Paranoide |
25-10-2009 18:36 |
Citaat:
Commendatore schreef:
(Bericht 29805483)
Dit loopt toch iets meer door elkaar heen als dat jij nu zegt. Ik zal ter illustratie daarvan even een voorbeeld aanhalen dat ik tijdens geschiedfilosofie ben tegengekomen:
Iemand uit West-Europa kent maar een paar soorten sneeuw: plaksneeuw, stuifsneeuw, natte sneeuw. Andere soorten sneeuw kan hij of zij niet door taal uitdrukken. De taal die de eskimo's spreken kent echter veel meer verschillende woorden voor sneeuw, daardoor zal een eskimo als hij of zij naar hetzelfde stuk sneeuw kijkt iets totaal anders zien dan een West-Europeaan. Taal vormt zo het filter waardoor wij de werkelijkheid waarnemen.
Ik durf zo zelfs wel te stellen dat je je, door een andere taal aan te leren, een andere blik op de werkelijkheid aanleert.
|
Ik ken dat voorbeeld en ik vind hem niet overtuigend want dit:
Citaat:
In fact, "Contrary to popular belief, the Eskimos do not have more words for snow than do speakers of English," according to linguist Steven Pinker in his book The Language Instinct. "Counting generously, experts can come up with about a dozen."
|
Bron. Wikipedia is het er ook mee eens, trouwens, voor wat het waard is.
Een Eskimo (volgens jouw redeneringen moet jij ze overigens Inuit noemen als je consequent wil zijn aan je moraal) zal dus hetzelfde zien in een stuk sneeuw.
Wel hebben woorden en zinsconstructies verschillende ladingen in verschillende talen. Dat heeft te maken met de historische ontwikkeling van een land. Een taal leren is nooit genoeg om zoals jij zegt 'een andere blik op de werkelijkheid' aan te leren: je moet daadwerkelijk weten wat normaal en abnormaal taakgebruik is, wat de gebruiken en tradities van dat land zijn, wat voor cultuuruitingen iedereen kent. Eigenlijk moet je zelfs dezelfde geschiedenis hebben doorgemaakt. Voor jou zal het urenlang in de rij staan om een komkommer te kopen nooit een gevoel van een soort tragikomische nostalgie opleveren, puur omdat je nooit urenlang in de rij hebt hoeven staan voor een komkommer. Voor mensen uit de voormalige Sovjet-Unie ligt dat anders. Dan kun je wel het Russische zinnetje voor 'urenlang in de rij staan voor een komkommer' leren, maar dat heeft voor jou alsnog een totaal andere lading dan voor een Rus.
Kortom, taal is geen filter, maar een benoemer. Om 'een andere blik op de werkelijkheid' te verkrijgen is taal niet genoeg, je moet de cultuur ervaren. En dat andere culturen een andere blik op de werkelijkheid kunnen bieden is oud nieuws.
Wel zijn er trouwens woorden die in het Nederlands niet bestaan maar in andere talen wel, en die dingen benoemen die we hier niet benoemd hebben. Zoals het Duitse Weltschmerz. Maar dat betekent niet dat we het gevoel in Nederland niet kennen; we omschrijven het alleen als 'een weemoed om de wereld' of iets dergelijks. Of we ervaren het wel maar omschrijven het niet. Daar is ook niks bijzonders aan, er zijn duizenden woorden en begrippen die we wel ervaren maar niet omschrijven, al is het doordat we niet thuis zijn in alle mogelijke discoursen die er zijn.
|