Als er na een maand van ongecompliceerd met elkaar omgaan al gezeik ontstaat, ben ik zo hard geneigd om het helemaal maar af te kappen, maar deze keer wil ik dat eens niet. Ik merk gewoon dat ik heel snel in de verdediging schiet omdat ik het zo zo gewend ben dat ik altijd maar de 'sterke' moet zijn en knopen door moet hakken. En deze keer durf ik eens niets te zeggen, omdat ik bang ben dat hij dan zal antwoorden: 'inderdaad, ik ben er klaar mee, je hebt gelijk'.

Ja lach maar :(

Nah, het zou op zich niet erg zijn, maar ik kan op het moment absoluut niet met 'm overweg, gewoon omdat hij ongelofelijke klote opmerkingen maakt.
En ik weet niet in hoeverre hij serieus is, ik weet wel dat zij helemaal in de gloria is. Als daar maar geen gejank van komt.

Maar goed, hart uit kunnen storten bij vriendlief en een vriendinnetje, dus dat is dan wel weer fijn. Ik wil een strandwandeling maken! Kop in de wind, half bevroren warme choco drinken... Yay! *O*

Daar heb je ook wel gelijk in ja..als dat het enige is wat ik kan bedenken. Net met hem gebeld en ik weet echt niet wat er aan de hand is. Het lijkt wel alsof hij overspannen is ofzo. Ik maakte een bepaalde opmerking wat echt niet flauw bedoeld was, hangt hij op :confused:. Ik snap er niks van, het lijkt wel alsof ik alles op een weegschaal moet leggen wat ik zeg..ik weet niet hoelang ik dit nog volhou..ik bedoel, ik zou eigenlijk tegen hem moeten zeggen dat hij misschien overwerkt is, maar ik durf het niet..dan wordt hij misschien nog bozer. Ik vraag me echt af wat er gaande is :(

de gedachte dat het ineens over kan zijn kan me af en toe nogal paranoide maken en dat is irritant. beetje met mezelf in de knoop.

maar hij..
ARGH :) ik heb dit nog nooit meegemaakt, wat fijn om zo'n vriendje te mogen hebben (Y)

Bah. Maar misschien toch handig om een keer het gesprek aan te gaan en door te zetten... Zo trek jij het geloof ik niet veel langer.

Sterkte ermee joh!

Dankjewel, lief van je :). Ik weet dat we toch een keertje zullen moeten praten, maar dat hebben we een tijdje terug ook al gedaan, en daarna ging het echt super..Nu in al die drukte wéér een gesprek in te moeten plannen voelt een beetje als too much..Ik laat het maar even rusten denk ik, en dit weekend eens polsen of het een goed moment is om een gesprek te voeren..ik herken hem gewoon niet meer terug :(.

Ik weet eerlijk gezegd ook niet zo goed hoe ik dit moet aanpakken, hoe ik tot hem door moet dringen..

Dit klinkt misschien gek en ik snap dat je je onbegrepen voelt door hem, maar is het niet beter als je juist even geen 'druk' en 'verwachtingen' aan hem oplegt? Ik snap dat je hem niet meer terug herkend, maar het is denk ik wel iets wat hij zelf ook beseft. Ik denk dat je beter het gesprek in kunt steken van 'ik herken je niet meer terug, maar toch wil ik graag proberen bij je te blijven totdat je weer de oude bent, maar ik weet niet zeker of dat ook is wat jij graag wilt'. Als hij dat graag wil dan zou ik vragen wat hij nodig heeft en wat hij verwacht van jou op dit moment. Probeer dan voor jezelf te bepalen of dat iets is wat jij kunt en wilt bieden (ik weet ook niet hoelang jullie iets hebben, geschiedenis etc). Spreek ook met jezelf een periode af van 'zoveel maanden wil ik wel door het stof gaan voor hem' (zonder dat hij het weet) en bewaak die grens ook zo goed mogelijk. Zorg dat je niet jezelf erin verliest.

Zo zou ik het denk ik een beetje aanpakken:)

@ Groovy: hmm, klinkt allemaal erg vervelend. Ik denk dat ik met Lilything mee ga... Succes in ieder geval!

OT: hmm, gister laat toch nog even naar hem toe gefiets. Wilde graag bij hem slapen, want dat komt er verder deze week toch niet meer van ( kuttentamens!). Hmm, niet normaal hoe blij ik toch steeds word als ik hem zie :)

Ow en sprak gister mijn ex. Blijkt dat een goede vriend van zijn huisgenoot ( die daar dus vaak is/was en ook met ons mee was naar lowlands met zijn vriendin) zijn vriendin in elkaar gerost heeft. Wát een klootzak zeg.. Ben er vet boos van, en exlief is ook enorm kwaad.

Ik vind dit een heel verstandige post. En naar, Groovy, jullie klonken juist altijd zo leuk. Maar ja, ook de leukste stelletjes krijgen met dalen te maken...

OT: Omfg ik heb gister de hele avond met de eerste ex geklommen en er waren geen nare gevoelens (zelfs al was zijn nieuwe vriendinnetje er dus ook, maar dat maakt me echt niet uit :confused: ), geen nare opmerkingen, uberhaupt geen gevoelens trouwens, en lekker oppervlakkig contact maar wel gezellig. Wie had dat ooit kunnen denken (y) Ik durf bijna met zekerheid te stellen dat ik nu toch echtechtecht over hem heen ben :D

En gister met de meest recente ex gebeld, die zie ik morgen... toch wel een beetje raar, het voelt nog zo vertrouwd om hem te spreken... maar ik wil toch echt níks meer, met niemand een tijdje, want ik vind mijn leven zo lekker op het ogenblik :D Ben benieuwd hoe dat morgen gaat.

Maar heb wel een interessant manspersoon gezien tijdens het klimmen... heb maar een paar woorden met hem gewisseld dus ik kan alleen nog maar concluderen dat hij er leuk uitziet en wel gezellig is, verder helemaal niks, maar het maakt het sporten allicht interessanter :P Zelfs al wil ik geen klimmers meer. Om naar te kijken is er niks mis mee toch (A)

Hij wil mijn toets over de pleegzorg niet maken, maar zegt wel: succes lieve pallie.
En daar krijg ik kriebels en een glimlach van :o

Hm, als er idd al gepraat is... Dan is wat Lilything zegt een goede optie. Ik geloof dat ik voor mezelf afstand zou nemen, mijn eigen ding zou doen en de storm over laten waaien. Daarna zie je wel verder.

Maar dan nog, het is dik jammer dat het zo loopt.

Allemaal ontzettend bedankt voor de adviezen hoor..zelf zie ik het niet echt helder of objectief meer. Ik denk inderdaad ook dat Lilything gelijk heeft, dat ik sowieso minder druk en verwachtingen aan hem moet opleggen..Ik denk dat ik het gesprek zo zal openen..Ik weet ook wel ongeveer wat hij verwacht van me (niet zeuren en blij zijn met de moeite die hij voor me doet) en ik heb ook al best een tijdje geprobeerd me aan te passen aan hem (ong. vanaf oktober 2008).
En ik merk nu dat ik er een beetje genoeg van begin te krijgen, maar dat weet hij ook wel. En ik weet echt wel dat hij zijn best doet, en hij zegt dan ook dat hij meer niet kan doen op dit moment. Ik merk inderdaad dat ik nu mijn grenzen meer bewaak, maar dat we daardoor juist meer ruzie krijgen, omdat ik meer in 'opstand' kom. En ik weet dat als ik de begripvolle vriendin zou spelen, dat er niks aan de hand zou zijn, maar what about my needs? Soms wil ik het gewoon eens zo doen zoals ik in gedachten had, zonder me weer aan te moeten passen aan hem..Zo klinkt het misschien wel heel negatief allemaal, zo is het eigenlijk ook niet bedoeld.

En Lilything, we zijn ong. anderhalf jaar samen en eigenlijk is hij altijd superlief en goed voor me geweest en ik weet dat ik het laatste jaar ook de nodige fouten heb gemaakt (net zoals hij), maar we kwamen er altijd samen uit..

Ik ben op het moment inderdaad aan het doen wat ICU zegt, afstand aan het nemen en maar gewoon even mijn mond houden voordat er verdere ruzies komen. Ik hou me gewoon neutraal, doe mijn eigen ding. Alleen morgen zijn we dus de hele dag samen, en eerlijk gezegd heb ik er niet zo veel zin in. Het voelt een beetje schijnheilig om dan ineens vrolijk hand-in-hand te lopen..we zijn ook geen moment alleen dan. Praten hoeft voor mij ook niet meteen, maar ik heb erover gedacht hem af te zeggen, maar ik denk dat ik de dingen daar alleen maar erger door maak..

Had ik t vorige week nog over hoe kut t allemaal zat met mn ex, als ik t nu goed begrijp gaat ze samenwonen. (n)

Feest, hij smst al de hele middag niet terug *O* Ik mag hard-to-get spelen, maar hij niet!

Hm hij negeert me, maaar! de sex jongen doet lief en wil me graag zien!
En verder: morgen en vrijdag avond :D alleen wel verstandig om niet té dronken te worden aangezien de kans groot is dat híj er ook is, en zijn aanwezigheid + ik dronken = mezelf vast belachelijk maken.

ow toch niet, al kan je alles wat die jongen zegt altijd op 20 verschillende manieren interpreteren. dus tjaaa, anyway, hij wil afspreken!

Het is alweer uit, maar ik geloof dat we ons daar beiden ontzettend goed bij voelen. :) Geprobeerd, werkte niet, altijd eerlijk gebleven (al heb ik tegen het einde geprobeerd niet te laten merken dat ik al twijfels had, al voelde ze dat wel aan) en genoeg liefde over voor een warme vriendschapsband. Kon eigenlijk niet beter, gek genoeg. :p

Ik hoop dat het gesprek voor jou zinvol is geweest:) en fijn dat je het idee had wat aan mijn adviezen te hebben:) sterkte ermee!

Hm, wel jammer dat het 'weer niet is gelukt'. Maar als het niet werkt, dan werkt het niet en hoe jullie uit elkaar zijn gegaan klinkt alleen maar positief. :)

Ja nou ja, wel goed eigenlijk denk ik :bloos:

Was je date leuk? :D

@groovy: Het is wel erg belangrijk dat je inderdaad je grenzen aangeeft. Dat kan voor strijd zorgen, maar dat is niet verkeerd. Juist daardoor kan je weer met elkaar verder. Tenminste, als jullie dat graag willen. En dat dingen niet goed zijn, betekent natuurlijk niet dat ze in de toekomst niet beter kunnen worden. Als je steeds maar over je grenzen heen laat gaan, word je uiteindelijk zelf niet gelukkig.

Als je nu zelf sterk de behoefte voelt om even afstand te nemen zou ik dat doen, niet bang zijn voor zijn reactie. Want je houdt heel veel rekening met hem, en te weinig met jezelf.

Ja nouja mijn date was zondag en leuk ja :o En nu is er alweer een nieuwe date gepland voor vrijdag :bloos:
En hij is eigenlijk wel een superlieve jongen en dat is precies waar ik wel even behoefte aan heb :o

Zijn problemen met geld zorgen voor een drukkend laagje over alles wat we doen. En natuurlijk is dat niet alleen geld, maar moeite (willen) doen voor werk zoeken. Doordeweeks met zijn beste vriend wiet kopen van de zorgtoeslag, en dan kan ik in het weekend eten en sigaretten betalen?
Ik wil geen ruzie maken om geld, ik vind geld normaal geen issue en ik vind het verschrikkelijk dat ik hierdoor zo geirriteerd kan zijn. Maar ik hoop dat hij een andere manier vind dan aan mij vragen dat zijn huur betaald wordt, en daarna moet het maar eens afgelopen zijn.

Ik ben geirriteerder, maar bij hem is er ook iets veranderd en ik weet niet wat. Hij heeft zich nooit geërgerd, maar nu is het ineens stom als ik mijn schouders ophaal, als ik een sarcastisch grapje maak, als ik om bevestiging vraag, als ik zeg dat iets mij niet uitmaakt.. Ik snap niet hoe dit met ons kan gebeuren want we zijn zo leuk :(

Ik moet niet al na gaan denken over dingen die nog niet aan de orde zijn, dus waarom doe ik dat dan...?

Stel dat hij genoeg geld had (door rijke ouders ofzo) zou je zijn houding dan wel goed vinden? Het gaat hier toch ook niet om geld, maar om zijn houding?

Bijna een jaar geleden nam ik afscheid van hem op een hartverscheurende manier. In de wetenschap dat ik hem toch wel weer ooit zou zien. 1 januari dit jaar deed ik dat opnieuw. Al ben ik er nu niet zeker van of het er ooit weer van komt. Ik blijf het zo erg vinden allemaal.

Het houdt iedereen blijkbaar wel bezig zeg. Maar ja, hier kan ik weinig mee.Volgens mij is dit allemaal iets te positief. Waren er maar ergens universele regels te vinden wat nog onder vriendschap valt en wat verder gaat dan dat, dat zou dit een stuk makkelijk maken.

Morgenavond nog, en dan een week niet. Even pauze.

Inderdaad, als hij jou vraagt om zijn huur en andere dingen te betalen (dit zou ik al véél te ver vinden gaan en nooit doen, hij kan toch gewoon gaan werken?) en dan wel wiet gaat kopen, dat betekent dat hij je gebruikt en geen respect heeft voor wat je voor hem doet.

Überhaupt de huur betalen voor je vriendje omdat hij geen moeite doet om werk te vinden :confused:. Ik snap dat je van hem houdt enzo, maar wil je echt verder met zo'n uitvreter?

Als ik jou was zou ik nu 'heel duidelijk mijn grenzen aan gaan geven en niets meer voor hem betalen (dat ben je namelijk op geen enkele manier verplicht). Als hij dan heel vervelend gaat doen, weet je genoeg. Maar misschien is het voor hem ook wel een duw in de juiste richting, je maakt het hem zo wel erg makkelijk om lui te zijn.

Nou idd....die jongen moet wel heeeel leuk zijn....

Laat niet van je profiteren, luchtballon...

@Topic:
Echt he, één opmerking en de doemscenario's komen alweer voorbij. Op die momenten ben ik echt geneigd alles, álles te doen om hem te houden. Mijn haar platinablond verven ofzo. Gelukkig heb ik ook nog gezond verstand dat me heel hard roept dat ik niet zo verdomd onzeker moet doen, en kunnen we er naderhand wel weer hartelijk om lachen. Gek hoofd. Gekke ik. Maar saai is het nooit, met al die rare gedachtes van mij.

Hmm, ik heb een beetje een rotweek en zou willen dat hij er was om me op te vrolijken. Nu ga ik gelukkig een weekendje weg met vriendinnetjes, maar dan is het wel zuur dat ik hem pas volgende week vrijdag weer zie, want ik mis 'm en ik wil 'm en ik vind het veel te fijn om bij hem te zijn.

M'n ex smste me vanochtend hoe het met me ging, en dat vond ik een beetje vreemd. Normaal doet hij nooit moeite en stelt hij zich nooit kwetsbaar op, en nu doet hij dat ineens wel, maar dat is een beetje te laat want het is uit. Ik denk wel veel aan hem, maar meer omdat ik weet dat hij zich er heel kut over voelt. Met mij gaat het eigenlijk wel prima, want ik heb het heeeeel druk met vanalles. Hij IS gewoon heel leuk, maar ik weet wel waarom het uit is gegaan en dat het zo maar beter is.

Verder heb ik vanavond het afcheidsfeestje van m'n beste vriendinnetje die voor een halfjaar stage naar Australië gaat. Ik kan nog niet eens 3 dagen echt zonder contact met haar, laat staan een halfjaar. Bah meh :(

thanks mensen :)
Ik was ook zeker niet van plan zijn huur te gaan betalen, en hij heeft het nog niet gevraagd, en ik heb al gezegd dat ik het niet wil doen. Maar wil ik ook niet dat hij zijn huis uit moet. Ik weet niet hoe hij het wel gaat doen?
En ik geef het niet allemaal aan hem.. hij is me iig afgesproken 300 euro schuldig, waarschijnlijk eigenlijk meer, maar ik neem aan dat ik wel wat sponsoring terug krijg als hij geld heeft. Maar ik vind het ook niet leuk als hij niet mee kan gaan met leuke dingen doen. Hij doet overigens niet vervelend als ik iets niet wil betalen. Ik denk niet dat hij bewust van mij profiteert. Maar ik maak het hem wel makkelijk ja :(
En nee, als dit lang door gaat wil ik dat niet, maar ik was al bezig met afstand ervan nemen en weer gewoon een 'vriendinnetje' te zijn voor leuk, in plaats van een hevig betrokken vriendin. Maar das ook niet leuk, en ook niet makkelijk.
Na gut, hij belde gisteravond dat hij waarschijnlijk een baan heeft. Wel horeca (=weekend en snachts), maar dat moet dan maar. En dan zien we wel.

ik vind het zo vervelend dat na ons 'definitieve' afscheid (ik weer terug naar nederland, en we willen geen lange-afstandsdingen) hij een week skieen is met de uni, en ik bij mn ouders zit. ik heb 0 afleiding en hij heeft superveel plezier.:o en tuurlijk gun ik hem dat, maar t voelt zo oneerlijk dat ik hem constant mis en huilbuien en dat soort dingen.:bloos: en hij smst me wel en hij was gisteren ook even online voor mij, superlief!
ik hoop dat we elkaar snel kunnen 'vergeten'.

Ja inderdaad, als hij een tekort heeft klopt hij maar aan bij zijn ouders of bij de bank of het ibg, maar niet bij zijn vriendinnetje. Dat is ronduit belachelijk, ik zou ECHT niet zijn huur gaan betalen. Eten okee als je samen eet, maar ook niet altijd. Sigaretten NIET, dan stopt ie maar met roken als hij er geen geld voor heeft.

Mijn ex was ook niet altijd handig met zijn geld (idd ook wel wiet en dan geen geld voor huur en dan weer rood staan), maar hij heeft toch écht nooit bij mij aangeklopt voor geld zeg :| Had ie ook es moeten doen, ik zou waarschijnlijk met mijn mond open naar hem hebben staan kijken en dan gevraagd in wat voor wereld hij dacht te leven.

Edit: Oh zo dramatisch is het ook niet :D Never mind dan.

Ahem. OT: Ja was leuk om die ex te zien, geen ongemakkelijke gesprekken, alleen de mededeling dat hij me wel in z'n leven wil houden, en als dat zo gaat, vind ik dat prima. Was alleen vergeten hoe godvergeten mooi hij is zeg (n):D Maarja uiterlijk is niet genoeg...

gaan jullie elkaar nog zien denkje? hm als je wil dat je hem vergeet zal dat wel niet zo zijn? ;) wat is er eigenlijk gebeurt met je ex, met wie je een 'pauze' had voordat je ging? weet nog dat wij beetje in het zelfde schuitje zaten, gingen allebei naar het buitenland en allebei 'pauze'. bij mij is het iig helemaal mis gegaan haha

ot: ja nou laat maar hoor, DAN NIET! al wil ik hem nog wel spreken voordat ik ga, dus ik ga er gewoon voor zorgen dat ik hem minstens 5 min zie.
en jeeej vanavond uit! en met rokje dus dat zal wel een succes worden ;)

Relationeel gezien gaat het hier ronduit bagger...
Vrouwen zouden onduidelijk zijn, maar mannen kunnen er ook wat van. Is dit nu gewoon vriendjes zijn met soms een beetje meer, of is er echt interesse... grmbl

Het gaat allemaal wel aardig, geloof ik :confused:

Inmiddels al weer ruim vier maanden uit en de laatste vier weken niet gesproken of gezien. Volgens mij scharrelt hij er lustig op los en zijn interesse voor mij is helemaal weg. Ik denk nog veel aan hem, maar ben er ook klaar mee. Maar ja, wanneer ben je echt over iemand heen?

Verder nergens leuke mannen te vinden. (n) Volgens mij woon ik in de verkeerde stad of hang ik rond op de verkeerde plekken. Frustrerend wel. Gelukkig over twee weken valentijnsdiner met vriendinnen + dates en ik heb een bijzonder leuke (y). Goede vriend van mijn broer die ik al zolang ik me herinner het einde vind. Het is een beetje een casanova plus hij is vast niet geinteresseerd in het zusje ván. We zullen zien, in ieder geval wat leuke mannelijke aandacht voor een avond.

Met vriendinnen gaat het goed. Goede vriendin zit nu in het buitenland maar we hebben al gemaild en ik ga over twee maanden ook naar haar toe :):):). Andere vriendin zie ik heel veel en ze komt waarschijnlijk snel dichtbij me wonen dus dat is nog leuker.

Tududu....*blij verliefd Sasje*

En tegelijkertijd enorm chaotisch met nog veel verdriet om andere dingen, en enorm fijn dat hij er is en met me praat, en met me knuffelt. En me tijd gunt en me voor niet claimt.

Hij heeft me weer naar school gebracht <3 Dat ritje Leeuwarden duurt echt veel te kort. Heb zin om uuuren met hem rond te rijden. Zonnetje, muziekje en lekker op zijn schouders hangen.

Spreek ondertussen mijn ex weer. Begin echt trots op hem te worden. Al een maand niet geblowd en dat had ik echt niet verwacht. Zo vaak geprobeerd, maar hij was er altijd zo snel weer aan. Maar het blijft wat raar voelen, een beetje een waarom-nu-wel gevoel. Maar goed.. ben blij voor hem :) Nu moet ie nog even een scharrel, zodat ik me wat minder schuldig voel :o

*samenwonen samenwonen*
ik durf het nog steeds niet te geloven, ben bang dat het op de een of andere manier INEENS niet meer door gaat, terwijl het al 100% vaststaat dat wij een nieuwbouw appartement krijgen eind maart/begin april!
*gereserveerd blij is*

Dankjewel voor je advies :). Het is fijn om te horen dat als dingen niet goed zijn, ze altijd nog beter kunnen worden. Op het moment zie ik het een beetje pessimistisch in en dan is het wel fijn om te horen. Ik vind het erg moeilijk om mijn grenzen aan te geven, want wanneer ben ik de begripvolle en stimulerende vriendin, en wanneer ben ik de bitch die aandacht wilt :s?

Op het moment voel ik sterk de behoefte om even afstand te nemen, vooral omdat het gisteren er weer een beetje raar aan toe ging (hij belde me even, omdat hij problemen had met het openbaar vervoer, hij was echt lief, ik blij, kwartiertje later belde ik hem weer even om te kijken hoe het ging, ik had voor hem gekeken welke treinen nog reden enz, doet hij kortaf. Dus ik vroeg of er iets was, maar hij zei dat ie gewoon moe was. Maar om dan zo bot en kortaf te doen terwijl ik alleen even vraag of alles wel goed gaat :|)..

Maar ik denk dat ik nu dit weekend toch maar met hem afspreek, en op een moment dat het gaat hem voorzichtig aanspreek op zijn gedrag. Maar ik vind het moeilijk om het gesprek te openen. Wil er niet teveel woorden aan vuil maken, maar op een nette manier toch duidelijk maken dat ik het de laatste tijd moeilijk vind. Hij zegt dan heel makkelijk 'als je twijfelt, moet je er een punt achter zetten. Jij moet niet ongelukkig zijn'. Dat is misschien wel zo, maar ja lekker makkelijk gezegd :S. En ik wil eigenlijk ook niet het hele weekend verspillen aan moeilijke gesprekken..maarja echt in the mood ben ik ook weer niet om leuke dingen te doen..

Het blijft vaak zo dubbel. Ze is zonder twijfel fantastisch, maar soms is het moeilijk om zo dicht bij iemand te zijn. Ik wil dat alles perfect is, maar ik weet dat de realiteit gewoon anders is. Twijfel heb ik gelukkig niet.

Gisteravond was in het begin wel leuk, later ergerde ik me mateloos. Vanmorgen even over gehad, en hij snapt dat wel. Maar hij is best wel slecht in ruzie maken. (N)
En dinsdag Bosnie en ik heb er vet veel zin innnnnnnn!

AAAAAH súpertof zeg! *O*
Eindhoven of Utrecht ;)?

Heel simpel: nog steeds saai, en leeg en koud.
En dat vind ik prima :) alleen valt er dan ook weinig te vertellen :P

Ik heb me misdragen gisteren. Echt misdragen. Ik moet zo hard leren om aan andere mensen te denken in plaats van aan mezelf. Ik moet nadenken en dan pas praten - dat is meer het probleem.
We hebben het erover gehad en nu is het weer oké, dat zegt hij althans, maar ik ben er een beetje onzeker over. Een beetje in de war. Ik had het zó niet van mezelf gedacht. :\ Vandaag was het dan wel weer heel fijn, we zijn pas om half vier uit bed gekomen en dat is aanbiddelijk <3 maar ik moet echt leren. En toen had ik zo'n hekel aan mezelf vannacht. Ik moet niet gooien met de dingen, in dit geval mensen, die me lief zijn. Hij zou zo'n gelijk hebben gehad als-ie bij me weg was gegaan. En het zou zó mijn eigen schuld zijn geweest.

Maar gelukkig is't niet over. Gelukkig zijn wij wij nog. Wat is dat toch met mij? Waarom??

ARGGGGGGHHHHHH!
Ik ben nooit een van die mensen geweest die altijd lopen te schelden op de NS maar nu ben ik wel echt heel erg fucking boos! Vriendin zou langs komen dit weekend maar omdat AL haar treinen vertraging hadden heeft ze haar vlucht gemist. En nu komt ze dus niet :(. Godver, ik had al helemaal bedacht wat we konden doen enzo, en had er vet veel zin in.

En verder bluhhh, ik moet echt af van die belachelijke gewoonte om verschrikkelijk geobsedeerd te raken door mannen waar ik mee zoen/seks heb. Nu is het helemaal irritant, omdat het mn huisgenoot is en ik m dus vet vaak zie. En de kans is groot dat er nooit meer wat gebeurd. Ik gedraag me en voel me alsof ik ontzettend verliefd ben, maar dat is dus niet zo. En daardoor ga ik me kut voelen, terwijl het verder eigenlijk best wel heel erg goed gaat.

Vanavond uit en maar heel veel drinken en dansen!

Ik ben een beetje nukkig over mijn studievriendinnen, die een stelletje suffe afhakers zijn geworden (n) We hebben nog een half jaar om de beest uit te hangen en wat doen zij? Meer dan de helft gaat uberhaupt niet meer mee uit en die meegaan, gaan om een uur al naar huis. Waar gaat dat over? Ik bedoel, ik hóef niet met jullie op te trekken, ik kan ook met andere mensen uitgaan en op donderdagavond rondhangen, als het jullie toch niet boeit ofzo. Ik doe het omdat ik jullie wil zien, met jullie wil dansen en lachen, niet omdat ik niets beters te doen heb (n)

Noujaokgvd. Bah. En hoe moet ik ooit leuke jongens versieren als we op deze manier nooit meer fatsoenlijk uitgaan? Via internet zeker pff. Gelukkig zijn mijn thuisvrienden wél enthousiast over uitgaan en dansen en lol maken.

*nukkig*