Dit lijkt me meer iets voor het gewaagde fototopic :nono:

Ja ik vraag iemand ff de foto te maken vanuit de perfecte positie.

Het is niet de bedoeling dat ik nu al verliefd ga worden... :eek:

Waarom niet? Als het de goede kerel is, hoe later je verliefd wordt, hoe minder tijd er overblijft.

Hoe is het vandaag, Krissie?

Ik heb de uitgestelde zelfmedelijden-vreetbui vandaag!

En heb je er van genoten?

Nee uiteraard niet, dat is nooit met emo-eten :P

Voelde je je daarna beter?

Nee uiteraard ook niet, sorry maar hebben jullie nooit zo'n bui gehad?

Natuurlijk wel. Mezelf helemaal enorm draaien in alle rottige emoties, buitenproportioneel alles ervaren en dan weer door. Ik voel me er na meestal beter, vandaar de vraag.
Hopelijk is morgen een betere dag dan vandaag!

Precies de reden waarom ik het vraag. ;)

Maar ik ben met Straatmeid en anderen hier. Damn, zo moedig die brief. Direct en kwetsbaar. Laat je niet ontmoedigen door de uitkomst.

En wat ik steeds denk bij jou is: jij bent iemand die zijn hoofd altijd bij zich heeft, lijkt het. Rationeel. Emotie staat de ratio soms in de weg. Dat ontregelt en is dus eng. Als dat dan toch zo is, dat dat hooft niet uit te schakelen is, kan je het dan niet op een andere manier inzetten als het over de liefde gaat? Niet denken: zie ik mezelf oud waren met deze gast? Maar stapje voor stapje denken: wie ben ik nu en past deze move op dit moment bij wie ik wil zijn of wil worden? Maak het gewoon behapbaarder voor je hoofd. Dan blokkeert dat ding misschien ook minder snel je gevoel.

Ik moet echt mijn herstelperiode verkorten/verbeteren. Echt een verborgen libido en niet braafheid :lief:

Eiwitshake naast je bed? :P

Ik 4 keer in 3 uur nog niet slecht, maar mevrouw wilde nog steeds meer :'(

*mompelt iets over de geneugten van de jeugd* #oudwijf

Mijn datingshit en geneuzel staat op een laag pitje. De afgelopen maanden waren nogal kut. Mijn vader is ziek geworden en overleden. Ik was toen m’n vader ziek werd met iemand aan het daten en dat was heel fijn maar daardoor werd ook heel snel serieus. Uiteindelijk zat hij er vol in en nadat m’n vader overleed was ik helemaal vlak en waren mijn verliefde gevoelens ver te zoeken. We hebben het nog wel even geprobeerd maar uiteindelijk heb ik de stekker eruit getrokken omdat de verhouding steeds schever werd. Na een tijdje heeft hij me een brief gestuurd (brieven zijn een ding) waarin hij aangaf dat hij zich uiteindelijk ook beter voelde door deze beslissing.

Ohhh neardo! Blijft je weinig bespaard dit jaar... Gecondoleerd!!! Hoe gaat het nu?

Heb jij dat niet meer dan? :bloos::bloos::bloos::bloos:

Jawel soms wel hoor :P

Maar soms denk ik.. ik wil gewoon slapeeeen ;)

Ik heb dat laatste soms. :o

Ik kan zo genieten van als ik iemand lekker vind ruiken :lief:

Ik heb 2018 afgeschreven. Dit jaar doet niet meer mee. Het gaat, ik ben inmiddels ook weer aan het werken en ik heb alsnog m’n studiejaar goed afgerond. Ik ben vooral heel verdrietig en nogal verstrooid.

Van mij het tweede helft van 2017 en eerste helft van 2018. Knuffel. Het klinkt stom, maar wel gemeend en geloof ik ook in: Het komt goed allemaal. Echt. <3

:(

Ik ben even een beetje heel erg klaar met de moeder van m'n vriend/ bruiloftsdrama hier. Morgen trouwt zijn zus en vandaag en morgen blijven er een hoop mensen bij hun thuis logeren. Ik fotografeer morgen de bruiloft (voor een hele vriendelijke vriendprijs - want zijn zus heeft weinig te besteden, en het is toch een soort familie), en al vanaf het eerste moment dat er gesproken werd over slaapplaatsen hebben mijn vriend en ik aangegeven dat wij niet uit zijn slaapkamer gejaagd willen worden om ergens op een luchtbed te gaan liggen. De bruiloft is zaterdag de hele dag, en zondag vlieg ik aan het begin van de middag weer naar huis, zodat ik op maandag weer netjes op tijd in de les kan zitten. Zaterdag is dus letterlijk de hele dag fotograferen (bruiloft duurt tot middernacht) en dan voor zondag vertrektijd alle foto's op de laptop en harde schijf zetten en dan hup in de trein naar het vliegveld.

Tussendoor heb ik dus al niet zo veel tijd om in te pakken, maar nu moeten we ook toch nog ineens (want gasten, bla bla, die wil ze niet op een luchtbed laten slapen) van zaterdag op zondag in een andere kamer slapen. Super chill, als al mijn spullen hier in de kast liggen en ik vandaag de hele dag bezig geweest ben met familie ontvangen en locatie decoreren en dus geen tijd heb gehad om ook maar iets in te pakken (n)
Super fijn ook als je de ene bent met heel veel electronica die allemaal goed en zorgvuldig ingepakt moet worden, waar je in deze kamer goed de ruimte voor had en al je EU-stekkers binnen handbereik had, en waar je dus straks voor één nacht de hele bende moet verplaatsen.

Vandaag vergat ook werkelijk iedereen me te vertellen wat de bedoeling was. We zouden om 11.00u op de locatie zijn om dingen klaar te zetten, dus ik zat om 9.00u aan het ontbijt om daarna vast wat camera spullen in orde te maken voor morgen. Om 11.15u zat de bride-to-be nog heerlijk ontspannen in de keuken haar haar te vlechten en ontbijt te eten, terwijl ik min of meer zat te wachten tot we naar de kerk zouden vertrekken. (Ik had nog best wat andere dingen op mijn to do lijstje staan, maar daar moest ik echt even rustig voor gaan zitten en daar wilde ik dus niet meer aan beginnen om kwart voor 11. Had uiteindelijk makkelijk gekund (n). Daar aangekomen was er ook totaal geen coördinatie, alleen allemaal halve opdrachten van m'n schoonmoeder en een bruidegom die echt geen vinger uitstak en gewoon lekker met een vriend zat bij de kletsen. Ik heb mijn schoonouders letter drie keer eerder ontmoet en de zus die gaat trouwen twee keer en haar verloofde één keer, en ik heb nog harder m'n best gedaan met het klaarzetten. (n)

Klinkt wel vervelend, maar aan de andere kant, het is niet jouw bruiloft toch? Als zij het slecht willen organiseren moeten ze dat zelf weten, is het resultaat misschien ook minder, maar jij hoeft je niet verantwoordelijk te voelen en je daar druk om te maken.. gewoon maar meegaan in de nonchalance dan ;)

Het is vooral irritant omdat ik er midden in zit. Het is hier in huis vier dagen herrie en geschreeuw en geregeld geweest en m'n vriend is verplicht vanalles te doen, dus er is niet echt goed aan te ontsnappen. Ik wil m'n werk als fotograaf gewoon goed kunnen doen, en niet doodmoe thuiskomen omdat dit voor mij mijn zomervakantie is. Ik en een paar dagen met m'n vriend naar Wales geweest en sinds we terug zijn gekomen maandag is het bruiloft dit bruiloft dat.

Er is geen ontsnappen aan, maar ik heb mezelf wel zoveel mogelijk proberen te beschermen, ook door aan te geven dat ik het echt niet zag zitten om de nacht voor en/ of na de bruiloft niet in onze kamer te slapen. Juist omdat een hele dag fotograferen zwaar is, ik zondag naar huis vlieg en ik maandag weer gewoon de hele dag les heb. Zowel mijn vriend als ik hebben dat meerdere malen aangegeven maar helaas we moeten toch verkassen om andere logees een comfortabeler bed te bieden.

Wees blij dat het maar voor een paar dagen was? Wees blij dat je zondag weer naar huis gaat en wel goed kan slapen?

Duizent knuffels aan jou. :(
Super knap dat je ondanks alles toch je studiejaar hebt afgemaakt, maar vergeet ook niet om tijd voor jezelf te nemen. <3

Ik heb komende week echt een mega drukke week en ben voor deze vakantie ook ff iets te druk geweest (laatste tentamen, nieuwe baan, alle voorbereidingen voor de verhuizing van m'n vriend (n)) dus niet ideaal als je eigenlijk gewoon heel hard rust nodig hebt en gevoelig bent voor stress omdat je in het verleden veel te hard over grenzen heen gegaan en gepusht bent.

"If it’s endurable, then endure it. Stop complaining."

En je kan niet het matras van het bed in een andere kamer leggen en zelf op een luchtbed in jullie eigen kamer blijven?

Oh Neardo, wat verschrikkelijk. Gecondoleerd. Kan me voorstellen dat zoiets je enorm veel verdriet geeft en je gevoelens op andere vlakken ook in de war schudt. Wellicht komen jullie elkaar op een ander tijdstip weer tegen wanneer jullie beiden in jullie element zijn.. maar vooral goed aan jezelf denken en de ruimte nemen die je nodig hebt om weer wat tot rust te komen. Veel veel sterkte..

Ik vind dat Elin3 wel een punt heeft hoor. Vooral dat met die slaapkamer was (ook) mij in het verkeerde keelgat geschoten.

Okay thoughts and prayers

Lijkt me niet echt een hele gezonde houding. Ik kan/ kon echt heel veel hebben, tot ik ineens besef dat ik keihard over m'n eigen grenzen heen ben gegaan. Heb een flinke tijd bij de psycholoog gelopen omdat ik overbelast was, en op dat moment kon ik niets meer hebben of relativeren. Op tijd grenzen stellen vind ik echt onwijs belangrijk!

Nou jah, ik ben gewoon meer van het "Klagen is prima" en het is niet alsof je dit keer overloopt met beklag zonder er iets aan te doen. Klinkt meer als "Fuck ik zat hier niet op te wachten, ik gooi het er even uit en probeer er het beste van te maken want er is niet echt iets aan te veranderen." dit keer.

Ja, ik ben verliefd...! :o

Het is juist een instelling die hierbij hélpt. Weet je natuurlijk, snap ik hoe je je voelt (ik denk meer dan jij je beseft) en dat je baalt, maar het is niet het einde van de wereld. Deze instelling helpt mij wel, je kan er niks aan doen, dat wordt dan aan jullie opgelegd, hoe fucking onredelijk dat ook is en hoe kut die dag ook verlopen is en hoe moe je daar van bent geworden. Dit is niet ineens hét ding waarin je weer terug in je depressie/burn-out schiet. (Of zou moeten schieten eigenlijk.)

Word gewoon een keer goed kwaad, klaag heel hard, maar zet het daarna weg. Bedenk: als ik ga trouwen, heb ík wél geleerd hoe ik moet organiseren (kijk nou hoe je alles goed voorbereid hebt met je camera's), mijn trouwen zal waarschijnlijk bijna vlekkeloos lopen. Straks ga ik weer thuis slapen en in mijn eigen bed en maandag kan ik me weer focussen op mijn studie en mezelf, fijn dat ik nu mijn plek gevonden heb. En fijn dat ik een goede relatie heb met mijn vriend, zijn familie doet een beetje gek, maar ach, hij niet. Etc. En weg is je energievretende emotie die totaal zinloos is.

Ik ook. :D:facepalm:

Maar echt.

Maar leuk Loesie!

Zou dat echt echt een hint over anticonceptie zijn? Leek me gewoon een wtf-verhaal om te delen.


Nu vraagt ze of ze "stiekem" nog een dagje extra mag blijven slapen. Ik vind het nu wel wat dubieus.

Betreft anticonceptie bespreek ik dat óf met mijn vriendinnen óf met mijn broers op een volwassen manier indien dat nodig is óf met de mannen met wie ik naar bed ben geweest, of met mannen met wie ik vaker naar bed ga, óf de mannen die ik ga/wil regelen. En zij doet het subtiel, ze is wel een crush en hoewel er nog niks gebeurd is en ook mede het tweede wat je nu typt, zou ik echt echt oppassen.

:boks:

Lekker genietennnnn eh!

Nou bij mij is het voornamelijk fantseren :D

Wat is fantseren?

Ik ga naar Praag met haar naar een fijne Airbnb. :bloos:

dit is wat men noemt 'een fuckboy'. Niet aan beginnen.