Met wie praat je enkel uit beleefdheid?
 

Ooms? Tantes? De buurvrouw? Je baas? Die vervelende klasgenoot uit je projectgroepje?

Met wie?

2B!
Nee, dat is een heel superflauw grapje :D

Serieus:

Een jongen die vroeger bij mij in de klas zat.

Met verschillende mede-studenten.

Ik krijg soms plaatsvervangende schaamte.

M'n mentor. Maar echt 'beleefdheid' wil ik dat niet noemen, het is meer de verplichting.

Op de één of andere manier laat ik die enquete-luitjes aan de telefoon altijd hun hele verhaal doen waarin ze uitleggen waarom ze me bellen waarna ik beleefd zeg dat ik er absoluut geen zin in heb om eraan mee te doen. Ik zou ze eigenlijk beter direct kunnen afbreken en zodoende tijd voor allebei besparen, maar mijn beleefdheid maakt dat ik ze altijd netjes laat uitspreken.

:bloos:

Ik praat vrijwel nooit uit beleefdheid. Maar ik praat wel graag met mensen die niet zoveel met andere mensen praten. Hoewel er ook weer uitzonderingen zijn, bedenk ik me nu. :o

Ja, dat heb ik nou ook. :o

En natuurlijk bijna de gehele familie, enkele mede-studenten en oud-klasgenoten als ik ze tegenkom.

Jehova's, maharishi's en andere irritante figuren die me aan de deur of op straat lastigvallen. Eigenlijk moet je ze gewoon wegtrappen, maar dat kan ik dan ook weer niet over mijn hart verkrijgen als ze me zo goedbedoelend aankijken met die trouwhartige geïndoctrineerde hondenogen. Zij kunnen er ook niets aan doen dat ze vergiftigd zijn.

- Sportschool mensen (in kleedkamer, tijdens het sporten).
- Familieleden die niet verder komen dan de vraag 'hoe gaat school en bevalt de combi leren/ werken'.
- Bepaalde klasgenoten waarbij het contact puur functioneel is.
- De buren wie ik voor de goede orde groet maar verder niet spreek.
- Winkelpersoneel groet ik uit beleefdheid.
- Indien ik in een bus/ trein naast iemand ga zitten, wissel ik ook een paar woorden.

Met helemaal niemand, de meeste studiegenoten negeer ik gewoon, ook als ze tegen mij praten.

Aantal klasgenoten.

Mijn schoonfamilie.

Je kan beter vragen; wie niet?

:D

Ik praat overigens tegen bijna iedereen maar uit beleefdheid, er zijn maar weinig mensen waar ik het echt leuk vind om mee te praten :o

Buren, soms familie (meestal is dat ook gewoon gezellig), sommige medescholieren..

:cool: (y)

Met m'n opa, die zeurt altijd zo, dan klets ik altijd maar een beetje mee om hem tevreden te houden. Voorderest zie ik het nut niet om uit beleefdheid tegen mensen te praten, als ik wat wil zeggen dan doe ik dat en als ik geen reden zie om te praten dan hou ik ook lekker m'n mond dicht.

Zo hoort het toch?

Nou...in Kampen wel. ;)

Oh zoveel mensen. Veel mensen waarmee ik praat mag ik niet echt, maar praat ik alleen mee uit beleefdheid, vooral op school. Ik vind de mensen hier vaak nogal 'apart', en praat dus alleen met ze omdat ik niet onbeleefd wil over komen. Ook met klanten praat ik slecht uit beleefheid, want vaak heb ik helemaal geen behoefte om met ze te kletsen.

Met heel veel mensen. Mensen die een praatje willen maken in de trein, mensen die iets willen aansmeren aan de deur of via de telefoon, enqueteurs laat ik altijd het hele verhaal doen voor ik ze netjes wil duidelijk maken dat ik geen interesse heb. Sommige ooms/tantes ook, net zoals ze ook alleen maar tegen mij praten omdat 't beleefd is, niet omdat ze zo geinteresseerd zijn. De oude buurvrouw (oud omdat ze er nu niet meer woont), de collega's van mijn vriend.

Mensen in de trein inderdaad, behalve als het toevallig heel leuke mensen zijn... vrienden van mijn ouders... ooms en tantes die ik slecht ken... (goh en hoe gaat het nu met je studie, haal je de tentamens een beetje? Ja goed hoor (en dan niet: hoe gaat het op uw werk, presteert u een beetje? want dat is onbeleefd). Ja en bevalt het in Groningen? Ja, leuke stad (en dan niet: en bevalt het u in Sint-Antonius? want dat is een rare vraag).
Enqueteurs inderdaad, sommige spraakzame caissières, spraakzame mensen die toevallig naast me gaan zitten in college, ehm, vast nog wel meer.

geen, als ik je niet mag, dan verspil ik mijn tijd niet aan je
als ik je wel mag, zal ik graag gesprekken voeren

Met mijn oma. (moeder van m'n vader) En met een vreemde tandarts die wat verderop bij mij in de buurt woont.

Met wildvreemde, meestal oudere mensen die je opeens in het station of de trein aanspreken. :eek: Nou ja, die mensen moeten het waarschijnlijk van dat soort dingen hebben, dus ik geef wel beleefd antwoord.

Eigenlijk iedereen behalve me friends :)

Mijn ouders. Ongeveer. Een beetje dan.

Sommige familie, sommige mede-studenten

mn ouders

Ook ja

Bijna al mijn medestudenten, mensen in de trein en een aantal mensen van mijn oude school.

Vage kennisen, grootste deel van mijn familie, buurvrouw etc.

Dat doe ik eigenlijk bijna nooit. Als ik geen zin heb om te praten, praat ik gewoon niet. En ik heb niet veel bekenden waar ik niet mee wil praten.

Als ik mensen uit mijn oude klas of hockeyteam tegenkom die ik niet mag.
Met mijn oude klas is dat erg vaag, na de afscheidsmusical was iedereen aan het janken omdat ze elkaar zo weinig zouden zien en als je elkaar nu tegenkomt is het van "ken ik jou? :confused: "

Met zoveel mensen... Gewoon te veel om op te sommen

Sommige werkgroepgenoten als ik ze tegenkom bij college.

Een bepaald iemand uit mijn klas. Vreselijk mens. (n)

Uhm.... Een meisje dat een half jaar een collega is geweest en zich nu heeft bestempeld als "een goede vriendin".

Iedereen.

met n00dles, juk.

mijn collega, ik zou haar liever als voetbal gebruiken.

Met een aantal mensen.

Maar freud wil ik zelfs uit beleefdheid niet mee praten.

eerst stalken en nu dit :|

Ik ben een man van extremen.

je praat terug tegen me <3

Omdat je erom vraagt :)

nee? :)

Door zegt:
noooooooooodles
Door zegt:
gevraagd op de kantine!

:)

Ik ken het :rolleyes: