Ja, ik verwacht ook niet echt dat jullie hem gaan kijken ofzo. Bovendien is ie al bijna afgelopen :o

Mijn moeder zeurt over veel maar niet over mij en al helemaal niet over hoe vaak ik langskom. (y) Mijn opa en oma doen dat wel. Ze geven me al jaren niks meer voor mijn verjaardag, sturen me tegenwoordig niet eens meer een kaartje, bellen me nooit, vragen als ze mijn moeder spreken nooit hoe het met me is, weten überhaupt niet waar ik mee bezig ben (of waar ik woon?) en als ik langskom is een van de eerste dingen die tegen me gezegd wordt, dat ik zo weinig langskom. :):):):):)

is heel naar uiteraard als ze je een naar gevoel bezorgd, maar ze wil je graag zien, dat is toch positief? Mijn moeder die zegt zoiets nooit tegen me, zou je dat dan liever hebben?

/misschien spuit 11

ja, maar ze hebben wel veel ZOOI. Laat niet weg dat ik de winkel verliet met 'twee stuks joggingbroek'. De ideale couchpotato-outfit (y).

Hebben ze daar sportleggings en -broekjes? Ik moet nieuwe sportkleren en hanteer wat dat betreft een Kazet-principe.

Oh ik snap je misschien trouwens wel een beetje, mijn moeder 'zeurt' namelijk best vaak dat ik niet vaak genoeg naar m'n opa en oma ga, en dat snap ik nog, maar dan moet ze er altijd bij zeggen 'ja, misschien is het straks wel te laat'. (omdat m'n opa erg oud en slechter wordt)
dat vind ik ook echt superkut van haar (n)

ow, met mn ma gaat dat ook wel prima, maar als ze n borrel te veel op heeft wordt ze nogal snel een beetje een oude zeur. Mn opa en oma zie ik ook niet vaak, maar die zijn meestal wel tevreden als ik ze n keer of 2 per jaar zie en zo nu en dan even een belletje pleeg om te laten horen dat ik nog leef, gezien ik tot nu toe volgens mij het enige grote volwassen verantwoordelijke kleinkind ben :)

jep. Ook van bekende merken overigens. Maar ik ben een Adidassletje dus ik al mijn sport-gear is van Adidas. Maar dat hadden ze daar ook (Y).

Oh, ik denk dat mijn opa ook wel zou klagen dat ik zo weinig langs kom als ik er heen zou gaan. Maar goed, die heb ik meer dan 10 jaar niet gezien. :D

Ik geloof dat ik nog nooit iets moois ben tegengekomen in de Bristol :p Maar goed, ik kom er ook niet echt vaak.

huh?
*morgen naar de bristol gaat*

Tja, wat is vaak? ik vind 5+ keer per jaar 'vaak'.

Ik zie ze denk ik 1 keer in de 2 maanden, soms wat vaker als er verjaardagen of feestdagen zijn.

nou ja, gewoon standaard sportdingen, trainingsbroek/jas, sportbroeken, dat soort dingen. Dus niet de 'vrijetijdskleding' lijn..overigens ook niet speciaal geprijsd ofzo.

ow, dat vind ik al vrij vaak. Zo vaak zie ik mn moeder niet eens :P

Mja, zoiets is bij iedereen anders.

Ben eigenlijk wel benieuwd hoe vaak twintigers gemiddeld hun opa's en oma's zien...

Ach, ik kan wel weer eens een nieuwe trainingsbroek gebruiken. Ik fitness nu in jazzpants, met een gaten. :o:D

Maar ik wil vooral gewoon weer eens een nieuw Adidas-vestje uit de vrijetijdskleding-lijn ja :o

Vanavond maar eens wat slaap inhalen. (Y) 3½ uur is toch wat karig.

Okay!

Godsamme ik moet echt vaker rennen, endorfine ftw.

Ik vind het jammer dat ik van rennen nooit die beloofde endorfine-kick krijg, ook niet toen ik het een tijdje wat vaker deed. Ik blijf het verschrikkelijk vinden, en ik blijf alleen maar doodmoe.

Gek, ik wilde zeggen dat ik mijn opa en oma veel minder zie dan pakweg twee/drie jaar geleden, en toen besefte ik ineens dat ik geen opa meer heb :( [/emo] Maar ook de oma's zie ik dus niet zoveel meer. Ik denk ook zo'n vijf keer per jaar ofzo. Maar mijn ouders zie ik wel vrij vaak. Scheelt ook dat ze in dezelfde stad wonen.

nou ja. Als je nog allemaal in hetzelfde dorp of stad woont dan vind ik het wel wat vanzelfsprekender dat je elkaar vaker ziet, afstand is immers een prima excuus om dat niet te doen.

zoiets begint pas volgens mij n beetje te werken als je het meerdere malen per week voor een lange periode doet.

nou ja, volgens mij is het even duur als bij bv een Perry sport oid :o

Maar ik denk dat mijn moeder er ook wel anders instaat, omdat zij sowieso nogal bizar is wat betreft gezinsbanden.

Al sinds jaar en dag komen ze elke vrijdag (dus mijn moeder en haar twee zussen, en mijn opa en oma, het gezin dus) nog bij elkaar.

Aan de ene kant wel mooi natuurlijk, maar ik denk dat een hoop mensen dat wel overdreven vinden.

Wat gek. Ren je dan wel hard genoeg? Ik krijg ook niet altijd een kick hoor, maar als ik -zoals nu- flink de longen uit mijn lijf ren heus wel.

Oh ik ben blij als ik mijn ouders 6 a 7 keer per jaar zie (wel vaak volle weekenden) en mijn opa en oma 1 of 2 keer I guess. Maar dat is er ook wel een beetje ingeslopen door een jaar lang in het buitenland te wonen.

Mijn schoonmoeder heeft er ook een handje van trouwens. Mijn schoonouders wonen in Frankrijk, dus we gaan niet echt elke week op de koffie. Maar we komen een keer of 5/6 per jaar. Meestal een (lang) weekend, in de zomer een dag of 10. Vind ik vrij redelijk, zeker met 2 kleine guppen.
Maar ze presteert het dus áltijd om op zo'n klaagtoontje te zeggen: 'komen jullie gauw weer?' als we weggaan. En dan: 'zo ver is het niet, toch?'
Ze is 2 keer in Nederland geweest: toen de kinderen geboren waren. Verder NOOIT. Want 'ja, het is toch een flink stuk rijden...'

Wat wíl je nou?!

Nou ja, deed ik dus, ik heb het een tijdje 3 keer per week gedaan, voor.... nou, 4 weken ofzo? Maar niks hoor.

had ik misschien toch nog iets langer door moeten gaan!

Ik zie mijn vader ongeveer 3 keer per jaar, schat ik.

Mijn moeder is trouwens über-relaxed, die vindt nooit dat we moeten komen. Ook niet met feestdagen enzo :cool: Dus komen we daar veel vaker :D

Oh ja, wat is wwww? :o

Ah ja, dat zei je al ja. Hm. *schrapt weer van lijstje*
Ik ga morgen wel spijkers en een hamer kopen, kan ik mijn fotogordijn ophangen. En misschien koop ik er dan wel nog een fotogordijn bij, heb nog allerlei foto's over.

Misschien rende je gewoon niet hard of lang genoeg.

@ Stefenootje: tijdens het hardlopen vind ik het altijd vreselijk, maar als ik eenmaal klaar ben. Aaaaaah... De zaligheid!

Nou ja, nu is m'n conditie zo erg kut met peren dat ik 'de longen uit mijn lijf rennen' zonder overdrijven maar 2 minuten volhou, maximaal.
En dan voel ik me allesbehalve lekker.
Dus wie weet, als ik het wat regelmatiger zou gaan doen, maar eerlijk gezegd heb ik weinig zin om eerst door die ellende heen te gaan zodat het later wellicht eens leuk wordt :P

Ik krijg er spontaan zin van om te rennen Quis!

haha, nogal ja. In 4 weken bereik je niets, je moet echt in termijnen van kwartalen / halve jaren denken. De eerste periode ben je alleen maar bezig met je lichaam te laten 'wennen' aan de inspanning, je bent dan eigenlijk nog niet eens aan het "trainen" oid.

Dan moet je eerst je conditie opbouwen ja. :D Ik ren nu 25 minuten (en kan nog wel langer maar dan is het rondje op en ik ben een beetje te lui nu om een nieuw rondje te vinden) en dan wel op een redelijk hard tempo. Toen ik nog geen conditie had voelde ik me ook verschrikkelijk na iedere inspanning, maar dat is gelukkig al vijf jaar niet meer zo.
En ja, je moet wel ''ergens'' doorheen en het verschilt per persoon hoe lang dat duurt. Het beste werkt om het samen met iemand te doen en dan via zo'n schema voorzichtig op te bouwen. Of te gaan spinnen, dat is echt meesterlijk.

Oke.

Nou ja, niet aan me besteed, ben al niet sportief, en rennen is al helemaal niet mijn ding.
Dus helaas, geen runners-high for me!

http://retro.nrc.nl/W2/Lab/Profiel/H...oehetzelf.html

Goed stukje dit. Je moet gewoon realistisch blijven en jezelf geen idiote doelen stellen. Probeer gewoon een paar maanden 2 of 3 keer per week een stukje te lopen, zonder een bepaald tijds-of-afstandsdoel.

Mja, ik denk dat het ook wel zo was geweest als ik verder bij mijn familie vandaan had gewoond. :y En als ik naar grootouders ga, is dat ook altijd met één van m'n ouders mee, dat gaat natuurlijk ook wel een stuk makkelijker.

Tja, alles kost tijd, inspanning en geduld. Als dat niet zo was waren we allemaal wel topsporters/muzikanten/mensen.

Nu heb ik zin om te gaan hardlopen :( Maar te laat.

Vooral dat laatste :y.

jeetje, wat lang joh. Op m'n werk hadden ze het ook al over 50 minuten rennen oid, ik zit dan met open mond te luisteren.
Maar door omstandigheden, en ook wel gewoon door plain old luiheid, is m'n conditie dus gewoon letterlijk 0. Zal echt nooit sportief worden. Heeft al van kinds af aan niet in me gezeten.

Ik was bij atletiek (carn niet naamzoek :mad: ) wel altijd stukken beter in sprinten dan in duurlopen.

Maar nog beter was ik in discuswerpen, speerwerpen en hordenlopen <3

Conditie is bij mij ook 0 denk ik. Ik kan al nauwelijks twee trappen oplopen :D.

En bij atletiek was ik altijd beter in verspringen.

Maar ik heb het ook niet als doel hoor, moet er niet aan denken, dus als je het niet erg vindt ga ik wel fietsen dan, stel ik wil ineens iets aan mijn conditie doen. :P

Mijn conditie is wel een stuk slechter dan 5 jaar geleden, toen ik nog iedere dag op de fiets zat. Ach ja. Als ik in Finland woon zal ik wel weer wat fietsen, want daar is alles altijd ver weg.

Ik las Friesland :D.