Hulde! Hulde! heft den citer
raden dichten mijn g'nieter niet mee roven dichte zwadder lantri lantri dila rad're! |
De wat? :)
|
|
Hé! Geen vriendjespolitiek. :nono:
Ik heb trouwens al ongeveer de helft van de verhalen gelezen (de jouwe nog niet, trouwens) maar ze zijn allemaal heul goed en momenteel springt er nog niet ééntje voor mij bovenuit. :O |
Ik heb alleen jouw verhaal gelezen, wauw, mooi :o Ik vind het knap dat je met platte dingen (kaartspelletjes, Nick en Simon) toch de diepte ingaat. Respect!
En ja, ik heb gestemd! |
Gedicht 74
- Zo gaan dromen toch? Wakker worden; ik weet nog dat het over jou ging; de wat? waarom? zijn weggewaaid toen ik keek wat voor weer het was die dag. Jij was het nieuwe boek dat ik kreeg, het excuus om het oude, saaie novelletje onuitgelezen terug te stoppen, terug te geven, af te danken. Nu dans ik opgewekt de goedemorgen in, word ik uitgemaakt voor vrolijk dan wel blij. En als ik in de spiegelversie van mijn ogen kijk, kijk ik er een twinkelpuntje bij. |
Gedicht 75
- 20.000 Ze zei dat ze wat voelde bij mijn armen om haar heengeslagen. Ik, ik zei "Ik hou van jou" terug. Zo veranderde ze mijn wereld met beide handen op haar rug. Het was het leven en de liefde lezen, zoals ik al mijn boeken altijd las: elke bladzij sparen, overnieuw beginnen, niet verder willen lezen omdat het verhaal zo mooi en fucking spannend was. En ook nu hoop ik stiekem dat de schrijver sneller schrijft dan ik zijn boeken lees. Dat zij en ik een huisje kopen, dat ze, dat we, dat zij en ik, dat 't blijft. We maken gewoon de eerste twintigduizend dagen mooier dan we ooit hadden gedacht. Dan ga ik haar gerimpeld nog eens vragen of het nog altijd is wat ze vroeger had verwacht. Dan zegt ze woorden als "Hoi" en "Kusje" en dan hebben we ook de mooiste twintigduizendste nacht. |
Je eerste gedicht is een beetje, kortig, zo direct en toen las ik de laatste strofe en ik kreeg spontaan een glimlachje. Van de lievige rijm die je daar gebruikt. Je andere gedicht is ook een beetje direct, nee, niet direct, maar meer in de zin van dat je korte stukjes tekst op een andere manier herhaalt, het leest leuk en het heeft iets beeldends. Klein detail, wat doet het sterretje tussen hadden en gedacht in de een na laatste strofe? En nog iets, ik vind het gedeelte 'fucking' niet echt mooi, maar dat komt doordat (omdat?) ik 'scheldwoorden' niet zo mooi vind in gedichten. Trouwens, je rijm verstop je mooi, heel goed!
|
Bedankt voor je critics! Ik ben blij te horen dat mijn rijmverstopbomen vruchten beginnen af te werken, het is het grootste ding waar ik me op focus tijdens het schrijven (dat alles lekker klinkt zonder te veel eindrijm). Het sterretje is er ingeslopen dankzij mijn iPad. Het 'fucking' vind ik persoonlijk dan wel weer fijn in gedichten, omdat ik zo een beetje een relnicht ben die van het 'oude mannen met baarden = literatuur'-gehalte af wil. Nogmaals bedankt!
|
Ik heb niets van principieel tegen scheldwoorden in gedichten zijn, maar ik vind het fucking hier ook niet mooi staan. Ik vind het teveel breken met de rest zonder dat het echt iets toevoegt.
|
Fuck you! ;)
|
Citaat:
Afgezien van dat: ik vind dit niet echt een van je beste gedichten, maar ik kan niet precies zeggen waar het hem in zit. :o Het leest wel prima, maar niet gedichterig, of zo. Alsof het net zo goed proza had kunnen zijn. En ik ben wel tegen scheldwoorden in gedichten, geloof ik. :o |
Ik vind het wel heel leuk om te verdommen in boze gedichten, maar hier vind ik het niet zo goed passen! En fuck jezelf, DaT!
|
Citaat:
Citaat:
HUUUUUUIL :'( |
Je ontkent teveel!
|
Dat is de eerste fase, ontkenning.
Maar even over die scheldwoorden, ik heb het verkeerd verwoord. Ik ben niet fel tegen schelden, maar woorden als fucking en shit, (scheldwoorden) vind ik niet mooi/passend over het algemeen. Tenzij je Ali B heet en Nederlandse rapteksten schrijft, dan is het een ander verhaal. |
Fucking en shit zou ik zelf ook nooit gebruiken. Verdraaid en verdomme en godvergeten en dergelijke vind ik weer wel mooi. Of nou ja, kunnen mooi en passend in een gedicht zijn. In een poëzie-gedicht dan, want dingen als:
Fucking shit wat is dit kunnen dan weer wél, vind ik. :Y Maar dat zijn de uitzonderingen. |
Je haalt me de woorden uit de mond.
|
Schelden kan prima in gedichten, maar je moet er mee oppassen. Ik vind het al snel geforceerd staan, zoals hier. Daarom ben ik ook absoluut voor dat veranderen, het past totaal niet bij het gedicht! Vloeken om te vloeken vind ik ordinair, het komt over alsof je té graag van het oude-mannen-met-baarden imago afwil. Ik vind de middelste drie strofes wel heel leuk! Eerste en laatste vind ik allebei wat zwakker, denk dat je woorden/zinnen als "kusje" en "ik hou van jou" zoveel mogelijk moet vermijden.
Citaat:
En voor de rest is het wel heel lievig. |
Still, ik ga totaal niet mee in deze. Ik schrijf vooral op voordracht en het helpt mij hier het gedicht te personaliseren. De fucking staat daar prima. Bedankt voor de rest ;)
|
Misschien klinkt het ook wel anders als je het voordraagt, maar is er niet iets in de opmaak van het gedicht te doen waardoor het er meer staat zoals het er moet staan/zoals je het zou voordragen?
Het was het leven en de liefde lezen, zoals ik al mijn boeken altijd las: elke bladzij sparen, overnieuw beginnen, niet verder willen lezen omdat het verhaal zo mooi en fucking spannend was. Dat staat bijvoorbeeld al weer anders, nóg meer rare nadruk op dat fucking spannend, maar ik denk dat jij het zo zou voordragen, met daar extra veel nadruk op zodat het er ineens uitspringt. Maar, misschien heb jij wel iets heel anders in je hoofd. |
Gedicht 76
- Lof Niets dan lof. |
Van mij lof voor 20.000! (En fucking kan prima. Ik vind het extra lief dat iemand die nu fucking roept tegelijkertijd denkt aan 'later als ze oud en vol rimpels zijn'.) De tweede alinea vind ik iets minder sterk dan de anderen!
|
Gedicht 77
- De gesloten deuren die ook - meestal - gesloten bleven. Met van binnen uit gezien het straaltje licht waarin zichtbaar stofdeeltjes zweven; die deuren. Ik open ze. Het is muf in mijn neus, droog in mijn ogen. De knoflook plaagt nog steeds mijn tong. Houten vloeren die zeuren kapotgemaakt te willen worden. Pijn. Ik beloof mezelf nimmer deel te worden van het stof dat tegen de muren geplamuurd is, niet één van de kapotte peertjes die niemand (geen mens!) ooit heeft willen vervangen. Jij bent mijn monteur niet, geen klusjesvrouw voor mij. Je weet dat, dus je probeert het niet. Dan maar geen gedicht speciaal gemaakt voor jou. Dan maar kijken met mijn blauwe ogen. Dan maar dankbaarheid hoesten, liefde janken en onvoorwaardelijk zijn. |
Wat mooi! Het is heel... beeldend. Intensiviteit die intensief indringt. :y Ik ben even het woord vergeten daarvoor.
Alleen! Waarom heb je het woord 'nimmer' gebruikt? :( Dat is een dramatisch lelijk rotwoord. |
Nimmer is een prima woord! Het lijkt een beetje op nimf.
En ik vind je gedicht verbazingwekkend mooi. Het raakt mij veel meer/dringt veel meer naar binnen dan je andere schrijfsels. Die vind ik meer oppervlakkig en grappigdoend en woordspelletjes, terwijl je 76 echt iets doet. Wat Aldan ook al zegt, het beeldende, het intensieve. |
Nice I like it, wordt er erg dromerig van en dat is de bedoeling bij een gedicht
|
Goed gedicht! (Y) Erg beeldend inderdaad.
Alleen, het is wel gedicht 77, want gedicht 76 had je al ;) ;p |
Bedankt voor jullie reacties! Ik vond het in verband met JDDV tijd om weer eens te schrijven. Nimmer vind ik stiekem een prachtwoord :bloos: Eigenlijk gewoon omdat het meestal beter past dan 'nooit' in mijn ritmes. En 'Nimmer meer' is ook nog een soort alliteratie.
Citaat:
|
Wauw.
Wat zijn jou gedichten ontzettend mooi :O |
Gedicht 78
- Hardegarijp (of all places), 5 december Lieve leegte, Gaten. Jij doet ik juist niet. Jij lachen. Noem ze driehapsdagen. Jij lachen. Zo graag de zinnen en zo graag de woorden. Zou zo hopeloos de dagen en zo hardop lachen als ik wou. Jij weer lachen. Ik weer zuchten. Gelogen liefs, Jongen |
Gedicht 79
- liefde geloof ik niet jou wel ja, jou wel vingers door je haren geloof ik wel passie geloof ik niet porno en italianen jou wel ja, jou wel lasagna en je tranen mooi geloof ik niet sonja bakker keith bakker mooi is anders jij wel ja, jij wel |
Wat een andere stijl. Ik vond je vorige stijl beter als ik heel eerlijk ben, al vind ik dit ook niet slecht.
|
Achja, als mensen uit het vak zeggen dat je a-poëtisch bent, probeer je nog 'ns wat ;)
|
Je bedoelt bij JDDV?
|
Zeiden ze dat je a-poëtisch bent? Hoe bedoelden ze dat? :o Want ik snap er echt niks van wat ze dat bedoelden.
|
Citaat:
|
Dat verhaal/gedicht wat je had voorgedragen bij jddv vond ik zeker niet je sterkste. Verder ben je helemaal niet a-poetisch.
|
Nouja, de 4 (5?)-koppige jury vond het van al mijn ingezonden werk, en ik had toch wel de meest uiteenlopende dingen ingestuurd.
|
Ik vind dat 5-koppige jury zo klinkt naar een gemuteerd jurywezen. :D
|
Citaat:
|
Tot de laatste 5 hebben DaT en ik het geschopt, ja!
|
Citaat:
|
Gedicht 80
Titel: Kunstenaar - Op negentien juli tweeduizendacht ben ik iets verloren. Waarschijnlijk mijn gebrek aan zelfdestructie ofwel mijn teveel aan zaadcellen of mijn ogenschijnlijk prachtige verstandigheid, maar vooral mezelf. Ik was vooral mezelf verloren. Herinneringen die we vroeger samen bespraken, schrijf ik nu in mijn eentje met benzinestift op een kale muur. Hier en daar moet een tekeningetje verklaren wat ik bedoel. Andere plekken laat ik leeg, omdat woorden soms te weinig zeggen. Soms laat ik ook plaatsen leeg omdat ik vergeten ben wat er ook alweer zo leuk was. Op muren schrijven is mooier dan op papier. Als je op muren schrijft, denkt men al gauw dat je creatief bent. In mijn wereld is het goed om creatief te zijn. Als ik creatieve dingen doe, denkt men immers dat ik creatief denk. Sommige stukjes muur snap ik niet. Ik lijk me op die plaatsen elke seconde opnieuw te beseffen hoe gelukkig je me maakt. Jij lijkt vergeten wie ik ben. Je lijkt dan op een schrijver die niet op kale muren schrijft, maar zijn boeken signeert en niet aan het verhaal denkt maar aan de lezer. Of op een schilder die schildert voor de euro’s in plaats van het aanzicht van gebroken verf en de geur van een nieuwe kleur. Ik wou je nog vertellen dat ik weet dat de cadeaugekregen sleutelhangerhartjes gratis kwamen van het internet. Maar omdat je budget laag was, maakt me dat niks uit. Andere dingen maken me wel uit, maar die dingen schrijf ik meestal niet op grote kale muren. Drieëntwintig juni tweeduizendnegen ben ik iets verloren. Noem het mijn gebrek aan volwassenheid ofwel mijn teveel aan hormonen of mijn ogenschijnlijk prachtige onverstandigheid, maar vooral jou. Ik was vooral jou verloren. Nu staat je verhaal op een grote kale muur, en zullen mensen weten dat je niet aardig meer bent. Maar dat je dat wel eens bent geweest. |
Gedicht 81
- Alles klopte, weet je nog? De vuisten van de jonge kinderen op deuren waarachter feestjes; Mijn hart, jouw hart, het hart van de stad het hardst. Waarschijnlijk nu niet meer. Want ik voel niks meer en ik hoor alleen de buren boven. Het wordt winter weer, ik weet het nog. Je was zo mooi met lelijke mutsen dat het sneeuwde stond je goed. Maar ik zal voor jou vergeten hoe dat was zodat je leven je weer past. Het schijnt dat warm water sneller bevriest dan koud water Ben ik dan nu bevroren? Het is op deze stoel kouder dan op de gletsjer toen in mei. Hoe komt dat? Wil je me iets vertellen zoals dromen dat doen? Maar jij kan toch praten? Dromen kunnen dat niet. Het schijnt dat als je droomt over salami, je problemen hebt met betrekking tot je zelfbeeld. Maar het kan ook wijzen op seksuele of relationele problemen. Wil je salami zeggen? Of wil je sandwich zeggen? Dat schijnt te zeggen dat er flinke druk en stress op je wordt geplaatst. En het wijst naar je (on)vermogen om twee dingen tegelijk te doen. Ik hoef heus niet te weten hoe ver je weg bent en hoe je nooit meer terugwil of wil denken over later. Vertel me of je salami droomt of sandwich of schaap of raam of maan of kraan dan laat ik je weer met rust. |
En zo staat het verhaal van mijn eerste echte ex in gedicht 80 en het recente verhaal van de tweede in 81. Kunst.
|
VIERKANT
hoek 1 chocolade in mondhoeken - rode ogen door een wereld van verschil en snode plannen maken, hink’len over toppen van bergen die grijs zijn waar grijsgedraaide liedjes klinken hoek 2 twee keer per dag poetsen, want de witte reus bergt kilo’s gaatjes en een trawant, bedacht met stift en zo staan ontbijtkoeken en zeep gegrift in mijn vandagen. hoek 3 bleekgedragen, doch gewassen en de geuren (natuurlijk!) die wij kennen plus heel veel vragen - vooral aan mij. ik moet soms een beetje wennen maar aan jou ben ik gewend hoek 4 vroegere fantasieën aan matraskamers marskramers grote pot nutella en het universum in e-book-formaat. het is maar goed dat wij nu praten kunnen anders was het stil. |
Ik heb de afgelopen week dit hele topic doorgelezen en ik vind je gedichten geweldig. Wat ontzettend mooi! Ik hoop dat je af en toe nog wat post want ik heb ontzettend van al je gedichten genoten. Prachtig!
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 03:48. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.