satan is geen god gheghe

"Wat zo erg is met God: je weet nooit of het niet een streek van de duivel is."

- Jean Anouilh

Het mooie van de duivel is , dat als je het ontkent , je je er ook niet tegen wapend. Een ontzichtbare vijand is al moeilijk te verslaan , laat staan een vijand die je niet (er)kent. ;)

De Zin van het leven ? bestaat niet je word geboren groeit op word volgestampt met info ( huidige tijden ) je werkt grotendeels van je leven en als je te oud bent mag je '' genieten '' van je LAATSTE jaren.

Gemiddelde levens verwachting ligt bij 78 jaar dus als je met je 65e uit het bedrijf geknikkert word waar je de afgelopen 40 jaar hebt lopen verslijten heb je nog zo ongeveer een jaar 10 a 12 en daarna verdwijn je.

zit hier ergens de ZIN van het leven ?

Sommige mensen zeggen dat je altijd wat achter laat. Je werk dat je jaren gedaan hebt zet zich voort, Ja maar zoals met alles in het leven gaat ook alles dood en helaas zal onze planeet er ook aan geloofen we zitten hier niet oneindig aan alles komt een eind ook onze wereld.

De zin van je leven is dat je het leven moet voortzetten, voortplanten dus.

Ik denk dat je vooral een doel nodig hebt om je eigen leven fijn te maken. Toen je jong was waren dit kleine dingen als verjaardagen, sinterklaas... daar kon je al maanden van te voren voor aftellen en slapeloze nachten hebben van de spanning. Daarna werd dat minder, waren het dingen als uitkijken naar de eindmusical, middelbare school, enz. Hoe ouder je wordt hoe groter je (steeds nieuwe) doel wordt. Misschien wel meerdere tegelijk. Dingen als 'gelukkig worden' (wat mensen vaak hun 'doel' of 'zin van het leven' noemen) vloeien voort uit de doelen die ze behalen. Het werken naar iets toe en het vervolgens voor elkaar krijgen, is een van de mooiste dingen die er zijn. Dit is te vergelijken met een toneelvoorstelling waar je een jaar aan hebt gewerkt. Op het moment dat je het applaus in ontvangst neemt, valt alles weg en is er alleen nog maar geluk :)

Wat mensen verder in dit "alles" betekenen, daar ben ik nog niet over uit (wie wel...) Of je nou door anderen herinnerd wordt of niet, weg is weg en wat heb je eraan dat mensen aan je denken? Miljarden mensen waar aan gedacht wordt, maar wat dan? Ik denk dat alles na de dood gewoon weer opgenomen wordt in het alles van deze wereld. Je lichaam wordt verwerkt en de rest vermengd zich ook weer, zoiets :)

Hmm... de zin van het leven is dus onbeantwoordbaar :)

Het zin van het leven? Iedereen vraagt zich dat weleens af en al denk je er nog zo hard over na je weet de antwoorden niet. Waarom word je geboren en ga je dood en in de tussentijd word je harder, maak je fijne en nare dingen mee. Zo lijkt iedereen in het leven iets te leren, sommige mensen kiezen voor de makkelijkste weg bij narigheid, drugs, zelfmoord enz. Sommige kiezen voor de moeilijkste weg en gaan door en dan aan het eind van je leven kan je terug kijken, wat was het nu van dit alles? Een glimp van iets moois? Een glimp van iets naars?

Zo kan je ook afvragen bestaat het lot? Liggen onze keuzes al vast? Is er een plan?

Iedereen denkt er weleens over na en ik denk ook dat iedereen een ding weet, de zin van het leven is wat je ervan maakt. Welke keuzes je ook maakt je zal altijd dingen leren en op dat moment denk je de juiste keuze gemaakt te hebben dus je zal ook altijd het geheel evalueren. En of je nou doodgaat en er niks komt na het leven, dan kan je ook altijd bedenken wij mensen zijn zoiets ingewikkelds om te creeren als dat door toeval ontstaan is of bewust gecreert is er zal dus altijd meer zijn tussen hemel en aarde en of we er nou wel of niet antwoord op krijgen, we hebben er altijd leuk over kunnen filosoferen ;)

misschien is het leven wel een leerschool, dat je iets leert van de dingen die je mee maakt. lijkt me onwaarschijnlijk dat we hier op deze aarde gegooit zijn om vervolgens een beetje rond te huppelen en daarna weer er af gegooit te worden.

Een leerschool waarvoor?

dat is weer de magische vraag :p

Wat is daar zo onwaarschijnlijk aan?

de zin van het leven bepaal je zelf.. :cool:

dat zijn wijze woorden...

:P

ja bepaal je dat altijd zelf????

Sommige dingen zijn niet te voorkomen en kan je niet sturen, wat het moeilijk kan maken om de droom te verwezenlijken

Ja, dat bepaal je zelf.. :p

Ik weet ook wel dat je sommige dingen niet kan voorkomen. Iedereen maakt ktdingen mee in zijn/haar leven, maar het gaat om de manier waarop je daarmee omgaat..

Ik had bijvoorbeeld een vriend die ruim een jaar geleden de diagnose kanker kreeg. Na een paar maanden werd hij opgegeven door de artsen. Vanaf het eerste moment heeft hij ervoor gekozen nog wat van z'n leven te maken, ook al kreeg hij steeds meer beperkingen in alles, en bleef hij plezier hebben in alles wat hij nog kon.

Terwijl iedereen het waarschijnlijk ook had kunnen begrijpen als hij depressief thuis zou gaan zitten, maar hij wilde wat van z'n leven maken en eruit halen wat erin zat!

En dat heeft hij gedaan, en hij heeft absoluut nog zin gegeven aan de laatste maanden van z'n leven. (Hij is inmiddels overleden) en daar heb ik superveel respect voor.

En dan zie je even later iemand die totaal hysterisch loopt te doen over iets onbenulligs, en ik denk dat je daar jezelf mee beinvloedt ja! Als je het voor jezelf zo dramatiseert verander je niks aan de situatie, behalve dat je er niet vrolijker van wordt en jezelf daar negatief mee beinvloedt! Terwijl je sommige dingen gewoon te accepteren heb, hoe moeilijk misschien ook.

Met beperkingen kan je ook een heel gezellig leventje hebben! (En daar heb ik helaas zelf ervaring mee, dus nee het is niet de ver-van-m'n-bed-show waardoor ik 'makkelijk praten' heb)

En de enige die kan beslissen of jij wat wil maken van je leven ben jij zelf! Dus ja: de zin van het leven bepaal je zelf! :cool:

Dat vind ik een hele mooie (y)

de zin van het leven is mischien wel om dood te gaan dat is het enige zekere in het leven

Dat is een beetje krom :p


Als de zin van het leven dood gaan zou zijn, zouden we niet leven/meteen zelfmoord plegen.

Dat is dus ook krom er zijn genoeg mensne die simpelweg te dom zijn om zoiets te begrijpen of te koppig zijn het te geloofen en dan het je ook mensne die er altijd het beste van gaan maken want je leeft immers maar 1 keer ( ben ik blij )

de dynamische wereld is gewoon de realiteit of de continuiteit van veranderingen binnen het universum. Laten we zeggen het bestaan en zijn veranderingen. Met manifestatie bedoel ik in dit verhaal , dat bij verandering dingen verdwijnen en tevens "nieuwe" dingen ontstaan. Wij mensen bevinden ons dus in die dynamische wereld van de Manifestatie. In deze wereld botsen dingen op elkaar , waarbij de zin van het leven betekent voor de mens dat hij/zij na iedere botsing , spirituele groei tot stand brengt. Dat is de zin van het leven. Dat het niet iedereen lukt om die spirituele groei tot stand te brengen , betekent dat , de rest van het leven bestaat uit overleven ;)

Ja , anders gaan mensen mij nog serieus nemen ;)

Maar zodra je dood bent, heb je ook niets meer aan die spirituele groei. Weg zinvol lijkt het mij dus niet

Nouja , hier zijn vele oosterse gedachten over die anders denken.

De mens dient uiteindelijk een dusdanige spirituele groei te bereiken dat hij/zij het punt van onvoorwaardelijke liefde bereikt. Dus liefhebben zonder voorwaarden,kaders,beperkingen,etc

Als iemand dus doodgaat , voordat hij/zij dit punt bereikt heeft , dan zal de ziel weer reïncarneren op aarde. Deze cyclus blijft net zolang doorgaan , totdat een ziel dit punt bereikt.

bereikt men wel dat punt , dan word men één met het grote geheel , waar geen kaders,grenzen,onderscheid of weerstand is. Vanaf dit punt zal reïincarnatie niet meer geschieden ;)

Deze zag ik al aankomen. ;)

Maar wat is dan het nut van het één zijn met het geheel?

Uiteindelijk kom je er altijd op uit dat iets uiteindelijk geen doel heeft.

Het paradoxale van dit verhaal is dat je eigenlijk al één bent met het geheel. Alleen ben je je dat niet bewust. Sterker nog , de mens heeft nu juist de neiging om zich van alles te onderscheiden , dingen in kaders plaatsen , abstraheren tot het nulpunt zeg maar. En komt dan tot de conclusie dat alles zinloos en toevallig plaatsvind. Een conclusie die als gevolg heeft dat je je nog verder verwijderd van de onvoorwaardelijke liefde.

Maar wat is nu het nut of doel van die onvoorwaardelijke liefde?

tja , daar heb ik eigenlijk ook geen antwoord op. Mij lukt het ook niet echt om eerlijk te zijn. ;)

Die vraag wilde ik je dus al stellen. ;)

Ik weet daar dus ook geen antwoord op, daarom ga ik ervan uit dat de zin van het leven niet bestaat.

i know ;)


Je kunt de vraag ook omdraaien. Bestaat de zinloosheid van het leven? Wellicht zullen vele hier zeggen , JA! want het leven "is" er gewoon en heeft geen uiteindelijk streefdoel wat het wil bereiken. Er is een systeem , maar geen architect van het systeem ,enz, enz. Het is er gewoon , zonder oorzaak , maar vooral zonder reden , enz. ;)

Ik kan dat gewoon niet geloven. Mijn beperkte brein , maar vooral mijn hart , zeggen mij dat het antwoord besloten ligt in mijzelf. En daarbij bedoel ik niet dat mijn Angst vraagt om een bepaald vergevingssysteem , maar dat mijn logica zegt dat er altijd een kracht ten grondslag ligt aan een systeem. ;)

Om dit te verduidelijken , vraag ik je om je voorstellingsvermogen te richten op het begin der beginne. Als we ervan uitgaan (ik zelf geloof dat overigens niet) dat er in den beginne "niets" was. Geen tijd , geen ruimte , kortom "niets". Maar opeens was er "iets" dat als gevolg had, dat wat we nu kennen als heelal, werkelijkheid , enz. ;)

Was de overgang van "niets" naar "iets" , TOEVAL of "iets" anders?
Ikzelf geloof niet in toeval , ondanks dat ik het woordje "toevallig" ook in mijn spreken wel eens gebruik. ;)

Ja ik weet , dat ik voor de tweede keer reageer op hetzelfde stukje gedachte , maar ik wil graag een andere invalshoek aan je presenteren. ;)

Laten we ervan uitgaan dat het leven geen zin vertegenwoordigd en dat het systeem (het universum met alles "daarbinnen") toevallig deze ontwikkelingen heeft vervolgd.

Wat zou dan de zin van alle veranderingen binnen dat systeem zijn? Niets , zul je waarschijnlijk zeggen, want er is gewoon geen zin van wat dan ook , toch?
Als verandering geen zin heeft , als ontstaan geen zin heeft , waarom "is" het er dan? Waarom ontwikkeld een systeem zich , als het geen nut heeft om te veranderen?
Ik ken eerlijk gezegd geen enkel systeem dat nutteloos is , zowel natuurlijk als syntetisch. Naar mijn idee volgt ieder systeem een bepaald doel , al is dit doel niet voor iedereen even "zichtbaar".
Uiteindelijk zul je ergens in moeten geloven , om van daaruit dan toch schijnbaar "nutteloze" doelen te stellen en wellicht te bereiken ;)

Graag. :)

Oké

Klopt.

Hier ga je, mjns inziens, de fout in. Jij gaat er vanuit dat iets een reden moet hebben om te "zijn", ik denk dat dat niet noodzakelijk is.

Neem evolutie, dat heeft geen doel. Het gebeurt gewoon.

Nee hoor. Ik stel mijzelf doelen, deze zijn voor mij nuttig. Misschien bereik ik ooit iets wat voor de gehele mensheid nuttig is, dat betekent echter niet dat het leven an sich nuttig is.

Ik vind van niet. Ik ben namelijk een "zijn" . En ik moet een reden hebben , al is deze voor mij zelf , om te "zijn". Indirect heeft daardoor het "zijn" een reden. Ik weet dat dit eigenlijk neer komt op taalkundig geleuter. Maar dat het wel enigzins aangeef waarop ik eigenlijk doel. Mijn persoon geeft denk ik een andere invulling op "zijn" aan. ;)

Heeft geen direct einddoel (het is een cyclus) , voor mij wel een doel , namelijk spirituele groei ;)

Met die gedachte kan ik niet leven , maar ik kan me er wel inleven. Maar ik denk liever anders. Wie de waarheid in pacht heeft , mag ieder voor zich beslissen. Maar bedenk dan , dat als het leven geen nut heeft , het ook geen waarheid bevat ;)

En zo kunnen we nog wel even doorgaan, namelijk, wat heeft die spirituele groei dan weer voor zin. Maar dit is toch een eindeloze discussie.

Dan is het dus een subjectieve reden.

Je kan je afvragen in hoeverre het leven een cyclus is. Daarnaast is dit weer een subjectief doel.

Waarom zou ht leven geen waarheid bevatten als het geen doel heeft?

Ik mag mijzelf danwel een subject noemen , ik ben ook nog een object in de causualiteit der natuur. ;)

Het is ook paradoxaal , want de patronen van de cycli lopen wel linear. Ook een cyclus heeft een levensduur. Dat het een subjectief doel is , neemt nog niet weg dat het objectief is vastgesteld. ;) (doordenkertje ;) )

Omdat in jouw verhaal , waarheid subjectief is ;)

Dan zou of....of? ;)

Dat betekent hooguit dat jouw leven een doel heeft, niet het leven in het algemeen.

1. Waarom zou dit objectief zijn vastgesteld?

2. Als het wel objectief is vastgesteld betekent dat niet dat het leven in het algemeen een doel heeft.

Dat ligt aan je definitie van waarheid (en werkelijkheid). ;)

Goed ;)

Maar , als 1 onderdeel van een systeem een doel vertegenwoordigd , dan vind ik het logisher om te zeggen dat het systeem ook een doel vertegenwoordigd. Ik vind het dan beknopter om te zeggen dat het systeem doelloos is. Maar dat is inderdaad mijn subjectieve mening , objectief gezien ;)

Goed :)

Hebben jullie de Wereld van Sofie wel eens gelezen??? Een roman over de geschiedenis van de filosofie. Een mooi, duidelijk boek.
Over de vraag wat mensen hebben aan de zin van het leven is volgens mij onderwerp waar je niet uitkomt. Voor iedereen is dit anders, maar zin in het leven zien is wel belangrijk. Je weet waarvoor je leeft, waardoor je positiever in het leven komt te staan. Als ik niet wist waarvoor ik leefde zou ik niet weten wat ik hier doe. Geloof speelt hier een grote rol in.

En als je nou gaat geloven dat het geen zin heeft? Als dat allerlei negatieve effecten heeft had je het beter niet kunnen ontdekken.

Ja, daar heb je een punt. Als je dit gelooft wordt het moeilijk om te geloven dat het leven zin heeft. Maar waar draait ons leven om? Om geld? Studie? Vrienden? We leven en gaan dood. Ik geloof wel dat er een God bestaat, en ik denk dat gelovigen hier veel hoop uit putten. Je weet waar je heen gaat en gelooft dat deze aarde met een doel is geschapen. Ik ben zelf ook een tijd ongelovig geweest ( nu nog wel een beetje) maar dan lijkt het leven zo nutteloos.
Ik wil hier niet mee zeggen dat je moet gaan geloven ofzo hoor :D

Ik kan zelf niks vinden waarvan ik kan zeggen 'hier gaat alles om'. Ik leid dus eigenlijk in mijn ogen een doelloos leven, maar ik vind dus ook dat iedereen die wel een doel volgt een misleid leven leidt, omdat ik niet geloof dat hun doel waardig is om als doel te beschouwen. Dit klinkt arrogant eigenlijk, is het ook wel. Overigens weet ik niet elk doel dat gevolgd, dus misschien is jouw doel wel waardig.

Nee, ook niet :D En of die mensen nu een misleid leven of niet, zij streven een doel na. Ik denk dat je dan ook een stuk positiever in je leven staat.

Als je een doel anstreeft loop je het risico dat je andere dingen uit het oog verliest. Dat is natuurlijk jammer. Door rond te dwalen in het leven weet je nooit wat je tegen gaat komen, is toch veel leuker.

En misschien zou ik ook liever een doel volgen, maar aangezien ik mezelf nog niet heb kunnen overtuigen van een waardig doel kan ik dat niet doen.

Mensen die voor zichzelf een zin van het leven hebben, hebben daar nogal wat aan denk ik, die hebben een iets om voor te leven, een doel en waarschijnlijk een dood.
Dus dat is heel zinvol dan.

Maar dat is meer de zin van JE leven.
Verder denk ik dat er geen zin van HET leven is, als je het over het grote geheel hebt.
Dus nee, daar hebben mensen niks aan dan.

Als wij de zin van HET leven wisten zouden wij waarschijnlijk ook kunnen zien wat de zin van ONS leven was. En daar zouden dan denk ik veel mensen nogal een probleem mee hebben omdat het totaal neit streeft met wat ze altijd gedacht hebben.

Ik denk dat mensen naast lichamelijke voeding ook geestelijke "voeding" nodig hebben.

En de geest eist een soort van rechtvaardiging voor alles dat we doen. Zij vraagt: waarom ??