Ja, dat natuurlijk wel. Maar het OM is niet hiërarchisch ondergeschikt aan de minister, volgens mij. Ik bedoel Donner kan geen concrete instructies in een individueel geval geven ('vervolg die of die') terwijl De Wijkerslooth dat wel kan, als voorzitter van het college van P-G's.

Oke, dat is wel waar. Maar als de minister verantwoordelijk is voor het OM, betekent dat in mijn ogen dat de kamer in haar recht staat als zij kritiek uit op onzorgvuldig handelen of onzorgvuldige uitlatingen van het Openbaar Ministerie.

Nouja, het is de vraag wat je 'in je recht staan' noemt. Kamerleden mogen natuurlijk zeggen wat ze willen, het is alleen de vraag of het verstandig is. Onzin die je in de kranten leest als 'de scheiding tussen de machten is vastgelegd in de grondwet' ofzoiets slaat nergens op. Kamerleden mogen zeggen wat ze willen.

De minister van justitie functioneert zo altijd als kop van jut aangezien hij voor het OM verantwoordelijk is. Maar als Kamerleden hem daarop willen aanspreken, kunnen ze dat doen in een vergadering, dmv. het recht van interpellatie (vragen stellen) en hoeven ze niet breeduit via de media te reageren. Doe het dan professioneel, hou het gewoon binnen het parlement. Maarja, driekwart van de Kamerleden zijn ook incompetente rukkers.

Je moet niet de illusie hebben dat media objectief zijn. Het is inderdaad een instrument van de politiek om mensen te bereiken, maar de politiek is daarbij wel aan strikte grenzen gebonden. Je wilt geen censuur à la Italië-Berlusconi die zelf enkele tv-stations controleert. Dan kun je moeilijk nog van voorlichting spreken, dan is het gewoon manipulatie.

Ik stel trouwens ook niet dat Kamerleden de media moeten mijden, maar ze moeten gewoon de consequenties van hun uitspraken zien. Een openbaar dispuut over een rechtszaak, zoals hier bij Erik O., leidt gewoon tot aanzienlijke imagoschade van zowel het OM als de rechterlijke macht. Dat is bijzonder onwenselijk.

Vooral tot een imagoschade van het OM imo en dat is goed. Als het beleid van het OM faalt, dan worden zij daar op afgerekend. Nu moeten ze hun best doen om hun beleid te wijzigen, zodat het imago van het OM herstelt wordt.

En wat dacht je van de imagoschade die het OM de militairen in Irak heeft toegebracht?

Hoe kun je over beleid spreken als het om slechts een geval gaat? Een enkele vrijspraak in eerste aanleg (er is hoger beroep ingesteld) zegt helemaal niets over het beleid en is dus ook geen aanleiding om het beleid te wijzigen.

Verder is het voor de militairen in Irak niet van belang dat ze eventueel imagoschade hebben. Het maatschappelijk gezag van rechterlijke uitspraken staat of valt met de publieke opinie, iets waar militairen niet door gehinderd worden.

De gehekelde kritiek was niet op de rechterlijke uitspraak, maar op de manier van handelen van het Openbaar Ministerie en dat is een groot verschil.

Het was inderdaad ook het feit dat men Erik O. geboeid, als een zware crimineel, midden in zijn missie uit Irak wegplukte. Dat is natuurlijk belachelijk. Maar het gaat ook vooral om de toonzetting die plaatsvindt. Mag het OM niet eens in hoger beroep gaan? Moeten Kamerleden daarover zeiken? Weten Kamerleden überhaupt wel wat er gebeurt als iemand vrijgesproken wordt, wat dat betekent voor een inhoudelijke beoordeling van de zaak? Wat een sukkels.

Liever iemand die naar eigen geweten iets doms doet dan iemand die altijd de partijlijn volgt ongeacht inhoud.