Zorgt natuurlijk voor wat opvulling he :P
Zo het is (voorlopig) af, wijzigingen zijn voorbehouden aangezien de inspiratie al eens meer was:
Huppelgoths again
Ja lieve kinderen ik raak maar niet uitgepraat over dit onderwerp, maar het blijft gewoon leuk en kansloos genoeg om er over door te blijven kankeren.
Ik heb mij vandaag tot de zowat onmogelijke taak gesteld om mij in zo’n persoon te verplaatsen. Onderschat dit karwei niet, je moet immers minstens 5 stappen terug op de evolutionaire ladder. Om het verhaal enigszins interessant te maken heb ik een heugelijke gebeurtenis uit het leven van de kindercorpsepaintkansloze gekozen: hij gaat naar een concert, het is niet te geloven.
Na weken van zeuren bij mammie en pappie mag (vul naam huppelgoth naar keuze in) naar een concert van Cradle of Filth. Het concert begint weliswaar pas om 9 uur maar onze true blackmetal warrior staat vroeg op want er moet nog veel gebeuren. Met frisse moed staat hij op vanonder zijn koRn dekbed en gaat zich aankleden. Hier zijn we meteen bij een cruciaal punt aangekomen. DIT gaat tijd kosten...
Hij trekt zijn klerenkast open en staat voor een groot dilemma. Wordt het nu het Midian shirt of zal hij toch de echte black metaller uithangen en zijn Dimmu Borgir longsleeve aandoen, maar de Children of Bodom trui is natuurlijk ook een optie. Twijfels, twijfels...
Na lang wikken en wegen wordt toch gekozen voor het Cradle of Filth shirt. Hiermee zijn we er echter nog lang niet. De broek zal niet zoveel tijd kosten, elke skatebroek is toch hetzelfde, dus de zwarte Overzeas wordt erbij aangedaan. Nu de sieraden...
Ook de sieraden zijn een cruciaal punt die veel tijd opslokken, men moet natuurlijk goed voor de dag komen, het omgedraaide pentagram wordt trots omgehangen evenals het omgedraaide kruis. De volgende stap: de spikes, deze zijn uiteraard ook van essentieel belang, je weet toch, hoe meer spikes hoe meer black metal en satan je bent. Aangezien er nooit het geld was om 1 fatsoenlijk groot armband te kopen worden alle over je jaren heen bij elkaar gesprokkelde arm en halsbandjes bijeen gesprokkeld en tot een grote triomfantelijke rij achterelkaar geplaatst, ook het halfband van spikes van minsten 10 centimeter mag niet ontbreken waarmee je iemand de keel doorsteekt als je te dichtbij komt.
Je ouders zijn gelukkig uit huis want nu komt het moeilijkste karwei: de CORPSEPAINT. Je bent natuurlijk alleen vet cool en metal als je corpsepaint draagt naar een concert. Stiekem steel je de mascara van mammie en je gaat aan de slag...
Na 3 uur ben je klaar en kijk je tevreden in de spiegel, Shagrath en Dani hadden het niet beter gekund. Trots om zoveel Black Metal power sta je jezelf fier te bekijken en opeens valt je de ultieme nachtmerrie op!!!!
Je bent vergeten je blonde uitgroei bij te kleuren van dezwart geverfde (uiteraard korte) haren, snel pak je de markerstift van je bureau en begint de handel zo maar bij te kleuren, beter dan niets. Je kunt uiteraard niet bij je mede Cradlekoters aankomen met blonde uitgroei. Na deze missie te hebben volbracht grijp je de bloedcapsules die je nog van carnaval overhad en smeert deze grondig over jezelf uit. Het is na deze uitmuntende voorbereidingen toch wel tijd om naar de anderen te gaan. Snel worden de door moeder gemaakte boterhammen in de met KoRn en Slipknot bepatchte rugzak gegooid en hijst onze trotse concertganger zich in zijn groene legerjas met Nirvanapatches en gaat hij trots en sterk op pad om de missie van de true black metal te volbrengen...
Onze held is echter 1 belangrijk ding vergeten: zijn moeder komt eerder thuis en ontdekt zoonlief in deze toestand!!!!
Na een halve minuut bijna geen adem gehad te hebben komt het arme mens bij en vraagt waar het toch mis gegaan is in de opvoeding, vertwijfeld belt zij haar man van het werk op met de mededeling dat hij gelijk had en dat zoonlief toch inderdaad een rugartiest is. Nadat vader meedeelt dat onze noeste viking hierbij onterfd is en zijn trotse verzameling van 12 gebrande cd’s in beslag wordt genomen knapt er iets in hem...
Waarom snappen zijn ouders en zijn omgeving hem niet? Hij is toch gewoon ZICHZELF? Al zijn vrienden lopen er namelijk ook zo bij. Schreeuwend dat hij nooit meer terugkomt rent hij het huis uit naar zijn vrienden die net de trein in wilde stappen. Doordat hij gehuild heeft is zijn make-up helemaal uitgelopen, hetgeen door zijn medeblekkies wordt gezien als zijnde nog meer true.
In de trein gedragen zij zich natuurlijk natuurlijk zoals zich een echt metaller dat betaamt. Ze praten niet maar schreeuwen, drinken breezers en zijn na 2 hiervan uiteraard strontbezopen. Een argloze langharige voorbijganger die even het toilet wil bezoeken wordt als zijnde niet true poser bestempeld aangezien zijn shirt niet van Cradle of Filth of Dimmu Borgir is maar van Prostitute Disfigurement, een band die zij uiteraard niet kennen en dus automatisch niet gaaf en kvlt is.
Een kapitale fout natuurlijk, nadat hij en zijn mede deathmetal vrienden de huppelgoths even alle hoeken van de trein hadden laten zien wordt de reis beduidend rustiger voortgezet (welke mongool gaat nu ook ruzie zoeken met een groep death metal fans?)
Eenmaal aangekomen in Tilburg bij poptempel 013 kunnen zij hun geluk niet op; honderden mede black metalwarriors hebben zich in hun duisterse outfit voor de poorten verzameld en brullen sterke leuzen als: BIER!!!! En BREEZER!!!!!
De tijd die onze held in de rij moet wachten lijkt wel eindeloos, maar na een half uur staat hij dan toch in poptempel 013 en hij kijkt zijn ogen uit, zoiets heeft hij nog nooit gezien. Beetje zonde dat ie dit moment net midden op het pad naar binnen moet hebben, waardoor hij dus voor de tweede maal door onze deathmetalvrienden uit de trein finaal onder de voet gelopen wordt. Na met veel moeite opgestaan te zijn loopt onze corpsepaintkleuter naar de stand van de merchandise, hij komt zowat klaar bij het zien van deze massa’s cradle shirts (men moet hier even bedenken dat Cradle of Filth per cd meer shirts uitbrengen dan een normale band in hun hele carriere). Met zijn hele club staat hij te kwijlen bij deze aanblik en begint hij te twijfelen wat hij moet kopen... Het liefst zou hij ze natuurlijk allemaal meenemen, maar daarvoor ontbreken toch echt de financiële voorwaarden. Dus na lang twijfelen wordt voor het tourshirt gekozen (dit heeft echter zo lang geduurd dat de voorband geheel gemist wordt, maarja wie boeit dat?).
Nu het dan eindelijk zover, la moment supreme, Cradle of Filth betreedt het podium en de tent schudt op zijn grondbvesten door alle huppelgoths die finaal uit hun dak gaan. Na 3 nummers is onze black metal warrior echter teleurgesteld, het nummer wat gespeeld wordt kent hij niet... en het erop volgende nummer ook niet. Na enige navraag bij een ietwat oudere concertbezoeker blijkt al gauw dat het hier om nummers van ‘The Principle of Evil made Flesh’ en ‘Vempire’ gaat. Echter schiet onze held her niets mee op want hij kent uiteraard de albums niet, Midian was toch het debuutalbum van Cradle of Filth? Een beetje in paniek geraakt kijkt hij schichterig om zich heen en ziet allerlei andere Cradle of Filth fans in vreemde shirts van de band die hij ook niet kent. Twijfel maakt zich meester en de paniek slaat toe. Zou hij dan geen echte fan zijn? Hij vermant zich echter en besluit wijselijk dit voorval niet aan zijn vrienden te vertellen. Verder neemt hij zich voor om morgen meteen al het andere werk van Cradle te downloaden en op een cd te branden. Wat een truiheyd.
Het concert is ten einde en onze club blekkies spoedt zich naar de trein en springt deze nog op het laatste moment in. Wat een ervaring, wat een geweldig conceert, glunderend kijken ze elkaar aan en laten aan elkaar de ingeslagen merchandise zien. Uiteraard moeten de dames nog even vermelden dat Dani toch wel een verrekt lekker ding is, bijna net zo geil als Ville van Him. In de trein worden de noodrantsoenen Breezah aangeboord en het spreekwoordelijke hek wordt weer onherstelbaar van de dam gehaald Gebral, gelach en gegiechel voeren de boventoon en de treincoupe is veranderd in een heuse dierentuin.
Een van onze vikingbroeders is de alcohol echter teveel geworden en hij voelt een ware vloedgolf vanuit zijn maag aankomen. Hij probeert nog met al zijn krachten naar het toilet te hollen, maar het mocht niet baten... hij verspreid zijn gehele darminhoud over een heerschap dat in hetzelfde treincoupe zit. Bij nader kijken ziet hij onder zijn kots een (uiteraard) voor hem onleesbaar bandlogo, wanneer hij zijn blik iets hoger richt kijkt hij recht in de ogen van een 2 meter grote death metal beer die absoluut niet blij is met de overblijfselen van breezer en smirnoff ice op zijn nieuwe Hate Eternal shirt. Snel probeert de blekkie nog weg te komen naar zijn vrienden, echter de death metal clan zit hun op de hielen. Bij aankomst in de treincoupe blijkt zowat iedere huppelgoth over zijn nek te zijn gegaan. Om het feest compleet te maken trappen de heren death metallers de huppelgoth terug het coupe in en smeren hem nog eens goed door de kots. Vervolgens wordt de black metal societeit bij het eerstvvolgende station er vakkundig uitgewerkt.
Zo staat zij plakkend van de kots en bibberend van de kou op het peroon van een station wat zij niet kennen (je moet natuurlijk ook niet opletten op school als er aardrijkskunde wordt gegeven). Onze held pakt in zijn ellende zijn gloednieuwe nokia mobieltje (met Cradle of Filth ringtone uiteraard) en belt zijn vader:
“Papa wil je me op station Weert komen halen? Ik beloof dat ik nooit meer enge muziek zal luisteren en niet meer de make-up van mama zal stelen.”
