Ja, like I care wat jij vindt.

Verliefd zijn is best leuk :bloos: En verder waardeer jij gewoon te weinig ofzo :nono:

wieh zijn dat?

Weeeeeeeeeeeeeeeeeeeble 'n Booobbbb... :D

blijkbaar kan het je wel schelen wat mensen er van vinden, anders kom je hier niet. dat maakt me op zich niks uit, maar je bent altijd zo fucking negatief. maak je nou nooit iets leuks mee? heb je geen vrienden? is er nou nooit iemand op straat die spontaan naar je glimlacht waar je blij van wordt? zijn er geen lieve klanten op je werk? is er niet iemand die je een smsje stuurt met "moest aan je denken toen ik dat-en-dat zag"?

Nou nee, want ik heb geen vrienden! Begrijpelijk, maar dat terzijde.

www.weebls-stuff.com
like pieieieie

Ja, de laatste keer dat ik verliefd was werd mijn toch al enigszins fragiele hart doormidden getrapt :)

Don't be fooled by the pie that I got, I still, I still Weebl this is Bob. *O*

ohw dat is wel een goede reden om gewoon voor de rest van je leven tegen mensen te zeuren hoe ongelukkig je was?

Van alle mensen die veel zeuren over ongelukkigheid, zijn er maar weinig gelukkig, terwijl de mensen die niet zeuren vaker gelukkig zijn.
MSs als je stop t met zueren wordt je gelukkiger

En ik bedoel, waar moet ik anders klagen? Het is niet alsof er iemand in mijn problemen geïnteresseerd is hoor.

Cry me a river.

<3 :D

:)
het werkt ook niet echt als je vrienden wilt maken om tegen ze te gaan klagen over je gebrek aan vrienden :)

weet je dat ik moeilijkheden heb te geloven dat je echt zo bent?

hij komt ook niet zo over :-)

Als jij alles stom vindt, niks waardeert en over alles zit te mekkeren is dat jouw probleem. Maar daar word je niet gelukkig van :nono: Stel je eens open voor nieuwe/leuke dingen en leg je neer bij stomme dingen. Of probeer de stomme dingen leuk te maken op jouw manier ofzo.

Vrienden moet je kunnen vertrouwen, wat heb ik aan mensen die niet geïnteresseerd zijn in wat ik voel of denk?

En wat ik hier vertel is de waarheid hoor :confused: waarom zou je het niet geloven :confused:

okee, dat was weer genoeg huiskamerpsychologie voor vandaag

en ik bedoelde dat als je vrienden wilt maken, je niet tegen mensen die je als aanstaande-vriend ziet moet gaan zitten zeiken over hoe ongelukkig je bent en hoe eenzaam en dat niemand je leuk vindt. want dan is het niet echt leuk met je omgaan.

qft

Sociale angst is ook een onderdeel van mij, dat zullen mensen moeten accepteren en zo niet: pech gehad.

Je schuift alles af op hoe stom andere mensen wel niet zijn :nono: Kijk eens naar jezelf.

Slachtofferrol. :')

qft

Dat heeft niets met slachtofferrol te maken. Mensen zullen mij moeten accepteren hoe ik ben en als ze dat niet doen mogen ze van mijn part doodvallen.

Ik heb mijn 'date' tot nu toe ook nog niks over mijn 'probleemleven' verteld. Omdat ik denk dat dat een afknapper is.

dan moet je dus ook niet klagen als mensen hopen dat jij doodvalt.

*niet meer verdergaat met deze discussie*

zou jij op iemand afknappen om dat soort redenen? ik niet namelijk...

Je kunt je ook aanpassen. Als beide partijen wat inschikken klikt het vast beter. Ik vind het persoonlijk heel erg vervelend als ik een vriend aanspreek op zijn/haar gedrag en ze zeggen dat ik dood kan vallen. Als iemand kritiek heeft op mij probeer ik er wat mee te doen. Works like a charm! *O* ;)

Mijn verleden is óók een onderdeel van mij. Wat heb ik aan mensen die het helemaal niet interesseren met wat voor problemen en zorgen ik kamp? Het antwoord is niets. En laten we eerlijk zijn sterrenmeisje, zou jij vrienden willen hebben die jou niet accepteren? Het antwoord is nee en daarmee meet je dus met dubbele maten.

Ik schreeuw om aandacht en niemand hoort het :')

ik zou geen vrienden willen zijn met mensen die enkel negatief zijn. dat probleem heb ik al genoeg met mijn zusje en dat vreet al te veel energie.

Als je nieuwe mensen leert kennen je meteen begint te mekkeren over hoe ongelukkig je wel niet bent, dan denken ze ook van, yeah, right, alsof ik daar op zit te wachten.. En mensen hoeven niet alleen maar rekening te houden met jou, maar jij ook met hun. En als jij je zero-tolerance-drop-dead mentaliteit erop na houdt, dan hou je daar weinig vrienden aan over :nono: Je zult eerst vrienden moeten maken, om vervolgens bij ze uit te kunnen huilen. En jij bent echt niet de enige met je oh-ik-ben-zo-zielig-probleempjes. Maar daar moet je je overheen zetten en plezier maken!

En ik vertoon helemaal geen raar gedrag, ofzo.

*doet dansje voor topdrop* *O*

Maar als je iemand net leert kennen ben je vooral aan het kijken naar hoe je het leuk kunt hebben samen. Daarna pas wordt je betere vrienden en ga je tegen elkaar zeggen hoe erg de wereld is.
Maar als je daarmee begint, krijgen mensen alleen maar negatieve gevoelens bij je, dan worden ze zelf ongelukkig als ze bij jou zijn en dan willen ze niet met je omgaan.

Kom op zeg

Heb jij ervaring met het opeens compleet genegeerd geworden door wat toch wel je beste vriend is? Of publiekelijk door de meester voor de hele klas belachelijk gemaakt worden en dan niet één keer, maar elke dag? Het antwoord is nee en daarmee weet je dus echt niet waar je het over hebt met je 'oh-ik-ben-zo-zielig-probleempjes'. Ik wíl wel boven mijn verleden uitstijgen, maar niemand helpt me daarmee, want niemand is er blijkbaar geïnteresseerd dat ik beschadigd ben. En ik mekker helemaal niet dat ik ongelukkig ben tegen andere mensen, ik krop het allemaal op omdat ik ze niet meer kan vertrouwen. Dus opnieuw, je hebt geen idee waar je het over hebt.

Quoot van de eeuw!! :D

:bloos:

Nee ik niet maar er zijn duisent naabs die dat wel doen.

En hier zijn we, allemaal aan het proberen Sylph te helpen. Hij heeft het alleen niet door omdat we geen roze glazuurlaagjes om ons antwoord heen doen.

Je kent mij, TopDrop - op één of ander miraculeuze manier? Het antwoord is opnieuw nee, wie denk je wel dat je bent ofzo :confused:

HEt is een best egoistische gedachte dat je nu schrijft.
Alsof in een relatie met 2 mensen jij de enige bent met problemen, de andere jouw vriend moet worden om jouw te helpen en dat jij zielig bent omdat de ander dat niet meteen doet. Beginnen anderen meteen te klagen als ze je leren kennen, over hun verleden en over hoe jij hen moet helpen? IS dat jouw eerste gedachte als jij mensne leert kennen, of ben je alleen bezig met hoe de ander jou moet helpen

ik ben door leraren "te dom" genoemd, mijn vrienden hebben me uitgekotst omdat ik "te slim" was, mijn zusje is depressief en klaagt soms dag en nacht, mijn beste vriendin zat dik aan de drugs en zag ik aftakelen en ik ben dakloos geweest en moest rondkomen van 20 euro per week. jeetje jeetje, wat een zwaar leven zeg.

Nee, met die dingen heb ik inderdaad geen ervaring. Maar je zult toch echt eerst je eigen mentaliteit moeten veranderen voordat je nieuwe vrienden kunt maken.

Ik zie weinig nut in een 'wie is hier de zieligste'-wedstrijd. Het gaat erom dat ik last heb van mijn problemen en dat ik nog steeds de dingen van het verleden met me meezeul.

en ik zeg: laat het los, anders kom je nooit ergens. hoe kan je een toekomst hebben als je in het verleden leeft?

Godverdomme Sylph, je snapt echt geen ruk van wat ik zeg he? :s

iedereen ouder dan 15 jaar heeft problemen met zijn/haar verleden,

maar daar wil je toch ook niet mee omgaan, meis?

Hoe kan ik het loslaten als het nog steeds op elke manier beïnvloedt hoe ik nu ben en doe?

Ik niet.