Alle voorwerpen op de tekeningen van SymbolicArt hebben dikke zwarte lijnen, met een zachte overgang naar lichte vlakken in het midden/aan de binnenkant. Meerdere lijnen binnen één object betekent ook meerdere lichte vlakken tussen die lijnen in. In ieder object is dus zowel zwart als wit veelvuldig en sterk afwisselend aanwezig. Daarnaast omlijnt ze elk object ook weer met een wazig lichter vlak, als een soort 'aura'. Met daaromheen weer zwart, etc, etc.

Maar echte voorwerpen hebben geen 'binnenkant'. Als je naar je arm kijkt heeft hij geen grote licht vlak in het midden. En hij heeft ook geen dikke zwarte schaduwen aan alle randen. Toch is hij herkenbaar als arm en ruimtelijk object. En als ik 'm boven mijn (zwarte) bureau houd heeft hij geen lichte achtergrond nodig om niet weg te vallen.

Zijn vorm wordt aangegeven in de ruimte door subtiele verschillen in toon, die consequent zijn met de lichtbron. Hij valt niet weg tegen de zwarte tafel omdat hij in z'n geheel lichter is.

Een duidelijke tekening benut vaak de hele 'range' van licht en donker, dat doet SymbolicArt goed. Maar als je vervolgens in ieder voorwerp al dat licht en donker gooit, ongeacht waar 't licht vandaan komt of hoe de vorm, textuur, etc van je objecten is, dan gaat het druk en onoverzichtelijk ogen.