Struilhuik |
04-06-2020 21:26 |
Er zijn bijzonder veel manieren om te stoppen. Wat succes heeft, verschilt per persoon. In dat opzicht is het altijd zoeken naar her juiste maatwerk.
Over het algemeen begint het de wil om te stoppen en het (h)erkennen van de verslaving. Daarbij moet je vader beseffen dat het niet zijn schuld is, dat hij 1) is gaan roken en 2) er niet zomaar van af zal zijn. Lang verhaal kort: nicotineverslaving is veel meer genetisch bepaald dan bijvoorbeeld alcoholverslaving en de tabaksindustrie heeft als primair doel kinderen aan het roken te krijgen. Al jaren. Kinderen zijn niet handelingsbekwaam. Ook volwassenen zijn slecht in lange termijn-denken. Moraal van het verhaal: de stelling dat het zijn eigen schuld is, is domweg niet waar. Dat moet hij beseffen. En jij ook, als je er met hem over praat.
Neemt niet weg dat hij actief dit moet beseffen en ook actief moet kíezen om niet langer slachtoffer van de tabaksindustrie te zijn. Ik weet vrij zeker dat het geen enkele zin heeft om te beginnen over cijfers. Of over enge ziektes. Niemand zit te wachten op een lezing van weetjes, die hij of zij al weet. In plaats daar van, vertel dat je er naar uitkijkt dat hij met z'n kleinkinderen kan spelen in goede gezondheid. Dat je bang bent voor z'n gezondheid. Wees terughoudend in concreet benoemen dat hij 'moet' stoppen.
Zelf bleek ik (achteraf) een soort Alan Carr-methode toe te kunnen passen. Anderen gebruiken iets als Champix, dat zorgt er voor dat je hersenen niet meer reageren op het (verslavende) effect van nicotine. Dat soort medicijnen krijg je bij de huisarts. Het boek van Carr kan je overal wel vinden. Zelf heb ik nooit gesnapt hoe nicotinepleijsters of nicotinekauwgom helpen, maar sommigen hebben er baat bij. Sowieso is het een goed idee als je vader naar de huisarts gaat, met dit plan.
Wees lief voor je vader. Niet boos. Hij gaat je misschien nodig hebben. Misschien ook helemaal niet. Toen ik stopte, wilde ik het er met niemand over hebben eigenlijk. Houd er rekening mee dat hij met name de eerste maand uit zijn slof kan schieten om niets.
Nou, mijn twee centjes.
|