Scholieren.com forum - [verhaal] Fleur & Meike

Citaat:

Anneee schreef op 13-08-2004 @ 14:17 :
“Zo.”
Papa zette haar bureau in de hoek en veegde met zijn hand het zweet van zijn hoofd. Fleur glimlachte. Ze bofte wel. Marieke had haar verteld dat zij de verhuizing naar haar kamer zelf maar moest had moeten regelen. Drie trappen op met al je spullen. Nee, zij was blij dat papa haar had willen helpen. Dat hij speciaal voor haar uit vanuit Drenthe naar Amsterdam was komen rijden. Ze glimlachte.
“Wat is er?” vroeg hij.
“Niets.”
Papa keek haar onderzoekend aan.
“Gaat het wel goed met je? Je ziet er moe uit.”
Fleur haalde haar schouders op.
“Ik heb gewoon niet zo goed geslapen vannacht.”
Ze had weer gedroomd vannacht, maar anders dan andere nachten wist ze deze ochtend nog heel goed wat ze gedroomd had en spookte de droom al de hele dag door haar hoofd.

Ze klom in de boom. Dat deden ze altijd. Meike aan haar kant, want de boom stond ook een beetje in haar tuin, en zij aan haar eigen kant. Het was nu zomer, er zaten heel erg veel bladeren aan de boom en ze was nog niet hoog genoeg, ze kon niets zien.
“Hoi.”
Plotseling zat Meike naast haar op een tak. Een jonge Meike, toen ze net naast hun waren komen wonen. Meike kon nog steeds beter in bomen klimmen, nu al zo goed dat haar jurk niet eens meer vies werd. Haar roze jurk zat al vol groene vegen.
“Meike!”
Ze sloeg haar armen om Meike heen. Meike hield haar ook stevig vast.
“Hoi,” zei ze nog een keer. Ze keek haar aan en glimlachte. Toen zoenden ze elkaar. Op de mond, voorzichtig en zacht. En nog een keer. En nog een keer.
“Fleur!”
Verschrikt keek ze naar beneden. Op het grasveld stonden mama, papa, Maarten, Diana en Lucas. Ze keken bezorgd, boos en verdrietig tegelijk.
Ze wilde tegen Meike zeggen dat ze naar huis moest. Maar Meike was al weg. Stiekem, zonder het te zeggen. Voorzichtig klom ze uit de boom naar beneden.

“Fleur?”
Papa sloeg voorzichtig zijn arm om haar heen.
“Misschien moet je maar vroeg naar bed gaan vanavond. Ga je mee naar huis?”
“Mee naar huis?”
Ze keek hem verbaasd aan.
“Ja, je had tegen mama gezegd dat je naar huis kwam dit weekend.”
“Ik…”
Ze dacht na. Ja, dat had ze gezegd, maar toen wist ze nog niet dat ze deze kamer zou krijgen. Eigenlijk wilde ze nu liever haar kamer opnieuw inrichten, zodat ze er zich snel helemaal thuis zou voelen. En ze was nieuwsgierig naar die Meike, misschien was zij dit weekend wel thuis.
“Ga je mee? Je kunt maandag je kamer verder inrichten.”
“Nee,” antwoordde ze, “nee, ik blijf hier.”
Ze draaide zich naar papa en gaf hem twee zoenen op zijn wang.
“Zeg maar tegen mama dat ik heel snel langs kom. En heel erg bedankt voor het verhuizen.”
Een beetje verbaasd liet papa zich naar buiten duwen.
“Weet je het zeker?” vroeg hij terwijl hij op de trap ging staan.
“Heel zeker,” zei ze, en ze zwaaide uit het raam naar het busje dat langzaam de straat uitdraaide. Pas toen ze zich op haar bed liet vallen, bedacht ze waarom ze naar huis zou gaan dit weekend. Ze zou Diana straks wel bellen, ze begreep het vast wel.

Toen ze haar laatste doos aan het uitpakken was, stak Sara opeens haar hoofd om de deur. Fleur keek op. In deze doos had ze haar poëziealbum van vroeger gevonden. Ze wist niet eens dat ze die nog had. Deze doos had ze niet uitgepakt op haar andere kamer, omdat ze dacht dat ze daar toch niet zo lang zou wonen.
“Wat een timing,” merkte Sara lachend op en ze keek naar de bijna ingerichte kamer.
“Ziet er netjes uit. Marieke en Meike kunnen nog wat van ons leren.”
Ze lachte.
“Ik wilde vragen of je zin had om zo met mij thee te drinken.”
Fleur knikte.
“Even nog, even deze spullen in de kast zetten.”
Sara knikte. Ze antwoordde dat ze dan vast water zou opzetten. Dan kon Fleur nog even de laatste dingetjes opruimen. Ze had het wel snel gedaan, zij was een paar dagen bezig geweest, Meike een heel weekend en Marieke was nog steeds niet klaar. “Nou, tot zo.”
Sara deed de deur voorzichtig dicht.
Fleur keek naar het album in haar handen. Een bladzijde zat dichtgeplakt, dat wist ze nog voordat ze het opende. Hmm, weet niet precies hoe je dit kunt herschrijven, het klinkt alleen niet zo lekker vind ik Ze opende het ook niet, maar zette het in haar boekenkast tussen twee dikke boeken in. Als je nu goed keek, zag je het bijna niet meer staan. Als je nu keek, zag je het bijna niet meer staan. (goed weghalen?) Ze haalde diep adem en keek haar kamer rond. Klaar! [/B]

Wat dingetjes veranderd die ik niet zo goed vond klinken.. kan natuurlijk ook persoonlijk zijn :),

Mooi stukje weer! (y)