Lekker neerbuigend, maar goed, dat ben ik wel gewend. Er staat immers in 2 Korinthiers 4:4 dat jij *altijd* gelijk hebt en *ver* verheven bent boven anderen die niet geloven. (y)


Ik confronteer alleen met het feit dat het argument om kinderen te martelen niet klopt, en niet eens door degenen die het aandragen consequent wordt onderschreven of uitgevoerd.

Wie weet, misschien dat iemand halverwege de rit denkt "Damn, ik doe mijn medemens iets aan, puur omdat de pastoor heeft gezegd dat ik dat moest doen. Dat is fout." Dat zou mooi zijn, als een confrontatie met de werkelijkheid en de morele implicaties van gelovige standpunten iemand leiden tot het opgeven van dat er zomaar achteraan lopen.

Ik blijf me verbazen over jouw idee van christenen. Hier gelijk in de zin van het evangelie. Maar wat daar staat lijkt me ontzettend logisch. Is het niet meer dan normaal dat gelovigen zeggen dat ongelovigen zijn 'verblind'? Aangezien het vrij duidelijk is voor gelovigen terwijl ongelovigen het belachelijk vinden. Op die manier 'verblind'. Er staat zeer zeker niet dat gelovigen met alles gelijk hebben t.o.v. ongelovigen. Ben je nou echt zo kortzichtig?

Woordenboek:
Kinderen die pijn hebben niet vermoorden is martelen?

Zeggen dat iedereen die niet denkt zoals jij verblind is vind ik wel gelijk staan aan zeggen dat jij wel gelijk hebt en de ander niet. Anders zou je de ander niet verblind noemen.

En een kind opzettelijk pijn laten lijden terwijl je die pijn ook af kunt nemen door euthanasie vind ik ook martelen ja. Jouw quote uit het woordenboek had me niet meer gelijk kunnen geven.

Ik wil graag dat de discussie zich toespitst op de vraag van de OP, niet op de zijdiscussie over wat gelovigen wel of niet mogen vinden.

Lees mijn comment nog maar eens. Ik zeg alleen dat het logisch is dat gelovigen zullen zeggen dat ongelovigen verblind zijn omdat zij niet geloven. Dit betekent toch niet meteen dat gelovigen met alles gelijk zeggen te hebben? Je moet het wel in de context lezen. Gehelen lezen. TI_D heeft er ook een handje van om alleen die verzen te lezen en die zo te interpreteren zodat hij ze tegen christenen kan gebruiken, maar hij vergeet naar het geheel te kijken, net als jij hier.
.
Dus als een kind ziek is en pijn heeft ben jij degene die het kind opzettelijk pijn laat lijden omdat je het niet afneemt? Dat je het niet afneemt betekent niet dat je het kind opzettelijk laat lijden

Ik zal alleen op het niet-religieuze ingaan, op het gedeelte dat ontopic is.

Ik heb het wel over ongeneeslijk zieke kinderen die alleen kunnen lijden. Ja, dan is de keuze om niet tot euthanasie over te gaan de keuze het kind te laten lijden. En dan is het dus marteling.

En het is geen oplossing om zo'n kind pijnstillers te geven?

Pijnstillers werken niet altijd, en daarnaast is en daarnaast ook nog het psychologische aspect van lijden als je constant gedrogeerd bent . En we hebben het hier over uitzichloos lijden, niet zomaar effe een pijntje. Euthanasie doe je niet zomaar effe. Het gaat om de ernstige zaken waarbij er geen enkele kans is op enige verbetering.

QUOTE=T_ID;31572276]Lekker neerbuigend, maar goed, dat ben ik wel gewend. Er staat immers in 2 Korinthiers 4:4 dat jij *altijd* gelijk hebt en *ver* verheven bent boven anderen die niet geloven. (y).[/QUOTE]

Nee. Ik geloof niet dat gelovigen verheven zijn dan niet-gelovigen, bovenal zijn we allen mensen. Maar wel raar dat je alleen op die klein deel van mijn reactie reageert.

Wanneer men euthanasie toepast, bevrijd je een kind van de pijn maar vooral van het leven. Ik weet niet of de meeste mensen bij ernistige ziektes liever dood willen dan leven. Ik in ieder geval niet, ik wil zo lang leven om aan mezelf te werken voordat ik terug keer en ik weet dat dat mogelijk is ook wanneer men niets anders kan doen dan 'slapen'. Dus euthanasie is niet voor mij, laat staan voor mijn kinderen.:nono:


(ik ben trouwens geen christen, wel moslima)

En hoe rechtvaardig je voor jezelf dat omdat jij je niet voor kunt stellen wat echt lijden is, je je kinderen, nota bene je eigen kinderen, wilt veroordelen tot een uitzichtloos bestaan van pijn en lijden, tot uiteindelijk de dood hen verlost?


Als je geen besef hebt van waar het over gaat, is alleen een positief twijfelend standpunt mogelijk; we weten niet wat echt lijden is, gelukkig, en daarom geven we andere mensen die dat wél weten, de keuze of ze dat willen of niet.

Dat is de enige moreel juiste optie.

Vind je het dus wel gerechtvaardigd om als gelovige zoiets je kinderen ook op te leggen? Je geeft ze dus zelf geen keuzevrijheid.

Ik ben het met Panopticon eens. Voor mijzelf zou ik, met de kennis die ik nu heb, liever blijven leven dan euthanasie plegen als ik een ernstige ziekte heb. Hoewel 'aan mezelf werken' wat naïef is in zo'n situatie, omdat er te veel leed is om nog aan jezelf te werken. Maar goed, dat is dan een keuze die je maakt, dat je gelooft dat het beter is om te blijven leven, ook al lijd je. Maar een kindje kan die keuze niet maken, dus als zo'n kindje ondragelijk lijdt met geen enkel uitzicht op verbetering, dan vind ik dat je het inderdaad als martelen kan beschouwen als je zo'n kind dwingt te leven.

helemaal met geel eens.