote behoefte tot intimiteit nu ineens vandaan komt. Ik had juist gehoopt op wat rust nu ik de knoop heb doorgehakt, dat ik nu ga ervaren dat alleen zijn echt geen ramp is. En ik wil nu al helemaal geen andere relatie, maar iemand gewoon even voor tussen door daar ben ik ook echt geen persoon voor.

Hmmm ik erger me elke keer dood als zn vriendin er is. Daar moet ik vanaf, want ze is er nu weer net zoveel als in het begin, zo'n 5 keer per week. En je vijf dagen per week ergeren is natuurlijk niet zo fijn.

Ja dat is ook een heel vreemd idee, wat je ook doet... Je bent altijd verbonden door een kindje. Gelukkig vormt dat verder - voor mij iig - geen belemmering voor het leven dat ik wil leiden.

OT: Hij komt nu morgenavond, hij komt morgenavond! We raken echt nooit uitgepraat ofzo, ik kende hem al langer en had altijd het idee dat hij heel stil was, maar klaarblijkelijk komt hij pas los zodra hij zich op zijn gemak voelt ofzo. *oh zucht* oef * Aii.. We'll see :D:bloos:

Het is fijn en hij is fantastisch!!! <3

En stiekem vind ik het jammer dat we elkaar binnenkort waarschijnlijk weer minder gaan zien. Het is verslavend om zoveel tijd samen door te brengen.
En zijn vrienden zijn ook goaf :cool:

Wat een rampenverhalen... maar toch ergens ook hele mooie dingen!

Hier gaat het minder. Vandaag belde hij ineens op dat we elkaar maar niet meer moeten zien. We waren nog in de aanloop-tot-meer- fase, maar leuk is anders.

Om hiet hier weer wat positiever te maken: *O*
Hij is moeilijk en ik snap dat niet altijd. Maar dan praten we even serieus en dan is alles weer goed. Beetje bij beetje begin ik door te krijgen hoe hij in elkaar zit en hoe ik daar mee om moet gaan. Veeel praten, maar het is fijn:) Hij vindt me maar dapper dat ik het met hem aandurf. Ow en hij was voor het eerst bij mij thuis, haha. Vind dat ie maar goed in mijn bed kamer staat(y)

Stage breekt me wel wat op. Bah, dat vroege opstaan is vreselijk. En ik heb daar een collega die nét iets te veel aandacht van me vraagt. Viel mijn stage genoot ook al op. Als het nou een lekkere leraar was, maar nee... sukkel eerste klas natuurlijk. Bah... heb ik weer (n)

Aaah ik ken het en het is zo vermoeiend, op een gegeven moment was ik zo kriegel dat ik helemaal niet meer op hem wilde reageren.. maar die jongen had niets door en bleef maar aan t bureau tegenover me zitten, in zichzelf grapjes makend, geluidjes makend, en dan steeds kijken of ik wel naar hem keek... Grrr. Eigenlijk deed hij helemaal niet zoveel verkeerd en het was geen klootzak ofzo maar echt een sukkel, en daarom voelde ik me dan ook weer schuldig dat ik zo bot tegen hem deed. Zonde van energie (n).

Maar verder ook aan deze kant goed nieuws :D: Samenwonen is leuk en mijn leven in Amsterdam begint steeds geweldiger te worden. Een baan voor iets langere tijd gevonden, plannen om weer te gaan studeren, veel vrienden en hij die me knuffelt als ik thuiskom. Dus goed gewoon. Natuurlijk was het best spannend allemaal, maar gisteren was ik alleen thuis en ik voelde opeens hoe gelukkig ik hier ben.

Ja hoor, laat maar niets van je horen :S :( Vooral als we ruzie hebben, belooft ie me nog te bellen...NIETS.. en wanneer ik hem probeer te bellen staat zijn telefoon uit en die van zn neef is nog aan en wanneer ik bel gaat die ook op magische wijze uit..

Het is mij gewoon keiduidelijk dat ik ongewenst ben in zn leven, dit doet zoveel zeer :(

Danke allemaal :)

@Mariekje: Het doet me goed om te lezen dat je je zo goed voelt meisje, mooi! Hou dit vol, je verdient het!

ot: Gisteren bij beste vriendin geweest en er over gepraat en gedacht en gepraat en gedacht en nog maar ene keer gepraat. Ook nog eens met J. over gehad, en toen kwam ik tot de conclusie dat ik atm bij Vriendje blijf. Nu vind ik het leuk en gezellig en mooi en lief met hem, en wat er over een jaar is, zien we dan wel weer. Met J. gisteren afgesproken de komende tijd geen contact te hebben, hoe moeilijk ook. Maar het is fijn om te weten dat hij hetzelfde voelt als ik. Nu ga ik hard werken aan mijn relatie en dan zien we volgend jaar carnaval wel weer.

'Carnaval vieren is nog niet zo makkelijk.' <3

hij heeft mijn vriendinnen ontmoet en ze vonden hem geweldig en hij vond hun ook heel gaaf, maar hij smste me daarna meteen: jij bent toch echt duidelijk de leukste, lekkerste en mooiste. (L). precies wat ik even moest horen.

hij moest de hele carnaval werken en ik heb de hele carnaval gefeest en we hebben elkaar doodgesmst. misschien toch een beetje bang dat de ander in de verleiding kwam? haha, toen ik zondag mijnt elefoon even kwijt was en ik daarna drie smsjes in de trend had van: "En schat, is het leuk?" "Ben je al dronken schat?" "Waarom sms je niet terug?"
maar we zijn de carnaval heelhuids doorgekomen! nu volgende week zaterdag hebben we samen een gala en daar heb ik enorm veel zin in :)

:D Dat horen vriendjes inderdaad te smsen!

Mijn hemel hoe vermaakte hij zich voor hij jou had en hoe kun jij de verantwoordelijkheid dragen om zijn hele vermaak te zijn :|

2 jaar en nog iets samen. In die 2 jaar maar 1 keer onenigheid gehad en we zijn nog zo smoorverliefd als in het begin. Gisteren heeft hij me verrast door het bad vol te laten lopen met allerlei lekkere oliën zodat we samen lekker kunnen ontspannen voor de hectiek van de verhuizing begint (we verhuizen dit weekend). Het gaat zo goed bij ons dat ik soms bang ben dat we iets verkeerd doen, iedereen om ons heen heeft vaak ruzie, gaat het meerdere keren uit en verwijten elkaar van alles. En dat zijn dan de stelletjes waarbij het 'goed' gaat. Maar aan de andere kant doet het ons ook beseffen dat we een geweldige relatie hebben en dat we daar gewoon aan moeten blijven werken. Ik ben zo verliefd! *O**O*

Hihi, Volk, dat heb ik soms ook... we zijn wel minder lang samen, maar het is soms echt eng hoe leuk en blij en lief we de hele tijd zijn. Maar ik word gewoon echt blij van zijn aanwezigheid, van hem om me heen :). Het is heerlijk dat hij hier vaak wil zijn en mijn kamer ook iets meer die van hem maakt, hij laat zijn boeken hier liggen en er liggen spelletjes van hem enzo :). Gister gingen we samen naar een optreden, daarna liepen we terug naar huis en toen keek hij heel blij en waren we samen heel verliefd *O* <33.

ik weet niet wat ik wil, en dat stoort me niet eens :|

Klinkt als een verstandige beslissing :) Knopen doorhakken die grote consequenties hebben, moet je niet te snel doen :o
Ik hoop dat t wat rust geeft dat je iig nu iets hebt besloten. Van gedachten veranderen kan altijd nog :)


OT:
Hij is lief *O* Ik ben een nietleukvriendinnetje -O- Ik ben druk, niet gezellig, kan niks hebben, doe nukkig en als de boel ontploft, krijgt hij de volle lading. Gelukkig snapt ie t helemaal en we roepen samen gewoon iedere dag dat we nú op het vliegtuig springen naar wegwegweg :)

Is ook zo, maar ik ben iemand die dit soort dingen op gevoel doet. Als ik op gevoel had beslist, was er heel iets anders uit gekomen, maar rationeel gezien is dit atm het beste. J. is dat met me eens, maar het is evengoed kut. Ingewikkelde situatie hier man... Bah.
Gelukkig is J. heel begripvol, dat is lief.
En vriendje ook, hij is schattig nu (Y)

Yeah, gaat goed met vriendje. <3 Gisteravond moest ik even afreageren omdat wij allebei moe en chagrijnig waren, en dus hebben we anderhalf uur in dezelfde kamer geleefd en niets tegen elkaar gezegd. Dat eindigde in een ruzie, maar dat luchtte ook wel weer op. (en ik heb me af kunnen reageren :D) Daarna was het gewoon weer goed en waren we weer lief voor elkaar.

Verder wordt het duidelijk dat iemand in mijn omgeving me steeds leuker begint te vinden en hij doet ook steeds meer pogingen met smsjes etc, maar hij weet dat ik een vriend heb. In het begin wel leuk maar daarna heel irritant.

euhmm belabberd... We hebben afgesproken even 2 weekjes geen contact te hebben. Voelde wel okj maar nu heb ik nieuws en dat wil ik met hem delen. Het is ook wel even beter zo maar toch, mis hem!

kutttt ik had een superleuk project en het leek dat het project dat ook leuk vond;) maareeeeeh ik hoor net via via dat ze een vriend heeft

maarrrr morgen op vakantie!

Wat geeft het een ontzettend goed gevoel om te weten dat je enorm veel mensen hebt waarop je kunt terugvallen als het even tegenzit. (y)

dit dus :o

Beter houdt dit binnenkort eindelijk eens op. Ik ben echt niet moeilijk, maar wil alleen sorry horen. Dan mag hij lekker verder met het verkloten van zijn leven en is dit zielige gedrag eens afgelopen.

Oh en die andere meneer mag ook wel weer eens wat van zich laten horen zeg :(

Des te meer ik er over nadenk, deste meer raak ik overtuigd van het feit dat ik een goede keuze heb gemaakt.
Nu alleen mijn gevoel nog.

Verder hoop ik dat die stomme, achterlijk, idiote, kinderachtige piemel nu eens écht wegblijft bij mijn beste vriendinnetje. Als hij over een week weer op de stoep staat bij haar, ben ik er toe in staat om hem weg te trappen. Tis alleen zo jammer dat mijn vriendinnetje daar niet zo over denkt...

Hoofd en hart zijn verraderlijk.. Of kunnen dat zijn, in ieder geval. Knuffel, SA. (})

Jaaa vanavond zie ik hem weer, kunnen we eindelijk 'in person' feesten over ons huisje *O*

Hmm. Hij druk, ik druk. Wil hem zo graag even zien. Ik moet nu eigenlijk even slapen, want vanacht werken, maar weet niet of ik de verleiding kan weerstaan.. hij zit nameliijk vrij te zijn thuis.

gisterenmiddag door m'n schoonvader + hem opgehaald, en naar het station gebracht. toen naar utrecht gegaan, mega ranzig avondeten gehad en maar gaan slapen. vanochtend moest hij werken, en toen kwam ik erachter dat m'n portemonnee nog in z'n jas zat, dus toen geld geleend van het deense vriendinnetje en naar z'n werk gegaan en op de set rondgekeken :cool: hij heeft leuke collega's, en hij is zo leuk aan het werk daar! echt leuk om te zien hoe hij daar z'n ding een beetje doet.

tis zo'n rare situatie. ik weet dat het niets gaat worden met mn 'schot', want een te grote afstand en te weinig tijd; en het was nog zo pril. maar hoe vertel je dat aan je gevoel? ik kan niet zomaar alle contact met hem verbreken nu en doen alsof het voorbij is, want dat is het nog helemaal niet.
dus ik ga maar proberen te flirten met anderen, maar dan willen zij opeens meer en afspreken enzo; ielgh.:D:(

Ik zit zo'n verhaal bij de tv-show te kijken over zeslingen en die achtling die laatst geboren is (die vrouw had al 6 kinderen :eek: en is nog maar 34 :eek:). Maar die ouders van die zesling doen het zo goed (Y). En dan ga ik weer denken aan mijn knuffels die ook weer zo oud worden en dat het zondag alweer vier fucking jaren geleden is. Vier.

En het vriendje is lief en sacht, maar hij is weg en dat is wel goed. En ik heb echt de liefste schoonouders van de wereld <3.

Heb je het nu over Jon en Kate plus 8 (ofzo?) want zo ja, ik heb echt respect voor die vrouw _O_

Ik vermaak me best. Alleen jammer dat er nog steeds weinig initiatief uit zijn richting komt. Nou ja, ik ga volgende week wel weer even stalken. Eens kijken wat er dan gebeurt.

Shit hij blijft in m'n hoofd zitten, en ik had me nog wel zo voorgenomen dat niet te doen. Maar hij is zo lief & zachtaardig, maar best wel een beetje (heel erg) apart... maar... maar... als hij dan zijn armen om me heen slaat & zo lief, beschermend knuffelt en verlegen lacht betrap ik mezelf er echt op dat ik het eigenlijk best fijn & schattig vind. En ik lach me een breuk om zijn directheid, des te meer omdat het helemaal niet klopt bij zijn wat verlegen houding. Fouter kan het gevoelsmatig niet, en waarom hij zo in mijn gedachten zit verankerd is een raadsel dat met de dag groter wordt.:s:bloos:

Blegh maak er een beetje een puinhoop van. Kloot de laatste tijd echt maar wat aan maar als het te dichtbij komt of te serieus word dan krijg ik een flinke aanval van bindingsangst.(n)