dat alles wat ik tot nu toe heb meegemaakt, een droom was
en dat ik nu wakker word en alles alleen maar erger kan worden
en ik voor altijd in mijn lichaam gevangen zit
en nooit, maar dan ook echt nooit sterf maar ook nooit vooruit zal komen en altijd hier blijf steken, alle goede herinneringen van mijn 'droom' verdwijnen en enkel de pijn van dat gemis en de onberijkbaarheid van geluk in mijn geheugen gegrift staan en ik nooit vooruit zal gaan, bij eeuwige pijn blijf steken en niets erg genoeg is dat het tot dood kan lijden

Dat mijn leven altijd zo miserabel blijft als het nu is.

Dat de les tekenen dinsdag doorgaat. Nadere details zal ik achterwege laten.

mijn grootste angst?

Praten over zooi wat ik al jaren probeer te verdringen.
Ik vind het idee dat ik mn ziel op tafel moet leggen doodeng...

Ka

dat alles weer zou worden als toen
en dat ik me dan ook weer zo zou voelen
maar tgaat weer gaan gebeuren, kan er ni aan onderuit

Zo dacht ik er ook over.
Maar toen ik erover ging praten viel het 100% mee.

Mezelf verliezen in ietswat donkere tijden.. maar dat gebeurt gewoonweg niet:) en toch vrees ik er wel eens voor..

En dat ik iemand die me dierbaar is zou moeten missen..:(

kerstavond :confused: :s

dat ik de mensen waar ik van hou verlies, me moeder en me vrienden, of spinnen daar ben ik doodsbenauwd voor

ik ben voor teveel dingen bang!

Heb je ooit een nare ervaring gehad met spinnen?
Zo nee: je stelt je aan. Als er van een angst is die, buiten opgeblazen, makkelijk te verhelpen is, is het spinnenangst wel.