Pff ik ben moe, post ik ooit wel eens wat anders? Ik maak mezelf moe, dood moe en ik kan er niet mee ophouden. Aankomend weekend wordt vast heerlijk. Wel laat naar bed, maar zondagheerlijk uitslapen...

Ik krijg steeds meer contact met hem. Gaat snel. Hij smst me veel, althans, 1 avond dan, maar elke dag op msn. Leuk, zeker, maar zodra mn telefoon overgaat, hoop ik toch dat het m'n Engelsman is...
Maar het voelt beter dan bij m'n aanbidder...
Als hij zijn tentamen haalt, zou ik naar hem komen een keer. Maar ja, de kans is geloof ik niet echt groot dat ie het haalt. Maar hij is nog zo jong, jonger dan m'n kleine broertje. Ik heb al zo vaak gezegd dat ik er geen zin meer in heb, al die onervarendheid, alles moeten uitleggen, uitspellen, maar ja, misschien gaat het dan allemaal wat langzamer en krijg ik de tijd...
Het liefste alleen zou ik halsoverkop in een relatie springen met m'n Engelsman, ondanks dat hij in Engeland woont, ondanks dat hij niet bij me past... hoe kan ik nou zo snel zo gek op iemand worden? Ik snap het niet, echt niet.

Ok, genoeg gedacht, nu weer leren, want ik wil van de zomer lekker ongestoord op vakantie :)... het wordt echt zo ontzettend geweldig, dat wil je niet weten. Echt. Gewoon heerlijk.

*knuf*

Was er maar een pilletje hè?

Jij doet weer lekker ingewikkeld. Maargoed, ben ook niet anders van jou gewend :p

Dat heb ik ook bij mijn lievelingsbroek. :o Nja ik had er twee dezelfde en in de één zit een heel groot gat en in de ander kleine scheurtjes. Mijn mama heeft strijkspul gehaald wat je je erop kunt strijken dus waarschijnlijk blijven die scheurtjes dan gewoon wel goed vastzitten, maar die broek met dat gat moet nog en daar heb ik niet veel meer vertrouwen in. Maarja, vindt maar eens een geweldige broek weer. ;x

afscheid nemen :s

ja, dat zou wel fijn zijn :)

Goed. Kamer opgeruimd..en prikbord weer eens veranderd (werd hoog tijd) en verder gaat het redelijk. :) Ik heb vakantie :D

Mijn zusje kwam onverwachts langs, en samen hebben we mijn kamer zitten opruimen. Hij is nog steeds niet klaar, maar nu kan je tenminste de vloer weer zien. Ik ben nu wel moe.
En ik moet voor therapie morgen nog heel veel opschrijven en dat is echt wel moeilijk

Hmm, ik zou wel eens wat anders willen vertellen, maar ik ben echt heel moe. Ik voel elk stukje van mn lichaam, het is op. Vannochtend gesport; iets te fanatiek? Waarom doet mijn lichaam zo? Wanneer houdt het op zó vermoeid te zijn? Misschien maar naar de huisarts? Dit is echt niet leuk meer.

Ik heb nóg wel vakantie :p (morgen weer beginnen)
Verder, voor de verandering, ik doe iets!
Yeah, yeah, yeah. Eindelijk goed bezig!

<knuffel voor iedereen die er eentje nodig heeft>

Ik ga m'n moeder straks wel even lief aankijken, misschien weet zij iets. Maar ik heb er niet zoveel vertrouwen in, het gat is best groot. :bloos: En m'n mams is ook niet zo superhandig op gebied van naaien, dus hm. Maar uitdoen wil ik 'm nog niet. <3

Het forum doet stom (n) . Gisteravond was ie heeel traag en vanochtend kwam ik er helemaal niet op. Maarja.

Goed, ik heb een boek van mijn moeder geleend en dat leest als een trein (y) . Zo kom ik hopelijk toch nog aan het aantal boeken dat ik voor het mondeling moet lezen. Verder heb ik mijn scheikundepracticumverslag afgemaakt en een nieuwe binnenband gekocht, dit keer wel de goede. Straks even mijn fiets in elkaar zetten en hem goed op slot zetten en dan ga ik morgen denk ik maar aangifte doen van mijn 2 gestolen fietsen. Mijn vermoeden dat mijn buurman ze heeft gejat groeit met de minuut en ik word met de minuut woester :mad: . Maarja, ik heb geen bewijzen dus ik kan hem niks maken :s ... Zo ook nog even de afwas doen en dan vanavond mijn boek uitlezen. Dan heb ik in ieder geval een gedeelte van de dingen die ik deze vakantie zou doen af. Hopelijk lukt het dan ook om zonder al te veel stress alles af te krijgen voor de examens :) .

Krijg jij eigenlijk medicatie? Ik slik voor mijn doen best veel. Acht pillen per dag, maar zou het liefst zonder willen, maar dat mag ik niet. Ik vraag me wel eens af hoe heftig alles is al s ik geen pillen gebruik.

hij lag in t kamertje waar ik 15 jaar geleden gelogeerd heb.. heel mooi en zoals hij was..

ja, ik krijg wel medicatie..Heb ook al veel gehad. En nog is het zoeken of het wel werkt.
Ik slik 150 mg trazolan (zijn we aan het ophogen) is een AD waar ik ook wel goed op slaap (nu iets minder maar ja)
en verder max. 2 tabletten promethazine per dag (max.10 per week)
en max. 2 tabletten oxazepam per dag (max.8 per week)
Die laatste 2 zijn vooral om rustig te worden (of blijven).

Ik vind het allemaal al heftig genoeg, zo wat ik voel. Dus zonder die pillen weet ik eigenlijk ook niet hoe het zal zijn.

Aaargh, eczeem is irritant. Ik word gek van de jeuk en heb niets wat er tegen helpt en voorlopig ook geen tijd om naar de huisarts te gaan en ik kom al zo vaak bij artsen dat ik ook niet echt 'zin' heb om te gaan. Naja, ik wacht het nog even af en andesr ga ik toch maar als ik een keer tijd heb.

Gister was gezellig. Alleen was ik de enige die (helemaal) niet dronken, dus ik snapte de humor af en toe niet. Maar het was wel leuk verder. Om twee uur in bed, om zeven uur er weer uit. Dat was wel minder :p

Als ze maar niet denken dat er met mijn verjaardag ook zoveel drank is. Hopelijk vinden ze mijn verjaardag niet kinderachtig. Mijn idee van een leuke verjaardag is gewoon met een klein groepje, film kijken of praten. Maar niet met heel veel mensen drinken.
Misschien was het niet zo slim om M. uit te nodigen (die eerst de enige jongen zou zijn en de ex van een vriendin is die ook komt). En nu komt ook de vriend van een vriendin. Die jongen ken ik helemaal niet. Nouja, we zien wel. De kamer is groot genoeg om ver bij hem vandaan te zitten als ik hem niet mag.

Ik moet echt eens aan mijn huiswerk, ookal is het vakantie. Morgen maar een lijstje maken. Ik heb al veel voor mijn betoog gedaan, maar ik vind het lastig om goede argumenten te vinden/bedenken en alles rustig op een rijtje te zetten.

En ik moet leren me niet zo druk te maken om dingen. Om ook niet zo te stressen.

Ik zit ineens vól twijfel. Over mijn studie. Niet dat ik het niet leuk meer vind, maar ik twijfel over of ik het wel kan. En daar wil ik met iemand over praten. Maar als ik er met m'n man over praat, ben ik bang dat ik hem teleur zal stellen. En buh, ik weet het ook even niet meer nu. Waarschijnlijk is het een kwestie van even doorbijten, maar die twijfel zit er nu al een hele tijd - in golven - en ik ben zo bang dat ik gewoon niet gemaakt ben voor dit soort dingen. Ik heb dat doorzettingsvermogen gewoon niet als iets moeilijk wordt. Ik wil dingen goed kunnen doen, en dat lukt me nu niet.

Gebarentaal is heel leuk, maar ook heel eng - vind ik. Ik ben altijd bang om te falen. En volgens mij zit daar precies mijn probleem; ik ben áltijd bang om te falen. Met alles. Ik wil alles goed doen, en als het niet goed gedaan kan worden, dan wil ik het niet doen.

Ik moet het nog maar eens op een rijtje zetten.

Bijna lente :)

hmm :( De vakantie is alweer voorbij. De vakantie waarin ik een hele dag iets leuks zou doen met mijn beste vriendinnetje. Maar ze had geen tijd. Achteraf hoor ik dan weer dat ze wel met het vriendinnetje van haar broer en met twee mensen van school wat leuks is gaan doen.
Ik ben niet jaloers ofzo, het gaat gewoon altijd zo. Ze is altijd druk met school, als ik naast onze sportafspraak nog wat af wil spreken met r moet ik het ongeveer twee weken van te voren afspreken en zelfs dan heeft ze het te druk met school. Maar dan blijkt weer dat ze wel van de een of de andere dag met andere mensen afspreekt.

Ik weet ook wel dat het komt doordat ze niet goed nee durft te zeggen tegen mensen.. ik zal wel te vanzelfsprekend zijn ofzo :(

het klinkt alsof je wat moet doen aan die faalangst ipv het heroverwegen van je studiekeuze.

't Voelt toch wel gek, vanavond voor het eerst in m'n nieuwe woning slapen. Alles zit nog in dozen en een deel is nog niet eens verhuisd, maar m'n bed wel. Jammer dat ik nog geen tv en internet daar heb, ga morgen toch maar eens uitzoeken wat het nou precies kost...

Ben echt heel blij met m'n huisje, maar ergens voelt het toch ook gek om zometeen niet hier op m'n oude kamer, maar daar te slapen. Terwijl ik het hier toch echt niet fijn vond.

Ja, precies, en dat bedoelde ik eigenlijk ook te zeggen.

Ik heb de afgelopen jaren al véél geleerd en overwonnen, dus dit is gewoon weer iets op m'n weg. 't Komt vast helemaal in orde, kost alleen wat gedenk en gepeins :) Ik ben me enorm bewust van m'n angst om te falen, dus ik weet ook wat ik moet doen om het te overwinnen; gewoon dóen en als 't mis gaat het van me af leren zetten.

Is het geen idee om eens met een decaan of studieadviseur ofzo te praten? Die hebben zowel oog voor de 'ik vind het wel/niet leuk' kant als voor de 'ik kan het niet/ik kan het wel' kant als je snapt wat ik bedoel :)

Ja, dat moet ik maar eens doen, misschien heeft hij nog fijne tips voor me :)

jeminee hele weekend lopen sogen, waardoor ik vanavond nog een hoofdstuk aan mn paper moet typen. Opzich moet 2 kantjes en een inleiding wel te doen zijn, maar het gaat zo langzaam dat ik benieuwd ben of ik de deadline morgenochtend wel haal.

Uiteindelijk is het toch nog gelukt om mijn fiets weer te repareren en een huisgenoot van mij was zo lief om even te helpen met oppompen, want ik het een stom ventiel en dat lukt mij gewoon niet met zo'n handpomp. Dan loopt de lucht er net zo snel weer uit. Nu heb ik mijn fiets maar op slot gezet en nog met een ketting aan de verwarming gemaakt. Wie mijn laatste fiets ook nog probeert te jatten krijgt een klap :evil:

leuk hè dat eczeem...
ik krab mijn hoofdhuid helemaal stuk en ik weet niet wat ik er tegen moet doen
*krabt*

en toen ging het nogmaals fout
gaat weer lekker met am
enzo :rolleyes:

Ik kan best zonder vrienden. Ik heb ze niet nodig en ben veel beter af zonder ze. Dan ben ik veel sterker en voel ik me veel beter. Zolang die ene persoon me maar niet laat vallen. Zonder haar ben ik niets. En het maakt me echt niet uit dat ik niets voor haar beteken, dat ze honderdduizend andere, betere, leukere, gezelligere vrienden heeft. Zolang ze maar naar mij wil luisteren. En dat wil ze. En dan gaat het met mij ook goed.

Dit is heel herkenbaar voor mij, zo voelde ik me een tijd geleden ook. Weet je zeker dat ze veel leukere vriendinnen heeft dan jij? Jij ben vast ook een leuke vriendin. :) Je komt vanzelf iemand tegen met wie je net zo goed kan praten, maar waarvoor jij net zo belangrijk bent. :)

OT: het gaat goed met mij, ik vecht tegen wat ik 'vroeger' fout deed. Ik geniet van een vriendschap en hoop dat die niet meer kapot gaat. :)

wacht maar totdat je je thuis begint te voelen, als je fotoos hebt opgehangen, een muziekje aan staat, het niet meer naar verf en dergelijke ruikt en je het gaat hebben over "thuis" ipv "mijn nieuwe huis"... heimwee naar vroeger is moeilijk... ik heb gehuild toen ik mijn oude kamer (en hele huis trouwens) leeg zag staan. afsluiting van een periode/levensfase... :(

vandaag geshopt en voelde me kut, dus heb veel te veel gekocht. morgen schoenen iig terugbrengen. misschien ook nog een shirtje...

Het kamp met de vereniging was echt tof. Ik lag met leuke mensen op de slaapzaal. Echt allemaal mensen met ultra-flauwe humor bij elkaar. Was lol. Lekker bier gedronken ook. Spelletjes gespeeld. Het was een leuke tijd en dan te bedenken dat ik donderdag nog twijfelde of ik wel mee moest gaan. Ik ben blij dat ik het uiteindelijk gedaan heb. Had dit niet willen missen. OMG! En wat heb ik een fout iets gedaan. :D Ik heb er ook kunnen zijn voor B. hij had problemen met z'n vriendin, I. en hij heeft mij echt als praatpaal kunnen gebruiken. Het doet me goed om iets voor anderen te kunnen betekenen.

De ruzie met een zeker persoon knaagt nog wel aan me. Verder wil ik er niet veel over zeggen op het forum.

Echt veel gedaan vandaag, veel dingen die al een poosje op het to-do-lijstje stonden: de voorraadkast opgeruimd, de was gedaan en vriendjelief heeft gestreken, en ik heb de keukenkastjes opnieuw ingedeeld omdat we nu eindelijk ons nieuwe servies hebben.
Nu ga ik mijn spullen voor stage en school morgen inpakken en dan ga ik nog een poosje puzzelen aan de nieuwe puzzel die we gisteren hebben gekocht. :)

Het weekend was heerlijk. We zitten nu allebei te schrijven, zij op mijn bed en ik aan mijn weblog. En ik heb besloten dat ze toppsychologe of psychiator wordt wánt als iemand daar wel aanleg voor heeft is zij het wel. Én ik word haar assistent/raadgever. (A)

Anyway, ik vind dat er iemand is die écht weet hoe ik ben terwijl ik dat niet eens volledig aan haar verteld heb. En om dat te kunnen zien is echt heel gaaf (y).

En terwijl ik het idee had dat ik alles redelijk op orde had valt alles in een kaartenhuis in elkaar. Ik wil gewoon rust en mijn eigen gang gaan, maar zolang ik afhankelijk van ze ben kan dat niet en dat haat ik. Godver. Godver. GODVER.

Het is echt geweldig, geweldig. Ik heb het weer goed voor elkaar.

Ik ben dus 'behoorlijk ondervoed'. Ik wist serieus niet dat dat kon als je een gezond gewicht hebt. Maargoed, het drama dat ontstond toen ik mn dieet onder mn neus geschoven kreeg, zoveel eten, dat ga ik echt niet doen, ik ben nu al dik, ik val nu al niet af... Dat leidde wel tot wat meer onderzoek hoe dat nou komt. Volgende maand krijg ik andere medicijnen die minder aangrijpen op mijn stofwisseling waardoor die misschien weer wat sneller word en het afvallen beter moet kunnen. Verder kwam de dokter er opeens achter dat het laatste halfjaar mn schildklier niet meer geprikte is en hij dacht ook te voelen dat die redelijk groot was en dus misschien te langzaam werkt. 23 maart wordt daar uitgebreid naar gekeken want die medicijnen zouden ook weer ritmestoornissen kunnen triggeren dus moet ik daarvoor ook eerst naar de cardioloog. Zucht. Maar misschien is er eindelijk een oplossing in zicht...

Ik voel me rot en er is niemand op msn met wie ik nu kan praten en ik vind het ook zo stom om daar iemand over te bellen of smsen. Sowieso, ik kan nieteens goed uitleggen waarom ik me rot voel. In ieder geval voelde ik me al niet echt geweldig en nu hebben mijn ouders ook nog eens ruzie waar ik me ook nog eens down door voel. En ik heb nog steeds geen stage voor school en ik ben er zo bang voor dat ik het niet haal. Ik zou niet weten hoe het in de toekomst gaat. Dit is dus de reden eigenlijk dat ik me zo rot voel, omdat ik totaal geen zekerheid over de toekomst heb. Wie zegt dat ik later een goede baan krijg? Ik kan er niks aan doen maar soms denk ik echt dat ik niks kan en vaak dingen fout doe (n)

Gister wel uitgeweest en dat was weer erg gezellig. Apart avondje was het wel :o maar wat was een vriend van mij toch lief voor me, en een vriend van hem en bovendien mijn zus <3 zo voel ik me toch niet meer zo alleen :)

Wat een ongelooflijk kutweekend was dit. Vrijdagavond de ogen uit mijn kop gejankt en alle moed laten zakken. Zaterdagavond alleen geweest, geprobeerd om te studeren maar ik voelde me zo ontzettend klote. 's Avonds kwam mijn vriend dan nog (laat, half 12), en hij had ruzie gehad met zijn beste vriend. Om mij. :|

Ik verbied mijn vriend niks, omdat ik niet geloof in verbieden. Ik laat hem vrij in zijn keuzes ook al voel ik me er soms heel eenzaam door. Rationeel gezien snap ik ze. Dat Beste Vriend de avond van mij en mijn vriend in pikt, snap ik zelfs ook nog en ik heb mijn vriend geen strobreed in de weggelegd. Ik heb hem niet gedwongen naar mij te komen 's avonds, had het hem in eerste instantie zelfs afgeraden. Het was zíjn keuze, niet de mijne. En nu hoor ik alles wat "Beste Vriend" over mij heeft gezegd. Je kunt geen normaal gesprek met mij voeren, hij mag me niet, vind dat alles volgens mijn wensen moet... Kort gezegd, dat ik zijn vriend van hem afpak.

Ik ben verwikkeld in een strijd die ik niet wil. Heb het al veel te druk met mijn eigen persoonlijke strijd om nu ook nog met hem te moeten strijden. Het liefst wil ik gewoon overal mn handen van aftrekken. Doe maar, laat het maar gebeuren. Als jij (Beste Vriend van vriend) niet snapt dat ik niet op vakantie wil met mensen die mijn vrienden niet zijn, als jij mijn compromis niet aanvaart en toch helemaal je eigen zin wil doordrijven..Prima, doe het maar. Ik heb geen zin om te wedijveren wie de beste relatie heeft, wie het meeste recht heeft op aandacht van mijn vriend.

Mijn vriend had gezegd "Als jij er een strijd van wil maken, dan verlies je dat". Lief, ergens. Kut, aan de andere kant. Het voelt alsof ik de schuldige ben, alsof ik heel veel fout heb gedaan. "Zij zit niet in de Groep!" Nee, klopt. En daar ben ik blij om, want met zulke oppervlakkige types wil ik niet (te veel) omgaan.

Als jij je vriendin zeekoe noemt, haar voortdurend kleineert en uitscheldt en dan niet tegen mijn blikken of opmerkingen kan..Dan so be it. Ik kan niet stilzwijgend toezien hoe je zulke opmerkingen maakt terwijl ik meer dan wie dan ook wéét wat zoiets met je kan doen. Soms zwijg ik, maar volgens jou zeggen mijn ogen meer dan genoeg. Helaas kan ik niet anders kijken dan ik doe. Jouw negativiteit roept een tegenreactie op bij mij. Moet ik het maar accepteren?

Ik vind het vervelend... eigenlijk vind ik je best een aardige jongen. Spontaan, vrolijk. Egoïstisch en respectloos naar je ouders en vriendin toe ja, maar verder mag ik je best. Je hebt weinig diepgang, maar dat kan ik je niet kwalijk nemen. Maar kom niet aan dat je met mij geen gesprekken kan voeren, want je hebt nog nooit een fatsoenlijke poging gedaan. Gamen en kebab eten, dat is jouw leven. Ik wilde me schikken en met je op vakantie gaan, omdat ik weet hoe belangrijk dat is voor mijn vriend. Ik wil je accepteren, ook al weet ik dat ik al veel te vaak mijn grenzen door jou en je vriendengroep heb laten overschrijden. Het spijt me dat ik te anders ben. Het spijt me dat jij het voelt alsof ik je beste vriend van je afneem. Het spijt me dat ik niet van gamen houd, dat ik geen uitgaan-alcohol-barbie meisje ben. Het spijt me dat ik niet iemand ben waar je respect voor wil opbrengen. Maar het meest spijt het me nog dat je mijn vriend pijn doet door zijn keuzes niet te respecteren.

goed ik ben stiekem al super tevreden met wat ik nu op papier heb staan. Ik weet éindelijk waar ik heen wil met mn onderzoek, dat is tenminste al iets. Het feit dat ik nu waarschijnlijk nog een tijd bezig ben met het uitzoeken van gegevens voor mn eerste hoofdstuk maakt dan niet uit. Ik kan in ieder geval morgen tevreden naar mn docent mailen en mn plusje in ontvangst nemen.

Roosje schrijft óp je bed of is ze zittend op jouw bed aan het schrijven? :D

Mijn mama denkt dat ze m'n broek niet kan maken. Snif.. :(

Raar, het zal een week worden zonder me af te vragen of we deze week zouden kunnen afspreken. Ergens wel goed; rustig. En ik heb toch veel te veel schoolwerk (en ik heb de voorbije week veel te weinig gedaan :o maar ja, het was nu eenmaal vakantie), dus dan kan ik me daar op storten. Plus dat ik dinsdag maar terug naar de dokter ga, woensdag naar de tandarts en donderdag naar de kapper.
Pff, ik weet niet meer hoe ik m'n haar moet laten doen. Sowieso uitdunnen en in laagjes, maar ik wilde het op aanraden van enkele vriendinnen ook eens laten kleuren. Niks opvallend, ofwel iets roodachtig, ofwel mêches. Maar nu zeggen een paar andere vriendinnen dat ik het zéker niét mag doen, omdat ik een mooie natuurlijke haarkleur heb: heel donker(bruin), en dat past goed bij m'n ogen. Ja, da's misschien wel waar, maar ik ga het niet licht laten kleuren, dus dan blijft het toch mooi? Of niet? Hmm, ik weet het niet meer.

En verder voel ik me terug beter. Er is een grote kans dat het toch niet zo definitief is als ik vreesde. Even afwachten, en dan zien we wel.
Maar de gewone vriendschap, zonder kussen of weet ik veel, gewoon puur platonisch, zal toch nooit lukken denk ik. :o Nee, als het zelfs gisteren al niet lukte. Mja, de aantrekking is gewoon te groot.

Dat laatste ja :bloos: Enenen ze zat net wiskunde te doen en ze snapte het eerst niet maar nu wel en toen was ze extra vrolijk :bloos: :D (y) :cool:

Als ik zo'n problemen heb ga ik altijd naar m'n tante, en dan stikt zij er met een naaimachine een soort van 'label' op, dus over het gat of de scheur. (Ik denk toch dat het stikken noemt :o) Mja, ik weet eigenlijk niet wat het juiste woord daarvoor (voor die labels dus) is. Maar zo'n 'labels' kun je hier in de naaiwinkels kopen, en dan kan je ook kiezen wat voor één je er wilt: een gewone effen, of met een figuurtje of een merknaam ofzo.
Maar m'n tante is wel goed met de naaimachine, want m'n mama zou het ook niet kunnen. :p Maar misschien zijn er vrienden/familie/kennissen van je die ook veel met naaien bezig zijn?

Lol, sommige mensen zijn echt ráár. Maar wel lief :).

Ik kan mijn sociale praatjes met barjongens weer (y) :bloos:.

M'n broertje vroeg hoe het met mij ging en of ik komende zomer mee wil naar Llorett de Mar. Ben erg blij met zijn aandacht. Die had hij tot anderhalf jaar geleden niet echt voor mensen. Een teken denk ik dat het goed met hem gaat. Sowieso gaat het hem al een tijdje iets beter en dat kan me echt gelukkig maken. Zeker als ik bedenk dat hij tot 2 jaar geleden alleen maar hele dagen thuis zat en niets deed. :) En dat hij me met een pistool bedreigd heeft vroeger. Nu begint hij een van m'n beste maatjes te worden. Soms voel ik me echt gelukkig bij het besef dat hij het zo ver geschopt heeft, weer naar school gaat, leuke vrienden heeft, uitgaat etc.

Hm, ja m'n oma! Maar die woont hier 2 uur vandaan. Misschien moet ik maar eens zelf zo'n label erop proberen te maken, met een beertje ofzo. :bloos: Kan vast niet zo moeilijk zijn.. toch?

Oh, en met je haar zou ik het sowieso eens uitdunnen en in laagjes. Heb ik ook gedaan en dan zit het, vond ik, meteen wat leuker. Vooral met een dikke bos haar eindelijk niet meer alleen dik. :) Kleurtjes.. tja, rode gloed bij bruin staat altijd wel mooi.

Ik weet het niet, je kan altijd proberen. ;)
Ik ben zelf erg onhandig dus mij zou het vast niet lukken. :o

Yep, uitdunnen en in laagjes ging ik inderdaad sowieso laten doen, want ik heb érg dik haar.

aaaaaaaaaaaaaah!!!!! :mad:

Wat is?

Ik moet gaan slapen, maar geen zin. Want het kampweekend heeft m'n dag-nachtritme verneukt denk ik. Nou ja, ik heb maar even weer een keer een slaappil genomen. Dan komt de slaap over een uurtje wel.